Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι ο χρόνος της φυσικής και πολιτικής επιβίωσης του έχει πολύ μικρύνει.
Βλέπει ότι έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας, βλέπει να βουλιάζει η
τουρκική οικονομία, βλέπει ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν τον
αντιπαθεί, βλέπει την αντιπολίτευση να μεγαλώνει, βλέπει οι δήμαρχοι
Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης να τον αμφισβητούν, βλέπει ότι είναι ώρα
να προετοιμάσει το έδαφος ακόμα και φυγής από την Τουρκία. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Έτσι χρειάζεται μια διέξοδο από όλα αυτά τα βάσανα και αντιλαμβάνεται ότι μια μοναδική λύση που του προσφέρεται είναι να παραβιάσει ταυτόχρονα τις ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, ώστε να δοκιμάσει όχι μόνο την Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία αλλά και την ακόμα πιο πρόσφατη Ελληνοαμερικανική, πενταετούς μάλιστα διάρκειας, αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ.
Όπως αναφέρει ο Μιχάλης Ιγνατίου:
- «Σε ότι αφορά την Τουρκία, έχουμε πληροφορηθεί ότι η οργή του Ερντογάν έχει φτάσει στην Ουάσιγκτον. Παρακαλεί για μία συνάντηση με τον πρόεδρο Μπάιντεν στη Ρώμη ή στη Σκωτία για να του εξηγήσει -όπως λέει- τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθούν οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις. Ψάχνει για παζάρι για να επιλέξει τη Μόσχα ή την Ουάσιγκτον.»
Πολύ φοβούμαι ότι η Αθήνα δεν θα διαβάσει σωστά τις κινήσεις του Ερντογάν νομίζοντας ότι η εμφάνιση του Ορούτς Ρέις είναι «μια από τα ίδια» κίνηση θέλοντας να δοκιμάσει, για άλλη μια φορά, τα αντανακλαστικά της πατρίδας μας, αλλά αυτό θα είναι ένα τραγικό λάθος. Όλα δείχνουν μια σοβαρή παραβίαση της ελληνικής ΑΟΖ στο τρίγωνο Καστελλόριζο-Κρήτη-Κύπρο.
Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη πιστεύει ότι η Τουρκία δεν θα κάνει τίποτα εις βάρος μας μέχρι το 2025; Δηλαδή η Τουρκία θα συνειδητοποιήσει, καθυστερημένα, ότι έχασε το τραίνο, όταν δει πάνοπλη την Αθήνα την περίοδο 2025-2026;
Όπως φαίνεται από τον επόμενο χάρτη, οι Τούρκοι θα στείλουν γεωτρύπανο βόρεια της οριοθετημένης γραμμής ABCDE μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου (Συμφωνία για ΑΟΖ της 6ης Αυγούστου 2020) παριστάνοντας ότι βρίσκονται εντός της παρανόμως οριοθετημένης ΑΟΖ τους με την Λιβύη.
Συγκριτικός Χάρτης Συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης και Ελλάδας-Αιγύπτου
Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, μεταξύ άλλων σημειώνει:
«Οι περιοχές στις τρέχουσες δραστηριότητες έρευνας και γεώτρησης καθορίζονται σύμφωνα με τις επιστημονικές, τεχνικές απαιτήσεις και ανάγκες, σύμφωνα με την υφαλοκρηπίδα μας (Εικόνα-1) της οποίας τα σύνορα κοινοποιήθηκαν στον ΟΗΕ στις 18 Μαρτίου 2020 και καθορίστηκε και από τη Συμφωνία Υφαλοκρηπίδας που υπογράψαμε με την ‘’ΤΔΒΚ’’ 2011.»
Αυτός είναι ο χάρτης που χρησιμοποιεί το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας:
Η Τουρκία, για πολλά χρόνια στέλνει ερευνητικά πλοία και γεωτρύπανα παραβιάζοντας την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό δεν έχει συμβεί πουθενά αλλού στον πλανήτη Γη. Ούτε η Κίνα έχει στείλει γεωτρύπανο στις ΑΟΖ των γειτονικών παράκτιων κρατών. Κανένα κράτος δεν θα αποδεχόταν μια τέτοια παραβίαση. Απλώς θα έστελνε ένα πολεμικό πλοίο να βυθίσει το γεωτρύπανο.
- Η Ελληνοαμερικανική Αμυντική Συμφωνία της 14ης Οκτωβρίου 2021
Η πιο σημαντική παράγραφος της Ελληνοαμερικανικής συμφωνίας είναι η τελευταία:
«Εκτιμούμε ιδιαίτερα τη σταθερή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για διάλογο με τους γείτονές της και την προσήλωσή της στην επίλυση των διαφορών ειρηνικά μέσω διπλωματίας και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Είναι η μακροχρόνια πεποίθησή μας ότι η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προωθήσει τη συνεργασία και να προσφέρει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Πιστεύουμε επίσης ακράδαντα στον σεβασμό της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας, καθώς και των κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεσμεύεται να διασφαλίσει τη σταθερότητα και την ευημερία σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο.»
Η Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία υπερτερεί της Ελληνοαμερικανικής, αλλά ο Άντονι Μπλίνκεν έγραψε την επιστολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη έχοντας στο μυαλό του, αναμφίβολα, την συμφωνία Μητσοτάκη-Μακρόν.
Έτσι, το γεγονός και μόνο ότι αναφέρεται για πρώτη φορά στα «κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας» είναι πολύ σημαντικό και κρίσιμο, κάτι που ως γνωστόν δεν περιλαμβάνεται στην ελληνογαλλική συμφωνία. Βέβαια αυτό θα το διαπιστώσουμε κάποια στιγμή στην πράξη, όταν έρθει η ώρα να αναφωνήσουμε «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».
Το άλλο σημείο αυτής της παραγράφου, που πέρασε απαρατήρητο, έχει σχέση με την πάγια τακτική της Αμερικής να αναφέρεται σε συνεκμετάλλευση ή συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο:
«Είναι η μακροχρόνια πεποίθησή μας ότι η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προωθήσει τη συνεργασία και να προσφέρει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.»
Έχω την εντύπωση ότι αυτό το σημείο δεν το πρόσεξε ούτε η ελληνική πλευρά.
Αν και οι ΗΠΑ δεν έχουν επικυρώσει την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), η ελληνική πλευρά εκτιμά ότι ο αμερικανικός παράγοντας αναγνωρίζει ότι το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί μέρος του εθιμικού δικαίου, είναι δεσμευτικό για όλες τις χώρες και διέπει την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.
Αυτό σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα στερούνται αξιοπιστίας αν καταδικάζουν τις παραβιάσεις του Δίκαιου της Θάλασσας από τους Κινέζους και αγνοούν τις παρόμοιες τουρκικές παραβιάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πάντως, παρακολουθείστε την συνέντευξη του Μπλίνκεν με τους υπουργούς Εξωτερικών του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, την ίδια ημέρα που συνομίλησε με τον Νίκο Δένδια, και θα καταλάβετε που δίνουν περισσότερο βάρος οι ΗΠΑ στην περιοχή μας.
Όλες αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, οι ενέργειες μας έχουν στριμώξει τον Ερντογάν και το τουρκικό κατεστημένο, Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τα τεράστια προβλήματα της Τουρκίας, σημαίνουν ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για μια φθινοπωρινή κρίση, μπροστά στην οποία η κρίση των Ιμίων θα φαίνεται παιχνιδάκι.
Όπως έγραψε ο στρατηγικός αναλυτής Αλέξανδρος Δρίβας:
- «Στόχος τώρα πρέπει να είναι η βοήθεια και στήριξη της Κύπρου ώστε να κάνουμε τον Ελληνισμό έναν χώρο που θα φέρνει τους πάντες ως συνεργάτες και θα θυμίζει σε εχθρούς πως δεν φύγαμε από τη σκλαβιά και το σκοτάδι για να γίνουμε βιλαέτι τους. Το κλειδί της γεωπολιτικής αναβάθμισης της Ελλάδας ήταν το Ισραήλ το οποίο μας άνοιξε πόρτες στις ΗΠΑ.»
Η Ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ
Συνεχίζεται μια παραφιλολογία γιατί πρέπει σύντομα η Ελλάδα να ανακηρύξει ΑΟΖ. Ελάχιστοι (βλέπε Άγγελος Συρίγος) αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα έχει ήδη ανακηρύξει ΑΟΖ. Η Ελλάδα το έπραξε πρώτα με την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία και μετά με την οριοθέτηση με την Αίγυπτο.
Κλασσικά παραδείγματα είναι του Ισραήλ και της Βενεζουέλας που οριοθέτησαν ΑΟΖ με τα γειτονικά τους κράτη και δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που να αμφισβητεί ότι τα δύο αυτά κράτη δεν διαθέτουν ΑΟΖ.
Ακόμη και οι Κύπριοι κάνουν το ίδιο λάθος. Η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» στο κύριό του θέμα με τίτλο «Ανισοζύγιο και αμφισβήτηση», γράφει ότι η Τουρκία προωθεί μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ, στηριζόμενη στην ισχύ του πολεμικού της ναυτικού. (Η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη).
Βέβαια, το ίδιο λάθος κάνουν και οι ίδιοι οι Τούρκοι εξετάζοντας την ανακήρυξη ΑΟΖ στην Μεσόγειο, ενώ την έχουν ήδη ανακηρύξει στη Μαύρη Θάλασσα με τον Νόμο 86/11264 που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 17 Δεκεμβρίου 1986. Το Δίκαιο της Θάλασσας δεν προβλέπει τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ.
===============
Σχόλια