Η κατάθεση σήμερα του τότε προέδρου της Εξεταστικής Σήφη Βαλυράκη στην επιτροπή θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ήταν κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα. Όχι ότι μάθαμε κάτι καινούργιο αλλά εκτός του ότι έρχεται ξανά στην επιφάνεια όλη η σαπίλα του αστικού πολιτικού σκηνικού από την νέα διερεύνηση της μεγαλύτερη υπόθεση διαφθοράς στην ιστορία των παγκόσμιων αγορών σύμφωνα με την Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς μπορεί να προκύψουν νέα στοιχεία.για το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης
Σύμφωνα πάντα με τον Σ. Βαλυράκη στην εξεταστική επιτροπή που προέδρευε είχαν προκύψει ενδείξεις εμπλοκής και ενοχής μελών της κυβέρνησης ενώ εντοπίστηκαν ροές μαύρου χρήματος που συσχετίζονταν με πολιτικές αποφάσεις που είχαν να κάνουν με συμβάσεις της Ζήμενς .
Σύμφωνα με τον ίδιο «η σχέση μαύρου χρήματος και αποδεκτών διεκόπτετο σε παρένθετα πρόσωπα», κι αυτός ήταν ο λόγος που δεν μπόρεσε να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα η συγκεκριμένη επιτροπή.
«Αποδείχθηκε ότι υπήρχε εγκληματική οργάνωση μέσα στη Siemens που στόχευε στη διοχέτευση μαύρου χρήματος. Συστηματικές δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων και στελεχών στο σύνολο των δομών του ελληνικού κράτους. Σκοπός ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή θέση στον ανταγωνισμό για τις προμήθειες του δημόσιου τομέα», δήλωσε χαρακτηριστικά για να συμπληρώσει ότι στο πόρισμα της εξεταστικής υπήρχε παραπεμπτικό για 12 άτομα συνολικά που υπήρξαν υπουργοί –της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ προφανώς- και είχε προτείνει τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την διερεύνηση των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών. Το αποτέλεσμα ήταν όμως κάτι τέτοιο η βουλή να μην το δεχθεί όπως και να μην σταλεί η υπόθεση για περαιτέρω διερεύνηση από το αρμόδιο δικαστικό όργανο, όπως είχε ζητήσει.
«Νομίζω ότι το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε ανίκανο να αυτοκαθαρθεί και αυτό θα μας καταδιώκει μέχρι να ξεκαθαριστεί» τόνισε και περιγράφοντας την δραστηριότητα της εταιρείας είπε: «Η Ζήμενς υπερτιμολογούσε τις συμβάσεις της και αύξανε το κόστος τους κατά 10%. Παρήγαγε έτσι 8% χρήμα για να δωροδοκεί υπηρεσιακούς παράγοντες και 2% για να δωροδοκεί κόμματα και μέλη των κυβερνήσεων».
Η πρόταση του: «Η υπόθεση Ζήμενς ξεκίνησε ως σκάνδαλο διαφθοράς και εξελίχθηκε ως σκάνδαλο συγκάλυψης» κυριάρχησε στην κατάθεση του. Από την έναρξη της ομιλίας του ο Σ. Βαλυράκης ρίχνει το καρφί για τον ρόλο των ΜΜΕ στην υπόθεση:
Αφορμή για την επιστολή που σας απέστειλα,πριν καν την συγκρότηση σε σώμα της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας,αφορμή ήταν δημοσιεύματα του τύπου τα οποία προσπαθούσαν να απαξιώσουν το έργο της εξεταστικής επιτροπής...
Ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο της χώρας χαρακτήρισε την υπόθεση Siemens o.. Σήφης Βαλυράκης, κατά τη διάρκεια της ακρόασής του από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της βουλής.
Αναφερόμενος στην Εξεταστική Επιτροπή για τη Siemens, της οποίας είχε διατελέσει πρόεδρος, είπε ότι κυριολεκτικά εξάντλησε τις δυνατότητες που είχε, ενώ εκτίμησε ότι μπορεί να υπάρχουν νέα στοιχεία. "Επειδή υπήρχαν διαδικασίες ιδιαίτερα χρονοβόρες που είχαν να κάνουν με το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών και ίσως να ήρθαν απαντήσεις μετά το πέρας των εργασιών της επιτροπής και κατά τη δικαστική έρευνα που συνεχίστηκε και συνεχίζεται, ενδεχομένως να έχουμε και νεότερα στοιχεία".
"Πράγματι ενώ εντοπίστηκαν εκροές μαύρου χρήματος που συσχετίζονταν με πολιτικές, υπουργικές αποφάσεις που είχαν να κάνουν με συμβάσεις σε σχέση με τη Siemens, η σχέση μαύρου χρήματος και αποδεκτών διακοπτόταν σε παρένθετα πρόσωπα. Μέναμε με την αδυναμία να γεφυρώσουμε το κενό αυτό, άρα έμενε η ίδια η Siemens να κληθεί και να εξαναγκαστεί να δώσει την πληροφορία που κατείχε, για το ποιοι ήταν διαχρονικά οι υπουργοί και υφυπουργοί, μέλη της κυβέρνησης, όσοι είχαν εμπλοκή με τις προμήθειες του δημοσίου σε σχέση με τη Siemens" τόνισε ο κ. Βαλυράκης, υπογραμμίζοντας ότι το πρόβλημα θα είχε λυθεί εάν το πολιτικό σύστημα εξανάγκαζε την ίδια τη γερμανική εταιρεία να δώσει αυτές τις πληροφορίες. "Θεωρώ ότι θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια προσπάθεια" ανέφερε.
"Πρόκειται για πρωτοφανές σκάνδαλο και πρόκληση για τη διαφάνεια και την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής. Ξεκίνησε ως σκάνδαλο διαφθοράς και εξελίχθηκε ως σκάνδαλο συγκάλυψης", υπογράμμισε ο κ. Βαλυράκης, λέγοντας ότι είναι σωστό που έρχεται το θέμα της ανάσυρσης της υπόθεσης στην επιτροπή αυτή που είναι το κατεξοχήν αρμόδιο όργανο.
Έτσι έδιναν τις μίζες
Ο κ. Βαλυράκης αποκάλυψε στη συνέχεια τον τρόπο δράσης της γερμανικής εταιρείας, κάνοντας λόγο για εγκληματική οργάνωση. "Στο εσωτερικό της Siemens αποδείχθηκε ότι είχε διαμορφωθεί ιδιαίτερη οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη της που ενεργούσαν από κοινού ως εγκληματική οργάνωση χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα, που αποσκοπούσαν αφενός στην εξασφάλιση μαύρου χρήματος και αφετέρου στη διοχέτευση του, χωρίς ίχνη για παράνομες ωφέλιμες- κατά τη Siemens -πληρωμές. Οι υπάλληλοι αυτοί της Siemens φαίνεται ότι διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων, υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών, στο σύνολο των δομών του ελληνικού κράτους", είπε."Η εξεταστική απέδειξε ότι η Siemens υπερτιμολογούσε τις συμβάσεις της και αύξανε το κόστος των συμβάσεων κατά 10%. Παρήγαγε έτσι 8% χρήμα για να δωροδοκεί υπηρεσιακούς παράγοντες και 2% για να χρηματοδοτεί κόμματα και μέλη των κυβερνήσεων".
Η Siemens απολάμβανε μιας ιδιότυπης ασυλίας
Ο κ. Βαλυράκης αποκάλυψε στη συνέχεια τον τρόπο δράσης της γερμανικής εταιρείας, κάνοντας λόγο για εγκληματική οργάνωση. "Στο εσωτερικό της Siemens αποδείχθηκε ότι είχε διαμορφωθεί ιδιαίτερη οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη της που ενεργούσαν από κοινού ως εγκληματική οργάνωση χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα, που αποσκοπούσαν αφενός στην εξασφάλιση μαύρου χρήματος και αφετέρου στη διοχέτευση του, χωρίς ίχνη για παράνομες ωφέλιμες- κατά τη Siemens -πληρωμές. Οι υπάλληλοι αυτοί της Siemens φαίνεται ότι διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων, υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών, στο σύνολο των δομών του ελληνικού κράτους", είπε."Η εξεταστική απέδειξε ότι η Siemens υπερτιμολογούσε τις συμβάσεις της και αύξανε το κόστος των συμβάσεων κατά 10%. Παρήγαγε έτσι 8% χρήμα για να δωροδοκεί υπηρεσιακούς παράγοντες και 2% για να χρηματοδοτεί κόμματα και μέλη των κυβερνήσεων".
Η Siemens απολάμβανε μιας ιδιότυπης ασυλίας
"Η αίσθησή μας ήταν ότι η Siemens απολάμβανε μιας ιδιότυπης ασυλίας από όλο το σύστημα" κατήγγειλε ο Σήφης Βαλυράκης και όπως σημείωσε η βουλή σε δύο συνεδριάσεις της τότε δεν είχε δώσει το "πράσινο φως" για να προχωρήσει η διαδικασία περαιτέρω, μετά το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής.
