Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Είναι δύσκολο να πολεμήσει κανείς ενάντια στην καρδιά του,
γι' αντάλλαγμα την ψυχή του»
Ηράκλειτος, (6ο με 5ο π.Χ. αιώνα), Έφεσος
* Ο Μαρξ κι ο Λένιν αναγνώριζαν στον Ηράκλειτο τον πατέρα
του διαλεκτικού υλισμού
Παγιώθηκε πλέον στην "πολιτική επιστήμη" το «Σύνδρομο Τσίπρα», o "νεολογισμός εισβάλει στην παγκόσμια πολιτική σκηνή" όπως για πρώτη φορά προσδιορίστηκε στο "Press-gr" τον Απρίλη 2017(1).
Σήμερα κάνει χρήση με τον όρο «Syrizafication» κι ο Peter Ramsay, καθηγητής Δικαίου στο London School of Economics, για να προσδιορίσει πολιτικά την "πολιτική κυβίστηση" (κωλοτούμπα στην καθομιλουμένη) του καθιερωμένου ως "αριστερού" Jeremy Corbyn, ηγέτη του βρετανικού "Εργατικού Κόμματος" (Labour Party) που τώρα απαιτεί ένα δεύτερο δημοψήφισμα για το Brexit, όπως θα διαπιστώσουμε στη συνέχεια.
Η "θεσμική αντίσταση" των τραπεζιτών με την εξαγορά κι ενσωμάτωση κομμάτων κι ηγετών, ώστε με συνεχείς ψηφοφορίες και διάθεση αμύθητων χρηματικών ποσών σε ΜΜΕ, να έχουμε το αρεστό αποτέλεσμα για το κεφάλαιο.
Μπορούμε να διαπιστώσουμε τη σχέση διαπλοκής των τραπεζιτών με "πολιτική και πολιτικούς" - "ΜΜΕ και δημοσιογραφία", μέσω συγκεκριμένων δράσεων:
- * Σόρος: Περήφανος που δώρισα 400.000 στερλίνες στην καμπάνια anti-Brexit!
- *120 δισεκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση του "λαϊκισμού & της ακροδεξιάς"
- *Το στοίχημα Σόρος: ευρωεκλογές Μάη 2019!
- *Η "Λέσχη Μπίλντερμπεργκ" για την αντιμετώπιση "λαϊκισμού" κι "εθνικισμού"!.
Η "κυβίστιση" του "αριστερού" Jeremy Corbyn, έναι ένα κλασικό -πλέον- παράδειγμα που βοηθάει στην κατανόηση της λειτουργίας του υπερεθνικού κεφαλαίου, πως η πολιτική, οι πολιτικοί, τα ΜΜΕ κι η αργυρώνητη δημοσιογραφία σε διατεταγμένη υπηρεσία, παγιδεύουν κι εξαπατούν τους λαούς, ώστε να έχουν επιθυμητά αποτελέσματα.
Fernando Rossi:
«Το Brexit δεν πρέπει να υλοποιηθεί!
Το χέρι (κι η ουρά) των λόμπυ στο χάος των αγγλικών θεσμών για το Brexit.Κάποιος βάζει τα χρήματα και κάποιος το πρόσωπο του... για χρήματα.Μπερνάρ-Ανρί Λεβί - Τζωρτζ Σόρος - Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ»
Στις 8 Απρίλη, ο φίλος Ιταλός Γερουσιαστής Fernando Rossi, "προφητικά" είχε διαπιστώσει: "Το Brexit δεν πρέπει να υλοποιηθεί".
Σημείωνε μεταξύ άλλων, καταθέτοντας αδιάσειστα στοιχεία:
«Από το 2016 όλα τα Ιδρύματα και Ενώσεις των μεγάλων τραπεζιτών του λόμπι, από την Hexagon Society έως την Open Society, επενδύουν εκατομμύρια στερλίνες για να εμποδίσουν τα αποτελέσματα εκείνου του δημοψηφίσματος. Ο αγγλικός τύπος μιλάει για 6 εκατομμύρια.
Μετά τα αποτελέσματα τυο Δημοψηφίσματος (Ιούνης 2016), στο οικονομικό φόρουμ στη μνήμη του Padoa Schioppa (Brussels Economic Forum), ο George Soros σχολίασε και την πολιτική του θέση για το θέμα [μεταξύ άλλων]:
«Το Brexit θα είναι μια εξαιρετικά επιβλαβής και καταστροφική διαδικασία και για τα δύο μέρη και το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών είναι ήδη εμφανές, αν και η ίδια η ύπαρξη της Ευρώπης βρίσκεται σε κρίση, όλη η προσοχή επικεντρώνεται στις διαπραγματεύσεις για διαχωρισμό από τη Μεγάλη Βρετανία (...)
Ο διαχωρισμός θα απαιτήσει πολύ χρόνο, ακόμα και πέντε χρόνια... ειδικά σε περιόδους αναταραχής όπως αυτές που βιώνουμε. Σε μια τόσο μακρά περίοδο, είναι πιθανό η ΕΕ να μπορέσει να μετατραπεί σε μια οργάνωση στην οποία επιθυμούν να ενταχθούν άλλες χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας) σε αυτή την υπόθεση. Τα δύο μέρη θα μπορούσαν να θέλουν μια επανένωση ακόμα και πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία διαχωρισμού, πράγμα που θα ήταν ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα που θα αξίζει να ακολουθηθεί: ακόμη και αν αυτή τη στιγμή φαίνεται αδιανόητο, είναι απολύτως εφικτό, δεδομένου ότι Μεγάλη Βρετανία, ως κοινοβουλευτική δημοκρατία, θα πρέπει να πραγματοποιήσει εκλογές εντός πέντε ετών και η επόμενη κυβέρνηση θα μπορούσε να ζητήσει ψηφοφορία για επανένωση με την Ευρώπη»... Βλέπε: George Soros - Remarks delivered at the Brussels Economic Forum.
Η θέση του εκφράζεται με "κομψότητα", με διπλωματία όπως: «Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει, καθιστώντας την ελκυστικότερη για τα κράτη, έτσι τα επόμενα 5 χρόνια το Βρετανικό Κοινοβούλιο θα μπορέσει να εγκρίνει μια επανένωση».
Αλλά με παγερή ψυχραιμία, ωμότητα παρόμοια μ' αυτή που πολιτικά κόμματα, εκδότες, ΜΜΕ που χρηματοδοτούνται από το λόμπι να "συζητούν" για τα "ανθρώπινα δικαιώματα", τα "ατομικά πολιτικά δικαιώματα μειονοτήτων", "ανοιχτά σύνορα" για υποδοχή αναγκαίων μεταναστών για τους τραπεζίτες. Ταυτοχρόνως στηρίζουν το κατοχικό καθεστώς της Παλαιστίνης, φονικά εμπάργκο στην Κούβα, τη Βενεζουέλα, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, το Ιράν, τη Ρωσία, την Υεμένη, τη Συρία... -παραβιάζοντας κάθε αρχή Διεθνούς Δικαίου, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ του ΟΗΕ-, φιμώνουν, λογοκρίνοντας ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάθε "φωνή", αυτούς που διαφωνούν, αυτούς που εκφράζουν απόψεις αντίθετες με τη συντριπτική δύναμη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Προχωρούν σε συγκεντρώσεις και διαθέσεις κεφαλαίων, καταβάλλοντας τα πρώτα 400.000, και άλλα άλλα 100.000 στερλίνες για να χρηματοδοτήσουν την εκστρατεία πειθούς των βουλευτών της Αγγλίας ώστε να απορρίψουν το Brexit... Βλέπε σε: Il piano segreto di Soros per impedire la Brexit (Το μυστικό σχέδιο Σόρος για αποτροπή του Brexit), όπως και στην "The Daily Telegraph", 8 Φλεβάρη 2018: George Soros, the man who 'broke the Bank of England', backing secret plot to thwart Brexit.
Επισημαίνει τον Απρίλη ο Γερουσιαστής Fernando Rossi:
Σημείωνε μεταξύ άλλων, καταθέτοντας αδιάσειστα στοιχεία:
«Από το 2016 όλα τα Ιδρύματα και Ενώσεις των μεγάλων τραπεζιτών του λόμπι, από την Hexagon Society έως την Open Society, επενδύουν εκατομμύρια στερλίνες για να εμποδίσουν τα αποτελέσματα εκείνου του δημοψηφίσματος. Ο αγγλικός τύπος μιλάει για 6 εκατομμύρια.
Μετά τα αποτελέσματα τυο Δημοψηφίσματος (Ιούνης 2016), στο οικονομικό φόρουμ στη μνήμη του Padoa Schioppa (Brussels Economic Forum), ο George Soros σχολίασε και την πολιτική του θέση για το θέμα [μεταξύ άλλων]:
«Το Brexit θα είναι μια εξαιρετικά επιβλαβής και καταστροφική διαδικασία και για τα δύο μέρη και το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών είναι ήδη εμφανές, αν και η ίδια η ύπαρξη της Ευρώπης βρίσκεται σε κρίση, όλη η προσοχή επικεντρώνεται στις διαπραγματεύσεις για διαχωρισμό από τη Μεγάλη Βρετανία (...)
Ο διαχωρισμός θα απαιτήσει πολύ χρόνο, ακόμα και πέντε χρόνια... ειδικά σε περιόδους αναταραχής όπως αυτές που βιώνουμε. Σε μια τόσο μακρά περίοδο, είναι πιθανό η ΕΕ να μπορέσει να μετατραπεί σε μια οργάνωση στην οποία επιθυμούν να ενταχθούν άλλες χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας) σε αυτή την υπόθεση. Τα δύο μέρη θα μπορούσαν να θέλουν μια επανένωση ακόμα και πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία διαχωρισμού, πράγμα που θα ήταν ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα που θα αξίζει να ακολουθηθεί: ακόμη και αν αυτή τη στιγμή φαίνεται αδιανόητο, είναι απολύτως εφικτό, δεδομένου ότι Μεγάλη Βρετανία, ως κοινοβουλευτική δημοκρατία, θα πρέπει να πραγματοποιήσει εκλογές εντός πέντε ετών και η επόμενη κυβέρνηση θα μπορούσε να ζητήσει ψηφοφορία για επανένωση με την Ευρώπη»... Βλέπε: George Soros - Remarks delivered at the Brussels Economic Forum.
Η θέση του εκφράζεται με "κομψότητα", με διπλωματία όπως: «Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει, καθιστώντας την ελκυστικότερη για τα κράτη, έτσι τα επόμενα 5 χρόνια το Βρετανικό Κοινοβούλιο θα μπορέσει να εγκρίνει μια επανένωση».
Αλλά με παγερή ψυχραιμία, ωμότητα παρόμοια μ' αυτή που πολιτικά κόμματα, εκδότες, ΜΜΕ που χρηματοδοτούνται από το λόμπι να "συζητούν" για τα "ανθρώπινα δικαιώματα", τα "ατομικά πολιτικά δικαιώματα μειονοτήτων", "ανοιχτά σύνορα" για υποδοχή αναγκαίων μεταναστών για τους τραπεζίτες. Ταυτοχρόνως στηρίζουν το κατοχικό καθεστώς της Παλαιστίνης, φονικά εμπάργκο στην Κούβα, τη Βενεζουέλα, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, το Ιράν, τη Ρωσία, την Υεμένη, τη Συρία... -παραβιάζοντας κάθε αρχή Διεθνούς Δικαίου, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ του ΟΗΕ-, φιμώνουν, λογοκρίνοντας ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάθε "φωνή", αυτούς που διαφωνούν, αυτούς που εκφράζουν απόψεις αντίθετες με τη συντριπτική δύναμη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Προχωρούν σε συγκεντρώσεις και διαθέσεις κεφαλαίων, καταβάλλοντας τα πρώτα 400.000, και άλλα άλλα 100.000 στερλίνες για να χρηματοδοτήσουν την εκστρατεία πειθούς των βουλευτών της Αγγλίας ώστε να απορρίψουν το Brexit... Βλέπε σε: Il piano segreto di Soros per impedire la Brexit (Το μυστικό σχέδιο Σόρος για αποτροπή του Brexit), όπως και στην "The Daily Telegraph", 8 Φλεβάρη 2018: George Soros, the man who 'broke the Bank of England', backing secret plot to thwart Brexit.
