Παίρνοντας την πάσα από το άρθρο του κ. Λαυρέντζου
σχετικά με την πληθυσμιακή συρρίκνωση της χώρας μας αναδεικνύοντάς τη
σε εθνικό θέμα καθώς δεν υστερεί –ίσως και υπερτερεί- των άλλων που
διατηρούνται αδιάλειπτα στο προσκήνιο, επανέρχομαι σε ένα θέμα που έθιξα και στο παρελθόν από τις σελίδες του SLpress. Συγκεκριμένα, θα αναφερθώ και πάλι στο
ρόλο που μπορούν να παίξουν η τοπική αυτοδιοίκηση και οι Δήμοι, προς την
κατεύθυνση της δημιουργίας εισοδήματος στους δημότες για να παραμείνουν
στον τόπο τους, αλλά και να μπορούν να αναστήσουν την οικογένειά τους,
χωρίς να επαφίενται στην όποια συνδρομή των ισχνής χρηματοδότησης
κοινωνικών υπηρεσιών της. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ή θέτοντάς το διαφορετικά, να δημιουργήσει συνθήκες απασχόλησης, αντί να τους διατηρεί σ’ ένα καθεστώς ελεημοσύνης, το οποίο πλήττει την ψυχολογική τους ραχοκοκαλιά ωθώντας τους στην παραίτηση ή στην εσωτερική/εξωτερική μετανάστευση, ερημώνοντας τον τόπο. Η εγκατάλειψη της επαρχίας στην οποία αναφέρεται το παραπάνω άρθρο, οδηγεί σε απαξίωση της περιουσίας, των φυσικών της πόρων και στην ερημοποίηση, μειώνοντας συγχρόνως τα έσοδα της τοπικής αυτοδιοίκησης η οποία, επιτέλους, πρέπει να προβεί σε ουσιαστικές επενδύσεις εγκαταλείποντας τις μέχρι τώρα πρακτικές (βυθισμένων) εξόδων για έργα εντυπωσιασμού ή για να συμπληρώσουν τα ένσημα ένταξης στο ταμείο ανεργίας οι δημότες τους.
Οι Δήμοι, αντί να περιμένουν δυσλεκτικές κυβερνήσεις που βλέπουν μόνο την Αθήνα αγνοώντας ότι της άλωσης της Κωνσταντινούπολης προηγήθηκε η ερήμωση των επαρχιών του Βυζαντίου, επιβάλλεται να ενισχύσουν την τοπική οικονομία και κοινωνία με εισοδήματα προσελκύοντας άτομα υψηλών προσόντων, την «πρώτη ύλη» των κάθε μορφής επενδύσεων και επιχειρήσεων οι οποίες έλκονται από μια πολλά υποσχόμενη αγορά, διασφαλίζοντας δε, τις δέουσες υποδομές διαβίωσης (π.χ. σχολεία, πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας κλπ.) και τη δυνατότητα ενός γρήγορου διαδικτύου θα ήταν πιθανό να μειωθεί η ανεργία και το brain drain των κατοίκων οι οποίοι, μένοντας στον τόπο τους, θα έχουν την ευκαιρία να απασχολούνται από απομακρυσμένους εργοδότες, ακόμη και εκτός της χώρας μας.
Να περάσουν σε μια νέα μορφή διαχείρισης των κοινών με ορίζοντα μεγαλύτερο της θητείας των Δημοτικών Αρχών εγκαταλείποντας την πεπατημένη των εφήμερων έργων ή και εξυπηρέτησης κάποιων άλλων συμφερόντων αναλώνοντας πολύτιμους πόρους. Υιοθετώντας σύγχρονες, περισσότερο ευέλικτες, μορφές διοίκησης μιας και τα μοντέλα εργασίας, συνεργασίας και άσκησης επιχειρηματικής δράσης καθίστανται ολοένα και πιο ελαστικά μετασχηματιζόμενα σε υβριδικά τα οποία περνούν στο καινούριο διατηρώντας τα καλά του παλιού.
