Μια πρώτη παρατήρηση στον απόηχο των «επινίκιων» για την εμφάνιση του κυρίου
Μητσοτάκη στο Κογκρέσο, είναι ότι ένας πρωθυπουργός που σέβεται την
θεσμική του υπόσταση δεν βάζει την οικογένεια, τους υπουργούς του, τους
διαφόρους συμβούλους, ακόμη και μετακλητούς υπαλλήλους του κόμματος να
τον «αποθέωσουν» προκειμένου, να σερβίρει μετά, την εξ οικείων
«αποθέωση» ως…είδηση στα εγχώρια μέσα ενημέρωσης επιρροής του. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Αρκούν τα εύσημα από τρίτους που για να είμαστε ειλικρινείς, υπήρξαν.
Μια δεύτερη παρατήρηση, πολύ πιο σοβαρή, είναι ότι ακόμη και το
μοναδικό, από εθνικής σκοπιάς, «δυνατό» σημείο στην πρωθυπουργική
ομιλία, δηλαδή η αναφορά στην Κύπρο έγινε με αδύναμη διατύπωση.
- Η επίκληση του «διεθνούς δικαίου» εξυπηρετεί διαχρονικά στερεότυπα τα οποία έχει αποδειχθεί ότι τροφοδοτούν τις ατέρμονες, σοβιετικού τύπου διαπραγματεύσεις για «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» και ρίχνουν νερό στον μύλο της Τουρκίας. Αλλά δεν προάγει από μόνη της τις επιδιώξεις της Λευκωσίας για βιώσιμη λύση του Κυπριακού, αρμόζουσα με τα συμφέροντα του ελληνισμού.
Προκαλεί εντύπωση μάλιστα πώς ο πρόεδρος της Κύπρου, Νικος Αναστασιάδης, χειροκρότησε αυτή την αναφορά, ενώ τρεις μόλις μέρες νωρίτερα, σε εκδήλωση προς τιμήν της μνήμης του αείμνηστου Βάσου Λυσσαρίδη, είχε χειροκροτήσει την σημαίνουσα διάκριση μεταξύ «ευρωπαικού» και «διεθνούς» δικαίου που είχε τονίσει ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Ο κ. Παυλόπουλος στην πολυσήμαντη παρέμβαση του είχε εξηγήσει την διαφορά μεταξύ της χρήσης των δύο όρων. «Η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να έχει την πολιτειακή μορφή Ομοσπονδιακού κράτους κατά τα Διεθνή κυρίως τα Ευρωπαικά πρότυπα. Ουδεμία μορφή συνομοσπονδίας ευθεία ή συγκεκαλυμμένη είναι ανεκτή», είχε επισημάνει ο τέως Πρόεδρος, εξηγώντας και το «γιατί»:
«Πέραν του ότι μια τέτοια «λύση» είναι εξ ορισμού «θνησιγενής» και εξυπηρετεί μόνο τις βλέψεις και τα συμφέροντα της Τουρκίας, με το να οδηγεί σε αποσύνθεση την Κυπριακή Δημοκρατία, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον «πυρήνα» του Πρωτογενούς Ευρωπαικού Δικαίου, κυρίως δε με τις διατάξεις της Συνθήκης Ευρωπαικής Ενωσης, ως προς την πολιτειακή μορφή και την κυριαρχία των Κρατών Μελών της. Πραγματικά αποτελεί κοινό νομικό και πολιτικό «τόπο» ότι συνομοσπονδιακό κράτος δεν μπορεί να είναι Κράτος Μέλος της Ευρωπαικής Ενωσης, δοθέντος ότι δεν δύναται εκ φύσεως να ανταποκριθεί, μεταξύ άλλων, και στις απαιτήσεις του Ευρωπαικού Κεκτημένου»(…) Η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να έχει ως μέλος της Διεθνούς Κοινότητας και της Ευρωπαικής Ενωσης ΜΙΑ Νομική Προσωπικότητα».
Σε απλά ελληνικά ο Προκόπης Παυλόπουλος εξήγησε ότι στις αναφορές των Ελλήνων πολιτικών για το Κυπριακό, πρέπει να προτάσσεται το Ευρωπαικό Δίκαιο και να έπεται το Διεθνές, καθώς το πρώτο δημιουργεί καλύτερες προυποθέσεις για μία λύση ευνοική προς τα ελληνικά συμφέροντα.
Δυστυχώς όμως η μεγάλης σημασίας αυτή επισήμανση του πρώην Προέδρου δεν …χώρεσε στο σκονάκι του ΕΛΙΑΜΕΠ που πήρε μαζί του στην Ουάσιγκτον ο πρωθυπουργός.
Σχόλια