- "Δεν έδωσε ψήφο για περαιτέρω διερεύνηση του σκανδάλου, ούτε καν για αξιολόγηση του κατατεθέντος πορίσματος από το αρμόδιο δικαστικό όργανο, όπως πρότεινε ομόφωνα η επιτροπή. Ακόμα και η πρόταση για δικαστική αξιολόγηση απερρίφθη... Το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε ανίκανο για την αυτοκάθαρσή του και νομίζω ότι αυτό θα μας καταδιώκει μέχρι να ξεκαθαρίσουμε τι έχει συμβεί με αυτή την υπόθεση".
"Η υπόθεση Ζήμενς ξεκίνησε ως σκάνδαλο διαφθοράς και εξελίχθηκε ως σκάνδαλο συγκάλυψης"
Ο κ. Σημίτης και η Siemens
================
“Η κυβέρνηση “χαμένη στη μετάφραση” των διερευνητικών επαφών”
Γράφει ο
Σήφης Βαλυράκης
Πρώην Υπουργός
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε επίσημη κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γερμανό ομόλογό του Χάικο Μάας στις 18 Ιανουαρίου, επέμεινε στις συχνές προκλητικές σε βάρος της Ελλάδας, δηλώσεις του.
«Η Ελλάδα συνεχίζει τις προβοκάτσιες της, κάνει βήματα που παραβιάζουν το καθεστώς αποστρατικοποίησης των νησιών, κάνει συνέχεια στρατιωτικές ασκήσεις… Είδαμε και τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου. Εμείς ξέρουμε το σκοπό αυτών των κινήσεων. Θέλουν να προβοκάρουν την Τουρκία…. και θα ζητήσουν κυρώσεις.» Ανάφερε συγκεκριμένα ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας.
Η κυρία Μπακογιάννη στην ομιλία της στην Βουλή στις 19 Ιανουαρίου για την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στο Ιόνιο στα 12 μίλια, απέδωσε το γεγονός ότι ο Γερμανός υπουργός δεν απάντησε στην ευθεία πρόκληση από τον υπουργό της Τουρκίας κατά της Ελλάδας παρουσία του, είτε σε αδυναμία της μετάφρασης, είτε σε προσωπική αστοχία του Γερμανού υπουργού. Είναι προφανές ότι, η κυβέρνηση μας εξακολουθεί να εθελοτυφλεί για την σαφή φιλοτουρκική εξωτερική πολιτική της Γερμανίας.
Η ίδια η ΕΕ αδύναμη γεωπολιτικά, μακρά της πολιτικής της ολοκλήρωσης,
όχι μόνο ανέχεται Τουρκική στρατιωτική κατοχή σε βάρος κράτους μέλους
της, την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά παραμένει ουσιαστικά αδρανής απέναντι
στην συστηματική παραβίαση από την Τουρκία της κυριαρχίας και των
κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.
Η επέκταση στα 12 μίλια της αιγιαλίτιδας ζώνης (χορικά ύδατα) της Ελλάδας στο Ιόνιο συμπίπτει με την έναρξη άτυπων διερευνητικών επαφών με την Τουρκία. Είναι πιστεύω ανακόλουθο και όχι ευνοϊκό για τα ελληνικά συμφέροντα να ξεκινάμε διερευνητικές επαφές με την γείτονα, όταν αυτή διατηρεί σε ισχύ την απειλή πολέμου (casus belli) σε βάρος της Ελλάδας, αν αυτή επεκτείνει τα χορικά της ύδατα στο Αιγαίο στα 12 μίλια, σύμφωνα πάντα με το διεθνές δίκαιο.
Η Τουρκία εξακολουθεί να προκαλεί, όχι μόνο με την πολεμοχαρή ρητορική της Άγκυρας αλλά και στην στρατιωτική πρακτική της. Έχει εισβάλει και διατηρεί τουρκικό στρατό κατοχής στην Κύπρο από το 1974, ενώ ενισχύει συνεχώς την στρατιά του Αιγαίου που απειλεί τα Ελληνικά νησιά, τα οποία απαιτεί αποστρατικοποιημένα και απροστάτευτα.
Οι διερευνητικές επαφές με την Τουρκική πλευρά θα ξεκινήσουν στις 25 Ιανουαρίου στην Κωνσταντινούπολη με την Τουρκία να επιμένει σε άνευ όρων διάλογο και ευ όλης της ύλης των ατέρμονων, μονομερών διεκδικήσεων της σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Ο διάλογος Ελλάδας – Τουρκίας για τον ορισμό των οικονομικών ζωνών, μπορεί να είναι ανεκτά ασφαλής για τα εθνικά συμφέροντα, μόνο αφού η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, σε όλο το μήκος της εθνικής ακτογραμμής, ευθυγραμμίσει στο ίδιο εύρος τον εναέριο εθνικό της χώρο και καθορίσει με διμερή συμφωνία την ΑΟΖ Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας.
============
Γιατί οι πολιτικοί κρύβουν την αλήθεια για τον Σήφη Βαλυράκη;
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Ένα φάντασμα πλανάται πάνω απ’ την Ευρώπη.
Ναι, αλλά και ένα ουράνιο τόξο, και το ΠΑΚ ήταν
-είναι- ένα από τα χρώματα του φάσματός του.
Το κληροδοτούμε στους κάτωθι:
α). Στα νιάτα για να εμπνέονται, να αγωνίζονται και να ελπίζουν
β). Στο σύστημα για να φοβάται»
"Μάρκος" - Κώστας Τσίμας, Οκτώβρης 2001
[Βλέπε, σε: Στη μνήμη του "Μάρκου"]
Η νεκρολογία, η θλίψη κι ο θρήνος για τον άδικο χαμό του Σήφη Βαλυράκη κάνει τον γύρο σ' ολόκληρη την Ελλάδα κι όπου ζουν Έλληνες στον κόσμο. Θρηνούν τον φίλο τους, τον άνθρωπό τους και οι απλοί πολίτες.
Ταυτοχρόνως συναντάμε την απόλυτη υποκρισία, την χωρίς ίχνος ντροπής νεκρολογίες ΟΛΩΝ των πολιτικών, των λεγόμενων "επώνυμων" όλων των κομμάτων: «[...] Η ξαφνική απώλεια του συντρόφου και φίλου Σήφη Βαλυράκη, μας γεμίζει θλίψη... Πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη δημοκρατία και την προοδευτική παράταξη... Υπήρξε ένας γενναίος και ακέραιος δημοκράτης... Μεγάλη η θλίψη μας από την αδόκητη απώλεια του αγωνιστή της Δημοκρατίας... Οι αγώνες του... αποτελούν παρακαταθήκη για όλους μας... [...]»...
Θα πρέπει στις νεκρολογίες να ξεχνάμε την αλήθεια, σφάλματα, εγκλήματα, λάθη, να κρύβουμε την αλήθεια για να καλύψουμε την ντροπή μας;
Τι υποκρισία! Όλοι αυτοί πολιτεύονται σε πλήρη διάσταση με αυτό που χαρακτηρίζουν "παρακαταθήκες" του Σήφη. Μόλις πριν δύο ημέρες ο Σήφης έγραψε: “Η κυβέρνηση 'χαμένη στη μετάφραση' των διερευνητικών επαφών”. Όλοι όσοι τον επικαλούνται με όμορφα λόγια στη νεκρολογία τους, είναι υπέρμαχοι του...
"διαλόγου" που επιβάλλουν το ΝΑΤΟ κι η Ευρωπαϊκή Ένωση με την Τουρκία. Σε πλήρη διάσταση, λοιπόν, με τις ιδέες του Σήφη όλοι τους και δυστυχώς σε όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια (Μακεδονία, υποτελείς πολιτικές κ.α.π.). Η απόλυτη υποκρισία απέναντι στον αγωνιστή!Θα μπορούσαμε, από τους πολιτικούς, να εξαιρέσουμε ως μη υποκριτική τη δήλωση του Αντώνη Σαμαρά για τον Σήφη, με τη φράση "πίστη στην πατρίδα" δηλαδή ενός πολιτικού του αντιπάλου: «Ο Σήφης ήταν ιδεολόγος κι έντιμος πολιτικός, με πίστη στην πατρίδα και στις δυνάμεις της».
Όπως επίσης, τη σεμνή και λιτή νεκρολογία του Στάθη Παναγούλη, ίσως από τους λίγους που γνώρισαν κι έδωσαν μαζί αντιδικτατορικό αγώνα με τον Σήφη και θα μπορούσε να ξεπεράσει σε αλήθειες κι όχι τις υποκρισίες του πολιτικού κόσμου.
Ο Σήφης Βαλυράκης ήταν φίλος και συναγωνιστής στα δύσκολα χρόνια της χούντας. Συνελήφθη επί δικτατορίας, βασανίστηκε για την αντιστασιακή του δράση και καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση από το έκτακτο στρατοδικείο. Εν συνεχεία μεταφέρθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας από όπου δραπέτευσε και έφτασε στην Αλβανία, εκεί συνελήφθη από τους Αλβανούς παραμένοντας πολλούς μήνες στις Αλβανικές φυλακές. Μετά την αποφυλάκιση του έφτασε στην Ιταλία όπου συνέχισε τον αγώνα του. Στη μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά, έγινε υπουργός και υπήρξε έντιμος σε όλα και συνεπής. Εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του. (Κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ 1977-1981, ο Σήφης Βαλυράκης και εγώ στη Βουλή με πρόεδρο τον Ανδρ. Παπανδρέου)»
Εκτός των πολιτικών και των υποκρισιών, ένα κείμενο που πραγματικά έχει γραφτεί για τον Σήφη με καρδιά και ψυχή, είναι εκείνο του φίλου και δημοσιογράφου (χωρίς εισαγωγικά) Λουκά Δημάκα:
«Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ - ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ!
