Την Πόλιν αυτοπροαιρέτως σοι δίδομεν.

την
Το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης του σχολείου στην κατεχόμενη Λύση κατέγραψε το νεαρό που κατέβασε την κατοχική σημαία. Το βίντεο και φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν σε ιστοσελίδες των κατεχομένων από όπου και η φωτογραφία

Του ΚΙΜΩΝΑ

Επεκράτησαν, τελικά, οι νουνεχείς. Ο πατέρας του νεαρού και κάποιοι εκπρόσωποι,  – ποιους εκπροσωπούσαν δεν κατέχω πράμα – ύστερα από αφόρητες πιέσεις από διάφορες πλευρές, παρέδωσαν την τουρκική σημαία στον Τούρκο Διευθυντή του κατεχόμενου σχολείου της Λύσης για να την ανεβάσει και πάλι πέρφανη στο κοντάρι της. Και ‘απελογήθησαν’,λέει, για το ατυχές γεγονός της υποστολής της από τον απερίσκεπτο νεαρό.
Έτσι λοιπόν, εκτονώθηκε η κατάσταση και δεν κινδυνεύουν πια ούτε η Λεμεσός, ούτε η Πάφος.
Με την ευκαιρία τι έγινε εκείνη η ελληνική σημαία που έστησαν σε ψηλό κοντάρι απέναντι στις σημαίες του εισβολέα – κατακτητή, κάποιοι λεβέντες νέοι του χωριού Δένια;
Ποιοι άσκησαν πιέσεις και εκβιασμούς για να υποσταλεί και να γκρεμμιστεί ο ιστός της; Μήπως είναι οι ίδιοι που άσκησαν αφόρητες πιέσεις να επιστραφεί και να γίνει έπαρση της τουρκικής σημαίας στη Λύση; Μάλλον.
Υπήρξε, κατά τη γνώμη μου, μια σημαντική παράλειψη στο τελετουργικό της επιστροφής της σημαίας στη Λύση.  Απουσίαζαν κάποια πρόσωπα που απαραιτήτως έπρεπε να ήσαν εκεί. Θα έπρεπε να ήσαν παρόντες, τόσο ο Δήμαρχος όσο και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου της κωμόπολης. Έπρεπε να είναι παρόντες  οι αιρετοί άρχοντες του τόπου.
Όταν παραδίδεις στον κατακτητή τη σημαία του για να την υψώσει στο υπό κατοχή χωριό σου, πάει να μοιάσει με αποδοχή της κατοχής και υποταγή στη θέληση του ισχυρού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από  απλούς πολίτες, παρά μόνο από εκλελεγμένους εκπροσώπους.
Ακούοντας περιγραφή των γεγονότων από τα δελτία ειδήσεων στριφογύριζαν συνεχώς στο μυαλό μου κάποιες αράδες από το έργο του Νίκου Καζαντζάκη ‘ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος’’. Από τη σκηνή που απεσταλμένος του Σουλτάνου έρχεται και προτείνει στον ταλαίπωρο Αυτοκράτορα να παραδώσει ‘ειρηνικά’’ την πόλη.

«Μα πρώτα βασιλιά, λόγο φιλιάς σου στέλνω`
τα φλάμπουρα με τους δικέφαλους αϊτούς σου
κατέβασέ τα πιά απ’τα πέρφανα κοντάρια,
το μισοφέγγαρο ν’ανέβει του Προφήτη.
Και τις χαλκόδετες καστρόπορτες της Πόλης
ειρηνικά χαράματα άνοιξε να μπούμε`
και, μα το Μουχαμέτη, ορκίζομαι ν’αφήσω
και σένα κι όλους τους αρχόντους σου να φύγετε
απείραχτοι, μαζί με τ’ ακριβά αγαθά σας»

Κοιτάζοντας κατά το Τρόοδος προς Μαχαιρά μεριά χθές τ’απόγευμα ,είδα μια χέρα με ανοικτά τα πέντε δάκτυλα στραμμένη κατά τη Λευκωσία.
Έχω μια υποψία πως μπορεί να ήταν του Αυξεντίου.
ΠΗΓΗ
=========

 

 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου