Blogger: Μια μέρα που η Ευρώπη εμφανίζεται σαστισμένη, επιστροφή στα βασικά. Εθνικό Συμφέρον.
Καλή ανάγνωση:
Εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων, περιφερειακών
πολέμων και κρίσεων κάθε είδους -δεν άρχισαν πρόσφατα αλλά πριν τρεις
δεκαετίες όταν περάσαμε στην Μεταψυχροπολεμική εποχή- οι ανυπόστατες
«παγκοσμιόπληκτες» γνώμες πλημμυρίζουν αδύναμα, απρόσεκτα και άτυχα
κράτη. Είναι εκείνα τα κράτη στα οποία δεν έχει γίνει κατανοητό ότι το
εθνοκράτος μιας κοινωνίας είναι ο θεσμός συλλογικής ελευθερίας και η
εθνική ανεξαρτησία υπέρτατη και έσχατη λογική πέραν υποκειμενισμών και
αξιολογήσεων. Ότι επίσης κάθε εθνοκράτος λειτουργεί με όρους εθνικού
συμφέροντος και μάλιστα προσδιορισμένων και ιεραρχημένων. Στην εποχή
όμως που στην φαντασία κάποιων το κράτος και η κυριαρχία δεν έχουν
σημασία ή ελάχιστη σημασία τους απέμεινε τον πλανήτη τον ενώνουν οι «μη»
κυβερνητικοί δρώντες. Οι παντελώς ανεξέλεγκτοι ή συνεργαζόμενοι υπόγεια
με άλλα κράτη δρώντες (εξ ου και το «μη» εντός εισαγωγικών) οι οποίοι
ως φαινόμενο με κάθε κριτήριο σωστής θέασης του κόσμου και του διεθνούς
συστήματος κινούνται αντίρροπα στο πολιτικό γίγνεσθαι. [Οι
σχέσεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο μικροσκόπιο. newshub.gr (Ηχητικό)
[«όταν οι ελέφαντες παλεύουν ή ερωτεύονται το γρασίδι υποφέρει»] https://wp.me/p3OqMa-2nm] Ο
προσανατολισμός τους είναι προ-πολιτικός. Αυτό γιατί πολιτικό γίγνεσθαι
σημαίνει πολιτεία-εθνοκράτος και κοινωνικοπολιτικό σύστημα που σμιλεύει
το ενδοκρατικό γίγνεσθαι. Ο δημοκρατικός προσανατολισμός σημαίνει
ανθρωποκεντρική θεμελίωση του πολιτειακού γίγνεσθαι με προορισμό την
Ιθάκη της πολιτικής ελευθερίας. Αυτό τον διεθνικό και ανεξέλεγκτο
προ-πολιτικό κόσμο [Αριστοτέλης: Εντός πόλεως ο άνθρωπος είναι έλλογο
πολιτικό ον και εκτός πόλεως θηρίο] έκαναν σημαία ουκ ολίγοι σε
απρόσεκτα ή άτυχα κράτη. Έτσι, κυριαρχούν γνώμη ότι το εθνικό συμφέρον
και μάλιστα αμυνόμενων κρατών που λειτουργούν με όρους διεθνούς
νομιμότητας, δεν υπάρχει και μιλούν για αυτό περιπαικτικά πλήττοντας την
κοινωνία, την δημοκρατία και την ελευθερία.
Η ανάλυση της διεθνούς πολιτικής και οι διαγνώσεις των
παθολογιών του διεθνούς συστήματος είναι το αντίστοιχο των διαγνώσεων
της συμβατικής ιατρικής. Εάν ένας τσαρλατάνος γιατρός κάνει
λάθος διάγνωση των ασθενειών και προτείνει λάθος θεραπείες μερικοί
ασθενείς θα αποβιώσουν. Εάν ένας διεθνολόγος κάνει λάθος στην ανάλυση
των παθολογιών της διεθνούς πολιτικής πολλοί θα αποβιώσουν, ενδέχεται
και εκατομμύρια.
Τις τελευταίες δεκαετές στα πεδία της διεθνούς πολιτικής, της
κρατική θεωρίας και της στρατηγικής θεωρίας οι τσαρλατανιές πρυτάνευαν
και οι ιατροί της διεθνούς πολιτικής βάλλονταν ποικιλοτρόπως, με δολοφονίες όρων και εννοιών και ενίοτε με δολοφονία επιστημονικών χαρακτήρων.
Ο πίνακας που παρεμβάλλεται με τα δέκα σημεία του Waltz και κάποια αποσπάσματα του Θουκυδίδη
δεν είναι μόνο αξιώματα απόρροια εγγενών χαρακτηριστικών του διεθνούς
συστήματος αλλά και θεωρήσεις του κρατοκεντρικού συστήματος που
επαληθεύονται καθημερινά. Κάποιοι εν τούτοις, για ποικίλους λόγους αντέκρουαν με σφοδρότητα τα αξιώματα της διεθνούς πολιτικής. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Σχόλια