Η κρίση ΗΠΑ και Τουρκίας μας αφορά άμεσα

την
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Όσα συμβαίνουν στην Ουάσιγκτον μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας, σίγουρα αφορούν και την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία.
  • Διότι φτάσαμε στο σημείο, κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τον Ελληνισμό, να επιτυγχάνουν περισσότερα και πιο σημαντικά πράγματα για εμάς. Για τα οποία, αν είχαν ρωτήσει την Αθήνα και τη Λευκωσία, θα τους απαντούσαν: «Προς Θεού μην τα κάνετε», (διότι προφανώς θα ενοχληθεί η Τουρκία)! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Εκεί φτάσαμε δυστυχώς. Η δουλοπρέπεια των πολιτικών μας στο αποκορύφωμα της. Στην Αθήνα κάποιοι ανόητοι ομιλούν για συνεκμετάλλευση και μοίρασμα του Αιγαίου για να σταματήσει(!) να ενοχλεί η Τουρκία. Και στην Κύπρο οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι «Ερντογολάγνοι» απαιτούν από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να προχωρήσει στην «όποια λύση», για να …τελειώνουν με το Κυπριακό.
Ευτυχώς, οι βουλευτές και οι γερουσιαστές -και εσχάτως και κάποιοι Αμερικανοί αξιωματούχοι, που σιγά-σιγά ξυπνούν από τον τουρκικό λήθαργο- δεν ακούνε τους τύπους αυτούς, που αποτελούν την ελίτ (πανάθεμα τους) της Ελλάδας και της Κύπρου. Πρόκειται για μία «εξωνημένη» ελίτ, που δεν υπηρέτησε ποτέ τα συμφέροντα της Πατρίδας. Και βάζω τη λέξη «εξωνημένη» σε εισαγωγικά, για να μην αρχίσουν πάλι τα κλάματα και να αναζητούν τη «μαύρη μάγισσα» που τους καταδιώκει.
  • Τα πράγματα αλλάζουν, έστω και απελπιστικά αργά. Συμβαίνουν πράγματα στα παρασκήνια που δεν γνωρίζουμε, αλλά υποψιαζόμαστε. Διότι 1+1 κάνει 2 και όχι …11! Τι εννοούμε; Γίνονται κινήσεις που αφορούν την Τουρκία που δεν είχαμε δει στο παρελθόν.
Δεν είναι μόνο το σοκ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, καθώς οι Τούρκοι ήταν βέβαιοι ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα τους διέσωζε… Δεν είναι μόνο το νομοσχέδιο για τις κυρώσεις, που θα κτυπήσει την καρδιά της τουρκικής οικονομίας. Αλλά υπάρχει μεγάλη περίπτωση να αναγκαστεί η Αμερική να πάρει τη μεγάλη απόφαση και να ξαναδεί τα στρατηγικά της συμφέροντα.
Η αλήθεια είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έδειξαν πολύ μεγάλη υπομονή με την Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο πρόεδρος της Τουρκίας είχε «βολευτεί» καθώς έδειχνε να ελέγχει πλήρως τον πρόεδρο της Αμερικής. Δεν το υποστηρίζουμε εμείς, αλλά τα γεγονότα. Και δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση του ειδικού αυτού θέματος, διότι το έχει εξαντλήσει ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου. Τα προσωπικά και τα επιχειρηματικά συμφέροντα του κ. Τραμπ καθοδηγούν τις αποφάσεις του για την Τουρκία, ήταν η εξήγηση που έδωσε.
  • Η Αρμενική Γενοκτονία δεν θα είχε αναγνωριστεί εάν ο Λευκός Οίκος δεν το επέτρεπε. Υπό την έννοια ότι ελέγχει γερουσιαστές που θα μπορούσαν να παγώνουν τη διαδικασία της αναγνώρισης συνέχεια. Την Τετάρτη επέλεξε να μην το κάνει, εκτός αν επιχείρησε και δεν βρήκε πρόθυμο γερουσιαστή να αντιμετωπίσει την πρόταση του Ρόμπερτ Μενέντεζ. Εάν όντως δεν βρήκε πρόθυμο γερουσιαστή για να σώσει την Τουρκία, τότε το πρόβλημα για τον κ. Τραμπ είναι τεράστιο.
