Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του ενώπιον της πρόσφατης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ δεν αναφέρθηκε στο Κυπριακό. Ο κύριος Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της Ελλάδας, που δεν είπε κουβέντα για το μαρτυρικό νησί, το οποίο για 46 χρόνια είναι θύμα της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Αυτό δεν μπορεί να "φορτωθεί" σε συμβούλους του πρωθυπουργού καθώς για μια τέτοια σημαντική παρέμβαση, τα πλαίσια καθορίζονται από τον ίδιον, που είναι και το "τελευταίο μάτι" πριν την εκφώνηση. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Όποιοι αναζητούν στην μη αναφορά στο Κυπριακό στην ομιλία του κυρίου Μητσοτάκη τεχνοκρατικό λάθος, προσφέρουν άλλοθι στον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Πρόκειται για πολιτική επιλογή. Η μη αναφορά στην ομιλία Μητσοτάκη στο Κυπριακό, είτε ακούσια, είτε σκοπίμως, είναι κακή εξέλιξη στην κρίσιμη αυτή φάση που διανύουμε. Στέλνει το μήνυμα πως η Κύπρος είναι και μακριά και μόνη.
Αντιθέτως, ο κύριος πρωθυπουργός στην ομιλία του στον ΟΗΕ προτίμησε να αναφερθεί στην κλιματική αλλαγή, στην βιοποικιλότητα και στην διακοπή χρήσης λιγνίτη. Φαίνεται πως στη "ζυγαριά" του πρωθυπουργού αυτά τα θέματα έχουν πιο μεγάλο πολιτικό βάρος από τον κυπριακό Ελληνισμό. Η περίπτωση αυτή έφερε στην μνήμη την περίοδο που ψηφίζονταν τα σκληρά Μνημόνια.
Το 2013-2014 είχαν γίνει οι πρώτες προσπάθειες μείωσης των τιμών των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τότε, 55 βουλευτές της ΝΔ και δύο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, είχαν απειλήσει να ρίξουν την κυβέρνηση για να μη μειωθούν οι τιμές τους. Είναι οι ίδιοι βουλευτές που είχαν ψηφίσει τα δύο πρώτα σκληρά μνημόνια. Με λίγα λόγια, αντί οι βουλευτές να απειλήσουν ότι θα ρίξουν την τότε κυβέρνηση για τα επαίσχυντα μνημόνια, τα οποία διέλυσαν την οικονομία μας, προτίμησαν να στηρίξουν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας!
Φαίνεται πως κάποιο αόρατο χέρι (;) δρα διαχρονικά και διακομματικά υπέρ τους και του αφηγήματος της "κλιματικής κρίσης", σε βάρος των κρίσιμων εθνικών θεμάτων. Φαίνεται πώς το σκορ στον αγώνα "Κλιματική κρίση - εθνικά θέματα" κατέληξε με σκορ 2-0! Η ατζέντα της κυβέρνησης για τα ενεργειακά, δυστυχώς προσομοιάζει στο αποτυχημένο ενεργειακό μοντέλο της Καλιφόρνια.
Η καταστροφή της Καλιφόρνια
Τα τελευταία χρόνια η ενεργειακή πολιτική της Καλιφόρνια στρέφεται προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη χρήση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Πρόκειται για το ίδιο αφήγημα της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης. Η πρώτη σοβαρή επίπτωση στην Καλιφόρνια είναι τα συχνά blackouts. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επιδρούν αρνητικά στο ηλεκτρικό δίκτυο της Καλιφόρνια, με αποτέλεσμα τις συχνές διακοπές ρεύματος. Κάτι παρόμοιο συνέβη το καλοκαίρι του 2019 στην Ρόδο.
Ποια είναι όμως η πιο σοβαρή επίπτωση στην Καλιφόρνια; Η πράσινη ενεργειακή πολιτική οδήγησε στην ραγδαία αύξηση της φτώχειας. H πάλαι ποτέ πλούσια πολιτεία το 2019 είχε το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας. Ποιος το περίμενε αυτό; Ακριβώς για αυτό το λόγο πολλοί κάτοικοι εγκαταλείπουν την Καλιφόρνια και πηγαίνουν να εγκατασταθούν σε άλλες αμερικανικές Πολιτείες, όπως π.χ. στην Αριζόνα, όμως εκεί οι ντόπιοι τους το ξεκαθαρίζουν:
«Ελάτε, είστε καλοδεχούμενοι αλλά αφήστε πίσω στην Καλιφόρνια τις "πράσινες" ιδέες σας, οι οποίες ευθύνονται για τη σημερινή κακή οικονομική κατάσταση (κατάντια) της Καλιφόρνια». Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποια/κάποιος: «Μα η Καλιφόρνια παράγει πλούτο: Hollywood, Silicon Valley, παραλίες, δάση, τουρισμός, κρασιά, καρύδια, δαμάσκηνα, φυστίκια, κ.ο.κ».
Ας συμφωνήσουμε σε αυτό το σημείο. Όμως χωρίς τη φτηνή ενέργεια, αυτός ο φυσικός και επιχειρηματικός πλούτος τελικά αποδείχτηκε ότι δεν φτάνει! Με τι ενέργεια θα κινηθεί το Χόλυγουντ, θα ταξιδέψουν στις απέραντες παραλίες οι Καλιφορνέζοι, θα χτίσουν μεγάλα σπίτια, θα παραχθούν αγροτικά προϊόντα και θα επιβιώσουν οι ενεργοβόρες high-tech επιχειρήσεις της Silicon Valley;
Το "θαύμα" της φθηνής ενέργειας
Η Καλιφόρνια (υπο)στήριξε όλα αυτά που οδήγησαν στο πάλαι ποτέ οικονομικό της θαύμα, στην φθηνή ενέργεια. Ποια φθηνή ενέργεια; Στους υδρογονάνθρακες. Ποιος έφτιαξε το θρυλικό Los Angeles; Η βιομηχανία πετρελαίου (=φθηνή ενέργεια). Το θρυλικό LA είναι δημιούργημα της βιομηχανίας υδρογονανθράκων. Προηγήθηκαν οι υδρογονάνθρακες της "Πόλης των Αγγέλων".
Χωρίς τη φθηνή ενέργεια των υδρογονανθράκων σήμερα δεν θα τραγουδούσαμε το "LA Woman" των Doors και δεν θα βλέπαμε τις χιλιάδες ταινίες του Χόλυγουντ! Το οικονομικό, τουριστικό, μεσιτικό, αγροτικό, κινηματογραφικό, high-tech θαύμα της Καλιφόρνια στηρίχθηκε αποκλειστικά στην φθηνή ενέργεια (των υδρογονανθράκων).
Το 2012 η Καλιφόρνια παρήγαγε 197 εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου, από τα συνολικά 2.375 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου που παράγονται στις ΗΠΑ, αντιπροσωπεύοντας το 8,3% της εθνικής παραγωγής. Από το 2012, η Καλιφόρνια ήταν η τρίτη σε παραγωγή πολιτεία των ΗΠΑ, πίσω από το Τέξας και τη Βόρεια Ντακότα.
Τον 20ο αιώνα, η πετρελαϊκή βιομηχανία της Καλιφόρνιας εξελίχθηκε σε μια από τις πρώτες εξαγωγές του ΑΕΠ της πολιτείας και μια από τις πιο κερδοφόρες βιομηχανίες στην περιοχή. Η πράσινη πολιτική, όπως απέδειξε η περίπτωση της πάλαι ποτέ κραταιάς Καλιφόρνια, οδηγεί σε οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
Θα έχουμε τη μοίρα της Καλιφόρνια;
Η "πράσινη Ελλάδα" θα έχει τη μοίρα της σημερινής Καλιφόρνια; Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό αρέσκεται να αντιγράφει πρακτικές και ορολογίες κάποιων ανόητων μυαλών στις Βρυξέλλες, όπως η φράση «ενεργειακή φτώχεια». Ας ξεκαθαρισθεί: η ενεργειακή φτώχεια, συνδέεται με την κοινωνική φτώχεια! Για την ακρίβεια, η ενεργειακή φτώχεια προηγείται της κοινωνικής φτώχειας και έπεται η κοινωνική αντίδραση (κατά τα πρότυπα της χημικής αντίδρασης).
Ιδού, λοιπόν, η εξίσωση: Ακριβή πράσινη ενέργεια ισούται με "πράσινους φόρους" και έχει ως αποτέλεσμα κοινωνική φτώχεια και την αποδυνάμωση της δημοκρατίας. Δυστυχώς, η πράσινη πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης μάλλον θα φέρει τα ίδια αποτελέσματα. Το λυπηρό είναι ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση έχει υιοθετήσει το ίδιο αφήγημα.
