Ήμουνα νιός και γέρασα ακούγοντας για την ενσωμάτωση των Ρομά. Γνώρισα πρόθυμους ιδεολόγους με γνήσιες ευαισθησίες, που προσπάθησαν σκυλίσια να βοηθήσουν στην εκπαίδευση των παιδιών τους ή στην ένταξη τους σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα απ’ το κράτος και την Ευρώπη. Όλοι τους ανεξαιρέτως εγκατέλειψαν την προσπάθεια, με μια γεύση ματαιότητας στο στόμα.
Οι μόνοι που παραμένουν διαχρονικοί «μπαμπάδες» των τσιγγάνων, έτοιμοι να δικαιολογήσουν την αδιαφορία τους για κοινωνική ενσωμάτωση και να ιδεολογικοποιήσουν την παραβατικότητα τους, είναι εκείνοι που δεν έχουν πλησιάσει ούτε από μακριά τους καταυλισμούς τους. Είναι πολύ εύκολο να μιλάς για κοινωνικές αδικίες, για ρατσιστικούς αποκλεισμούς και για διατεταγμένες δολοφονίες στο Ζεφύρι, όταν αμπελοφιλοσοφείς πίνοντας καπουτσίνο στα Εξάρχεια ή στο Κολωνάκι. Να μπεις στο Ζεφύρι είναι το δύσκολο.
Ξέρετε πόσα χρήματα και πόση ζωτική ενέργεια του κράτους και των κάθε λογής οργανώσεων έχουν ξοδευτεί από το 1980 και εντεύθεν, για την ενσωμάτωση των Ρομά και για τη βελτίωση της ζωής τους; Τόσα, που θα είχαν μετατρέψει κάθε άλλη φτωχή πληθυσμιακή ομάδα σε ακμάζουσα κοινότητα, μορφωμένη και νομοταγή. Μόνο με τους τσιγγάνους δεν δούλεψε το πράγμα. Πήγαν τα λεφτά στράφι, οι προσπάθειες ατύχησαν όλες στο 100%. Φαύλος κύκλος, θα πείτε.
Ναι, αλλά πόσο φαύλος και γιατί η συγκεκριμένη φαυλότητα δείχνει τέτοια αντοχή; Έχουν περάσει πάνω από σαράντα χρόνια από τότε που οι πρώτοι Ρομά είδαν κοινωνικούς λειτουργούς και εκπαιδευτικούς να μπαίνουν στις παραγκουπόλεις τους, σαράντα κι από τότε που πρωτοπήγαν στον γκισέ της τράπεζας όπου με μια απλή υπεύθυνη δήλωση πήραν αγύριστο στεγαστικό δάνειο και επίδομα για να στείλουν τα παιδιά τους στην πρώτη τάξη του δημοτικού.
Το 1990 μπήκαν στη χώρα ένα εκατομμύριο ρακένδυτοι, ανειδίκευτοι και ξενόγλωσσοι Αλβανοί. Πώς αυτοί μέσα σε τριάντα χρόνια νοικοκυρεύτηκαν, εντάχτηκαν και ενσωματώθηκαν στην ελληνική κοινωνία δίχως κρατικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ για τις τριακόσιες χιλιάδες Ρομά (αν είναι τόσοι, γιατί κανένας δεν ξέρει) ο χρόνος μοιάζει ακινητοποιημένος; Τον ίδιο ρατσισμό και την ίδια καχυποψία δεν αντιμετώπισαν στην αρχή και οι Αλβανοί; Γιατί οι μεν έγιναν εργολάβοι και μαγαζάτορες, ενώ οι δε συνεχίζουν να ζουν σε γκέτο και (κατά πλειοψηφία) να κλέβουν καλώδια και να διακινούν ηρωίνη;
