Παναγιώτης Γεννηματάς : Εφ όλης της ύλης -
Όλες οι προβλέψεις υπάγονται στην κατηγορία της ψευδοπροφητείας και βεβαίως και της ενσυνείδητης παραχάραξης των δεδομένων διότι υπηρετούν σκοπιμότητες οι οικονομολόγοι ανάλογα με τα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούν....
«Ξαφνικά και εν ονόματι του ιού ξεχάστηκαν μνημόνια και δημοσιονομική πειθαρχία!»
Ο επίτιμος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Παναγιώτης Γεννηματάς απαντά για τα μέτρα των κυβερνήσεων για τον κορονοϊό και πως οι οικονομίες της Ευρώπης οδηγούνται ενσυνείδητα σε αυτοκτονία
Είναι απίστευτο το γεγονός πως οι κυβερνώντες στην χώρα μας και την Ευρώπη που επί μία δεκαετία καταδίκασαν λαούς σαν τον ελληνικό στην πείνα, την αστεγία και την ανέχεια με τα μνημόνια, ξαφνικά να ανησυχούν για την υγεία των ανθρώπων αυτών και με αφορμή τον κορονοϊό, να ξεσπούν σε μία κραιπάλη δαπανών για την δήθεν στήριξη του πληττόμενου λαού, υποστήριξε σε συνέντευξη του στον Alpha Radio o Παναγιώτης Γεννηματάς. O ίδιος αρνήθηκε να κάνει προβλέψεις για την ύφεση της οικονομίας, κάνοντας λόγο για ψευδοπροφητείες και συμπλήρωσε πως οδηγούμαστε σε μία καταστροφή με συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων της Ευρώπης που καταδίκασαν τις οικονομίες με τα μέτρα που έλαβαν. Έδωσε απαντήσεις όμως και για το νέο πτωχευτικό κώδικα που περνάει αυτές τις ημέρες από την Βουλή, κάνοντας λόγο για παγκόσμιο ιστορικό αίσχος.
Το ότι προεξοφλούν μία ύφεση δεν είναι καμία σοφία, τη νιώθουμε στο πετσί μας την ύφεση
«Ο όρος οικονομικοί επιστήμονες είναι μία ακυρολεξία, διότι οι οικονομικές εξελίξεις της τελευταίας 20ετίας πανηγυρικά απέδειξαν ότι τα οικονομικά δεν είναι επιστήμη αλλά είναι μία ενασχόληση με το οικονομικώς επιθυμητό και εν πάση περιπτώσει ότι δεν υπάρχουνε οικονομικοί επιστήμονες, αλλά ψευδοπροφήτες. Επομένως όλες οι προβλέψεις υπάγονται στην κατηγορία της ψευδοπροφητείας και βεβαίως και της ενσυνείδητης παραχάραξης των δεδομένων διότι υπηρετούν σκοπιμότητες οι οικονομολόγοι ανάλογα με τα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούν. Το ότι προεξοφλούν μία ύφεση δεν είναι καμία σοφία, τη νιώθουμε στο πετσί μας την ύφεση, την επιταχυνόμενη μορφή που προσλαμβάνει τους τελευταίους 9 μήνες υπό την πίεση αυτής της σκοτεινής πραγματικότητας που λέγεται άμυνα εναντίον του κορονοϊού. Οι οικονομίες αυτοκτονούν με τα μέτρα αυτά βεβαίως το γνωρίζουν, εν ονόματι της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, ξαφνικά άνθρωποι οι οποίοι δεν ενδιαφέρονταν καν για την επιβίωση και οι οποίοι καταδίκασαν τον κόσμο στην πείνα και στην αστεγία και στην αγωνία για το άμεσο μέλλον, εμφανίζονται να ενδιαφέρονται για τη ζωή μας, καταδικάζοντας βεβαίως την οικονομία με ένα τεράστιο κόστος και αυτό συνεπάγεται και σε ανθρώπινο κόστος βεβαίως, διότι με όλη αυτή την παρατεταμένη συνειδητή ύφεση, το μέλλον θα είναι μαύρο για μία πολύ μεγάλη μερίδα του κόσμου».
Με πρόσχημα τον κορονοιό εγκαταλείφθηκαν και τα μνημόνια και οι δημοσιονομικές πειθαρχίες και η αυστηρή διαχείριση
«Φυσικά στην ουσία κάνεις δεν θα μείνει άθικτος, εκτός από λίγους προνομιούχους, οι οποίοι ακόμα καταφέρνουν και επιβιώνουν- ένας θεός ξέρει πως- με καλύτερους όρους σε σχέση με τους υπόλοιπους. Είναι αστείο να προεξοφλούμε ποσοστά, διότι όλα αυτά εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο τα μετράμε. Σημασία έχει ότι με όλο αυτό το πρόβλημα του κορονοιού εγκαταλείφθηκαν και τα μνημόνια και οι δημοσιονομικές πειθαρχίες και η αυστηρή διαχείριση και τα χρέη, όλα αυτά για τα οποία μας μάλωναν οι ευρωπαίοι και ο κύριος Σόιμπλε και η κυρία Μέρκελ και όλα αυτά εξαφανίστηκαν από τον ορίζοντα και έχουμε την άνεση να χρηματοδοτούμε τα μαγαζιά που κλείνουνε, να επιδοτούμε άνεργους, να επιδοτούμε ζημιωμένους από την διαλειπτική λειτουργία της οικονομίας και ξαφνικά είναι σα να μη συμβαίνει τίποτα. Αυτά είναι τρελά πράγματα και θα περιμένουμε να δούμε σε ποια μορφή καταστροφής θα ξεσπάσουν».
Προκειμένου να διασώσουν το 0,15% το οποίο υπόκειται εις τον κίνδυνο ενός βαρέως πλήγματος, εξοντώνονται οι οικονομίες
«Σας είπα ότι ξαφνικά οι κυβερνήσεις απέκτησαν ενδιαφέρον για την ανθρώπινη ζωή, ενώ επί 10 χρόνια καταδικάζουν το μεγαλύτερο μέρος των λαών σε όλες τις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση από το 2010 και μετά σε όρους ζωής επαχθέστατους. Αυτή τη στιγμή προκειμένου να διασώσουν το 0,15%, το οποίο υπόκειται εις τον κίνδυνο ενός βαρέως πλήγματος από την υποτιθέμενη αρρώστια που αντιμετωπίζουμε, εξοντώνονται οι οικονομίες. Είναι κάτι το οποίο να αποτελεί μία συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων και εφόσον το ανέχονται οι κοινωνίες, δεν έχουμε τίποτα να πούμε».
Το παγκόσμιο ιστορικό αίσχος
«Σχετικά με τον πτωχευτικό κώδικα, από τα πρώτα που ανέγνωσα, μου κατέστη τόσο απεχθές αυτό το εγχείρημα, για να πω την αλήθεια. Εάν τολμήσει η κυβέρνηση να επεκτείνει την πτωχευτική διαδικασία σε πρόσωπα τα οποία δεν έχουν εμπορική ιδιότητα, θα πρόκειται για παγκόσμιο ιστορικό αίσχος. Πρόκειται περί αισχρού διανοήματος το οποίο θα συνοδεύει ως καταισχύνη οποιουσδήποτε υπογράψουν παρόμοιο νομοσχέδιο. Πρόκειται για μία ακόμη βαθιά τομή καταστροφής και μου λέτε από την άλλη ότι ενδιαφέρονται για την ανθρώπινη ζωή, λαμβάνοντας μέτρα με μάσκες και με αστυνόμευση των νυχτερινών συγκεντρώσεων της νεολαίας, λες και είναι δυνατόν να αστυνομεύσουν την βιολογική δύναμη της ζωής, εν ονόματι της προστασίας των γερόντων. Και εγώ γέρος είμαι, αλλά δεν θα είχα ποτέ την αξίωση να στερήσω αυτό το οποίο να αποτελεί την φυσική έκφραση της νεότητος, εν ονόματι της δικής μου προστασίας! Κοροϊδία είναι αυτό το παιχνίδι, διότι μέχρι χθες μιλούσαμε υπό το καθεστώς της απειλής της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της εξυπηρέτησης των χρεών, των πλεονασμάτων, του επανευαγγελισμού της κοινωνίας σύμφωνα με τις προτεσταντικές αρχές και ξαφνικά, εν ονόματι του ιού όλα αυτά εγκαταλείφθηκαν, ξεχάστηκαν και τα χρέη, ξεχάστηκαν τα πλεονάσματα, ξεχάστηκε η δημοσιονομική πειθαρχία και έχουμε μία κραιπάλη δαπανών αυτή τη στιγμή η οποία προσπαθεί να καλύψει μέρος από την τεράστια οικονομική τρύπα την οποίαν η ίδια δημιουργεί. Εάν αυτό το πράγμα έχει λογική να μου το πείτε εσείς που είστε κοντύτερα ίσως στο λαό από ότι είμαι εγώ».
Οι αποβλακωμένοι και τα κοπάδια τα οποία άγονται προς την καταστροφή και χαίρουν
«Αυτοί που λένε “μα και τι να γίνει” έχουν σύνδρομο βαθιάς ενοχής και πρόκειται περί αποβλακωμένων ανθρώπων της σύγχρονης κοινωνίας που ανοίγουνε τα κοπάδια τα οποία άγονται προς την καταστροφή και χαίρουν. Κάποτε πρέπει να πάρουμε συναίσθηση των ευθυνών μας και να αντιτάξουμε κάποια αντίσταση και κάποια διαμαρτυρία ουσίας. Σήμερα, αν έχω καταλάβει καλά,μάλιστα έχει συγκληθεί και μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα για τον πτωχευτικό νόμο, αλλά δεν νομίζω ότι θα έχει καμία απήχηση δυστυχώς, ενώ πρόκειται για μία τόσο εξοργιστική αφορμή που έπρεπε να συγκλονιστούν αυτή τη στιγμή τα θεμέλια της κοινωνίας. Τα έλεγα εδώ και χρόνια βέβαια αυτά τα πράγματα, ήτανε και σε άλλες φάσεις που μπορούσαν να προληφθούν κάποιες εξελίξεις, εν πάση περιπτώσει είμαστε καταδικασμένοι, φαίνεται να αγόμεθα προς τον Άδη αδιαμαρτύρητα».
----------------
O Θείος Μπερνάρ διδάσκει.
Φοιτητές ξεσκεπάζουν τη μαθηματική αλχημεία των τεχνοκρατών
Η "γκόμενα" των επιστημών
Σχόλια