Σε τι μπορούν να εξελιχθούν οι Δήμοι
Οι Δήμοι μπορούν να εξελιχθούν σε ελκυστικούς και ασφαλείς τόπους –όχι μόνο τουριστικοί προορισμοί- προκειμένου να ενισχυθεί το brain gain με την επιλογή των ελευθέρων επαγγελματιών-αυτοαπασχολούμενων, δραστηριοποιούμενων στις τεχνολογίες των επικοινωνιών και της πληροφορικής, να κατοικοεδρεύσουν στην επικράτειά τους έχοντας τη δυνατότητα διάθεσης των προϊόντων ή της παροχής των υπηρεσιών τους προς τους απανταχού της γης πελάτες τους. Ταυτόχρονα, διευκολύνοντας την επανάκαμψη και παραμονή των δημοτών τους αναστρέφοντας την εν εξελίξει ερήμωση της επικράτειάς τους λόγω της μετανάστευσης προς τα αστικά κέντρα ή το εξωτερικό σε αναζήτηση καλύτερης προοπτικής αξιοπρεπούς επιβίωσης.
Έχοντας θητεύσει μέσα στο χώρο διεπίστωσα ότι υπάρχουν οι δυνατότητες μακρόπνοου σχεδιασμού, τόσο σε ό,τι αφορά στο ανθρώπινο δυναμικό των υπηρεσιών τους, όσο και στην κατάλληλη προετοιμασία που μπορεί να αναδείξει την ευκαιρία. Εκείνο που λείπει είναι η πραγματική βούληση των δημοτικών αρχόντων να ξεκινήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα πείθοντας εαυτούς και δημότες για το πραγματοποιήσιμο χωρίς να παραμένουν στον πολιτικό λόγο του μπαλκονιού ή των τηλεοπτικών παραθύρων. Η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του πολιτικού προσωπικού δεν αφήνει περιθώρια να ελπίζουμε κάτι ανάλογο σε εθνικό επίπεδο. Μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε από το τοπικό, τη μικρή κλίμακα για να περάσουμε στη μεγάλη;
Επί του πρακτέου και ενόψει των δημοτικών εκλογών της επόμενης χρονιάς, να προχωρήσουν στην ενίσχυση του γραφείου προγραμματισμού του Δήμου με αρμοδιότητες και, κυρίως, με εξουσίες ώστε τα στελέχη τους να βγουν στην ευρωπαϊκή πιάτσα αναζητώντας προγράμματα και καλές πρακτικές, συνεργασίες με Δήμους μελών της ΕΕ ή και των υπό καθεστώς ένταξης. Ταυτόχρονα, να επιδιώξουν επαφή με τα πανεπιστήμια της χώρας όπου πιστεύω ότι θα βρουν καθηγητές για να συμπράξουν στην υποβολή προτάσεων απευθείας στις Βρυξέλλες.
Ενδιαφέρεται κανείς;
Οι κοινές προτάσεις τυγχάνουν μεγαλύτερης προσοχής για ένταξη σε κάποιο πρόγραμμα, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει σχέση με την επιχειρηματικότητα. Μπορούν, επίσης, να προσφύγουν σε συμβούλους ελεγμένης αξιοπιστίας, χωρίς κομματικές ταυτότητες, αλλά με κριτήρια την τεχνογνωσία και τις δεξιότητές τους. Συνθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις θα ήταν δυνατόν, επιπρόσθετα, να επιδιώξουν την υποστήριξη επιχειρήσεων στο πλαίσιο την κοινωνικής εταιρικής τους ευθύνης, σε είδος, τεχνογνωσία κλπ.
Άμεσα μπορούν να δημοσιοποιήσουν προθέσεις και προγράμματα τα οποία είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν στο πλαίσιο των κανόνων λειτουργίας τους, ακόμη και από τις υφιστάμενες δημοτικές αρχές, καλώντας τους ενδιαφερόμενους να υποβάλλουν επιχειρηματικά σχέδια στα οποία, μετά από αξιολόγηση, θα παρέχουν διευκολύνσεις στη χρήση υποδομών και μηχανισμών τους (π.χ. απαλλαγή δημοτικών τελών, δωρεάν ίντερνετ, ταχύρρυθμη εκπαίδευση/ κατάρτιση, εθελοντική συμβουλευτική υποστήριξη έμπειρων συνταξιούχων ή μη στελεχών και επιχειρηματιών κλπ.) στο πλαίσιο, ή όχι, θερμοκοιτίδας ή επιταχυντή με τη σύμπραξη των τοπικών επαγγελματικών ενώσεων. Ή και να διαθέσουν, έναντι συμβολικού τιμήματος ή και χωρίς κόστος στην περίπτωση κοινωνικής επιχείρησης, ανεκμετάλλευτους ελεύθερους χώρους ή κτήριά τους κλπ. Ενδιαφέρεται κανείς;
Σχόλια