Δεν έχω ολοκληρωμένη απάντηση καθότι δεν διαθέτω σφαιρική θεώρηση του προβλήματος. Θα παρακαλούσα όμως να μην έχουν εύκολες τις απαντήσεις και οι διανοούμενοι - αντιεξουσιαστές ή αριστερίζοντες Εξαρχιο-Κολωνακιώτες «πατεράδες» των Ρομά. Και ειδικά όσοι εξ αυτών έχουν ασκήσει εξουσία και έχουν διαχειριστεί το πρόβλημα. Διότι με τη μανία που έχουν να ξανακυβερνήσουν, ενδέχεται κάποτε να το ξαναδιαχειριστούν και τότε θα τις βρουν μπροστά τους τις σημερινές δηλώσεις τους. Καθότι εκεί που φύεται η «δίκαιη οργή» τα πράγματα δεν αλλάζουν. Δυστυχώς. ΠΗΓΗ
---------------------------
Άμεση διακοπή των επιδομάτων. Ατεγκτη εφαρμογή του νόμου. Μόνο έτσι θα καταστεί εφικτή η πολυπόθητη ένταξη των Ρομά στην ελληνική κοινωνία. Αν δεν γίνουν τα παραπάνω, η κατάσταση που υπάρχει σήμερα όχι μόνο θα διαιωνίζεται αλλά θα επιδεινώνεται, με άγνωστες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή, τη δημόσια τάξη και την εθνική ασφάλεια.
Η βροχή του κρατικού χρήματος, το οποίο διατίθεται αδιακρίτως -και σε πάμπολλες περιπτώσεις παράτυπα και παράνομα- σε οικογένειες που προέρχονται από αυτή την κοινωνική ομάδα έχει κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Η πολιτική των επιδομάτων στους Ρομά, ακόμα και για την προσέλευση των παιδιών τους στο… σχολείο, δημιουργεί μια εξαρτησιακή σχέση με το κράτος και ενθαρρύνει τις πελατειακές σχέσεις με τα χρεοκοπημένα κόμματα. Απομακρύνει τους Ρομά από την ανάγκη να ασκήσουν κάποιο επάγγελμα, όπως ασκούσαν στο παρελθόν, και τους ωθεί στον παρασιτισμό.
Πριν από τα επιδόματα στις κοινότητες των Ρομά υπήρχε σαφώς μικρότερη και χαμηλότερης έντασης εγκληματικότητα – ακριβώς επειδή η ευθύνη του βιοπορισμού εκπαιδεύει τους πολίτες στη νομιμότητα. Πριν από τα επιδόματα οι καταυλισμοί των Ρομά δεν αποτελούσαν «άβατα» για τα όργανα της τάξης ούτε ήταν τόσο διαδεδομένα σε αυτή την κοινωνική ομάδα το εμπόριο ναρκωτικών και οι κλοπές.
Η εργασία, όποια μορφή κι αν έχει, είναι το πρώτο αποφασιστικό βήμα για την αρμονική ένταξη στην κοινωνία, ενώ ο παρασιτισμός και η εξάρτηση υγιών ανθρώπων από επιδόματα αποτελούν ιδανικό υπόστρωμα για την καλλιέργεια νοσηρών νοοτροπιών και αντικοινωνικών συμπεριφορών.
Επιπλέον, η άτεγκτη εφαρμογή του νόμου στους Ρομά αποτελεί μονόδρομο. Όσο δεν γίνεται αυτό, τα εγκληματικά στοιχεία σε αυτές τις κοινότητες θα επιβάλλουν τη θέλησή τους αλλά και την παραβατική κουλτούρα τους ακόμα και στους Ρομά που δεν θέλουν να παραβαίνουν τον νόμο. Οι εγκληματίες θα αποθρασύνονται, αν δεν αντιμετωπίζονται από το κράτος σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου.
