Το “παιχνίδι” με την “πράσινη πολιτική” της χώρας αρχίζει να λαμβάνει χαρακτηριστικά νεοελληνικής τραγωδίας. Μπορεί αναλυτές να εικοτολογούν ότι πιθανώς η κυβέρνηση της χώρας να θέλει πρώτα να διαμορφώσει περιβάλλον ασφαλείας για να προχωρήσει, όμως υπάρχουν και πολλοί που θεωρούν ότι στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ πρόθεση για τολμηρά βήματα. Και δυστυχώς, αναλογίζεται κανείς ότι σε άλλες εποχές, ενδεχόμενη… εθελοντική παραίτηση του πολιτικού συστήματος της χώρας από τα δυνητικώς πολύ μεγάλα έσοδα, θα επέσυρε τρομακτικής βαρύτητας χαρακτηρισμούς και ανάλογης βαρύτητας ποινικό κολασμό.
Η νέα ηγεσία της ΕΔΕΥ, παρότι στην αρχή αντιμετωπίστηκε με εύλογη καχυποψία, δείχνει να προχωρά στα βήματα της προηγούμενης, επιδιώκοντας να φέρει αποτέλεσμα. Ο σημερινός επικεφαλής, Αριστείδης Στεφάτος, έχει προβεί σε εντυπωσιακές δημόσιες τοποθετήσεις, επιχειρώντας ως όφειλε να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την ελληνική κοινή γνώμη. Έριξε μάλιστα στο τραπέζι ένα νούμερο εκτίμησης της αξίας των αποθεμάτων. Ανέφερε τα 250 δισ. ευρώ. …
Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν. Επιστήμονες θεωρούν τα πραγματικά μεγέθη πολύ μεγαλύτερα. Εξαρτάται από την οπτική γωνία επιστημονικής προσέγγισης. Ακόμα κι αν αποδειχθεί ότι η πραγματική περιεκτικότητα αντιστοιχεί σε αυτά τα μεγέθη, ας πάρει την ευθύνη οποιοσδήποτε να εμφανιστεί και να επιχειρήσει να τεκμηριώσει ότι μια χώρα σαν την Ελλάδα χρωστάει 350 και πλέον δισ. ευρώ, πρέπει να αυτοπαραιτηθεί.
Οι διαφωνίες των εκτιμήσεων ως προς τον υπολογισμό του δυνητικού μεγέθους των ελληνικών κοιτασμάτων διαφέρουν. Οι γεωλόγοι χρησιμοποιούν άλλα “εργαλεία”. Βάσει παρατηρήσεων παρεμφερών γεωλογικών σχηματισμών στην περιοχή, εκτιμούν ότι οι προσδοκίες πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερες. Από την άλλη πλευρά τους οι μηχανικού του τομέα των υδρογονανθράκων είναι πιο συγκρατημένοι, καθώς ακολουθούν τον κανόνα “εάν δεν μπει τρυπάνι δεν υπάρχει τίποτα”.Η επιστήμη δεν πρέπει να αποκλείει καμία προσέγγιση. Εξάλλου η μία συμπληρώνει την άλλη. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις στην περιοχή της Μεσογείου όπου οι εκτιμήσεις των “αισιόδοξων γεωλόγων” αλλά και μηχανικών υδρογονανθράκων, αποδείχθηκαν στην πράξη μετριοπαθείς σε σχέση με τα κοιτάσματα που τελικώς εντοπίστηκαν.
Κατά συνέπεια, εάν υπάρχει μία “αλήθεια”, είναι ότι πρέπει η διαδικασία των ερευνών πρέπει να συνεχιστεί ώστε να ξέρουμε για τι μιλάμε με αποδείξεις. Εάν η -δεξιά ή αριστερή- πολιτική εξουσία κρίνει ότι υπάρχουν λόγοι που υπαγορεύουν ότι η Ελλάδα πρέπει να οπισθοχωρήσει, ας ενημερώσουν υπεύθυνα τον κόσμο γι’ ατό και ας προκηρύξουν ακόμα και δημοψήφισμα.Τόσο μεγάλη είναι η βαρύτητα του ζητήματος, που απαγορεύει κατά κυριολεξία σε οποιονδήποτε να απευθύνεται με μισόλογα στην ελληνική κοινωνία υπονοώντας “εμείς ξέρουμε ποιο είναι το καλό σου“. Ιδίως όταν στο ενεργειακό πεδίο και την τελική απόφαση διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα και κατεστημένα δεκαετιών που εμπλέκονταν με τις ενεργειακές εισαγωγές δεκάδων δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ. Η ΕΔΕΥ με τον επικεφαλής και τα στελέχη της γνωρίζουν τα πράγματα πολύ καλά. Εμείς από τη πλευρά μας θα επιχειρήσουμε να θέσουμε μερικά ερωτήματα που προκύπτουν από εκτιμήσεις που έχουν αποτυπωθεί δημοσίως. Αν μη τι άλλο αποκαλύπτουν το μέγεθος του διακυβεύματος, ακόμα κι αν τελικά επαληθευθεί ένα κλάσμα των προσδοκιών. Πάμε λοιπόν…
1. Επειδή το κοίτασμα ΖΟΡ της Αιγύπτου έχει εκτιμώμενη αξία 200+ δισ. ευρώ αξία (30 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου με μια μετριοπαθή τιμή 8 δολαρίων ανά 1000 κυβικά πόδοα): Ισχύει ή όχι ότι η αποκαλούμενη ως “μεσογειακή Ράχη” στις “βόρειες υπόρειες” έχει πολλαπλούς στόχους “τύπου ΖΟΡ”;
