Ο μεγάλος ηγέτης Κλίντον, η λαϊκίστικη πολιτική του, ο ΓΑΠ, η Πράσινη Οικονομία και τα Μνημόνια

 Κοσοβάροι υποδέχονται τον πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον ως ...ήρωα! EPA, VALDRIN XHEMAJ

Του Δρ. ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΚΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η οικονομική κρίση του 2008, απόνερα της οποίας πέρασαν στην ΕΕ και τα ζούμε εώς σήμερα, ξεκίνησαν την οκταετία του κ. μπιλ Κλίντον (1993-2001).
Η πολιτική του κ. Κλίντον ήταν λαϊκιστική. Ο κ. Κλίντον ήταν ικανότατος ρήτωρ, μέγας ηγέτης, αλλά η πολιτική του ήταν λαϊκιστική. Ο κ. Κλίντον ήθελε κάθε αμερικανός να έχει ένα σπίτι. Η σκέψη ήταν δυστοπική. Για να κερδίσει την πλειοψηφία των αμερικανών ψηφοφόρων ο κ. Κλίντον έδινε σχεδόν άτοκα στεγαστικά δάνεια – με επιτόκιο ίσο του τότε αμερικανικού πληθωρισμού (3%) – σε όσους αμερικανούς το επιθυμούσαν χωρίς όμως να έχουν αυτοί κανένα οικονομικό υπόβαθρο (σας θυμίζει Ελλάδα;).

• Το στεγαστικό επιτόκιο ήταν κάτω του επιτοκίου με το οποίο δάνειζε η Aμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα (5%). Δηλαδή, ήταν κάτω του κόστους. Πόσο καιρό θα άντεχε ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα να παρέχει στεγαστικά δάνεια κάτω του κόστους;

Τα στεγαστικά δάνεια η διοίκηση Κλίντον τα έδινε μέσω δύο ημι-κρατικών τραπεζικών ιδρυμάτων: των Fannie Mae και Freddie Mac (κάτι σαν τις δικές μας ΕΤΒΑ και ΕΤΕΒΑ, τις θυμάστε;). Οι Fannie Mae και Freddie Mac παραβίασαν τη βασική αρχή περί οικονομίας της αγοράς γης που είχε εγκαθιδρύσει ο εθνοπατέρας των ΗΠΑ, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος. Τα δάνεια δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με αποτέλεσμα αυτά να πέσουν κάτω από την αρχική τους αξία ή κάτω από την αξία της γης στην οποία αντιστοιχούν. Η συνέχεια γνωστή: οι Fannie Mae και Freddie Mac πτώχευσαν το 2008 συμπαρασύροντας ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εμείς ακολουθήσαμε το 2010 με τρία μνημόνια και ακόμη να συνέλθουμε.
Η κατάρρευση των Fannie Mae και Freddie Mac ήταν γνωστή από το 2008. Κι όμως, στην Ελλάδα κανείς δεν μας προετοίμασε γι’αυτό. Η Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή όχι μόνο δεν κατάφερε να προστατεύσει τους Έλληνες πολίτες από την έλευση της οικονομικής κρίσης του 2008, αλλά όταν αυτή η κρίση ήταν στα σπάργανα, η Κυβέρνηση Καραμανλή υποστήριξε τον Ιανουάριο του 2008 ότι «η οικονομίας μας είναι θωρακισμένη». Μετά από δύο χρόνια πτωχεύσαμε.

• Η Κυβέρνηση ΓΑΠ, της Πράσινης Οικονομίας και των ΑΠΕ μας έβαλε στα Μνημόνια. Είχαν προειδοποιηθεί άραγε οι κύριοι Καραμανλής και Παπανδρέου από την Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) για τους οικονομικούς κινδύνους όταν τα αμερικανικά κρατικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα Fannie Mae και Freddie Mac κατέρρεαν με αποτέλεσμα την κατάρρευση της μεσιτικής αγοράς η οποία πέρασε στην Ευρώπη λίγο καιρό μετά; Εάν οι κύριοι Καραμανλής και Παπανδρέου είχαν προειδοποιηθεί από την ΤτΕ το 2008, τότε αυτοί οφείλουν εξηγήσεις στον Ελληνικό λαό. Εάν δεν είχαν προειδοποιηθεί από την ΤτΕ, τότε η ΤτΕ οφείλει εξηγήσεις στον Ελληνικό λαό.