Η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η άρον-άρον απολιγνιτοποίηση (η Γερμανία θα απολιγνιτοποιηθεί το 2038, εμείς γιατί βιαζόμαστε;) και η ταυτόχρονη απραξία της κυβέρνησης στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, μας οδηγεί μαθηματικά στην δημιουργία μίας κοινωνίας δύο ταχυτήτων, με τους παντελώς φτωχούς και τους εξωφρενικά πλούσιους.
Παρεμπιπτόντως, το 1% των εξωφρενικά πλούσιων εκπέμπει περισσότερο CO2 απ’ το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού. Κατά τα άλλα, οι εξωφρενικά πλούσιοι επισκέπτονται κάθε χρόνο το Νταβός με τα "βρώμικα" ιδιωτικά τους ρυπογόνα αεροπλάνα, προκειμένου να συζητήσουν για το καλό του περιβάλλοντος!
Το "τυράκι", η μικρή και η μεγάλη "φάκα"
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, μέχρι το 2050 πρέπει οπωσδήποτε το 90% των οχημάτων να είναι ηλεκτρικά (με τις επιδοτήσεις μας βεβαίως-βεβαίως). Το "τυράκι" είναι σερβιρισμένο με περιποιημένο και πολιτικά ορθό τρόπο. Μας δελεάζει με πρόσχημα τη (δήθεν) σωτηρία του περιβάλλοντος και τη μείωση του CO2. Ιδού η μικρή "φάκα":
«Πρέπει να αναπτύξουμε ηλεκτρικά οχήματα. Αλλά πρέπει επίσης να είμαστε ρεαλιστές ότι μάλλον δεν αρκούν από μόνα τους. Αντί να επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στην μετάβαση από αυτοκίνητα φυσικού αερίου σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα με μπαταρία, ή οχήματα κυψελών καυσίμου, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει ταυτόχρονα να στοχεύουν στην μείωση της εξάρτησης του κοινού από τα προσωπικά αυτοκίνητα (...) Απαραίτητη η σημαντική μείωση της εξάρτησης του έθνους από τα επιβατικά αυτοκίνητα».
Για όσες/όσους δεν αντιλήφθηκαν τη φράση παγίδα ας επαναληφθεί: «μείωση της εξάρτησης του κοινού από τα προσωπικά αυτοκίνητα». Καταρχήν ο ανθρώπινος πολιτισμός αναπτύχθηκε ραγδαία σε συνδυασμό και λόγω της ατομικής ελευθερίας στην μετακίνηση. Κάποιοι θέλουν να το σταματήσουν αυτό και ονειρεύονται την απο-ανάπτυξη; Επίσης, σε αυτό το ενδεχόμενο, μόνο οι εξωφρενικά πλούσιοι θα έχουν τη δυνατότητα χρήσης ατομικού αυτοκινήτου.
Οι υπόλοιποι, η φτωχοποιημένη μεσαία τάξη, οι είλωτες μέχρι το 2050,
σύμφωνα με την πράσινη ατζέντα θα στοιβάζεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς
για να πάει στην δουλειά της και να ικανοποιήσει τις υπόλοιπες
προσωπικές και οικογενειακές της ανάγκες.
Ιδού τώρα η μεγάλη "φάκα": «Οι αλλαγές στην χρήση γης θα μπορούσαν
να διευκολύνουν τους ανθρώπους να ζουν πιο κοντά στους προορισμούς τους,
καθώς και να μετακινούνται με τα πόδια, ή με ποδήλατο».
Μήπως κάποιοι ονειρεύονται τη δημιουργία πόλεων-κλουβιών με τους είλωτες να ζουν στοιβαγμένοι σε "κελιά" κοντά στις φάμπρικες και οι οποίοι (είλωτες) θα πηγαίνουν καθημερινά στις δουλειές τους με ποδήλατα ή με τα πόδια (ενώ οι εξωφρενικά πλούσιοι θα μετακινούνται με lear-jets); Πίσω στο Mεσαίωνα ολοταχώς; Πράσινο Matrix; Αυτό είναι το πράσινο όνειρο;
====================
Σχόλια