Επισημαίνει τον Απρίλη ο Γερουσιαστής Fernando Rossi:
«Μεταξύ
των πολιτικών και των ακτιβιστών κατά του Brexit, οι πιο αφοσιωμένοι
και στρατευμένοι είναι εκείνοι που συνδέονται με τα ιδρύματα του Σόρος
και σια, τους συνεργάτες του, συμπεριλαμβανομένων των Πράσινων βουλευτών
Andy Wightman και Ross Greer, υποστηριζόμενων από το σημείο αναφοράς,
τον Daniel Cohn-Bendit και "πράσινους" των άλλων χωρών».
«Ο "Σύνδεσμος Hexagon" ("Henri Lévy “vivere nella follia”) χρηματοδότησε επίσης τον Bernard-Henri Lévy για να παρουσιάσει την εμφάνισή του στο Cadogan Hall
του Λονδίνο: "Last Exit Before Brexit", σε ζωντανή απευθείας μετάδοση
από τους μεγαλύτερους έξι τηλεοπτικούς σταθμούς. Κι αυτή τη φορά ο Bernard-Henri
Lévy δεν θα μπορούσε ν' απουσιάζει, με δεδομένο πως δεν έχει χάσει
καμία από τις μάχες των λόμπι. Από εκείνη των δουλεμπόρων [ΜΚΟ] με τη μεταφορά μεταναστών στην Ευρώπη, μέχρι εκείνη της υποστήριξης τρομοκρατών στη Συρία, τη Λιβύη και την Ουκρανία».
Βέβαια οι "συνομωσιολόγοι" -λαϊκιστές,
συνομωσιολόγοι, εθνικιστές, ξενόφοβοι κ.α.π. είναι οι συνήθεις
χαρακτηρισμοί απέναντι στην έλλειψη επιχειρημάτων τεκμηρίωσης
"αναγκαιότητας" της "ευρωπαϊκής άνοιξης" των τραπεζιτών- μπορούν να θυμηθούν πως ο "φιλόσοφος" Bernard-Henri
Lévy έδωσε πριν τις ευρωεκλογές και στην Ελλάδα τη μάχη των
"παραστάσεων" για να ενισχυθεί η "ευρωπαϊκή ιδέα" με το τιτάνιο
καλλιτεχνικό "έργο" του 'Looking for Europe' (Αναζητώντας την Ευρώπη) στο Παλλάς.
«Μια ανατρεπτική παράσταση, με τίτλο "Looking for Europe", θα παρουσιάσει την 1η Απριλίου στην Αθήνα ενόψει των ευρωεκλογών, ο φιλόσοφος, ακτιβιστής και παραγωγός ταινιών Bernard-Henri Lévy (Μπερνάρ-Ανρί Λεβί)»... σύμφωνα με όλα τα εγχώρια ΜΜΕ.
Όμως, μάλλον επρόκειτο για μια τυχαία σύμπτωση με τις "δράσεις" του "φιλόσοφου"...
Κι οι "συμπτώσεις" συνεχίζονται για την πατρίδα μας...
«Μια ανατρεπτική παράσταση, με τίτλο "Looking for Europe", θα παρουσιάσει την 1η Απριλίου στην Αθήνα ενόψει των ευρωεκλογών, ο φιλόσοφος, ακτιβιστής και παραγωγός ταινιών Bernard-Henri Lévy (Μπερνάρ-Ανρί Λεβί)»... σύμφωνα με όλα τα εγχώρια ΜΜΕ.
Όμως, μάλλον επρόκειτο για μια τυχαία σύμπτωση με τις "δράσεις" του "φιλόσοφου"...
Κι οι "συμπτώσεις" συνεχίζονται για την πατρίδα μας...
Now, in Athens, with PM Alexis Tsipras. In a little more than one hour, #LookingForEurope starts.
Εύστοχα ενισχύει το «Σύνδρομο Τσίπρα» -ουσιαστικά το "θεσμοθετεί", το υιοθετεί ως "πολιτικό όρο"- η 'εφημερίδα της αριστεράς' "Αυγή", 2 Απρίλη 2019: "Μπερνάρ Ανρί Λεβί: Ο Τσίπρας έδωσε μεγάλο μάθημα σοφίας στην Ευρώπη (Video)".
Eh oui, Alexis Tsipras! Je l’ai tant critiqué en 2015! Mais, depuis,
le courage de la vérité... L’anti Teresa May... Et même l’anti «5
étoiles»... Dans quelques minutes, #LookingForEurope, version Athènes, où je rends justice à cet Ulysse moderne...
Δικαίως πανηγυρίζει... ο κατασκευασμένος στο εργαστήρι του σιωνισμού "φιλόσοφος" των "έγχρωμων επαναστάσεων", της "αραβικής άνοιξης", του μύθου των "Κούρδων ανταρτών" και πάει λέγοντας... μάλιστα κάνει αυτοκριτική «Τον επέκρινα τόσο πολύ το 2015!»... και επικροτεί το «Σύνδρομο Τσίπρα» αποδίδοντας «δικαιοσύνη σε αυτόν το σύγχρονο Οδυσσέα»...
Άραγε νιώθει περήφανος ο κύριος Τσίπρας για τον ρόλο που διαδραμάτισε και διαδραματίζει και την "τιμή", το ξεμπρόστιασμα από τον "αμπελοφιλόσοφο";
Ιδού η απορία...
Ο Μπρένταν Χίλτον,
Εργατικός Σύμβουλος από το Κέντ, στέλεχος του αγγλικού "Εργατικού
Κόμματος", υποψήφιος βουλευτής κι επικεφαλής της εκστρατείας των
Εργατικών στη διάρκεια του δημοψηφίσματος για έξοδο από την Ε.Ε. και
σήμερα Γενικός Γραμματέας του "BrexitCentral Contributor", στο περιοδικό "Spiked" (9 Ιούλη 2019), μεταξύ πολλών επισημαίνει:
«Με μια πρωτοφανή ανάκαμψη κι αναθεώρηση, το Εργατικό Κόμμα ανακοίνωσε σήμερα ότι θα υποστηρίξει την εκστρατεία για ένα νέο δημοψήφισμα της Ε.Ε. Κι αυτό παρά την ξεκάθαρη, ρητή δέσμευση που εμπεριέχει το "Μανιφέστο του 2017", την αποδοχή του δημοψηφίσματος του 2016. Αυτό είναι αποτέλεσμα των τριετών εκστρατειών από εκείνους στο Εργατικό Κόμμα οι οποίοι αρνήθηκαν να αποδεχθούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Συγκέντρωσαν μια τεράστια πίεση στον Jeremy Corbyn για να τον πείσουν να αλλάξει τη θέση του Εργατικού Κόμματος... (...)
Σήμερα ο Corbyn υπέκυψε στους ίδιους ανθρώπους που τον προώθησαν για την ηγεσία στο κόμμα πριν από μερικά χρόνια...
Σήμερα είναι μια τραγική ημέρα στην ιστορία του "Εργατικού Κόμματος" και μια μοιραία ημέρα για τη βρετανική δημοκρατία. Είναι δυνητικά η αρχή του τέλους του "Εργατικού Κόμματος" όπως το ξέρουμε.... (...)
Το κόμμα του Brexit κινείται τώρα με μεγάλη ταχύτητα στο κενό που δημιουργήθηκε στην καρδιά του Εργατικού Κόμματος. Δεν υπάρχει τίποτα να το σταματήσει. Μεγάλα τμήματα των εκλογικών περιφερειών που κυριαρχούν οι ψηφοφόροι της εργατικής τάξης που τάσσονται υπέρ του Brexit είναι έτοιμοι να επιλέξουν διαφορετικά, καθώς οι Εργατικοί είναι δεδομένο πως εγκαταλείπουν τον σκληρό πυρήνα της εργατικής τάξης.
Το 70% των στελεχών των ομάδων εργασίας κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος του 2016, ψήφισαν υπέρ της εγκατάλειψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υποστήριξη του Brexit στο δημοψήφισμα ήταν υψηλότερη από στις χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις στην κοινωνία μας... (...)
Ποιος θα αντιπροσωπεύσει τα εκατομμύρια των φτωχών που ψήφισαν με την ελπίδα καλύτερου μέλλοντος εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Βλέπουμε την κατάρρευση της πολιτικής γραμμής ενός ιστορικού βρετανικού κόμματος. Η παλαιά Εργατική συμμαχία μεταξύ επαγγελματιών της μεσαίας τάξης και ψηφοφόρων της εργατικής τάξης είναι σπασμένη. Είναι ίσως κάτι ανεπανόρθωτο...
Το κόμμα που έφερε μεγάλη κοινωνική, οικονομική και πολιτική πρόοδο για άνδρες και γυναίκες έχει υποκύψει στη βούληση του βρετανικού οργανισμού Pro Remain. Ομοίως, πολλά ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που ακολούθησαν την ίδια μητροπολιτική δημογραφική και πολιτική ατζέντα έχουν εκπέσει στην ιστορία. Η εργατική τάξη, ακολουθώντας πιστή την ίδια πορεία, απειλεί την ύπαρξη του κόμματος που διέθετε βαρύτητα στη βρετανική πολιτική.... (...)
Η κόκκινη σημαία, το παλιό και διάσημο σύμβολο της κοινωνικής δημοκρατίας, της εργασίας, ο διεθνισμός και η εκπροσώπηση της εργατικής τάξης, έχει αποκοπεί και αποσυντεθεί.
Στη θέση της η γαλάζια σημαία με κίτρινα αστέρια τέθηκε στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.
Το κεφάλαιο χτύπησε την Εργασία. Τα αφεντικά κτύπησαν τους εργάτες. Η Ευρώπη έχει κτυπήσει τη δημοκρατία...
Όταν γραφτεί η ιστορία, θα καταγραφεί ένα τεράστιο παράδοξο: ότι το κόμμα που δημιουργήθηκε για να αμφισβητήσει τις ελίτ, τελικά έγινε το κόμμα που γονάτισε ενώπιον των κυρίων μας και υποστήριξε την άρχουσα τάξη... (...)».
Όποιος θέλει να καταλάβει... κατάλαβε: ένας πικρός και θλιβερός επιτάφιος τοποθετήθηκε στο ιστορικό "Εργατικό Κόμμα" του του Corbyn, ο οποίος με την ανεξήγητη "κυβίστηση" υπέρ δεύτερου δημοψηφίσματος (ανεξήγητη ή απλώς κατανοητή μπροστά στον πακτωλό μυθικών ποσών εξαγοράς από τους τραπεζίτες;), δηλαδή το κεφάλαιο αναζητεί με άφθονο χρήμα για προπαγάνδα το επιθυμητό εκλογικό αποτέλεσμα μέσω συνεχόμενων ψηφοφοριών, ο "αριστερός" Corbyn καταστρέφει την πολιτική του γραμμή των Εργατικών, προδίδει τους ψηφοφόρους της εργατικής και μεσαίας τάξης, γονατίζει ενώπιον των ισχυρών και κινδυνεύει να εξαφανιστεί.
«Με μια πρωτοφανή ανάκαμψη κι αναθεώρηση, το Εργατικό Κόμμα ανακοίνωσε σήμερα ότι θα υποστηρίξει την εκστρατεία για ένα νέο δημοψήφισμα της Ε.Ε. Κι αυτό παρά την ξεκάθαρη, ρητή δέσμευση που εμπεριέχει το "Μανιφέστο του 2017", την αποδοχή του δημοψηφίσματος του 2016. Αυτό είναι αποτέλεσμα των τριετών εκστρατειών από εκείνους στο Εργατικό Κόμμα οι οποίοι αρνήθηκαν να αποδεχθούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Συγκέντρωσαν μια τεράστια πίεση στον Jeremy Corbyn για να τον πείσουν να αλλάξει τη θέση του Εργατικού Κόμματος... (...)
Σήμερα ο Corbyn υπέκυψε στους ίδιους ανθρώπους που τον προώθησαν για την ηγεσία στο κόμμα πριν από μερικά χρόνια...
Σήμερα είναι μια τραγική ημέρα στην ιστορία του "Εργατικού Κόμματος" και μια μοιραία ημέρα για τη βρετανική δημοκρατία. Είναι δυνητικά η αρχή του τέλους του "Εργατικού Κόμματος" όπως το ξέρουμε.... (...)
