-----------------------------
Οι 3 ευρωπαϊκές εκστρατείες κατά της Ρωσίας-ΕΣΣΔ...
Rachiotis Yiannis
Άρθρο μου που δημοσιεύθηκε στο σημερινό "δρόμο της Αριστεράς" και αναδημοσιεύθηκε στο site "Δρόμος ανοιχτός" με αφορμή την επέτειο των 80 χρόνων από τη ναζιστική εισβολή στη Ρωσία. Συζητάει τα κοινά χαρακτηριστικά των τριών ευρωπαϊκών εκστρατειών κατά της Ρωσίας-ΕΣΣΔ και τις προϋποθέσεις αποτροπής μιας τέταρτης .
" Στις 22 Ιούνη, συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την έναρξη της εισβολής στην ΕΣΣΔ της...
ναζιστικής Γερμανίας και των συμμάχων της. Ηταν η 3η φορά που η Ρωσία - ΕΣΣΔ δεχόταν μεγάλης κλίμακας εισβολή δυτικών δυνάμεων. Η πιο καταστροφική. Στοίχισε περίπου 10,2 εκατομμύρια στρατιώτες και 17.000.000 άμαχους που σφαγιάσθηκαν από τις δυνάμεις κατοχής μέσα σε τρία (!) χρόνια για εκκαθάριση του χώρου που σκόπευαν να εποικίσουν με «Αρίους».
Είχαν προηγηθεί, μεταξύ 1918 και 1922, οι εκστρατείες Βρετανών, Πολωνών, Γάλλων, Ελλήνων κλπ, μαζί με τους Λευκούς, για την ανατροπή του νεοσύστατου σοβιετικού κράτους που στοίχισαν στην ΕΣΣΔ άλλα 9.000.000 νεκρούς, στρατιώτες και αμάχους. Πιο παλιά , το 1812, ήταν η εισβολή της Γαλλίας του Ναπολέοντα και των συμμάχων της Αυστριακών ,Ισπανών, Γερμανών, Πολωνών που στοίχισε τη δική της εκατόμβη.
Ολες είχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά : Διακηρυγμένο στόχο την πλήρη καταστροφή και το διαμελισμό της Ρωσίας-ΕΣΣΔ .Προηγούμενα σύμφωνα ειρήνης που δεν τηρήθηκαν παρά τα σοβαρά ανταλλάγματα που είχαν αποσπάσει από τη Ρωσική πλευρά. Την τελική νίκη του Ρωσικού λαού και στις τρείς. Το ασύλληπτο κόστος σε ζωές και υλικές καταστροφές που πληρώθηκε . Στον 20 αιώνα ήταν από τους βασικούς λόγους που η ΕΣΣΔ έχασε τη μάχη του ανταγωνισμού με τη Δύση και οδηγήθηκε στη κατάρρευση.
Το ερώτημα που αναδεικνύεται με αφορμή την επέτειο είναι αν οι ευρω-ρωσικοί πόλεμοι ήταν απλώς γεωπολιτικά ατυχήματα . Ηταν άραγε κακές στιγμές σε μια ιστορία καλής γειτονίας; Νομίζουμε όχι . Οι δυτικές δυνάμεις έβλεπαν και συνεχίζουν να βλέπουν μια μεγάλη και ισχυρή Ρωσία σαν εμπόδιο, αφενός στην κατάληψη ζωτικού χώρου στην πλούσια σε πόρους Ανατολή, αφετέρου στην αποικιακή και σήμερα νεοαποικιακή τους εξάπλωση, δηλαδή σαν υπαρξιακό κίνδυνο.
Υπάρχει σήμερα περίπτωση για μια τέταρτη περιπέτεια της Δύσης εναντίον της Ρωσίας; Η αλήθεια είναι ότι οι λόγοι δεν εξέλειπαν και η συγκυρία είναι ευνοϊκή για τη Δύση . Η Ρωσία είναι τώρα πολύ μικρότερη σε έκταση και πληθυσμό σχέση με την ΕΣΣΔ. Μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ των χωρών της ανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων και το πραξικόπημα στην Ουκρανία, δεν έχει συμμάχους στην Ευρώπη πλην της Λευκορωσίας. Πρακτικά δεν έχει ούτε στον Καύκασο λόγω της ισχυρής παρουσίας της Δύσης στη Γεωργία και στο Αζερμπαϊτζάν, μέσω Τουρκίας και Ισραήλ. Η μόνη στρατιωτική παρουσία της έξω από τα όρια της πρώην ΕΣΣΔ , στη Συρία, είναι ασταθής, χωρίς σαφές γεωπολιτικό σχέδιο. Κινδυνεύει να εξελιχθεί σε παγίδα για την ίδια και τροχοπέδη στις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής. Η αντιρωσική ενότητα της Δύσης είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Ολος ανεξαίρετα ο δυτικός κόσμος συμμετέχει στον οικονομικό στραγγαλισμό της Ρωσίας με κυρώσεις που κλιμακώνονται αδιάκοπα με οποιοδήποτε πρόσχημα . Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τέτοιος επιθετικός συντονισμός ολόκληρου του δυτικού κόσμου. Αρκεί να ανατρέξει κάποιος στα ανακοινωθέντα των συνόδων του ΝΑΤΟ για να διαπιστώσει ότι η ένταση και το εύρος της πολεμικής ρητορικής προσιδιάζει σε παραμονές πολέμου. Η επί 70 χρόνια στρατιωτική ολοκλήρωση της Δύσης σε μία ενιαία συμμαχία , το ΝΑΤΟ, της δίνει αυτοπεποίθηση αλλά και αντικειμενικά αυξημένη στρατιωτική ικανότητα. Δεν πρόκειται απλά για ρητορική. Το ΝΑΤΟ έχει πλέον στρατό στην Εσθονία, στα 160 χλμ από την Πετρούπολη, ναυτικό στην Μαύρη θάλασσα και διεξάγει προσομοιώσεις πολεμικής αναμέτρησης σε όλο το μήκος των συνόρων του με τη Ρωσία-Λευκορωσία με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών.
Βεβαίως η Δύση θα προτιμούσε να καταρρεύσει η Ρωσία όπως η ΕΣΣΔ, χωρίς πόλεμο, σαν συνέπεια της στρατιωτικής, οικονομικής και πολιτικής πίεσης . Να διασπαστεί και να δημιουργηθούν διάφορα αλληλοσπαρασσόμενα τμήματα με κυβερνήσεις μαριονέτες, στο πρότυπο των σύγχρονων Βαλκανίων. Όμως το ιστορικό προηγούμενο και η έκταση της πολεμικής προετοιμασίας υποδεικνύουν ότι, δοθείσης ευκαιρίας, είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε πραγματικό πόλεμο για να επιταχύνουν τις εξελίξεις.
Οπως και στις παραμονές των προηγούμενων εισβολών, η μεν Δύση δηλώνει ότι θέλει ειρήνη αλλά αναγκάζεται να προχωρήσει για πόλεμο λόγω της ρωσικής …επιθετικότητας, η δε Ρωσική ελίτ, στην πλειοψηφία της, όπως στις παραμονές των εισβολών του Ναπολέοντα και του Χίτλερ, δεν πιστεύει αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια της. Συνεχίζει να μιλάει για δυτικούς «εταίρους» , για «αποκατάσταση» σχέσεων, λες και ήταν ποτέ καλές , για οικονομική συνεργασία από τον Ατλαντικό μέχρι τον Ειρηνικό, τήρηση των συμφωνιών κοκ.
Πέρα από τις ψευδαισθήσεις, τι έχει πράγματι να αντιπαραθέσει η Ρωσία σε ένα πιθανό πόλεμο που εκ των πραγμάτων θα διεξαχθεί μέσα ή κοντά στο έδαφός της και πολύ μακριά από τα κέντρα ισχύος των αντιπάλων της; Βεβαίως το στρατηγικό βάθος. Την προσωρινή σχετική υπεροχή σε κρίσιμους τύπους όπλων που πέτυχε τα τελευταία 5-6 χρόνια αλλά πιθανώς θα εξουδετερωθεί σύντομα . Ένα λαό που είναι πράγματι διατεθειμένος να προσφέρει εκατόμβες για τη διάσωση της χώρας. Όμως όπως και τις προηγούμενες φορές, τέτοια νίκη, αν έρθει, θα είναι Πύρρειος. Θα συνεπάγεται αραίωση και γήρανση του ήδη μικρού πληθυσμού της, καταστροφή της οικονομίας και των υποδομών και εν τέλει μακρόχρονη κοινωνική και οικονομική οπισθοδρόμηση.
Κατά τη γνώμη μας, στις σημερινές συνθήκες το ισχυρότερο αμυντικό- αποτρεπτικό της όπλο είναι, για πρώτη φορά στην ιστορία , η ύπαρξη μιας ισχυρής Κίνας με την οποία έχει αντικειμενικώς συγκλίνοντα συμφέροντα και αμοιβαία συμπληρωματική γεωπολιτική θέση και οικονομία. Όμως η προοπτική στρατηγικής συμμαχίας με την Κίνα και δευτερευόντως με άλλες ασιατικές δυνάμεις εξακολουθεί να συναντάει σφοδρή αντίδραση από το φιλοδυτικό κομμάτι της Ρωσικής ελίτ που ελέγχει σε μεγάλο βαθμό την οικονομία. Αυτοί εξακολουθούν να ελπίζουν στους «δυτικούς εταίρους». Και ρισκάρουν όχι μόνο την ύπαρξη της χώρας και λαού τους αλλά και τη μόνη σωτήρια προοπτική για τον πλανήτη. Την απελευθέρωση από τη δυτική μονοκρατορία."