-Η θάλασσα, που την δάμασες τον Μάιο του 1971 όταν, δραπέτης των φυλακών της Χούντας, πέρασες κολυμπώντας τα παγωμένα νερά από την Κέρκυρα στην Αλβανία, καταρρακώνοντας για άλλη μια φορά τους μηχανισμούς των συνταγματαρχών, σε "πηρε"... [...]» (ολόκληρο το καταπληκτικό κείμενο του Λουκά: ΕΔΩ)
Αντί αποχαιρετισμού, για να θυμηθούν οι παλιότεροι και να γνωρίσουν οι νεώτεροι, στη μνήμη του μόνον τέσσερα κορυφαία κι "άγνωστα" γεγονότα με πρωταγωνιστή τον Σήφη, που η σύγχρονη ιστοριογραφία αποσιωπά.
«Στα νιάτα για να εμπνέονται, να αγωνίζονται και να ελπίζουν.
Στο σύστημα για να φοβάται»
Επιχείρηση απαγωγής του Ιταλού πραξικοπηματία Βαλέριο Μποργκέζε
Μάρτης 1972... ο Ιταλός αντιφασίστας Ουμπέρτο Τζιόβινε, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει το Νοέμβρη του 1968 αεροπειρατεία στο Παρίσι, σε Μπόινγκ της “Ολυμπιακής Αεροπορίας” προερχόμενο από τις ΗΠΑ με επιβαίνοντα τον υπουργό της χούντας Τοτόμη, διαμαρτυρόμενος για την αμερικανοφασιστική χούντα των συνταγματαρχών, επισκέπτεται τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Τορόντο.
Ο Ουμπέρτο ενημερώνει τον Ανδρέα Παπανδρέου, πως ο επίδοξος Ιταλός πραξικοπηματίας Βαλέριο Μποργκέζε ("Μαύρος Πρίγκιπας"), φυγόδικος και καταζητούμενος για την απόπειρα πραξικοπήματος (1970), έχει βρει ασφαλή καταφύγιο στην Ελλάδα των συνταγματαρχών και μάλιστα η χούντα του διέθεσε ένα στρατόπεδο στην Κέρκυρα (Δασιά), ώστε να εκπαιδεύει τους παραστρατιωτικούς Ιταλούς φασίστες.
Μεταφέρει μήνυμα έκκληση της ιταλικής αριστεράς για συνεργασία, ώστε να πραγματοποιηθεί μια επιχείρηση απαγωγής του πραξικοπηματία, μεταφοράς του στην Ιταλία και παρουσίαση στα ΜΜΕ πριν τον παραδώσουν στις διαβρωμένες από τις μυστικές υπηρεσίες αρχές ασφαλείας.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου καλεί στο Τορόντο τον πλέον αρμόδιο για αυτόν τον τομέα δράσης του ΠΑΚ, τον "Μάρκο" (Κώστα Τσίμα) και του αναθέτει την αποστολή.
Από την οργάνωση του ΠΑΚ στη Νάπολη της Ιταλίας,
συνεργάζονται με δύο αντιφασίστες πανεπιστημιακούς καθηγητές που
προσφέρονται και πηγαίνουν με δύο άλλες αντιφασίστριες συντρόφισσες ως
τουρίστες (γαμήλιο ταξίδι) στην Κέρκυρα, για να συγκεντρώσουν όλα
τα στοιχεία κινήσεων του πραξικοπηματία Μποργκέζε, ώστε να τον
απαγάγουν. Ένα πολυτελές κότερο, για λογαριασμό της ιταλικής αριστεράς,
ξεκινάει για το νησί με επικεφαλής τον "Μάρκο" κι Ιταλούς
αντιφασίστες. Συντονιστής με ασύρματο είναι σε ιταλικό έδαφος ο Ουμπέρτο
και αποφασίζεται το κότερο να είναι στις 21 Μάη στο λιμάνι της
Κέρκυρας. Ημέρα αργίας, αφού η χούντα τιμούσε την ονομαστική γιορτή του
Γλύξμπουργκ και συνεπώς θα διευκόλυνε τις κινήσεις της ομάδας απαγωγής
του Ιταλού πραξικοπηματία.