Το κόμμα του Brexit κινείται τώρα με μεγάλη ταχύτητα στο κενό που δημιουργήθηκε στην καρδιά του Εργατικού Κόμματος. Δεν υπάρχει τίποτα να το σταματήσει. Μεγάλα τμήματα των εκλογικών περιφερειών που κυριαρχούν οι ψηφοφόροι της εργατικής τάξης που τάσσονται υπέρ του Brexit είναι έτοιμοι να επιλέξουν διαφορετικά, καθώς οι Εργατικοί είναι δεδομένο πως εγκαταλείπουν τον σκληρό πυρήνα της εργατικής τάξης.
Το 70% των στελεχών των ομάδων εργασίας κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος του 2016, ψήφισαν υπέρ της εγκατάλειψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υποστήριξη του Brexit στο δημοψήφισμα ήταν υψηλότερη από στις χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις στην κοινωνία μας... (...)
Ποιος θα αντιπροσωπεύσει τα εκατομμύρια των φτωχών που ψήφισαν με την ελπίδα καλύτερου μέλλοντος εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Βλέπουμε την κατάρρευση της πολιτικής γραμμής ενός ιστορικού βρετανικού κόμματος. Η παλαιά Εργατική συμμαχία μεταξύ επαγγελματιών της μεσαίας τάξης και ψηφοφόρων της εργατικής τάξης είναι σπασμένη. Είναι ίσως κάτι ανεπανόρθωτο...
Το κόμμα που έφερε μεγάλη κοινωνική, οικονομική και πολιτική πρόοδο για άνδρες και γυναίκες έχει υποκύψει στη βούληση του βρετανικού οργανισμού Pro Remain. Ομοίως, πολλά ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που ακολούθησαν την ίδια μητροπολιτική δημογραφική και πολιτική ατζέντα έχουν εκπέσει στην ιστορία. Η εργατική τάξη, ακολουθώντας πιστή την ίδια πορεία, απειλεί την ύπαρξη του κόμματος που διέθετε βαρύτητα στη βρετανική πολιτική.... (...)
Η κόκκινη σημαία, το παλιό και διάσημο σύμβολο της κοινωνικής δημοκρατίας, της εργασίας, ο διεθνισμός και η εκπροσώπηση της εργατικής τάξης, έχει αποκοπεί και αποσυντεθεί.
Στη θέση της η γαλάζια σημαία με κίτρινα αστέρια τέθηκε στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα.
Το κεφάλαιο χτύπησε την Εργασία. Τα αφεντικά κτύπησαν τους εργάτες. Η Ευρώπη έχει κτυπήσει τη δημοκρατία...
Όταν γραφτεί η ιστορία, θα καταγραφεί ένα τεράστιο παράδοξο: ότι το κόμμα που δημιουργήθηκε για να αμφισβητήσει τις ελίτ, τελικά έγινε το κόμμα που γονάτισε ενώπιον των κυρίων μας και υποστήριξε την άρχουσα τάξη... (...)».
Όποιος θέλει να καταλάβει... κατάλαβε: ένας πικρός και θλιβερός επιτάφιος τοποθετήθηκε στο ιστορικό "Εργατικό Κόμμα" του του Corbyn, ο οποίος με την ανεξήγητη "κυβίστηση" υπέρ δεύτερου δημοψηφίσματος (ανεξήγητη ή απλώς κατανοητή μπροστά στον πακτωλό μυθικών ποσών εξαγοράς από τους τραπεζίτες;), δηλαδή το κεφάλαιο αναζητεί με άφθονο χρήμα για προπαγάνδα το επιθυμητό εκλογικό αποτέλεσμα μέσω συνεχόμενων ψηφοφοριών, ο "αριστερός" Corbyn καταστρέφει την πολιτική του γραμμή των Εργατικών, προδίδει τους ψηφοφόρους της εργατικής και μεσαίας τάξης, γονατίζει ενώπιον των ισχυρών και κινδυνεύει να εξαφανιστεί.
Ο "αριστερός" Jeremy Corbyn πρωτοστατεί να πέσει το "αιμοσταγές καθεστώς Άσαντ", μαζί με τους δολοφόνους τρομοκράτες...
