Το τρίγωνο των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ, της Τουρκίας και της Ρωσίας ήταν αυτό που εν πολλοίς καθόρισε τις σχέσεις του Ελληνισμού με την Αμερική κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Όλες οι επιτυχίες αλλά και οι αποτυχίες μας σαν έθνος (όπως η δεύτερη Μικρασιατική Καταστροφή που ζήσαμε με την βάρβαρη εισβολή των Τούρκων στη Μεγαλόνησο) που έλαβαν χώρα από το 1947 έως και το 1993, οφείλονταν στους συσχετισμούς δυνάμεων των δύο μεγάλων (ΗΠΑ και Ρωσίας). Σήμερα η κατάσταση είναι παρόμοια αλλά όχι όμοια. Πολλές περισσότερες είναι οι δυνάμεις που μπορούν να διεκδικήσουν συμφέροντα και στην περιοχή μας. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
- Ωστόσο, από τη στιγμή που η Ρωσία αποφάσισε να επέμβει στρατιωτικά στη Συρία, το αμερικανορωσικό bras de ferre είναι και πάλι παράγοντας εξελίξεων για περιφερειακούς πάικτες σαν την Ελλάδα και την Τουρκία. Λίγες μέρες πριν, συνέβη μια εξέλιξη πολύ σημαντική για την πορεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Τι μπορεί να σημαίνει η κατηγορία της Τουρκίας εναντίον της Ρωσίας οτι η Μόσχα βομβάρδισε ή στάθηκε ευνοϊκά ουδέτερη προς τον βομβαρδισμό των προστατευόμενων της Τουρκίας εντός της Συρίας, η οποία είναι ξανά σε στάδιο ανάφλεξης; Σίγουρα πολλά.
Ο Πούτιν είναι ξεκάθαρο πως έχει καταλάβει οτι η μη επιβολή κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Τουρκίας, είναι τουλάχιστον ύποπτη. Είναι καλό να δει ο Ελληνισμός εξ αντανακλάσεως την αμερικανοτουρκική διένεξη προκειμένου να εξεταστεί το πόσο ευνοϊκή μπορεί να καταστεί για Ελλάδα και Κύπρο. Γνωρίζει από το έτος 2014-2015 οτι η Τουρκία του Ερντογάν προσπάθησε να προκαλέσει σύρραξη μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας με την κατάρριψη του Su-24.
Ο Ρώσος πρόεδρος ξέρει καλά οτι η Τουρκία έχει ακολοyθήσει την τακτική του πλειστηριασμού και πως ο Τούρκος ομόλογός του, είναι σαν εκείνον. Έχει φτιάξει ένα πολιτικό σύστημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, που αυτό σημαίνει πως εύκολα θα τινάξει οποιαδήποτε συμφωνία έχει υπογράψει στον αέρα, άπαξ και δεν συνεισφέρει θετικά στον τακτικισμό του. Για όλα αυτά και για να υπενθυμίσει η Μόσχα στην Άγκυρα ποιός είναι ο ”απαγωγέας” και ποιός ο ”όμηρος”, φαίνεται να έδειξε το ποιός είναι το αφεντικό στη Συρία και το τι θα επακολουθήσει αν η Τουρκία κάνει μέχρι τον Απρίλιο, οποιαδήποτε συμφωνία με τις ΗΠΑ, κάτω από το τραπέζι.
- Η Τουρκία είναι αναξιόπιστος σύμμαχος για όλους και αυτό η Ρωσία το γνωρίζει. Αμέσως μετά, ο Ταγίπ Ερντογάν συγκάλεσε διάσκεψη μεταξύ Ρωσίας, Ιράν και Τουρκίας για να συζητηθούν τα όσα γίνονται στη Συρία. Αυτές οι ρωσικές κινήσεις, μόνο με έναν τρόπο μπορούν να ερμηνευθούν. Πως η Μόσχα έχει πάρει πολύ σοβαρά τις υποσχέσεις του Ταγίπ Ερντογάν και δεν πρόκειται να καθυστερήσει τις δικές της ”κυρώσεις” εναντίον της Άγκυρας σε περίπτωση που η Τουρκία αρχίσει να φέρεται ως συνήθως, δηλαδή άναρχα και μονομερώς. Η Συρία βρίσκεται ξανά σε κατάσταση αποσταθεροποίησης και η Ρωσία έχει δαπανήσει πολύ διπλωματικό κεφάλαιο στην Τουρκία, για να το αφήσει να το παίξει στον πολιτικό του τζόγο ο Τούρκος πρόεδρος.
Η Ρωσία δεν έχει καμία διάθεση να δώσει κομμάτι από την συριακή πίτα στην Τουρκία. Ο κυνισμός της εξωτερικής πολιτικής, επιτάσσει για το Κρεμλίνο, τη χρησιμοποίηση της Τουρκίας ως γεωστρατηγικής καύσιμης ύλης -εκ μέρους της Ρωσίας- και όχι ως ισότιμο εταίρο σε μια τριμερή που έχει την Τουρκία ως το πιο αδύναμο μέλος της (Ρωσία, Ιράν, Τουρκία).
- Η Ρωσία θα επιδιώξει -όπως είναι φυσιολογικό- μια εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ για τα όσα συμβαίνουν σε Ευρασία και Μέση Ανατολή. Δεν πρόκειται η Ρωσία να δεχτεί χωρίς κόστος κάποιο τουρκικό κόλπο το οποίο θα χρησιμοποιηθεί από τον Τούρκο πρόεδρο σαν πρόσχημα για να γυρίσει η Τουρκία ξανά στη Δύση.
(*) Διεθνολόγος – Συντονιστής Παρατηρητηρίου Ανατολικής Μεσογείου (Τομέας Ρωσίας-Ευρασίας και Ν/Α Ευρώπης) στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.
===================
Σχόλια