Πόσοι άραγε θυμούνται τα παραπάνω θέματα, ειδικά στη χώρα μας; Ελάχιστοι. Πιστεύει κανείς ότι είναι δυνατόν λοιπόν οι σύγχρονοι Έλληνες να θυμούνται τί καύσωνας ή μπουρίνι έγινε πριν 50 χρόνια ώστε να αντιληφθούν το μύθο της Κλιματικής Αλλαγής; Εδώ δεν θυμήθηκαν τί έγινε το 2010 με την έλευση των Μνημονίων και ξαναψήφισαν τους ίδιους πολιτικούς…Όμως από το 2008 έχουν συμβεί πολλά. Πάρα πολλά. Το σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα πτώχευσε και μπήκε σε διαρκή Μνημόνια με ευθύνη ενός πολιτικού του οποίου το πολιτικό δόγμα είναι η πράσινη οικονομία, ας μη το ξεχνάμε αυτό. Τι άλλο συνέβη έκτοτε; Το σημαντικότερο όλων. Ένα γεγονός που αποτελεί Game Changer τόσο για τεκταινόμενα εντός Ελλάδας, όσο και εκτός: διαπιστώθηκε ότι ΝΑΙ η Ελλάδα πολύ πιθανώς διαθέτει μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων.
Κάπως έτσι συνδέονται όλα τα παραπάνω με την «πράσινη» ενέργεια, με τις ΑΠΕ, με τους «πράσινους» φόρους και με το Green Deal που θέλει να επιβάλλει το πράσινο σοβιετικό πολιτμπιρό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εξηγώ τη σύνδεση: επί εποχής των κυρίων Κλίντον και Γκορ γιγαντώθηκε ο μύθος της Κλιματικής Αλλαγής. Όπως ακριβώς δημιουργήθηκε η πολιτική φούσκα των άτοκων στεγαστικών δανείων η οποία μετετράπη σε παγκόσμια οικονομική κρίση.
Σήμερα, κάποιοι θέλουν να μας πείσουν για την ορθότητα μίας άλλης πολιτικής φούσκας, της Κλιματικής Αλλαγής, η οποία έχει – όλως τυχαίως – την ίδια πηγή: την οκταετία 1993-2001 των σεβαστών κυρίων Κλίντον-Γκορ. Κάποιοι προσπαθούν να χειραγωγήσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη ότι πρέπει να πληρώσουμε πράσινους φόρους για να σωθούμε από τις περιβαλλοντικές αμαρτίες μας. Σαν να μας προσφέρουν συγχωροχάρτια. Πρόκειται για τα πράσινα «indulgentia». Η εξομολόγηση δεν αρκεί για να άρει όλες τις συνέπειες της περιβαλλοντικής αμαρτίας των πρωτόπλαστων της Βιομηχανικής Επανάστασης.

• Οι αμαρτωλοί φορολογούμενοι οφείλουν να αντισταθμίσουν τις περιβαλλοντικές τους αμαρτίες με το «πλεόνασμα» καλοσύνης τους: δώστε χρήμα στις πράσινες κρατικοδίαιτες ιντελιγκέντσιες. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ άφησε ακάλυπτη την απανταχού κρατικοδίαιτη νομενκλατούρα-ιντελιγκέντσια η οποία έψαχνε διακαώς να βρει ένα νέο αφήγημα για την οικονομική της στήριξη. Τη βρήκε στην αριστερή οικολογία και στους πράσινους φόρους. Οι πράσινοι φόροι δεν αποτελούν παρά το οικονομικό εργαλείο στήριξης της νέας πράσινης μπουρζουαζίας.

Το Green New Deal αποτελεί το καύχημα της οικολογικής-αριστερής πτέρυγας του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος για την περιβόητη Κλιματική Αλλαγή. Το Green New Deal όταν κατατέθηκε ως πρόταση στο Κογκρέσσο απορρίφθηκε σύσσωμα. Όχι μόνο αυτό, αλλά καταψηφίστηκε τελικώς ακόμη και από τους γερουσιαστές που το κατέθεσαν ως πρόταση!
Το Green New Deal το προωθεί ως δόγμα μία αμερικανίδα γερουσιαστής της οποίας, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, στενός της συνεργάτης διαφήμιζε μέσω T-Shirt έναν Ινδό συνεργάτη των Ναζί: τον Netaji Subhas Chandra Bose. Το δόγμα αυτό – ως Green Deal – προσπαθεί να επιβάλλει στην ΕΕ η κυρία Λάϊεν. Μάλιστα, η κυρία Λάϊεν όλο περηφάνεια δήλωσε ότι θέλει να μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σε Πράσινη Τράπεζα Αλλαγής του Κλίματος. Εύχομαι και ελπίζω να μη συμβεί αυτό γιατί τότε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων πολύ φοβούμαι ότι θα μετατραπεί σε πράσινη Fannie Mae και Freddie Mac.
Μόνο που τώρα τα δάνεια θα δίνονται σε κρατικοδίαιτους Ευρωπαίους επιχειρηματίες της πράσινης ενέργειας. Αυτοί οι Ευρωπαίοι επιχειρηματίες θα απολαμβάνουν εγγυημένα κέρδη με τους φόρους μας. Με τα πράσινα «indulgentia». Στην Ελλάδα πληρώσαμε τις δυστοπικές και λαϊκιστικές νοοτροπίες της οκταετίας 1993-2001 με τρία Μνημόνια. Δεν χρειαζόμαστε τέταρτο, μόνιμο πράσινο πανευρωπαϊκό Μνημόνιο.
ΥΓ. Εξηγούμαι για να μη παρεξηγούμαι: δεν κρίνω τα πρόσωπα των κυρίων Κλίντον και Γκορ τους οποίους θεωρώ μεγάλους ηγέτες και πανέξυπνους ανθρώπους. Κρίνω τις καταστροφικές πολιτικές τους.
(*) Ο Σωτήρης Καμενόπουλος είναι PhD Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου 
=================