Οι λύσεις είναι απλές και δύναται να εφαρμοστούν άμεσα. Αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση. Όμως αυτή δεν υπάρχει…
=============
Blogger:
Εν τέλει οι ρομά φαίνεται να είναι αγαπημένα παιδιά προς εκμετάλευση βεβαίως - βεβαίως - σε σχέση με τους λοιπούς ιθαγενείς από τους "πολιτικούς" οργανισμούς (δεν τα λες κόμματα) και από τα ΜΜΕ. Από αυτούς τους "πολιτικούς" οργανισμούς, αφού είναι μια συμπαγής ομάδα ψηφοφόρων φθηνά εξαγοραζόμενη (με επιδόματα ή δίδοντάς τους δημόσιο χώρο κάνοντας στραβά μάτια στις παρανομίες τους). Από τα ΜΜΕ αφού ως κοινωνική ομάδα παράγει πολλά γεγονότα προς αξιοποίηση και "πώληση" από ένα τηλεοπτικό τοπίο που συνεχώς διψάει για "νέα" και τέλος πάντων κάτι πρέπει να δείχνουν ώστε οι ιθαγενείς - καταναλωτές εικόνων-ειδήσεων να παραμένουν σε καταστολή.
--------------------------------------------
«Νόμος ειναι το …δίκιο του Ρομά; Απαράδεκτη ανοχή εγκληματικών συμπεριφορώνν με άλλοθι τον κοινωνικό αποκλεισμό
Η εντολή ήρθε από ψηλά. Πνίξτε κάθε είδηση για τα «αντίποινα» των Ρομά. Ετσι λοιπόν, ακραίες εκφάνσεις οχλοκρατικής βίας, αποκλεισμοί συγκοινωνιακών κόμβων, πυρπολήσεις και καταστροφές, τραυματισμοί αστυνομικών με πυροβόλα όπλα, ακόμη και ξυλοδαρμοί με λοστούς, ανυποψίαστων πυροσβεστών, πέρασαν στα «ψιλά» των συστημικών μέσων.
Σα να μην έγιναν ποτέ. Η και να έγιναν, βρε παιδί μου, ήταν απόρροια μιας εύλογης αγανάκτησης «ευπαθούς» κοινωνικής ομάδας. Πνίξτε τα, μη φουσκώσει κι άλλο το καζάνι. Ψηφίζουν άλλωστε κι αυτοί…
Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να εξηγήσω αυτή τη νοοτροπία από μία κυβέρνηση που-στα χαρτιά τουλάχιστον-επαγγέλλεται το νόμο και την τάξη. Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί η «αγανάκτηση» μίας συγκεκριμένης πληθυσμιακής κατηγορίας, είναι μέσα στα όρια της κρατικής ανοχής και οι υπόλοιποι αγανακτισμένοι αυτής της χώρας, με το πρώτο στραβοπάτημα κινδυνεύουν να οδηγηθούν σιδηροδέσμιοι στον εισαγγελέα.
- Δυσκολεύομαι επίσης να αντιληφθώ, ασχέτως τι λέει ο τάδε και ο δείνα νόμος, πώς αστυνομικοί που εμπλέκονται σε ένα θανατηφόρο επεισόδιο με κακοποιούς, πριν καν δώσουν εξηγήσεις στην υπηρεσία τους, οδηγούνται με χειροπέδες στα δικαστήρια, κατηγορούμενοι για φόνο με…«ενδεχόμενο δόλο».
Δηλαδή τι δόλο ακριβώς μπορεί να είχαν για να σκοτώσουν; Να αρπάξουν την περιουσία του νεαρού; Να ικανοποιήσουν το ρατσιστικό τους μένος; Να τον βγάλουν από τη μέση επειδή τους πείραξε την οικογένεια; Τον ήξεραν κι από χθές;
Ανεξήγητα πράγματα ομολογουμένως. Δυσεξήγητη από νομικής απόψεως και η απόφαση να μην επιβληθούν αναμορφωτικά μέτρα και στους δύο ανήλικους, συνυπαίτιους του θλιβερού περιστατικού στο Πέραμα, που λογικά θα έπρεπε να έχουν φορτωθεί τον μισό ποινικό κώδικα. Από απλή απείθεια κατά της αρχής, έως και συμμετοχή σε απόπειρα πρόκλησης θανατηφόρου βλάβης.