================
https://www.politeianet.gr/books/9789602709689-beevor-antony-gkobostis-stalingkrant-204308
ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ
Παρουσίαση
"Τη Ρωσία", παρατήρησε ο ποιητής Tyuchev, "δεν μπορείς να την κατανοήσεις χρησιμοποιώντας την κοινή λογική". Τη Μάχη του Στάλινγκραντ δεν μπορείς να την κατανοήσεις μετά από μια τυπική ανάλυση. Η αμιγώς στρατιωτική σπουδή μιας μάχης τέτοιου μεγέθους δεν κατορθώνει να μας μεταφέρει στην πραγματικότητα του πεδίου της μάχης, όπως ακριβώς δεν το κατάφεραν οι χάρτες του Χίτλερ στη "Φωλιά του Λύκου" στο Rastenburg, που τον είχαν απομονώσει σε έναν φανταστικό κόσμο, μακριά από τα δεινά των στρατιωτών του.Η ιδέα που κρύβεται πίσω από το γράψιμο αυτού του βιβλίου είναι να φανούν, μέσα στο πλαίσιο της συμβατικής ιστορικής διήγησης, οι εμπειρίες των στρατευμάτων και των δύο πλευρών, με τη βοήθεια ενός μεγάλου εύρους νέων πληροφοριών που προέρχονταν κυρίως από τα ρωσικά αρχεία. Η ποικιλία των πηγών παίζει καθοριστικό ρόλο στην περιγραφή της πρωτοφανούς φύσης της μάχης καθώς και των συνεπειών που είχε σε όλους εκείνους που εγκλωβίστηκαν μέσα σ' αυτήν δίχως σχεδόν καμία ελπίδα να ξεφύγουν.
Ανάμεσα στις πηγές περιλαμβάνονται πολεμικά ημερολόγια, αναφορές στρατιωτικών ιερέων, προσωπικές εμπειρίες, γράμματα, ανακρίσεις Γερμανών και άλλων αιχμαλώτων από τη NKVD, προσωπικά ημερολόγια και συνεντεύξεις αυτών που συμμετείχαν. Μία από τις πιο πλούσιες πηγές του κεντρικού αρχείου του Υπουργείου Αμύνης της Ρωσίας στο Podolsk αποτελείται από τις πολύ λεπτομερείς εκθέσεις που στέλνονταν καθημερινά από το Μέτωπο Στάλινγκραντ στον επικεφαλής του Πολιτικού Τμήματος του Κόκκινου Στρατού στη Μόσχα, στον Aleksandr Shcherbakov. Σε αυτές περιγράφονται όχι μονάχα ηρωικές πράξεις, αλλά και "ασυνήθιστα περιστατικά" (ευφημισμός των κομισαρίων για την προδοτική συμπεριφορά), όπως λιποταξίες, προσχωρήσεις στο αντίπαλο στρατόπεδο, δειλία, ανικανότητα, αυτοτραυματισμοί, "αντισοβιετικές συζητήσεις" ακόμα και μέθη. Οι σοβιετικές αρχές εκτέλεσαν για τέτοια "περιστατικά" περίπου 13.500 από τους στρατιώτες τους στο Στάλινγκραντ - δηλαδή περισσότερους από μια ολόκληρη μεραρχία. Η κύρια πρόκληση, συνειδητοποίησα σύντομα, ήταν να επιχειρήσει κανείς να αντιπαραθέσει στην αυθεντική αυτοθυσία τόσων στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού, τον εξαιρετικά βίαιο εξαναγκασμό που άσκησαν τα ειδικά τμήματα της NKVD (τα οποία πολύ σύντομα πέρασαν στη δικαιοδοσία της αντικατασκοπευτικής SMERSH) εναντίον όσων δίσταζαν να πολεμήσουν. [...] (Από τον Πρόλογο του συγγραφέα)
Περιεχόμενα
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΒΑΘΜΟΙ
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΧΑΡΤΩΝ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ!»
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ ΞΑΝΑΡΧΙΖΕΙ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: «Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΠΟΛΗ»
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΖΟΥΚΟΦ
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ 6ΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΗΓΩΝ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
| Ξενόγλωσσος τίτλος | STALINGRAD |
| ISBN13 | 9789602709689 |
| Εκδότης | ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ |
| Χρονολογία Έκδοσης | Δεκέμβριος 2004 |
| Αριθμός σελίδων | 632 |
| Διαστάσεις | 24x17 |
| Μετάφραση | ΚΡΙΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ |
| Συγγραφέας/Δημιουργός (Ελληνικά) | ΜΠΙΒΟΡ ΑΝΤΟΝΙ |
| Κωδικός Πολιτείας | 0910-0468 |
Σχόλια