H Δανία έχει αρχίσει και διαμορφώνει την μεταναστευτική πολιτική της βάσει της κατάστασης που επικρατεί στο πεδίο των συγκρούσεων στις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι αιτούντες άσυλο. Η κυβέρνηση της Κοπεγχάγης ανέφερε, στο πλαίσιο αυτό, σχετικά με τη Συρία, ότι οι περιοχές που είναι υπό τον έλεγχο του καθεστώτος της Δαμασκού θεωρούνται πλέον ασφαλείς. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Αυτό σημαίνει ότι οι Σύριοι που έχουν αιτηθεί άσυλο στη Δανία θα επαναπατριστούν, ακόμα και αυτοί που εάν οι άδειες παραμονής τους δεν ανανεωθούν μετά τη λήξη τους. Ωστόσο, αν δεν επαναπατριστούν απευθείας οι Σύριοι, θα μπορούν να κρατηθούν σε κέντρα απέλασης για άγνωστο χρονικό διάστημα καθώς Κοπεγχάγη και Δαμασκός δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις.
Η κυβέρνηση της Κοπεγχάγης έχει υιοθετήσει εδώ και καιρό μια αυστηρή μεταναστευτική πολιτική με στόχο να καταφέρει να έχει μηδενικό ποσοστό αιτούντων άσυλο και έχει προκαλέσει αντιδράσεις από ανθρωπιστικές οργανώσεις που προωθούν τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών. Επικρίνουν, την Κοπεγχάγη ότι θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των Σύριων που θα απελαθούν, επικαλούμενες βασανιστήρια και εξαφανίσεις ανθρώπων από το καθεστώς της Δαμασκού.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της Human Right Watch ανέφερε στο Twitter ότι: «Η κυβέρνηση της Δανίας προσποιείται ότι είναι “ασφαλές” να επιστρέφει βίαια τους πρόσφυγες στη Συρία. Άλλες κυβερνήσεις είναι πρόθυμες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Η εμπειρία της χούφτας των προσφύγων που επέστρεψαν στη Συρία δείχνει ότι κάθε άλλο παρά ασφαλές είναι. Ο Άσαντ δεν έχει μεταρρυθμιστεί».
Παράδειγμα προς μίμηση
Η Δανία επικρίνεται εδώ και καιρό για την μεταναστευτική πολιτική της από όσους εκφέρουν την άποψη, ότι διολισθαίνει σε σκληροπυρηνικές αντιμεταναστευτικές πολιτικές και ότι δεν ενδιαφέρεται για το δράμα των προσφύγων. Επιπλέον, την κατηγορούν ότι επιδιώκει να αποφύγει τις ευθύνες της στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, μετατοπίζοντας το βάρος στα άλλα κράτη-μέλη του ευρωπαϊκού οργανισμού.
Όμως, οι πολιτικές της Κοπεγχάγης έχουν αποφέρει αποτελέσματα και η ρεαλιστική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος, ενδέχεται να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προκαλώντας προβλήματα στην αποτυχημένη διαχείριση της μεταναστευτικής πολιτικής των Βρυξελλών.
Επισημαίνεται ότι τους πρώτους δέκα μήνες του 2021 καταγράφηκαν 1.526 αιτήσεις για άσυλο στη Δανία, όμως ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τους Αφγανούς που εγκατέλειψαν τις εστίες τους όταν οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την εξουσία. Οι πρόσφυγες αποτελούν μόνο το 1-2% του συνόλου των αλλοδαπών στους οποίους χορηγήθηκε άδεια παραμονής. Οι δήμοι δέχτηκαν μόνο 600 πρόσφυγες μέσα στο 2020 και εδώ και έξι χρόνια έχουν σημειωθεί δύο σημαντικές αλλαγές σχετικά με την άφιξη αιτούντων άσυλο στη Δανία.
Μεταναστευτικό και Ελλάδα
Ο αριθμός των αιτούντων αυξήθηκε στα τέλη του 2015 καταγράφοντας 21.000 νέες αφίξεις, αλλά μειώθηκε σε πολύ χαμηλό επίπεδο και παραμένει το ίδιο μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα, το προφίλ των αιτούντων άσυλο έχει μεταβληθεί καθώς τα άτομα που έχουν πολύ εμφανή ανάγκη προστασίας διαδέχονται άτομα με αδύνατα κριτήρια για παροχή ασύλου.
Αντίθετα αλλά κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως είναι και η Ελλάδα που έχει απέναντί της τα τουρκικά παράλια και εξαρτάται από τις διαθέσεις του Ταγίπ Ερντογάν, παραμένει εγκλωβισμένη στην μεταναστευτική πολιτική των Βρυξελλών. Όμως, η κυβέρνηση της Αθήνας δεν δείχνει να επιδιώκει μια ρεαλιστική πολιτική μετανάστευσης, στα πρότυπα της Κοπεγχάγης, παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν κυρίως οι τοπικές κοινωνίες των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα δέχεται και επικρίσεις από γερμανικά μέσα ενημέρωσης για ανυπόστατες βίαιες επαναπροωθήσεις μεταναστών, που βασίζονται σε ισχυρισμούς μη-κυβερνητικών οργανώσεων, που δεν έχουν και το τόσο “αθώο” ρόλο, όπως έχει αποδειχθεί στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
==============
Σχόλια