Υπάρχει, φοβούμαι, μία αόρατη πολιτική χειρ που υπαγορεύει όλον αυτόν τον παραλογισμό στο όνομα μιας περίεργης αντίληψης δικαιωματισμού. Οι κάτοικοι των ακριτικών μας νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, δεν είχαν δικαίωμα να ξεσηκωθούν για να αποτρέψουν την εγκατάσταση λαθρομεταναστών δίπλα στα σπίτια τους.
Αντιμετωπίστηκαν με την πιο ακραία μορφή αστυνομικής καταστολής(ασχέτως αν τελικά έστειλαν τα ΜΑΤ από εκεί που ήρθαν και την κυβέρνηση σε άτακτη υποχώρηση). Οι Ρομά έχουν δικαίωμα να καίνε, να δέρνουν, να κλείνουν την εθνική οδό, να πυροβολούν με καραμπίνες τους αστυνομικούς, να τουλουμιάζουν τους πυροσβέστες, ακόμη κι όταν πηγαίνουν να σβήσουν τις φωτιές στους καταυλισμούς τους, χωρίς στο τέλος να συλλαμβάνεται κανείς.
Εχουν επίσης δικαίωμα να γλεντοκοπούν με αδέσποτες μπαταριές και…όποιον πάρει ο χάρος, να αγνοούν τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, να περιφρονούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας και να επιδίδονται σε πράξεις «ήπιας παραβατικότητας», του τύπου «κλέβουμε κανένα αυτοκινητάκι», χωρίς να υφίστανται τις συνέπειες του νόμου.
Να με συγχωρέσετε, αλλά κάτι δεν πάει καλά εδώ. Και το ζήτημα δεν είναι τόσο νομικό, όσο πολιτικό. Κάποιοι ευαίσθητοι «αριστερούληδες», αλλά πρωτίστως αυτοί που κυβερνούν ως ευαίσθητοι «δεξιούληδες», νομίζουν ότι κάποιες μειονότητες που υφίστανται πράγματι κοινωνικό αποκλεισμό, αποκτούν αίφνης, πρόσθετα δικαιώματα έναντι της πλειοψηφίας. Η δική τους «αγανάκτηση» είναι πιο ιερή από αυτή των υπόλοιπων Ελλήνων. Και το αντίδωρο για τον κοινωνικό τους αποκλεισμό είναι να κλείνουμε τα μάτια στη συνεχή παραβατικότητα τους.
Δεν ξέρω πραγματικά αν συνειδητοποιήσατε τι έγινε τις προηγούμενες μέρες στη χώρα. Γιατί απλούστατα τα γεγονότα με εντολή άνωθεν αποσιωπήθηκαν. Η έννομη τάξη όμως καταλύθηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο. Στα Μέγαρα, την Κόρινθο, τον Ασπρόπυργο, στην Εθνική Οδό έξω απ΄τη Πάτρα, έγιναν πραγματικές εξεγέρσεις εξαγριωμένων Ρομά που διαμαρτύρονταν για τον θάνατο του ομόφυλου τους.
- Αστυνομικοί τραυματίστηκαν από πραγματικά πυρά. Σύλληψη, απ΄ότι κατάλαβα όμως, δεν υπήρξε. Ουτε καν προσπάθεια να εντοπιστούν οι δράστες. Για να μην «χυθεί λάδι στη φωτιά».
- Μόνο που αυτό παραπέμπει στην ευθυνοφοβία της «εκκένωσης» την ώρα της πυρκαγιάς. Να καούν τα σπίτια γιατί να ξαναφτιάχνονται. Να βρεθεί ξάπλα και κάποιος αστυνομικός από τα σκάγια, γιατί κι αυτοί…αναλώσιμοι είναι για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν «αγανακτούν» όπως οι Ρομά. Και ψηφίζουν δεξιότερα…
Κάπου εκεί εντάσσεται και η ανεκδιήγητη εντολή «παύσης της καταδίωξης». Ρομά είναι; Αστους γιατί θα έχουμε φασαρίες. Ας μπουν να κλέψουν κάνα σπίτι. Προτιμότερο από το να ξεσηκωθούν ομαδικά και να έχουμε ντράβαλα.
