Άρθουρ Σκάργκιλ για Ουκρανικό: “Είναι καιρός να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε αντίθετοι στην παγκοσμιοποίηση”

Σχόλιο: Δήλωση για το Ουκρανικό του Άρθουρ Σκάργκιλ (Arthur Scargill), του σημερινού ηγέτη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (SLP), της μόνης ίσως μεγάλης αριστερής οργάνωσης στη Μεγάλη Βρετανία που είχε πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του Brexit (δείτε εδώ και την κοινή με τον Τ. Φωτόπουλο ομιλία σε εκδήλωση του SLP υπέρ του BREXIT) και ιστορικού ηγέτη των ανθρακωρύχων, τους οποίους αιματοκύλισε η Θάτσερ για να εισαγάγει τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση στην Αγγλία (αλλά και την Ευρώπη ολόκληρη). Όπως ακριβώς θα έπρεπε να υποστηρίζουν όλοι εκείνοι που υποτίθεται τάσσονται με το συμφέρον των λαών, έτσι και ο Σκάργκιλ παίρνει ξεκάθαρη θέση κατά της Υπερεθνικής Ελίτ, που εκπροσωπούν τα όργανά της (ΝΑΤΟ, ΕΕ), δείχνοντας ότι είναι η δική τους επιθετικότητα που ευθύνεται για τη σημερινή σύγκρουση. Επιδιώκοντας, σε τελική φάση, να τελειώνουν μια και καλή με το εθνικά κυρίαρχο καθεστώς Πούτιν, ανέτρεψαν το 2014 την κυβέρνηση Γιανούκοβιτς, εγκατέστησαν στην εξουσία Ουκρανούς ναζί ώστε να εκκαθαρίσουν τους φιλο-Ρώσους στα ανατολικά και στρατιωτικοποίησαν το ουκρανικό έδαφος με βάσεις βιολογικών όπλων (δείτε σχετικές δηλώσεις της Υφ. Εξωτερικών Βικτόρια Νιούλαντ) και με στρατιωτικές ασκήσεις (δείτε ανάρτηση του Τζ. Πάιατ, τότε Πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία, από το 2015 για στρατιωτικά γυμνάσια αμερικάνικου και ουκρανικού στρατού). Σήμερα, σε καθεστώς πλήρους αντι-ρωσικής υστερίας, με την προπαγάνδα να έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, καλούμαστε πιο επιτακτικά από ποτέ να διαλέξουμε μεταξύ παγκοσμιοποίησης ή εθνικής κυριαρχίας. Και όπως χαρακτηριστικά το τοποθετεί ο Σκάργκιλ, είναι καιρός να δείξουμε ότι “είμαστε αντίθετοι στην παγκοσμιοποίηση”.

Δήλωση Άρθουρ Σκάργκιλ , 15.03.2022

Η αποκάλυψη ότι η Ουκρανία είχε δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση κοντά στα σύνορα με την Πολωνία και ότι η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ είχαν πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις, αποδεικνύει ότι η Ουκρανία ενήργησε κατά παράβαση της συμφωνίας με τη Ρωσία ότι δεν θα εντασσόταν στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ.

Η υστερία στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ και η συσσώρευση στρατιωτικού εξοπλισμού πριν να δράσει η Ρωσία και τα δισεκατομμύρια δολαρίων/λιρών και λοιπών νομισμάτων των χωρών του ΝΑΤΟ και ΕΕ εμένα μου δείχνει ότι η σημερινή σύγκρουση μεταξύ των δύο καπιταλιστικών χωρών ξεκίνησε από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι καιρός οι Σοσιαλιστές να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε αντίθετοι στην παγκοσμιοποίηση και ότι ο επεκτατισμός των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ δεν γίνεται εξ ονόματός μας.

Αυτή η σύγκρουση μπορεί να τερματιστεί σήμερα, υπό τον όρο ότι η Ουκρανία θα τηρήσει τη συμφωνία του 2014 και θα δηλώσει ότι δεν θα ενταχθεί ή δεν θα επιδιώξει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν θα επιτρέψει στο ΝΑΤΟ ή τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν βάσεις σε ουκρανικό έδαφος.

Ακούγοντας τα σχόλια των στρατηγών των Ηνωμένων Πολιτειών, παρακολουθώντας στην τηλεόραση τις δηλώσεις του ΝΑΤΟ και της βρετανικής κυβέρνησης, και παρατηρώντας το τι λέγεται γενικότερα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δηλαδή ότι η ρωσική πλευρά στη σύγκρουση στην Ουκρανία έχει βαλτώσει, δείχνει πόσο ανόητοι είναι και θα έπρεπε να σκύβουν το κεφάλι τους από ντροπή.