Πλησιάζοντας το λιμάνι της Κέρκυρας το κότερο με τους "ξέγνοιαστους Ιταλούς τουρίστες", ο Ουμπέρτο από την Ιταλία τους ενημερώνει με γνωστούς κώδικες επικοινωνίας πως η επιχείρηση προδόθηκε και αν προσέγγιζαν τη μαρίνα της Κέρκυρας για ελλιμενισμό θα τους συλλάβουν.
Η επιχείρηση ματαιώθηκε και το κότερο αλλάζει ρότα προς Ιταλία. Όμως, η επιχείρηση δεν είχε προδοθεί, αλλά την ματαίωσε ο Σήφης Βαλυράκης, χωρίς να το γνωρίζει!
Η δραπέτευση του αγωνιστή εναντίον της φασιστικής χούντας από τις φυλακές της Κέρκυρας κινητοποίησε όλες τις δυνάμεις ασφαλείας στο νησί. Αστυνομία, στρατός, λιμενικό παντού στους δρόμους, τις παραλίες αναζητούν τον Σήφη. Τα ζευγάρια των Ιταλών Πανεπιστημιακών, δικαίως πανικοβάλλονται, τηλεφωνούν στον Ουμπέρτο στην Ιταλία και τον καλούν να ματαιωθεί η επιχείρηση πιστεύοντας ότι κάποιος είχε προδώσει το εγχείρημα.
Αθήνα, Δευτέρα 29 Γενάρη 2001, αίθουσα Λόγου & Τέχνης της Στοάς του Βιβλίου...
Ο Σήφης Βαλυράκης δεν το γνώριζε. Έμαθε συμπτωματικά πως ήταν αυτός ο υπεύθυνος ματαίωσης μιας τέτοιας αντιστασιακής επιχείρησης το Γενάρη του 2001, στην παρουσίαση του βιβλίου "Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και ο αντιδικτατορικός αγώνας στην Ιταλία",
στην Αθήνα μετά από σχεδόν 30 χρόνια. Κι αυτό το γεγονός κατέγραψε ο
Κώστας Βαξεβάνης σε μια εκπομπή του. Στο παρακάτω βίντεο (Μετά το 3:15 λεπτό για το δικό μας Σήφη και την επιχείρηση απαγωγής του Ιταλού πραξικοπηματία).
Ο "αντιτρομοκρατικός νόμος" του Σημίτη, ο τρομονόμος που επέβαλαν οι ΗΠΑ
«Ένα φάντασμα πλανάται πάνω απ’ την Ευρώπη.
Ναι, αλλά και ένα ουράνιο τόξο, και το ΠΑΚ ήταν
-είναι- ένα από τα χρώματα του φάσματός του»
Όλοι έχουν ξεχάσει, ή τουλάχιστον υποκρίνονται πως ξέχασαν εκείνη την "κοσμογονία" του "εκσυγχρονισμού" του "αρχηγικού ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου". "Ξέχασαν" και τον τρομονόμο της κυβέρνησης Σημίτη, βόμβα στα θεμέλια της δημοκρατίας, που έγινε νόμος μόνον με την ανοιχτή βοήθεια της "συντηρητικής παράταξης", όπως βαπτίστηκε κι επιβλήθηκε ως "πολιτική ορολογία" η αναφορά στη δεξιά από το νέο "εκσυγχρονιστικό" ΠΑΣΟΚ της μετά-Ανδρεϊκής εποχής.
Ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μαρίνος και γνωστός "έγκυρος" δημοσιογράφος, τα έχει περιγράψει "υπέροχα" και σύμφωνα με τις επιταγές των αφεντικών του πολιτικού συστήματος που ήθελε τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΚ ως την "ψυχή και καρδιά" της 17 Νοέμβρη: «[...] ήθελαν να προβάλλουν ανεμπόδιστα τις απόψεις των ανταρτών πόλης και της επαναστατικής Αριστεράς, όπως πράττουν και πλήθος συνεργάτες τους δίπλα στις διακηρύξεις των "εκτελεστών". Άλλωστε είναι και αυτός ένας λόγος που έδωσαν λυσσαλέα μάχη κατά όλων των αντιτρομοκρατικών νόμων (του Κων/νου Καραμανλή το 1978, που κατάργησε η κυβέρνηση Παπανδρέου το 1982, και του αντιτρομοκρατικού νόμου Μητσοτάκη, που κατάργησε και πάλι η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου το 1993). Όπως και η πολεμική που δέχθηκε και ο αντιτρομοκρατικός νόμος του κ. Σημίτη από σύσσωμη την Αριστερά αλλά και πολλούς του ΠαΣοΚ. Ένας νόμος που δεν θα ψηφιζόταν αν δεν τον υποστήριζε η Νέα Δημοκρατία, πράγμα που επιμελώς αποφεύγεται να αναγνωρίζεται από το κυβερνών κόμμα. [...]»
Η ναυαρχίδα της δεξιάς επιχαίρει για το έργο του "εκσυγχρονιστή" σοσιαλιστή υπουργού Χρυσοχοϊδη και του σοσιαλιστή αρχηγού Ελληνικής Αστυνομίας, Φώτη Νασιάκο... "Καθημερινή": «Οι ΗΠΑ ξανάγραψαν την αντιτρομοκρατική νομοθεσία».
Κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ λαμβάνουν το λόγο στην ολομέλεια της βουλής κι αδιαφορώντας πλήρως για την κομματική πειθαρχία του Σημίτη κατακεραυνώνουν τον τρομονόμο δηλώνοντας πως θα τον καταψηφίσουν. Αν και θα χρειαζόταν η ανεύρεση των πρακτικών... ο Διονύσης Γκούσκος, ο Μανώλης Χατζηνάκης, ο Κώστας Τσίμας και φυσικά ο Σήφης Βαλυράκης, απ' όσους συγκρατεί η μνήμη και χωρίς πρόθεση για όσους δεν αναφέρθηκαν. Τότε οι Αμερικανοί, μπροστά στην καταψήφιση του δικού τους νομοσχεδίου, καλούν το "ιππικό": επιβάλουν στη Νέα Δημοκρατία να υπερψηφίσει τον τρομονόμο Σημίτη.
Έτσι συντηρούν το μύθο του "τρομοκράτη" Βαλυράκη, αν και γνωρίζουν πολύ καλά πως πρόκειται για προβοκάτσια. "ΤΑ ΝΕΑ", 13 Νοέμβρη 2001, Σήφης Βαλυράκης, "Τρομοκρατία και αντίσταση": «Είναι σαφές πως πίσω από τη 17 Ν υπάρχει η πρόθεση μεθόδευσης των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα Η ελληνική αντίσταση κατά της χούντας ήταν ισχυρότατα πολιτική και αποσκοπούσε στο να αποκαταστήσει μια λειτουργία πολιτικής εκπροσώπησης του λαού που στην πλειοψηφία του ήταν αντίθετος με τη δικτατορία. Αυτή ήταν και η νομιμοποιητική βάση της αντιστασιακής δράσης.»
11 Απρίλη 1976... το πλοίο "Αρίων" κάνει τη διαδρομή Μυτιλήνη, Χίο, Πάτμο, Κω, Ρόδο, Λεμεσό Κύπρου. Ο Σήφης Βαλυράκης μαζί με τον Χαράλαμπο Κουρή, τον πρωτοπόρο του κινήματος καταναλωτών στην Ελλάδα, συλλαμβάνονται μετά την αποκάλυψη ενός ολόκληρου οπλοστασίου. Η εφημερίδες της δεξιάς έχουν έτοιμο το σενάριο της σύνδεσης του αντιδικτατορικού αγώνα με την τρομοκρατία. Οι δύο αγωνιστές που μετέφεραν όπλα της ελληνικής αντίστασης στη χούντα, για την αντίσταση του ελληνισμού της Κύπρου μας στο στόχαστρο των Αμερικανών. Μια "πλασματική" διαγραφή τους από το ΠΑΣΟΚ, όταν όλες οι φυλλάδες της δεξιάς μιλούσαν για τρομοκρατία, ενώ γνώριζαν πολύ καλά για το τι επρόκειτο.
Οι δύο αγωνιστές αθωώθηκαν από την ελληνική δικαιοσύνη. Τότε,
παρά την αστυνομοκρατία της δεξιάς υπήρχαν δικαστές που καμία σχέση δεν
έχουν με τους σημερινούς "λειτουργούς της δικαιοσύνης". Ας θυμηθούμε
τον Ιούλη του 1976 που συνελήφθη στην Αθήνα ο Ρολφ Πόλε, ως
τρομοκράτης για τις γερμανικές διωκτικές αρχές και συνήγορος του ήταν ο
αείμνηστος Ευάγγελος Γιαννόπουλος. Σήμερα δεν υπάρχει δικαστής να υψώσει
ανάστημα δικαιοσύνης απέναντι σε ντόπια και ξένα συμφέροντα, με
χαρακτηριστικά δύο πρόσφατα παραδείγματα: τη "Συνταγματικότητα των
μνημονίων", αλλά κι ακόμη πιο πρόσφατα την απαγωγή και παράδοση σε μια
νύχτα του Βίννικ στη Γαλλία και μάλιστα με την εμπλοκή της σημερινής
πρόεδρος της δημοκρατίας [βλέπε, σε: Δικαστές και πολιτικό έγκλημα... στις αποικίες χρέους!].