Ας υποθέσουμε όμως, χάριν της συζήτησης, ότι αυτή τη φορά η εξέγερση εδράζεται σε δίκαιη βάση. Εγινε δηλαδή κατάχρηση αστυνομικής βίας που οδήγησε στον θάνατο έναν νέο άνθρωπο.
Ενας άλλος νέος άνθρωπος, ανυποψίαστος και καθόλου παραβατικός, έχασε την ζωή του πέρυσι τον Μάρτιο εντελώς άδικα, εξαιτίας μιας αισχρής αντίληψης αστυνομικο-πολιτικής αυθαιρεσίας. Τον «πάτησε» ο φρουρός της Ντόρας Μπακογιάννη με το «υπηρεσιακό όχημα», γιατί βιαζόταν να μπει στη βουλή και νόμιζε ότι στρίβει στην αλάνα του σπιτιού του.
Ο δράστης φυγαδεύθηκε άρον-άρον και ουδέποτε τον είδαμε να κυκλοφορεί με χειροπέδες. Αμέλεια γαρ… Όμως οι γονείς του αδικοχαμένου Ιάσωνα, δεν πήραν την καραμπίνα για να αρχίσουν να πυροβολούν έξω από τη βουλή. Χάρισαν τα όργανα του παιδιού τους σε συνανθρώπους μας που τα είχαν ανάγκη.
Η αγανάκτηση λοιπόν έχει και όρια. Να το καταλάβουν αυτό και οι ξεσηκωμένοι των καταυλισμών, να το καταλάβει όμως πρωτίστως η κυβέρνηση. Γιατί αν αποφασίσει να αγανακτήσει η σιωπηρή πλειοψηφία των νομοταγών, αυτήν θα πάρει πρώτα στο κυνήγι…
============
Τί λέει η απόρρητη έκθεση της ΕΛΑΣ για την εγκληματικότητα στους Ρομά
Μία νέα έκθεση της ΕΛΑΣ που αφορά την εγκληματικότητα στο λεκανοπέδιο Αττικής, ρίχνει φως στον τρόπο που λειτουργούν οι διάφορες ομάδες ή συμμορίες Ρομά στα “άβατα” της πόλης. Σύμφωνα με ρεπορτάζ των Δημήτρη Πώποτα και Άριας Καλύβα για το protothema.gr, ως και το 50% της καταγεγραμμένης εγκληματικής δραστηριότητας σε επίπεδο περιφέρειας, υπολογίζεται ότι προέρχεται από εκεί. Μενίδι, Ζεφύρι, Άνω Λιόσια, Ασπρόπυργος αποτελούν τα κυρίως ορμητήρια όπου το λαθρεμπόριο και οι κλοπές αποτελούν καθημερινότητα και γεμίζουν τις τσέπες ορισμένων που ανήκουν σε “φαμίλιες”.
Συγκεκριμένες περιοχές εντός αυτών των δήμων αποτελούν ένα κράτος εν κράτει, σε μεγάλο βαθμό δυσπρόσιτο από τις αστυνομικές αρχές. Στις εγκληματικές δραστηριότητες δεν συμμετέχουν, όμως, όλοι οι κάτοικοι των τσιγγάνικων συνοικισμών. Η πλειοψηφία εξ αυτών δεν εμπλέκεται με κανέναν τρόπο στην σειρά από αδικήματα που τελούνται καθημερινά. Η ίδια πλειοψηφία όμως είναι που αντιμετωπίζει κίνδυνο αν τυχόν μιλήσει.
