Ι. Μάζης: Διερευνητικές μόνο με τον όρο για οριοθέτηση Υφαλοκρηπίδας /ΑΟΖ
την
Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Ακούστε τη ραδιοφωνική συνέντευξη του καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής
Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιωάννης Μάζης, μιλώντας στο ράδιο 98.4 υποστήριξε
ότι μετά το δημόσιο πακέτο του συμβούλου Ερντογάν Ιμπραήμ Καλίν, για
συζήτηση εφ’ όλης της ύλης με την Ελλάδα, είναι προφανές ότι αν μπούμε
σε διερευνητικές χωρίς την δημόσια αναφορά ως όρου με απόλυτα επίσημο
τρόπο, ότι εμείς προσερχόμαστε μόνο για την διαφορά οριοθέτησης
Υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, τότε απλά έχουμε αποδεχτεί , όπως και σοβαρές
γραφίδες στην Αθήνα καλλιεργούν, ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε κάτι από
τα δικαιώματα μας.
Ο κ. Μάζης αναφέρθηκε στα λάθη
τακτικής και στρατηγικής μας στο γεωπολιτικό πάζλ στην περιοχή μας,
σημειώνοντας ότι πρέπει να γίνει καθαρό σε όλους πως το μόνο που
ενδιαφέρει τους συμμάχους μας ιδίως στο ΝΑΤΟ , είναι η σταθερότητα στη
περιοχή και όχι αν για να επιτευχθεί αυτό η Ελλάδα ως δεδομένη , θα
πρέπει να δώσει και κάτι. Κατά τον κ. Μάζη σε αυτή τη λογική και η νέα
διοίκηση Μπάιντεν στις ΗΠΑ ή θα καταλάβει, ότι είμαστε έτοιμοι για την
εθνική μας ακεραιότητα να τινάξουμε την σταθερότητα στην Νοτιοανατολική
πτέρυγα του ΝΑΤΟ ή θα μας θεωρήσει δεδομένους και θα μας θυσιάσει ως
«Ιφιγένεια» για να ρυμουλκήσει εκ νέου την Τουρκία στους κόλπους της. Ο
Ιωάννης Μάζης , είπε ακόμη ότι η σημερινή κυβέρνηση με την αναιμική και
σαλαμοποιημένη επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης, στα 12ν.μ. μόνο στο
Ιόνιο, είναι πολύ πιο πίσω ακόμη και από την επί Κοτζιά στο ΥΠΕΞ,
σχεδιαζόμενη τότε επέκταση μέχρι και Νότια της Κρήτης. Μίλησε ακόμη για
τα λάθη οριοθετήσεων με Αίγυπτο και Ιταλία, το μη υφιστάμενο όπως το
αποκάλεσε Τουρκο-λιβυκό μνημόνιο που όμως τα αφήνουμε να παράγει
αποτελέσματα αλλά και την ανεξήγητη ατολμία μας οριοθέτησης ΑΟΖ με την
Κύπρο. ΠΗΓΗ
Εισαγωγικό
σημείωμα 29.12.2020-Ιαν. 2021: Επανέρχομαι σε αναρτημένη ανάλυση για το
"στρατηγικό κρυφτούλι στο Ιόνιο". Εάν κανείς συνεκτιμά δεόντως α) τους
προσανατολισμούς ενός κράτους το οποίο εξ αντικειμένου εδώ και δύο
αιώνες βρίσκεται σε καταστολή β) τους προσανατολισμούς ενός κράτους το
οποίο εξ αντικειμένου εδώ και δύο αιώνες βρίσκεται υπό καθεστώς
ξενοκρατίας με μειωμένη και κατά καιρούς εκμηδενισμένη εθνική
ανεξαρτησία, γ) το γεγονός της επί δύο αιώνες εναλλασσόμενης εκλόγιμης
ολιγαρχίας της οποίας μόνο τα ονόματα αλλάζουν και δ) την αλληλουχία
πανομοιότυπων σφαλμάτων στα πεδία της εξωτερικής πολιτικής, τότε ίσως να
μην χρειάζονται νέες αναλύσεις αλλά να επαναδημοσιεύονται παρελθούσες.
Παραμένει ότι το στρατηγικό κτένι έφτασε στον κόμβο. Εν μέσω
καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων, εν μέσω μεγάλης ρευστότητας στην
Ευρώπη και ευρύτερα στην Ευρασία και εν μέσω ολοένα μεγαλύτερων
αναθεωρητικών αξιώσεων και καθημερινών απειλών της Τουρκίας και εν μέσω
οργίου συναλλαγών για να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και να
περιέλθει υπό τον έλεγχο της Τουρκίας και άλλων κρατών, το Ελλαδικό
κράτος κατευνάζει ακατάσχετα. Εδώ πλέον ισχύει κάτι. Ο κατευνασμός στις
συνήθεις περιπτώσεις σημαίνει ήττα χωρίς ένοπλη σύρραξη ή και σύρραξη
λόγω ανορθολογικών παραστάσεων. Η κορύφωση όμως του κατευνασμού με
"στρατηγικό κρυφτούλι" στο Ιόνιο, "φήμες" για "πενταμερείς",
"διερευνητικές" και τα λοιπά, είναι έσχατος κατευνασμός που σημαίνει
προγραμματική απώλεια της κυριαρχίας που προβλέπει το διεθνές δίκαιο,
γιγάντωση της γεωπολιτικής σημασίας της Τουρκίας λόγω ελέγχου της
Κύπρου, στρατηγική ως εκ τούτου παγίδευση της Ελλάδας και κορύφωση των
ανορθολογικών παραστάσεων. Όλα αυτά ήδη δείχνουν όχι μόνο ήττα χωρίς
διένεξη αλλά πιθανότατα πολύ χειρότερα και συντριβή της Ελλάδας, έλεγχο
από την Τουρκία και του Αιγαίου και προώθηση της επιρροής της σε όλα τα
Βαλκάνια.