Στόχοι ασφαλώς δεν σημαίνει δεδομένη ύπαρξη υδρογονανθράκων. Σημαίνει όμως ανάγκη διερεύνησης. Δεν κάνει εντύπωση η παραβίαση από πλευράς Τουρκίας κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου και οι ανάλογες δηλώσεις με σκοπό να μην βρεθεί έξω από τη νομή του εκτιμώμενου πλούτου της περιοχής;
2. Ισχύει ή όχι ότι στα δυο οικόπεδα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης με έκταση 80.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (μισή Ελλάδα…) υπάρχουν όχι ένας, όχι δύο, όχι τρεις, αλλά 14 στόχοι ενδεχομένως και μεγαλύτεροι, έκαστος, του ΖΟΡ; Απλό ερώτημα…
3. Εάν ισχύει αυτό ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Η ΧΩΡΑ ΝΑ ΑΥΤΟΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ; Ρωτήθηκε ποτέ ο ελληνιός λαός για το θέμα αυτό και παραχώρησε τέτοιο δικαίωμα; Ας συλλογιστεί καθένας μόνος του τι θα συνεπαγόταν ενδεχόμενη επαλήθευση έστω των μισών από τους στόχους… ή έστω και του ενός τρίτου.
4. Υπάρχουν ή όχι άλλοι εφτά (7) στόχοι “τύπου ΖΟΡ” νότια των νομών Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου; Υπενθυμίζεται προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι μόνο εάν ερευνηθούν οι περιοχές μπορούμε να μιλάμε για κοίτασμα με παράλληλα έγκυρο υπολογισμό της περιεκτικότητας.
5. Υπάρχουν ναι ή όχι άλλοι δύο (2) στόχοι “τύπου ΖΟΡ” δυτικά του Κόλπου της Κυπαρισσίας, για τους οποίους οι διαδικασίες δεν προχωρούν από τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛ.ΠΕ); Δεν έχουμε άποψη περί του επιχειρηματικού ρίσκου το οποίο ενδεχομένως υπέχει η απόπειρα αξιοποίησης των στόχων. Προφανώς παραμένουμε πανέτοιμοι να δημοσιεύσουμε την επίσημη θέση της εταιρίας για το θέμα. Εξάλλου, το DP καλύπτει σταθερά τη σχετική ειδησεογραφία.
6. Υπάρχει κοίτασμα βιογενούς φυσικού αερίου εκτιμώμενου μεγέθους “τεσσάρων ΖΟΡ” στην περιοχή της Γαύδου, ναι ή όχι; Η Ελλάδα φέρεται να διστάζει διότι η Γαύδος είναι “Περιοχή NATURA“; Ας προχωρήσουν οι έρευνες σε όλα τα υπόλοιπα κι ας το συζητήσουμε τελευταίο αυτό…
7. Αυτά όπως αναφέρθηκε στην αρχή των ερωτημάτων βρίσκονται στις “βόρειες υπόρειες” της αποκαλούμενης ως “μεσογειακής Ράχης”. Ισχύει ότι άλλα τόσα υπάρχουν στις “νότες υπόρειες“, δηλαδή στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) της Κύπρου, της Αιγύπτου και της Λιβύης;
Τούτων λεχθέντων, μπορούμε άραγε να αντιληφθούμε το κολοσσιαίο γεωστρατηγικό και γεωενεργειακό παίγνιο που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή; Αντιλαμβανόμαστε τις υπηρεσίες που προσφέρει στο αιγυπτιακό έθνος ο πρόεδρος, στρατάρχης εν αποστρατεία Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι που προχωρά ταχύτατα τις διαδικασίες αξιοποίησης των “στόχων” στην αιγυπτιακή ΑΟΖ; Γιατί δεν ακολουθούμε στοιχειωδώς το αιγυπτιακό παράδειγμα που έχει φέρει μετρήσιμα αποτελέσματα;
ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ η Ελλάδα και επενδύει στην πράσινη μετάβαση. Αρκεί να μην αυτοεξαιρούμαστε από τον ρόλο που μας επιφύλαξε ιστορικά η γεωγραφία να προσφέρουμε στους Ευρωπαίους εταίρους τον κρίσιμο για το μέλλον τους αγαθό της ενεργειακής ασφάλειας. Θα εξασφαλίσει τη ΒΙΩΣΙΜΗ ενεργειακά και οικονομικά σταδιακή μετάβαση…
Επωφελούμενοι από τα έσοδα των υδρογονανθράκων:
α) να επιστρέψουμε τα δανεικά
απαλλασσόμενοι από το τρομακτικό βάρος που έριξαν στους ώμους των
φορολογουμένων η ανεπαρκής διαχείριση των κυβερνήσεων της
Μεταπολίτευσης. Σήμερα, μέλη των κυβερνήσεων που προέρχονται από τους
ίδιους κομματικούς φορείς, ξιφουλκούν κατά της προοπτικής αξιοποίησης
των ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τη χώρα σε ένα πραγματικό “restart” διαγράφοντας τις συνέπειες των “αμαρτημάτων” του παρελθόντος.