Οι αναφορές της ΕΛΑΣ σε απόρρητες εκθέσεις κάνει λόγο για καταυλισμούς Ρομά που έχουν πέσει στον πλήρη έλεγχο μαφιόζικων ομάδων, με πολλά χόμπι: από κλοπές αυτοκινήτων μέχρι το λαθρεμπόριο τσιγάρων. Με αφορμή το περιστατικό στο Πέραμα, μπορεί κανείς να κατανοήσει το βάθος του προβλήματος. Την ίδια στιγμή που ολόκληρες οικογένειες Ρομά δίνουν μάχη επιβίωσης, κάποιοι θησαυρίζουν παράνομα, στρατολογώντας εξαθλιωμένους ενήλικες που θέλουν να ζήσουν το σπίτι τους, σέρνοντας στην παρανομία και τη διακίνηση ναρκωτικών μέχρι και ανήλικα παιδιά ανήμπορα να προστατεύσουν τον εαυτό τους.
Τις τελευταίες 100 ημέρες υπολογίζεται ότι έχουν κλαπεί 17 αυτοκίνητα
μάρκας Hyundai Accent 1.300 cc από την περιοχή του Αγίου Ιωάννη Ρέντη
και τα περίχωρα. Είναι ο ίδιος τύπος αμαξιού που συμμετείχε στην
θανατηφόρο καταδίωξη του προηγούμενου Σαββατοκύριακου.
Το πιο σύνηθες είναι αυτά τα οχήματα να αξιοποιούνται σε ληστείες,
κλοπές, διακίνηση, μέχρι και “μπούκες” συμμοριών των δυτικών προαστίων
και εν συνεχεία να καταλήγουν καμένα στο Σχιστό.
Η ανθρωπογεωγραφία της μαφίας
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν βγει στην επιφάνεια μέχρι και καλάσνικοφ μεταξύ των διάφορων ομάδων για την “επίλυση” εσωτερικών ζητημάτων μοιρασιάς. Δεν λείπουν απ’ το κάδρο και οι αστυνομικοί με ύποπτο ρόλο στις επιμέρους υποθέσεις. Το νέο πλάνο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη στοχεύει στο να διαλυθούν σταδιακά όλα τα άβατα ανομίας εντός Αττικής.
Αυτό φαίνεται να προϋποθέτει επιχειρησιακά σχέδια της ΕΛΑΣ που θα βοηθήσουν τουλάχιστον πέντε καταυλισμούς Ρομά να αποτινάξουν τα δεσμά των μαφιόζικων φαμελιών που έχουν με τη βία μετατρέψει τα σπίτια τους σε κέντρα παράνομης δραστηριότητας. Η αστυνομία έχει οριοθετήσει στα απόρρητα σχέδια της και τις γεωγραφικές ζώνες όπου η κατάσταση εκτιμάται ως πλέον επικίνδυνη.
Αυτές ξεκινάνε από τον καταυλισμό στον Ασπρόπυργο, αλλά και στον οικισμό Νέας Ζωής Ασπροπύργου όπου “απαγορεύεται” να επιχειρήσουν αστυνομικές δυνάμεις. Εκεί υποθέτουν ότι λαμβάνουν χώρα και κάθε λογής αλισβερίσια με ποινικούς προερχόμενους εκτός Ελλάδας που είτε κρύβονται είτε συμμετέχουν σε παράνομες εμπορικές συναλλαγές με εκτόπισμα και στο εξωτερικό, κυρίως χώρες των Βαλκανίων. Η ΕΛΑΣ υπολογίζει ότι αριθμός τους ξεπερνάει τις 2.000.
Βορράς και Νότος
Η τακτική τους πλέον γνωστή: κάθε φορά που κάποιος συλλαμβάνεται, αλλάζει και την ταυτότητά του. Η δεύτερη επικίνδυνη ζώνη σύμφωνα με τις εκθέσεις των αστυνομικών βρίσκεται στο Ζεφύρι. Εκεί είναι το “κέντρο” της διακίνησης ναρκωτικών αλλά και όπλων, ενώ θεωρείται πως εκεί πια δεν είναι λίγα τα ανήλικα που χρησιμοποιούνται από τη σπείρα. Η περιοχή χωρίζεται και εσωτερικά, σε βόρειους και νότιους. Στον Βορρά κυριαρχούν ως είδη η κοκαΐνη και το χασίς, ενώ από όπλα έχουν την τιμητική τους τα καλάσνικοφ. Το ότι όλοι οι άνθρωποι που θα συναντήσει κάποιος εκεί οπλοφορούν, θεωρείται δεδομένο.
