και ενώ η Ελλάδα οδεύει στα πεδία της «θετικής
ατζέντας», του «καζάν-καζάν», της «ΔΔΟ με πολιτική ισότητα», των
«αμοιβαίων υποχωρήσεων στις “θαλάσσιες ζώνες”», κτλ.
Μια εκτίμηση είναι ότι το σύντομο αλλά πολύ περιεκτικό και ουσιαστικό άρθρο του Michael Rubin, «West shouldn’t deny the big picture on Turkey’s Erdogan. It is time to check the power Turkey seeks to exert on the global stage, diplomatically, economically and, when its proxies operate outside Turkey’s recognized borders, militarily as well», είναι πολύ σημαντικό και παρατίθεται αυτούσιο στην συνέχεια. Η χρησιμότητά του έγκειται στο γεγονός ότι περιγράφει έγκυρα δύο τουλάχιστον σημαντικές πτυχές. Πρώτον, το γεγονός ότι μετά από δύο δεκαετίες νεοοθωμανικής διακυβέρνησης πολλά άλλαξαν στο εσωτερικό. Δεύτερον, το γεγονός ότι ο αναθεωρητισμός της γιγαντώνεται. Σε αυτά προσθέτουμε ότι ναι μεν υπάρχει μεγάλη αλλαγή στο εσωτερικό υπό τον Ερντογάν αλλά ταυτόχρονα στην αντιπολίτευση αναπτύσσονται συγκλίνουσες θέσεις που τείνουν και αυτές προς εντονότερο και εκτενέστερο αναθεωρητισμό. Να θυμίσουμε μόνο ότι στην αντιπολίτευση βρίσκονται άτομα όπως ο Αχμέτ Νταβούτογλου που είναι ο πνευματικός μέντορας του Ερντογάν και ο οποίος στα βιβλία του «Στρατηγικό βάθος» και «Εναλλακτικές Κοσμοθεωρίες» που εκδόθηκαν και στα Ελληνικά ορίζει επακριβώς την φιλοσοφία των αμφισβητήσεων της Δύσης από τους νεοοθωμανούς και τα μεγάλα πλανητικά σχέδια στα οποία αναφέρεται ο Michael Rubin.
Δεν υπαινισσόμαστε ότι αυτά τα σχέδια θα υλοποιηθούν αλλά ότι η Τουρκία είναι από πολύ καιρό προσανατολισμένη με συγκεκριμένο τρόπο που μπορεί να την ενισχύσει σημαντικά ως περιφερειακή δύναμη προσφέροντας έτσι πολλές ευκαιρίες στην μετά-Ερντογάν εξουσία. Όπως θα υποστηριχθεί αμέσως μετά, δική μας θέση από καιρό είναι, πρώτον ότι ο Τουρκικός αναθεωρητισμός εάν εκπληρώσει ακόμη και λίγους σκοπούς, κυρίως στο Αιγαίο και στην Κύπρο, θα αναβαθμίσει την Τουρκία στρατηγικά και δεύτερον, η αποτροπή των Τουρκικών απειλών με αξιόπιστη εθνική στρατηγική δεν αποτελεί μόνο ανάχωμα στους σκοπούς της Άγκυρας να καταστεί περιφερειακός ηγεμόνας αλλά επιπλέον αναιρεί την νομοτελειακή συρρίκνωση των νεοελλήνων εάν η Άγκυρα αναβαθμιστεί στρατηγικά. Κάτι τέτοιο και ανεξάρτητα ηγετών θα καταστήσει την Άγκυρα τον κύριο συνεταίρο μεγάλων δυνάμεων για συναλλαγές συμφερόντων εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων.
Υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα επεκταθούμε αλλά θα τονίσουμε κάτι που μεταξύ πολλών άλλων από καιρό αναλύσαμε, ότι δηλαδή ο κατευνασμός της Τουρκίας επί μακρόν που συνεχίζεται –αποχή άσκησης του μονομερούς δικαιώματος για την Αιγιαλίτιδα ζώνη, ζεϊμπέκικα, κουμπαριές, ΔΔΟ με πολιτική ισότητα στην Κύπρο, «θετικές ατζέντες», «αμοιβαίες υποχωρήσεις», «έντιμος συμβιβασμός» κτλ κτλ κτλ– και παρά τις πομπώδεις Ναπολεόντειες κραυγές μικροκομματικής εμβέλειας περί σωτήριων συμμαχιών οδηγούν σε αναβάθμιση της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας ( τονίζεται: με ή χωρίς τον Ερντογάν).
Επειδή ουκ ολίγοι τείνουν όταν διαβάζουν κάτι να το ερμηνεύουν όχι αντικειμενικά αλλά με όρους κομματικών συμφερόντων ή ιδεολογικών απόψεων, τονίζεται ότι δεν αμφισβητούνται οι πολιτικές που προωθούν συμμαχίες. Αυτό που υποστηρίζεται, και πιο κάτω παρατίθενται μερικές παρεμβάσεις για την Συμφωνία με την Γαλλία του 2021, οι αξιόπιστες συμμαχίες δεν είναι ζήτημα ανακοινώσεων και διθυραμβικών δηλώσεων που προσανατολίζουν -ή αφοριστικών αντίθετων που είναι εξίσου αποπροσανατολιστικές- αλλά με καλλιέργεια σωστών προϋποθέσεων με θέσεις, ελιγμούς, συναλλαγές και θετική συμπλοκή συμφερόντων. Οι συμμαχίες είναι υποσχέσεις και εκπληρώνονται μόνο όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις.
Παραμένει ότι η τροχιά στην οποία κινούμαστε κατέστησε δυνατό για την
Άγκυρα να ελιχθεί και να κινηθεί στρατηγικά ανοδικά. Ο κατευνασμός και
το έλλειμμα στρατηγικής κουλτούρας και γνώσης αναίρεση κάθε δυνατότητα
να μεταδοθούν παραστάσεις ότι αφενός η Ελλάδα είναι σημαίνουσα
περιφερειακή δύναμη και αφετέρου ότι κάθε υπέρμετρη ανάπτυξη της
Τουρκίας θα αναιρεθεί και αναχαιτιστεί από την Ελλάδα. Έχουν γραφτεί
πολλά βιβλία και δοκίμια. Εδώ παρατίθεται χαρακτηριστική «υποσημείωση»
σε βιβλίο η πρώτη έκδοση του οποίου ήταν το 1999. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Σχόλια