Σίγουρα
επισημαίνοντας αυτά την τελευταία μέρα του 2020 δεν αφήνει πολλές
ελπίδες για ασφάλεια και ευημερία το 2021. Είναι ένας ακόμη λόγος που
αντί ευχών για το νέο έτος κανείς θα πρέπει να υπογραμμίσει την ανάγκη η
κοινωνία να εγερθεί -ποτέ όμως εμφύλια "Οι αυτοκαταστροφικές
διαχρονικές και σύγχρονες εμφύλιες διαιρέσεις των Ελλήνων https://wp.me/paSdey-6vd
- και να αξιώσει εθνική ανεξαρτησία και διαφύλαξη της κρατικής
κυριαρχίας συμπεριλαμβανομένης αυτής που προβλέπουν οι πρόνοιες του
διεθνούς δικαίου που δεν είναι μόνο στο Ιόνιο. Ούτε καν μέχρι την Νότια Πελοπόννησο και την Κρήτη. Εκεί πολύ δυτικά, κανονικό κρυφτούλι!
Όχι αφορισμούς αλλά γνώση
Τέλος,
ένα μεγάλο και άμεσο ζήτημα είναι η γνώση των πολιτών. Ο Μακρυγιάννης, ο
Ανδρούτσος ή ο Κολοκοτρώνης είχαν πολιτική παιδεία σμιλευμένη μέσα
στους διαχρονικούς Δήμους των Πόλεων και των Κοινών ακόμη και επί
τουρκοκρατίας. Στις μέρες μας επειδή Δήμος δεν υπάρχει παρά μόνο εκλογές
κάθε τόσο μορφικά πανομοιότυπων εξουσιών χωρίς δυνατότητα ακόμη και του
"μη χείρον βέλτιστο" η απόκτηση γνώσης από τους πολίτης είναι μείζονος
σημασίας ζήτημα. Συνοπτικά αυτό επιτυγχάνεται α) με μελέτη των κειμένων
υψηλών προδιαγραφών κλασικών και των λίγων σύγχρονων και β) με οξυδερκή
παρατήρηση αυτών που συμβαίνουν και στάθμιση και εκτίμηση απαλλαγμένη
ιδεολογικών και κομματικών δηλητηρίων που διαφθείρουν την σκέψη
[«Εσχατολογικό ιδεολογικό δηλητήριο» https://wp.me/p3OlPy-1Ku].
Τέλος αλλά όχι το τελευταίο που θα μπορούσε να αναφερθεί ο εθισμός σε
αφορισμούς μιας παραγράφου αντί βασάνου για μάθηση είναι η χαριστική
βολή κατά κάθε κράτους που στερείται στιβαρής διοίκησης και κρατικών
επιτελείων [Διάλογος με τον Διογένη και τον Τσαρούχη: Περί αστών,
κομμουνιστών και μη εμφύλια ειρηνική πολιτική επανάσταση. https://wp.me/p3OqMa-1LV]. Η
επιτυχία των επιλογών ενός αναγνώστη είναι όταν διαβάζει ένα κείμενο να
μην έχει ανάγκη να κοιτάξει πότε γράφτηκε, πότε δημοσιεύτηκε ή πότε
αναρτήθηκε. Τα κείμενα που αξίζει κανείς διαβάζει είναι αυτά που είναι
πάντα έγκυρα και αξιόπιστα είτε γράφτηκαν πριν δύο χιλιάδες χρόνια ή
πριν 100 χρόνια ή πριν 10 χρόνια. Αν δεν ισχύει αυτό κανείς δεν αξίζει
να χάνει τον χρόνο του. Η επιλογή λοιπόν διαχρονικής σημασίας κειμένων
είναι και αυτό σημαντικό κριτήριο.
Έργο των πιο υψηλών βαθμίδων για γνώση και επίγνωση
Ακολουθεί το αναρτημένο κείμενο. Αλλάζω μόνο το εξώφυλλο με το βιβλίο του Γιώργου Κοντογιώργη Ελληνισμός και ελλαδικό κράτος. Δύο αιώνες αντιμαχίας, 1821-2021 – Εκδόσεις Ποιότητα- http://bit.ly/3ppJAB9που
μόλις κυκλοφόρησε. Το βιβλίο προσφέρει μια μοναδική, σπάνια και πλήρη
περιγραφή και ερμηνεία των αιτίων των παθολογιών του Ελλαδικού κράτους
με αφετηρία την Επανάσταση του 1821. Ανάλυση κορυφαίων επιδόσεων που
αξίζει να διαβάσει κάθε πολίτης που ενδιαφέρεται να διορθωθούν τα κακώς
κείμενα του κράτους στο οποίο ανήκει. Βασικά, διαβάζοντάς το υποκίνησε
και την επαναφορά της ανάλυσης που ακολουθεί με σύντομή εισαγωγή στις
29.12.2020
Σχόλια