Της Κύρας Αδάμ
Απέναντι στην συνεχή στρατιωτικοποίηση της τουρκικής διπλωματίας, η Ελλάδα έχει δύο ισχυρά διπλωματικά όπλα τα οποία αρνείται να χρησιμοποιήσει.
Τo ένα όπλο το παρέχει το Καταστατικό του ΟΗΕ , άρθρο 2,4, σύμφωνα με το οποίο «..όλα τα κράτη μέλη πρέπει να απόσχουν στις διεθνείς σχέσεις τους από την απειλή ή χρήση βίας εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιοδήποτε κράτους…»
Στην περίπτωση της Ελλάδας, το κορυφαίο αυτό άρθρο έχει καταστεί μια διπλωματική καρικατούρα, καθώς επί σειρά δεκαετιών , οι ελληνικές κυβερνήσεις προτιμούν να στέλνουν παραπονιάρικες ενημερωτικές επιστολές στον γ γραμματέα του ΟΗΕ και τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας για «επίδειξη της αλληλεγγύης» τους και επικλήσεις διαμεσολάβησης, παρά να επιδείξουν την αποφασιστικότητα τους και να χρησιμοποιήσουν το άρθρο,δηλαδή να καταγγείλουν επισήμως την Τουρκία. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Το δεύτερο ισχυρό όπλο της Αθήνας βρίσκεται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν χρειάζεται την ΄συνδρομή των εταίρων για να το ενεργοποιήσει. Πρόκειται για την Τελωνειακή Ένωση ΕΕ- Τουρκίας, που επιτρέπει στην Άγκυρα να εξάγει χωρίς κανένα ποσοτικό περιορισμό και χωρίς δασμούς τα προϊόντα της – κυρίως αγροτικά- στην ΕΕ και να «εισάγει» ζεστό ευρωπαϊκό χρήμα. Αυτά τα ευρωπαϊκά δισεκατομμύρια– λογιστικά πάντα- η Άγκυρα τα χρησιμοποιεί για τους εξοπλισμούς της , με τους οποίους απειλεί ευθέως δύο κράτη – μέλη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η Αθήνα επομένως έχει κάθε ευρωπαϊκό δικαίωμα να χρησιμοποιήσει – η ίδια- των μηχανισμούς βέτο που παρέχει πλουσιοπάροχα η ΕΕ στα μέλη της. Την απειλή χρήσης του βέτο χρησιμοποιούν επιτυχώς πολλές χώρες και για ελάσσονα θέματα – πλην της Ελλάδας.
Για να δοθεί μια τάξη μεγέθους , σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ μόνον το 2019 οι εισαγωγές από την Τουρκία στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 4,4% και έφτασαν τα 69,8 δις ευρώ, ποσό αυτό – και με ελληνική ..συνεισφορά στην τουρκική οικονομία, (σς κανείς δεν σκέπτεται ότι έχει έρθει πλέον η ώρα γενικευμένου και σιωπηλού μποϊκοτάζ τουρκικών προϊόντων στην Ελλάδα..)
Λογιστικά πάντα το ευρωπαϊκό χρήμα από την Τελωνειακή Ένωση στην Τουρκία επαρκεί για την αγορά των αμερικανικών F 35, των S 400, των δύο αεροσκαφών KC-135, 6 πυροβολαρχιών Patriot και μιας μοίρας αναβαθμισμένων F 16 κλπ.
Απέναντι στην συνεχή στρατιωτικοποίηση της τουρκικής διπλωματίας, η Ελλάδα έχει δύο ισχυρά διπλωματικά όπλα τα οποία αρνείται να χρησιμοποιήσει.
Τo ένα όπλο το παρέχει το Καταστατικό του ΟΗΕ , άρθρο 2,4, σύμφωνα με το οποίο «..όλα τα κράτη μέλη πρέπει να απόσχουν στις διεθνείς σχέσεις τους από την απειλή ή χρήση βίας εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιοδήποτε κράτους…»
Στην περίπτωση της Ελλάδας, το κορυφαίο αυτό άρθρο έχει καταστεί μια διπλωματική καρικατούρα, καθώς επί σειρά δεκαετιών , οι ελληνικές κυβερνήσεις προτιμούν να στέλνουν παραπονιάρικες ενημερωτικές επιστολές στον γ γραμματέα του ΟΗΕ και τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας για «επίδειξη της αλληλεγγύης» τους και επικλήσεις διαμεσολάβησης, παρά να επιδείξουν την αποφασιστικότητα τους και να χρησιμοποιήσουν το άρθρο,δηλαδή να καταγγείλουν επισήμως την Τουρκία. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Το δεύτερο ισχυρό όπλο της Αθήνας βρίσκεται μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν χρειάζεται την ΄συνδρομή των εταίρων για να το ενεργοποιήσει. Πρόκειται για την Τελωνειακή Ένωση ΕΕ- Τουρκίας, που επιτρέπει στην Άγκυρα να εξάγει χωρίς κανένα ποσοτικό περιορισμό και χωρίς δασμούς τα προϊόντα της – κυρίως αγροτικά- στην ΕΕ και να «εισάγει» ζεστό ευρωπαϊκό χρήμα. Αυτά τα ευρωπαϊκά δισεκατομμύρια– λογιστικά πάντα- η Άγκυρα τα χρησιμοποιεί για τους εξοπλισμούς της , με τους οποίους απειλεί ευθέως δύο κράτη – μέλη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η Αθήνα επομένως έχει κάθε ευρωπαϊκό δικαίωμα να χρησιμοποιήσει – η ίδια- των μηχανισμούς βέτο που παρέχει πλουσιοπάροχα η ΕΕ στα μέλη της. Την απειλή χρήσης του βέτο χρησιμοποιούν επιτυχώς πολλές χώρες και για ελάσσονα θέματα – πλην της Ελλάδας.
Για να δοθεί μια τάξη μεγέθους , σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ μόνον το 2019 οι εισαγωγές από την Τουρκία στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 4,4% και έφτασαν τα 69,8 δις ευρώ, ποσό αυτό – και με ελληνική ..συνεισφορά στην τουρκική οικονομία, (σς κανείς δεν σκέπτεται ότι έχει έρθει πλέον η ώρα γενικευμένου και σιωπηλού μποϊκοτάζ τουρκικών προϊόντων στην Ελλάδα..)
Λογιστικά πάντα το ευρωπαϊκό χρήμα από την Τελωνειακή Ένωση στην Τουρκία επαρκεί για την αγορά των αμερικανικών F 35, των S 400, των δύο αεροσκαφών KC-135, 6 πυροβολαρχιών Patriot και μιας μοίρας αναβαθμισμένων F 16 κλπ.
Σχόλια