Μια προσωπική μαρτυρία του Κώστα Τσίμα για τον Σήφη Βαλυράκη, που δημοσιεύτηκε σήμερα το πρωί στο "Kosmodromio" για τον Σήφη...
Αντί αποχαιρετισμού, ορισμένα ανέκδοτα γεγονότα που δεν βρήκαν το φως της δημοσιότητας για τον αγωνιστή από τον Νίκο Κλειτσίκα.
Αντί αποχαιρετισμού στον Σήφη που μας άφησε νωρίς, ορισμένα ανέκδοτα γεγονότα που δεν βρήκαν το φως της δημοσιότητας για τον αγωνιστή, αφού το μελάνι με την επίσημη και γνωστή βιογραφία του θα κατακλύσουν τις νεκρολογίες.
Μάης του 1972 ο Σήφης Βαλυράκης δραπετεύει από τις φυλακές της χούντας στην Κέρκυρα, δεινός κολυμβητής κατόρθωσε να περάσει στην Αλβανία.
Αλλά, ας αφήσουμε τη διήγηση στον “Μάρκο” του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος – ΠΑΚ, τον Κώστα Τσίμα:
“Τον Βαλυράκη δεν τον γνώριζα. Πέρασε
κολυμπώντας στην Αλβανία, όπου παγωμένο κι εξαντλημένο τον συλλαμβάνουν
οι Αλβανοί, σαν κατάσκοπο, και τον φυλακίζουν. Καταναγκαστικά έργα με
μια χούφτα αλάτι, μια πατάτα κι ένα κομμάτι ξερό ψωμί, στη φυλακή έπαθε
τέσσερις γαστροραγίες. Εμείς τον θεωρούσαμε δολοφονημένο από τη χούντα.
Το 1973, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός πραγματοποιεί επίσκεψη στις αλβανικές φυλακές κι ο Σήφης κατορθώνει να στείλει μήνυμα στη μάνα του. Έτσι μάθαμε ότι ζει.
Ξεκινήσαμε μια διεθνή κινητοποίηση για την απελευθέρωσή του. Ο Ανδρέας στέλνει μια ανοικτή επιστολή στον Εμβέρ Χότζα: “Είναι απαράδεκτο ένας παλιός αντιφασίστας που αγωνίστηκε εναντίον του φασισμού, να φυλακίζει αγωνιστές της δημοκρατίας και της ελευθερίας…”.
Με τη δημοσιοποίηση της επιστολής του Ανδρέα, όπως μου διηγήθηκε ο
Σήφης, τον επισκέφθηκε η αλβανική αστυνομία, τον έντυσαν με ένα
κουστούμι από τσουβάλι και του είπαν: “Είσαι ελεύθερος να φύγεις. Που
θέλεις να πας;”. Ο Σήφης τους είπε Σουηδία, που ήδη είχε πάει πριν τη
δικτατορία, αλλά του το ξέκοψαν: “Λίγο μακριά. Δεν διαθέτουμε χρήματα
για τέτοιο εισιτήριο. Θα πας στη Ρώμη”.
Στο Μιλάνο βρισκόταν καλεσμένος από τον δήμαρχο της πόλης, για μια ομιλία ο Ανδρέας και ο Σήφης ήθελε να τον συναντήσει.
Μετά το Μιλάνο έπρεπε να πάω το Σήφη στη Ρώμη, να συνέλθει και να φύγει για Σουηδία… ενώ τον ταΐζαμε παιδικές τροφές με το κουταλάκι.
Μετά από δύο μήνες τον ξαναείδα στη Σουηδία, που πήγα γιατί ήμουν υπεύθυνος για ένα τομέα του ΠΑΚ και μου είπε: “Είμαι έτοιμος για δουλειά”… Τέτοιο παλικάρι ήταν ο Σήφης!”1
Η “δουλειά” που επισήμανε ο Σήφης, μιας κι ο “Μάρκος” είχε συγκεκριμένο τομέα ευθύνης στο ΠΑΚ, ήταν η ένοπλη αντίσταση στην αμερικανοφασιστική χούντα…
Καλό ταξίδι Σήφη… θα ‘χεις καλή παρέα…
η απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών γνώσεων
και η παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται
τ’ ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»
Herbert Marcuse (1898 – 1979)
==============
Σχόλια