Μόνη λύση! Μέτωπο κατά της ισλαμικής επέκτασης


Το κολοσσιαίο βατερλό της αμερικανικής πολιτικής στο Αφγανιστάν είναι πρωτίστως μια τεράστια απώλεια κύρους, που δημιουργεί μια αλληλουχία δραματικών συνεπειών. Οι ανταγωνιστές των ΗΠΑ θα γίνουν τώρα πιο τολμηροί. Οι πολιτικά ορθές και εγκληματικά ανόητες θεωρίες που κυριαρχούν στα κέντρα ανάλυσης και αποφάσεων τα τελευταία χρόνια και οδήγησαν στην ήττα της υπερδύναμης έχουν συνέπειες, οι οποίες αφορούν άμεσα τον Ελληνισμό και όλη την Ευρώπη.

Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη

Αμφιβάλλω αν όλος αυτός ο συρφετός των αναλυτών και των πρακτόρων, που εξισώνει τον Χριστιανισμό με το Ισλάμ και αρνείται να υπερασπιστεί τους αληθινούς πυλώνες της Δύσης, έβαλε μυαλό, αν κατάλαβε τις αληθινές αιτίες της πανωλεθρίας και θα παραδεχθεί την καθολική ήττα των θεωριών του πολιτισμικού μαρξισμού που ευτέλισε το κύρος και την αξιοπιστία των ΗΠΑ και μετέτρεψε σε μάταιη θυσία το αίμα των Αμερικανών μαχητών και των συμμάχων τους. Ολοι αυτοί και αυτές που υποστήριξαν θεωρητικά και σε επίπεδο ανάλυσης τις καταστροφικές αποφάσεις, που βασίζονταν σε μια ανιστόρητη αντίληψη εξημέρωσης των Σουνιτών Ταλιμπάν, οι οποίοι θα μετατρέπονταν σε οπαδούς της δυτικής δημοκρατίας, με σεβασμό στις γυναίκες, στα παιδιά, στους ομοφυλόφιλους, στους άθεους και στους αλλόθρησκους, θα έπρεπε να έχουν ήδη απολυθεί. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Οι προσδοκίες του ισλαμικού φονταμενταλισμού γιγαντώνονται, η επιθετικότητα των Σουνιτών θα πολλαπλασιαστεί και θα δούμε ακόμη μεγαλύτερη πίεση και θρασύτητα από τον Ερντογάν και τις νέες ορδές των πραγματικών και μη προσφύγων, τους οποίους αποδεδειγμένα από τα γεγονότα του Εβρου και όχι μόνο χρησιμοποιεί ως όπλο εναντίον μας.

Ο αρχηγός του κράτους-συμμορία επιχαίρει για την αμερικανική ταπείνωση, θα έχει ακόμη περισσότερους λόγους να αψηφήσει την Ουάσινγκτον, να κάνει ανεξάρτητες διπλωματικές και στρατιωτικές κινήσεις. Και φυσικά όλο το πλέγμα των φανατικών ισλαμιστών, μικρές και μεγάλες τρομοκρατικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο, έχουν πάρει τα πάνω τους και πιθανολογείται μια έξαρση των επιθέσεών τους σε όλο τον κόσμο.

Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή, όπου όλος ο χριστιανικός κόσμος, η Δύση, θα βρεθούμε στο σταυροδρόμι των μεγάλων αποφάσεων. Ή θα απορρίψουμε τις αυτοκαταστροφικές ιδεοληψίες και θα αντιμετωπίσουμε την ισλαμική απειλή όπως της αξίζει, ορθολογικά, καταστρέφοντας κάθε απόπειρα επέκτασης με συντριπτική δύναμη, με τον απόλυτο τρόπο των Σταυροφόρων, ορθώνοντας τείχη και αποκαθιστώντας και προτάσσοντας την ταυτότητα των εθνών μας, όπου το ισχυρό πρόσημο είναι ο Χριστιανισμός, ή θα χαθούμε. Εάν δεν συνέλθουμε, βήμα βήμα θα υποκύψουμε στην επέκταση του ισλαμοφασισμού, που αποτελεί πλέον εχθρό της ανθρωπότητας και των ελευθεριών μας. Εμείς οι Ελληνες, αν δεν είχαμε ισχυρή χριστιανική ταυτότητα, σήμερα θα ήμασταν όλοι Τούρκοι. Αυτό, η Ορθόδοξη πίστη μας, διαφύλαξε από την αφομοίωση ένα μέρος του Εθνους, αυτό που δεν το πρόδωσαν οι τάφοι του, όπως σε μεγάλο τμήμα της Μ. Ασίας, για να διατηρήσουν τα προνόμια και τις γαιοκτησίες τους. Κοινωνίες χωρίς πνευματικό περιεχόμενο, χωρίς ραχοκοκαλιά ταυτότητας, δεν μπορούν να αντισταθούν και σίγουρα όχι για πολύ.

Η πρώτη ύλη των φανατικών ισλαμιστών, ακόμη και στις μεγάλες μάζες των μουσουλμάνων μεταναστών στις δυτικές μητροπόλεις, είναι κυρίως οι νέοι. Αυτοί ριζοσπαστικοποιούνται. Από το Πακιστάν και άλλες ασιατικές και αφρικανικές χώρες με πληθυσμιακή έκρηξη, ενώ εμείς γερνάμε, ως τις πόλεις της Ε.Ε. και της Βρετανίας, υπάρχει ένας αχανής δυνάμει στρατός εξέγερσης και επέκτασης, που ονειρεύεται να επικρατήσει ένα Ισλαμικό Χαλιφάτο παντού στον κόσμο. Μισούν τις δυτικές αξίες, τη δημοκρατία, τα θεωρούν αδυναμία μας και κερκόπορτά τους. Οι καμπάνες του συναγερμού θα έπρεπε να έχουν ήδη ηχήσει, αφού μέρος του εχθρού δεν βρίσκεται απλά εμπρός στα τείχη μας αλλά τα έχει περάσει.

Αυτή η πρόκληση κυριολεκτικά επιβίωσης των εθνών και των ελευθεριών μας επιτάσσει το καθήκον μιας πανστρατιάς χριστιανών, αγνωστικιστών, άθεων, αδιάφορων, όλων, πάσης κομματικής ή απολιτίκ στάσης, οι οποίοι όμως πιστεύουν στον τρόπο ζωής μας, στις ελευθερίες μας και κατανοούν τη ζωτική ανάγκη να διατηρήσουμε το δικαίωμα να διαφωνούμε, να συγκρουόμαστε με τα μέσα του δημοκρατικού διαλόγου, χωρίς να φοβόμαστε πως κάποιος θα μας κόψει το κεφάλι, θα μας λιθοβολήσει ή θα ανατιναχτεί γιατί δεν συμφωνεί μαζί μας, γιατί δεν υποτασσόμαστε σε αυτόν και στις ολοκληρωτικές ιδεοληψίες του.

Θα έρθει σύντομα η ώρα που πολλές από τις μεταξύ μας διαφωνίες περί ιδεολογικής καθαρότητας δεν θα είναι απλά ανούσιες, αλλά θα μοιάζουν με προδοσία του συνόλου, γιατί θα είμαστε ένα πολιορκημένο κάστρο, που ταυτόχρονα θα πολεμάει εχθρούς και μέσα στις επάλξεις του. Ηδη είμαστε…

============

Σχόλια