Οι γνωστοί "λαϊκιστές, συνομωσιολόγοι, εθνικιστές"
ποτέ δεν πίστεψαν πως ο Jeremy Corbyn εκφράζει την αριστερά επειδή
κραυγάζει συχνά υπέρ της Παλαιστίνης, όπως ποτέ δεν πίστεψαν τον Τσίπρα
όταν το καλοκαίρι του 2014 διαδήλωνε στην πλατεία Συντάγματος, με την
τιμημένη μαντίλα των Φενταγίν της Παλαιστίνης, "εναντίον του κράτους τρομοκράτη" που δολοφονεί παιδάκια στη Γάζα και κατόπιν έγινε ο προνομιακός σύμμαχος του "κράτους τρομοκράτη".
Απλά, γιατί ο Corbyn, όπως κι ο Τσίπρας, στήριξαν την "αραβική άνοιξη made in USA" και τους Νατοϊκούς μισθοφόρους, τους φονιάδες αποκεφαλιστές του "ελεύθερου συριακού στρατού".
Για αυτές τις "διαδρομές" του Corbyn: Jeremy Corbyn and George Soros
Το "κερασάκι στην τούρτα" ήρθε από τον Peter Ramsay, καθηγητή Δικαίου στο London School of Economics, στην "Morning Star": A second referendum would be Labour's route to Syrizafication
Με "ελληνικό άρωμα" κι αυτός ("Syrizafication"), καταλήγει: Η υποστήριξη ενός δεύτερου δημοψηφίσματος, για το Εργατικό Κόμμα θα σήμαινε τη λήψη της οδού ΣΥΡΙΖΑ
(1). «Σύνδρομο Τσίπρα»
Πρόκειται για νεολογισμό που έχει εισβάλει στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και αναφέρεται συνεχώς και αδιάκοπα από αναλυτές και δημοσιογράφους... Απρίλης 2017: ΕΔΩ
Βλέπε επίσης σε:
* Μάρτης 2018: "Σύνδρομο Τσίπρα" και στην Ιταλία!
* Νοέμβρης 2018: «Παραδοθείτε αμέσως, μετά θα είναι χειρότερα» Η απάντηση Fusaro στον Τσίπρα: «Εν συντομία, ο λόγος ενός πειθήνιου σκλάβου»!
* Νοέμβρης 2018: Στην Ιταλία ξύπνησε από λήθαργο η Πατριωτική αριστερά!
* Προσφάτως, Ιούλης 2019: «Σύνδρομο Τσίπρα»... στην Ιταλία κι η Μπίλντερμπεργκ στην ηγεσία της ΕΕ!
Απλά, γιατί ο Corbyn, όπως κι ο Τσίπρας, στήριξαν την "αραβική άνοιξη made in USA" και τους Νατοϊκούς μισθοφόρους, τους φονιάδες αποκεφαλιστές του "ελεύθερου συριακού στρατού".
Για αυτές τις "διαδρομές" του Corbyn: Jeremy Corbyn and George Soros
Το "κερασάκι στην τούρτα" ήρθε από τον Peter Ramsay, καθηγητή Δικαίου στο London School of Economics, στην "Morning Star": A second referendum would be Labour's route to Syrizafication
Με "ελληνικό άρωμα" κι αυτός ("Syrizafication"), καταλήγει: Η υποστήριξη ενός δεύτερου δημοψηφίσματος, για το Εργατικό Κόμμα θα σήμαινε τη λήψη της οδού ΣΥΡΙΖΑ
(1). «Σύνδρομο Τσίπρα»
Πρόκειται για νεολογισμό που έχει εισβάλει στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και αναφέρεται συνεχώς και αδιάκοπα από αναλυτές και δημοσιογράφους... Απρίλης 2017: ΕΔΩ
Βλέπε επίσης σε:
* Μάρτης 2018: "Σύνδρομο Τσίπρα" και στην Ιταλία!
* Νοέμβρης 2018: «Παραδοθείτε αμέσως, μετά θα είναι χειρότερα» Η απάντηση Fusaro στον Τσίπρα: «Εν συντομία, ο λόγος ενός πειθήνιου σκλάβου»!
* Νοέμβρης 2018: Στην Ιταλία ξύπνησε από λήθαργο η Πατριωτική αριστερά!
* Προσφάτως, Ιούλης 2019: «Σύνδρομο Τσίπρα»... στην Ιταλία κι η Μπίλντερμπεργκ στην ηγεσία της ΕΕ!
============
Σχόλια