Ο ρωσικός στρατός βρίσκεται στην Ουκρανία λιγότερο από τρεις εβδομάδες και έχει περικυκλώσει τις μεγάλες πόλεις, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Συγκρίνετε με την τριετή εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας στην Κορέα όπου έχασαν και μετά από μια κατάπαυση του πυρός οι ΗΠΑ είναι στην πραγματικότητα ακόμη σε πόλεμο 72 χρόνια μετά.

Η εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ το 1954 διήρκεσε 21 χρόνια, ένας πόλεμος που οι ΗΠΑ έχασαν το 1975 και:

Η εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας στο Αφγανιστάν το 2001 διήρκεσε 20 χρόνια και τελείωσε με μια ντροπιαστική ήττα για την Αμερική και τη Βρετανία το 2021, ωστόσο παρά τις ήττες αυτές, οι στρατηγοί που τους οδήγησαν έχουν το θράσος να κάνουν κριτική αφ’ υψηλού στους Ρώσους στρατηγούς που νίκησαν τους φασίστες στο Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Στάλινγκραντ και τη μάχη των τανκς στο Κουρσκ στον πόλεμο του 1940 -1945, και στη συνέχεια απελευθέρωσαν την Ουκρανία.

Είναι ώρα να πούμε στην Ουκρανική κυβέρνηση να τηρήσει τη συμφωνία το 2014 και να δεσμευτεί ότι δεν θα ενταχθεί ή δεν θα επιδιώξει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή το ΝΑΤΟ και δεν θα επιτρέψει σε ΝΑΤΟ, ΕΕ ή στις ΗΠΑ να έχουν βάσεις σε ουκρανικό έδαφος.  ΠΗΓΗ

===============

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Ρωσία και Ουκρανία στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς

 

 ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 3/3/2022

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ για τη ρωσική επέμβαση

Ρωσία και Ουκρανία στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς

1. Η σύγκρουση στην Ουκρανία μεταξύ, από τη μια μεριά, φασιστών και γκανγκστερικών αποβρασμάτων που πιθανότατα μεταφέρθηκαν από τη Λιβύη, Συρία κ.λπ., αφού εκπλήρωσαν εκεί την αποστολή τους, και, από την άλλη, του λαού στις αποσχισθείσες κυρίως περιοχές, που με το αίμα τους είχαν αποκτήσει την αυτονομία τους από το φιλοφασιστικό καθεστώς του Κιέβου το 2014, φτάνει στην κορύφωσή του μετά τη ρωσική επέμβαση μια εβδομάδα πριν.

2. Το κύριο χαρακτηριστικό της πολεμικής αυτής σύγκρουσης είναι, από τη μια μεριά, οι ψυχωμένοι φασίστες (και ο Ουκρανικός στρατός που αυτοί ελέγχουν) και, από την άλλη, οι Ρώσοι στρατιώτες, που κάθε άλλο παρά «ψυχωμένοι» για μια τέτοια σύγκρουση είναι, αφού ο Ρωσικός λαός δεν ήταν βέβαια εμπνευσμένος για μια τέτοια σύγκρουση όπως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ήξερε ότι κινδύνευε με αφανισμό εάν επικρατούσαν οι Ναζί.

3. Σε αυτό βέβαια ευθύνεται η Ρωσική ελίτ υπό τον Πούτιν, ο οποίος δεν έκανε το 2014 το είδος της επέμβασης που κάνει τώρα, με αποτέλεσμα να επικρατήσει το δυτικό πραξικόπημα με άμεση ανάμιξη των Δυτικών κατά του τότε προέδρου Γιανούκοβιτς. Και αυτό επειδή τόλμησε να φέρει αντιρρήσεις στην ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην ΕΕ, ώστε να μην καταντήσει και αυτή ένα προτεκτοράτο που το κυβερνούν υπάλληλοι της Υπερεθνικής Ελίτ, τύπου Τσίπρα και Μητσοτάκη…