β) Να πιέσει η Ελλάδα με κάθε τρόπο, αλλά και να χρηματοδοτήσει γενναιόδωρα από τα έσοδα, την έρευνα που θα δώσει πραγματικές τεχνολογικές λύσεις στο κεφαλαιώδες ζήτημα της αποθήκευσης της ενέργειας που εξασφαλίζεται από “ανανεώσιμες πηγές”. Αυτό θα οδηγήσει σε ομαλή “πράσινη μετάβαση”, καθότι θα εξασφαλίσει σταθερότητα στο δίκτυο…
Από τη στιγμή που επιχειρηματίες της χώρας του βεληνεκούς του Μυτιληναίου, του Φέσσα, του Θοδωρόπουλου, προειδοποιούν ότι βρισκόμαστε σε ολισθηρό ενεργειακά δρόμο, με πια άραγε λογική αδιαφορεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας και επιλέγει να συντάσσεται με αντίθετες δηλώσεις επιχειρηματιών που έχουν όμως συνδέσει την -εντυπωσιακή σε κάθε περίπτωση και αξιοθαύμαστη- πορεία τους με τις “πράσινες μπίζνες”;
Οι οποίες να τονιστεί με κάθε τρόπο, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να εγκαταλειφθούν. Αναμένοντας για πράξεις από την πλευρά του οργανωμένου κράτους, επαναλαμβάνουμε την έκκληση για αφύπνιση όσων δεν σκέφτονται ιδιοτελώς σε αυτή τη χώρα, επαναλαμβάνοντας: ΑΦΗΣΤΕ -ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΤΕ- ΤΗΝ ΕΔΕΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ.
Ενεργειακή Κρίση στο ρυθμό της «Πράσινης» Μετάβασης
--------------
Βάσιμες ενδείξεις για κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Κρήτη, λέει ο CEO της ΕΔΕΥ
“Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι η Ελλάδα -και ειδικότερα η Κρήτη- θα μπορούσε να φιλοξενεί σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου.
“Αποστολή μας είναι να ενθαρρύνουμε με κάθε τρόπο τους επενδυτές να προχωρήσουν γρήγορα στις απαραίτητες σεισμικές και γεωλογικές έρευνες για να υπάρξει σαφήνεια για την ύπαρξη, το μέγεθος και τη δυνητική αξία των κοιτασμάτων αυτών”.
Αυτό ανέφερε ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ), δρ. Αριστοφάνης Στεφάτος, μιλώντας στην ημερίδα με τίτλο «Οι Υδρογονάνθρακες στην Ενεργειακή Μετάβαση, Δεδομένα και Πολιτικές» του Ινστιτούτου Πετρελαϊκής Έρευνας του Ινστιτούτου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΤΕ/ΙΠΕ) και του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ) που πραγματοποιήθηκε χθες στα Χανιά.
Ο κ. Στεφάτος αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της χρήσης φυσικού αερίου ως καύσιμο-γέφυρα προς την ενεργειακή μετάβαση, καθώς και στην συγκυρία της ενεργειακής κρίσης. Όπως είπε, οι τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί κατά 250% από τις αρχές του έτους. «Οι ηλεκτροπαραγωγοί στην Ευρώπη πληρώνουν 90 ευρώ/μεγαβατώρα για φυσικό αέριο, ενώ οι συνάδελφοί τους σε Αίγυπτο και Ισραήλ, χώρες της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου που είναι παραγωγοί φυσικού αερίου συνάπτουν μακροπρόθεσμα συμβόλαια αγοράς αερίου με 12 ευρώ/μεγαβατώρα».
«Αυτό σημαίνει, κατέληξε, ότι η Ελλάδα έχει στην παρούσα φάση μια μοναδική ευκαιρία να αναπτύξει δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης για κοιτάσματα φυσικού αερίου, συμβάλλοντας στην προώθηση της «πράσινης» μετάβασης και της ασφάλειας εφοδιασμού και αποκομίζοντας στην πορεία σημαντικά οικονομικά και γεωστρατηγικά οφέλη».
Mε πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
Σχόλια