Ο Νότος από την άλλη μεριά, θυμίζει φάρο πολιτισμού εν συγκρίσει με τη γειτονική του κοινότητα. Εκεί οι κάτοικοι δε φοβούνται τόσο για τα όπλα, αλλά για τους χρήστες που «όλο το 24ωρο έρχονται στην περιοχή για να αγοράσουν τη δόση τους». Στο Μενίδι πάλι, οι συμμορίες έχουν στον έλεγχο τους συγκεκριμένα σημεία του καταυλισμού και τους χρησιμοποιούν για την διακίνηση όπλων, ναρκωτικών, τσιγάρων, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αλλά και κλοπές, διαρρήξεις ή ορμητήρια για εισβολές σε σπίτια. Τα “κρούσματα” αυτά έχουν καταγραφεί και στα Άνω Λιόσια και το Ίλιον.
Αστυνομικές πηγές πάντως διευκρινίζουν ότι ακόμη και αν οι επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ έχουν αίσιο τέλος, η προσπάθεια που θα χρειαστεί για να μην επανέλθουν τα διαφόρων ειδών κυκλώματα θα είναι μεγάλη. Εξάλλου τα χρήματα που έρχονται από παράνομες δραστηριότητες είναι πολλά, και δεν είναι λίγες οι φορές που οι “φαμίλιες” απευθύνονται σε μεγαλοδικηγόρους για υποθέσεις τους.
Οι “εισαγόμενοι κακοποιοί”
Σημαντικό ρόλο φαίνεται να διαδραματίζουν και ομογενείς ή αλλοδαποί που έφτασαν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Οι λεγόμενοι “εισαγόμενοι κακοποιοί” όπως ακουγόταν έντονα και κατά τις πρώτες μεγάλες μεταναστευτικές ροές. Η έλευση των συγκεκριμένων άλλαξε αισθητά την ανθρωπογεωγραφία στο Μενίδι. Πλέον θεωρείται πως υπάρχει ένας πόλεμος ανάμεσα σε τρεις μεγάλες οικογένειες.
Οι “σοβιετικοί” από τη μία, που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία στα όπλα, τα τσιγάρα και τα ναρκωτικά. Το προφίλ που έχει δημιουργήσει γι’ αυτούς η αστυνομία κάνει λόγο για σκληρούς κακοποιούς, που πρωταγωνιστούν και σε αιματηρές εμπλοκές. Έχουν κατά κάποιο τρόπο κυριαρχήσει και αποτελούν την ισχυρότερη άμυνα έναντι των αστυνομικών δυνάμεων, αλλά παίρνουν πάνω τους και καθήκοντα διαμεσολαβητή εισάγοντας τον βαρύ οπλισμό και τις μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών, για να τις “πασάρουν” στις άλλες φαμίλιες και να βγουν στη μαύρη αγορά.
Οι πληροφορίες της Ασφάλειας κάνουν λόγο για καλά εκπαιδευμένα μέλη στις φαμίλιες, που γνωρίζουν πώς να ελιχθούν ώστε να διαφύγουν της αστυνομικής δίωξης, ή αν δεν τα καταφέρουν, ξέρουν τι πρέπει να καταθέσουν μέχρι και στο δικαστήριο, ώστε να πέσουν στα μαλακά. Καλά υπολογισμένο φαίνεται να είναι και το τι όπλα πρέπει να χρησιμοποιούν κατά τα ξέφρενα πάρτι που κάνουν στις ακριβές βίλες που στολίζουν στενά των δυτικών προαστίων, ή το μετά από πόσες στροφές κλατάρουν τα μηχανάκια των αστυνομικών στις καταδιώξεις ώστε να ξεφεύγουν ανενόχλητοι μέσα στα υπερπολυτελή αμάξια τους.
Σχόλια