4. Η συνέπεια ήταν ότι από το 2014 μέχρι σήμερα η Ουκρανία είχε γίνει ένα είδος καθεστώτος σαν αυτά που εγκατέστησε η Υπερεθνική Ελίτ στο Ιράκ ή τη Λιβύη, το οποίο επιδόθηκε απερίσπαστο στην κυριολεκτική σφαγή των δυο ρωσόφωνων επαρχιών που κατάφεραν να αποφύγουν την προσάρτησή τους στο νέο καθεστώς. Ο Πούτιν και η Ρωσική ηγεσία, από τότε, αντί να ξεκινήσει μια εκστρατεία για έναν νέο Πατριωτικό Πόλεμο, μακροπρόθεσμα (αφού δεν τόλμησε τότε ν’ ανατρέψει το καθεστώς όπως επιχειρεί σήμερα), προσπαθούσε με διαπραγματεύσεις με τους Δυτικούς ν’ ανατρέψει τη σταδιακή ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο Δυτικό στρατόπεδο καθώς και την περικύκλωση της Ρωσίας, ενώ συγχρόνως η ρωσική οικονομία καθημερινά ενσωματωνόταν όλο και περισσότερο στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά.

5. Και αυτό γιατί στη Ρωσία, μετά από το μικρό σχετικά διάλειμμα της εποχής Γιέλτσιν, που υπό την πλήρη καθοδήγηση των δυτικών καθοδηγητών του προσπάθησε να δημιουργήσει ένα καπιταλιστικό καθεστώς-μαϊμού, το όποιο μοίραζε σε αδίστακτους γραφειοκράτες τη λαϊκή περιουσία των κρατικοποιημένων επιχειρήσεων, τον διαδέχτηκε ο Πούτιν.  Χωρίς να είναι βέβαια κομμουνιστής, ο Πούτιν εμπνεόταν βασικά από τις αρχές της εθνικής κυριαρχίας, δηλαδή από ένα κίνημα που σε αυτόν τον αιώνα, μετά το φούντωμα της Νέας Διεθνούς Τάξης σε όλο τον κόσμο, οδήγησε ήδη σε σημαντικά λαϊκά κινήματα για την εθνική κυριαρχία όπως αυτό του Brexit και σε αντίστοιχα κινήματα στη Γαλλία, την Ιταλία κ.λπ. Όμως εθνική κυριαρχία χωρίς απόλυτο εθνικό έλεγχο της οικονομίας είναι αδύνατη. Με άλλα λόγια, ακόμη και μια τεράστια δύναμη, όπως η Ρωσία ή η Κίνα, δεν μπορεί βέβαια να επιτύχει εθνική κυριαρχία όταν είναι ενσωματωμένη στη Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης.

6. Το λάθος αυτό το πληρώνει ήδη ο Ρωσικός λαός και θα το πληρώσει ακόμη χειρότερα στο μέλλον, γιατί η ηγεσία του δεν μπόρεσε (ή δεν θέλει) να καταλάβει ότι δεν μπορεί μια χώρα να είναι πλήρως ενσωματωμένη στις διεθνείς αγορές, τις οποίες βέβαια ελέγχει η Υπερεθνική Ελίτ, και συγχρόνως να χαράξει πραγματικά ανεξάρτητη εθνική και οικονομική πολιτική. Το λάθος αυτό θα το πληρώσει ακριβά ο Ρωσικός λαός (ακόμη και εάν με κάποια συμφωνία ο Πούτιν επιτύχει κάποια ανταλλάγματα από τους Δυτικούς στην Ουκρανία) διότι βέβαια οι Δυτικοί, ξέροντας τον σημερινό βαθμό ενσωμάτωσης της ρωσικής οικονομίας στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά (που φυσικά ελέγχουν οι ίδιοι), θα εξακολουθούν βέβαια να ελέγχουν έμμεσα τη ρωσική οικονομία, με ανάλογες πολιτικές συνέπειες.

7. Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι μόνο με πλήρη έλεγχο της οικονομίας από τον λαό, έξω βέβαια από οργανισμούς όπως η ΕΕ κ.λπ., που απλά εκπροσωπούν την Νέα Διεθνή Τάξη, αλλά και έξω από τις παγκόσμιες αγορές (κάτι που είχε προτείνει ο Πούτιν με την Ευρασιατική Ένωση, στην οποία όμως δεν επέμεινε) ένας λαός μπορεί ν’ αποκτήσει πραγματική εθνική και οικονομική κυριαρχία. Επομένως, η αποτυχία της ρωσικής εκστρατείας (έστω και αν στρατιωτικά επικρατήσει τελικά ο Ρωσικός στρατός) είναι αναπόφευκτη, εάν χώρες σαν τη Ρωσία, την Κίνα, τη Συρία κ.λπ. δεν ενωθούν σε μια Ευρασιατική Ένωση με τη δική της «εθνική» αγορά, χωρίς εξαρτήσεις από τις δυτικές αγορές…