Λυκοκάπης Γιώργος
Την έντονη αντίδραση της στην συμφωνία που κατέληξαν Ουάσιγκτον και Βερολίνο για τον αγωγό Nord Stream 2 εξέφρασε η υποψήφια καγκελάριος των Πρασίνων (που μέχρι πρότινος έραβε “κοστούμι” αντικαγκελαρίου) Αναλένα Μπέρμποκ, «τόσο για γεωστρατηγικούς, όσο και για οικολογικούς λόγους», κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς η Μπέρμποκ έχει από καιρό διαρρήξει την διακομματική σύμπνοια που επικρατεί στην Γερμανία για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου ενεργειακού project.
Σε μία κίνηση καλής χειρονομίας προς την καγκελάριο Μέρκελ, η Ουάσιγκτον συμφώνησε χτες στην ολοκλήρωση του αγωγού, όπως είχε προαναγγείλει προ μηνών ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν, με βασικό επιχείρημα πως η νέα αμερικανική κυβέρνηση βρέθηκε ενώπιον τετελεσμένων, ή «με κακά χαρτιά», όπως δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, επαναλαμβάνοντας το επιχείρημα «τι να κάνουμε, ο αγωγός έχει ολοκληρωθεί κατά 98%».
Ο συγκεκριμένος αγωγός διπλασιάζει την ποσότητα ρωσικού φυσικού αερίου που εισάγει η Γερμανία, παρακάμπτοντας την Ουκρανία, μία χώρα που αποτελεί “κλειδί” για την αναχαίτιση της Ρωσίας από τα χρόνια της “Μεγάλης Σκακιέρας”, του θεωρούμενου “γκουρού” του αντιρωσισμού Μπρεζίνσκι, ενώ υπήρξε το “θερμό” μέτωπο του νέου Ψυχρού Πολέμου μεταξύ Δύσης και Μόσχας. Ένα μέτωπο που είχε άδοξη κατάληξη για το φιλοδυτικό στρατόπεδο στην Ουκρανία: η Μόσχα τους άρπαξε την Κριμαία, οι Ρώσοι αυτονομιστές διχοτόμησαν την υπόλοιπη χώρα, η ένταξη στο NATO παραπέμφθηκε στις καλένδες και τώρα βλέπουν “μπάστακα” τον Nord Stream!
“Μουδιασμένοι” οι Ουκρανοί
Με δεδομένο τον αντιρωσισμό του Μπάιντεν και το προσωπικό του ενδιαφέρον για την Ουκρανία (οι “κακές γλώσσες” λένε και λόγω των σκανδάλων που εμπλέκεται ο γιος του, που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην χώρα), η νέα αμερικανική κυβέρνηση αρχικά φάνηκε να προσανατολίζεται στην επιβολή κυρώσεων και κατά των γερμανικών εταιρειών που μετέχουν στην κατασκευή του αγωγού, κάτι που τελικώς αναίρεσε, σε έναν θρίαμβο της real politik. Προτεραιότητα του Μπάιντεν ήταν προφανώς να αποκαταστήσει τις αμερικανογερμανικές σχέσεις, που είχαν διαταραχθεί επί προεδρίας Τραμπ, ο οποίος υπενθύμιζε (με άκομψο τρόπο είναι αλήθεια) την “τσιγκουνιά” των Γερμανών στο NATO, προσβάλοντας τους σε κάθε ευκαιρία!
Η συγκεκριμένη απόφαση δεν αρέσει καθόλου στον Ουκρανό πρωθυπουργό Βολοντίμιρ Ζελένσκι, τον οποίο ετοιμάζεται να “τραπεζώζει” ο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο στις 30 Αυγούστου. Για την Μόσχα ο Ζελένσκι, ένας κωμικός που ψηφίστηκε από… τύχη καθώς οι Ουκρανοί είχαν αηδιάσει από την κλεπτοκρατία των προκατόχων του, αποπειράθηκε να παίξει το εθνικιστικό χαρτί, με μία σειρά στρατιωτικών προκλήσεων εις βάρος των Ρώσων αυτονομιστών της Ανατολικής Ουκρανίας, ποντάροντας ακριβώς στον αντιρωσισμό του Μπάιντεν.
Θυμίζοντας τον αλήστου μνήμης Μιχαήλ Σαακασβίλι, διακινδύνευσε μία νέα σύρραξη, στην οποία ήταν έτοιμος να πάρει μέρος και (ποιος άλλος) ο Ερντογάν, πουλώντας drones στο Κίεβο, για να “καλοπιάσει” το NATO. Τελικώς ο πόλεμος απoφεύχθηκε, λόγω και των παρασκηνιακών συνεννοήσεων Ουάσιγκτον-Μόσχας, με τον Μπάιντεν να αποκλιμακώνει την ψυχροπολεμική του σταυροφορία που είχε ατύπως ξεκινήσει στα μέσα του περασμένου Μαρτίου, αποκαλώντας «δολοφόνο» τον Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον οποίο (ευτυχώς) αναζήτησε ένα πεδίο σύγκλισης στην πρώτη τους συνάντηση (τουλάχιστον στα ζητήματα που μπορούν να συμφωνήσουν).
Ικανοποιημένη η Μόσχα
Για να “χρυσώσουν το χάπι” στο Κίεβο, Ουάσιγκτον και Βερολίνο δεσμεύονται να συμβάλλουν στην «πράσινη μετάβαση» της Ουκρανίας, στον «εκσυγχρονισμό των ενεργειακών υποδομών της» και για την επιβολή νέων κυρώσεων κατά της Μόσχας, αν η τελευταία «εκβιάσει» την Ουκρανία, κλείνοντας την στρόφιγγα του αερίου, όπως είχε κάνει στο παρελθόν. Βέβαια η Μόσχα τις επιταγές της ελεύθερης αγοράς ακολουθούσε, γιατί οι Ουκρανοί είχαν καλομάθει στο “τζάμπα” και μάλλον έψαχναν για “κορόιδα”, απαιτώντας να τους επιδοτεί ενεργειακά η Μόσχα, την στιγμή που ήθελαν να κουβαλήσουν το ΝΑΤΟ στο μαλακό της υπογάστριο!
Η Μόσχα, που δια του εκπροσώπου του Κρεμλίνου δήλωσε πως «υπάρχουν σημεία που δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε και σημεία που μπορούμε να χαιρετίσουμε», έχει κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένη από την ολοκλήρωση ενός ενεργειακού σχεδίου που βάζει “ταφόπλακα” στα αμερικανικά σχέδια για την ενεργειακή “απεξάρτηση” της ΕΕ από την Ρωσία, τα οποία μάλλον θα περάσουν οριστικά στην ιστορία.
Δεν είναι τυχαίο που στην αμερικανο-γερμανική συμφωνία αντέδρασε έντονα η Πολωνία, η οποία (και για ιστορικούς λόγους) είναι μπροστάρης στα ψυχροπολεμικά σχέδια αναχαίτισης της Μόσχας. Ο Μπάιντεν, που όπως και ο προκάτοχος του έχει ως προτεραιότητα την ανάσχεση της Κίνας, θα προσφέρει στον Ζελένσκι τον “καφέ της παρηγοριάς” στον Λευκό Οίκο, με τις πληροφορίες διεθνών μέσων ενημέρωσης να αναφέρονται σε παρασκηνιακές πιέσεις που του ασκούνται προκειμένου να μην σηκώσει τους τόνους για τον Nord Stream και τον φέρει σε δύσκολη θέση στα “αντιρωσικά” γεράκια που καραδοκούν στην Γερουσία.
===============
Blogger: έχουν ξοδευτεί τόνοι μελάνης για τον Nord Stream 2, όπως:
- Ψυχρός πόλεμος για τον αγωγό Nord Stream 2 στο τρίγωνο Ρωσία-Γερμανία-ΗΠΑ
- Απορρίπτουν τον αγωγό Nord Stream ΙΙ για αέριο από την Ρωσία οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι
- Βαρύ καρφί της Γαλλίας σε Γερμανία για Nord Stream 2: Αφορά την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης
- “Θερμαίνεται” η διμερής σχέση των ΗΠΑ και της Ρωσίας: Νέες συνομιλίες με σκοπό τη σταθεροποίηση της
...τελικά αυτή την κόντρα με την Ρωσία την πλήρωσαν και την πληρώνουν όλοι στην Ευρώπη πλην των Γερμανών...δηλαδή οι Γερμανοί για ακόμα μια φορά δείχνουν εν τοις πράγμασι πως βλέπουν την Ε.Ε. (Ένα κουφάρι για να κάνουν τις δουλειές τους. Όποτε τους συμφέρει μιλάνε εκ μέρους της ΕΕ και όταν αυτό δεν βολεύει μιλάνε ως Γερμανοί... καληνύχτα ΕΕ. Και αφού εξασφάλισαν για λογαριασμό τους φτηνή ενέργεια υποχρεώνουν τους λοιπούς - ηλιθίους - στην ΕΕ να αναπτύξουν τις ΑΠΕ για να πουλήσει την παρωχημένη τεχνολογία της... μονά - ζυγά δικά της... (βλέπε σχετικά:
"...(κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας αλλά ειδικές ενεργειακές σχέσεις Βερολίνου-Μόσχας) και μια άνευ προηγουμένου πρόοδο στις εμπορικές σχέσεις Ε.Ε-Κίνας και κυρίως, Βερολίνου-Πεκίνου.
Η Καγκελάριος Μέρκελ, στην πραγματικότητα ”υπέγραφε” περιορισμούς και κυρώσεις για λογαριασμό της Ε.Ε όμως η Γερμανία μπορούσε να έχει όποιες σχέσεις ήθελε με την Κίνα και τη Ρωσία. Συνέχεια εδώ
Σχόλια