Διονύσης Χιόνης Η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για το Brexit αναδεικνύει ότι το οικονομικό κόστος από την συμμετοχή του στην ΕΕ, η αδυναμία κατανόησης από την πλευρά της ΕΕ ότι το ίδιο κουστούμι δεν μπορεί να χωρέσει όλα τα προβλήματα, όπως και το μεταναστευτικό στάθηκαν αρκετά ισχυρά για να ισοπεδώσουν την συνεργασία του με την ΕΕ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩΜετά το οριστικό αντίο της Βασίλισσας Ελισάβετ που με την ομιλία της στο Κοινοβούλιο υπενθύμισε, ότι η απόφαση ενός λαού που έχει ορίσει την συνταγματική του λειτουργία από το 1215 μ.χ. με την Μagna Charta, βρίσκεται υπεράνω οποιασδήποτε υπερεθνικής συμφωνίας και συνθήκης.
Έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΕ διερράγη το απαραβίαστο της εξόδου. Πάνω από όλα όμως, ξέφτισε στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών το αφήγημα, ότι δεν είναι δυνατή η έξοδος μια χώρας από τις δομές της ΟΝΕ. Σύμφωνα με αυτό το αφήγημα, το κόστος της εξόδου θα επιβαρύνει μονομερώς την χώρα που επιλέγει την φυγή άρα δεν υπάρχει μέλλον εκτός ΟΝΕ. Φαίνεται πλέον χωρίς υπόσταση η χαρακτηριστική ατάκα του Hotel California «you can check out any time you like but you can never leave», που καθοδηγούσε την σκέψη των Βρυξελλών.
Ας σημειωθεί ότι αν ποσοτικοποιήσει κανείς τα προβλήματα που οδήγησαν το Ηνωμένο Βασίλειο στην έξοδο θα καταλήξει πολύ γρήγορα στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ μικρότερα από αυτά που αντιμετωπίζει η Ιταλία και η Γαλλία. Όσο για την Ελλάδα ούτε συζήτηση.
Μυωπική η πολιτική της ΕΕ
Γι' αυτούς που ανησυχούν για το διεθνές εμπόριο πρέπει να αναφερθεί ότι, αμέσως μετά την επισημοποίηση του Brexit, ακολουθεί η ανακοίνωση της οικονομικής και εμπορικής συνεργασία των 53 χωρών της Βρεταννικής Κοινοπολιτείας (Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Νότια Αφρική κ.α.) με τις ΗΠΑ. Οι προνομιακοί εμπορικοί όροι της συνεργασίας θα αποτελέσουν άλλον ένα παράγοντα αποσταθεροποίησης της ΟΝΕ.Το κόστος των συνεχιζόμενων πολιτικών που επιγράφονται "βάλε τα προβλήματα κάτω από το χαλί" και "θα τα αντιμετωπίσουμε αργότερα" δημιουργεί ανυπέρβλητα αδιέξοδα. Η πολιτική επιλογή αντιμετώπισης των οικονομικών προβλημάτων με έναν τρόπο που απέχει παρασάγγας από οποιαδήποτε έννοια οικονομικού ορθολογισμού με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων έχει συγκεκριμένη διάρκεια ζωής.
Πλέον οι απειλές, η διαπόμπευση της άλλης άποψης, η τρομοκρατία και η μονοδιάστατη ενημέρωση της κοινής γνώμης μπορούν να προσφέρουν μόνο ορισμένες μέρες μακροημέρευσης της αδιέξοδης πολιτικής και εκθέτουν τους εμπνευστές τους.
================
Σχόλια