Σε ότι αφορά το νομοσχέδιο για τις κυρώσεις, φαίνεται ότι και εκεί ο Λευκός Οίκος παίζει ένα παιγνίδι. Είτε, λοιπόν, δεν βρίσκει πρόθυμους γερουσιαστές, είτε δεν τον ακούει κανένας. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και τώρα θα κληθεί η Ολομέλεια να τοποθετηθεί. Τα πράγματα είναι οριακά. Εάν ο πρόεδρος της Ρεπουμπλικανικής Πλειοψηφίας σε συνεργασία με τον Λευκό Οίκο, δεν αφήσουν το σχέδιο νόμου να κατατεθεί στην Ολομέλεια της Γερουσίας, θα συναντήσουν την οργισμένη αντίδραση των δικών τους νομοθετών. Εάν οδηγηθεί σε ψηφοφορία το σχέδιο νόμου για τις κυρώσεις, το αποτέλεσμα θα είναι συντριπτικό για την Τουρκία. Δεν το λέμε εμείς, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων Τζιμ Ρις, ο οποίος είπε στο CNN ότι ο κ. Τραμπ δεν θα μπορεί να υποβάλει και βέτο.
Κοντά στα παραπάνω, είχαμε την Πέμπτη και μια άλλη εντυπωσιακή εξέλιξη. Η Νομική Υπηρεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τοποθετήθηκε υπέρ της Ελλάδας με αφορμή την παράνομη συμφωνία της Τουρκίας με τη δουλική Λιβύη. Και για τους αναλυτές των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, αυτή η απόφαση είναι μία τεράστια έκπληξη, διότι όλα τα προηγούμενα χρόνια οι Αμερικανοί έβρισκαν ένα μεσοβέζικο τρόπο να δικαιολογούν όλες τις παρανομίες της Τουρκίας, ξεκινώντας από την κατοχή στην Κύπρο μέχρι τις παράνομες απαιτήσεις της στο Αιγαίο.
  • Διά του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δέχεται ότι τα κατοικημένα νησιά ως ζήτημα του εθιμικού διεθνούς δικαίου δικαιούνται την ίδια μεταχείριση με τα ηπειρωτικά εδάφη. Άρα, η Αμερική βρίσκεται απέναντι στην παραβατική Τουρκία σε ένα πολύ κρίσιμο θέμα. Και η αλήθεια είναι ότι η Ουάσιγκτον προηγήθηκε όλων των άλλων χωρών στην καταδίκη της τουρκικής προκλητικότητας σε αυτό το ζήτημα.
Ο μόνος που εξακολουθεί να παραμένει ουραγός για την Τουρκία είναι ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες και ο ίδιος ο Διεθνής Οργανισμός. Εξέφρασε δυστυχώς απόλυτα την τουρκική θέση. Αναγκάζοντας ακόμα και τους καλόπιστους αναλυτές να αναρωτηθούν τι στο καλό συμβαίνει μεταξύ της Γραμματείας του ΟΗΕ και των Τούρκων. Ποιος εκβιάζει ποιον; Και πως τον εκβιάζει; Αξίζει το θέμα να ερευνηθεί από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, διότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν ασκούν ποτέ κριτική στην Τουρκία. Ούτε για το θέμα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που υποτίθεται ιδρύθηκε για να προστατεύει ο ΟΗΕ.
  • Η ανακοίνωση του Διεθνούς Οργανισμού είναι κατάπτυστη και η Ελλάδα που κυρίως την αφορά, πρέπει να θέσει θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης στον Γενικό Γραμματέα. Δεν είναι ανεξάρτητος «μεσολαβητής» ο κ. Γκουτέρες όταν το θέμα αφορά την Τουρκία… Βρίσκεται ψυχή τε και σώματι στο πλευρό της κατοχικής δύναμης… Και η Λευκωσία, όπως και η Αθήνα, πρέπει να αρχίσουν να τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά.
Με όλα αυτά τα δεδομένα, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου πρέπει να κάνουν λίγη υπομονή. Πρέπει να σταματήσουν στην Αθήνα κάθε κουβέντα για διάλογο με στόχο τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Και ο κ. Αναστασιάδης «ας κάτσει στα βραστά του», που λέμε και στην Κύπρο. Δεν είναι ώρα να χαριστεί η Κύπρος στην Τουρκία. Βασικά η ώρα αυτή δεν πρέπει να έρθει ποτέ…
======================

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου