Μετά την πατριδοκαπηλεία, ο σκοταδισμός ως πολιτικό εργαλείο

Δημήτρης Χρήστου Το πρόσφατο πρωτοσέλιδο της ΕΣΤΙΑΣ «Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία» με ξάφνιασε για λίγο και μου θύμισε το σύνθημα των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου «Πατρίς θρησκεία, οικογένεια». Πλην όμως, ανταποκρίνεται πλήρως στους σχεδιασμούς της νέας κυβέρνησης, ως εργαλείο ελέγχου μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης όπου οι βουλευτές ορκίζονται με θρησκευτικό όρκο παρουσία ιερέων. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Πρόκειται για την μεγαλύτερη υποκρισία, για ένα θέατρο προς λαϊκή κατανάλωση από φαρισαίους υποκριτές πολιτικούς, αλλά και αρκετούς ιερωμένους. Πολλοί εξ αυτών ουδεμία από τις θρησκευτικές χριστιανικές διδαχές, της αγάπης της τιμιότητας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ευσπλαχνίας, της ταπεινότητας, της αληθείας ακολουθούν στην πράξη.
Μετά την καραμπινάτη όπως αποκαλύπτεται κάθε μέρα πατριδοκαπηλεία, τώρα εμφανίζεται και το εργαλείο ελέγχου των αφελών πιστών η "θρησκευτικοκαπηλεία"! Όπως δεν εμπόδισε σε τίποτα τους συνταγματάρχες να βασανίζουν να δολοφονούν και να φυλακίζουν ανθρώπους για τις ιδέες τους, σε τίποτα δεν θα εμποδίσει η επίκληση της θρησκευτικότητας τους κυβερνώντες, να μεταχειρίζονται τους πολίτες με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Να χρησιμοποιούν τη δικαιοσύνη όπως τους βολεύει, να προστατεύουν τους χορηγούς τους και να τους προσφέρουν προνόμια κερδοσκοπίας, παραβιάζοντας τους θεμελιώδεις κανόνες δημοκρατικούς, αλλά και θρησκευτικούς της ίσης μεταχείρισης.
Ειλικρινά φοβάμαι την κατεδάφιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και το ξήλωμα του κράτους πρόνοιας. Φοβάμαι την κατεδάφιση νόμων που στις περισσότερες σύγχρονες χώρες έχουν διαχρονική πορεία και συνέχεια με διάφορες αλλαγές και βελτιώσεις που δεν ανατρέπουν και δεν αναστατώνουν τη ζωή των πολιτών. Στη χειρότερη περίπτωση θα χάσουμε τέσσερα χρόνια.

Ο σκοταδισμός ως πολιτικό εργαλείο

Πολύ περισσότερο, όμως, άρχισα να φοβάμαι το σκοταδισμό ως πολιτικό εργαλείο ελέγχου της κοινωνίας. Θέλω να σας δώσω ένα παράδειγμα. Πρόσφατα είδα ένα ειδικό ντοκιμαντέρ που δεν είναι αναρτημένο στο Διαδίκτυο και αφορά τον μηχανισμό των Αντικυθήρων. Εκείνο το ασύλληπτης επιστημονικής επάρκειας και μοναδικής κατασκευαστικής δια χειρός τελειότητας, που προκάλεσε συζητήσεις και μελέτες σε όλη την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Στην ομιλία του στο συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ ο κ. Δημήτρης Νανόπουλος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και διακεκριμένος Καθηγητής Φυσικής Υψηλών Ενεργειών στο Τexas A&M Univesity, εξήγησε, πως με αφορμή τον μηχανισμό αυτό στη NASA, συγκρίνοντας τα επιστημονικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας, κατέληξαν στο συμπέρασμα, πως αν δεν είχαν μεσολαβήσει δέκα αιώνες θρησκευτικού σκοταδισμού, ο άνθρωπος θα είχε φτάσει στη σελήνη τον ένατο αιώνα!
Όταν λοιπόν ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της πατρίδας μας, όπως είναι το πολυπληθές επιστημονικό δυναμικό εντός και κυρίως εκτός χώρας, δεν αξιολογείται και δεν προσφέρεται για το άλμα στη νέα εποχή, τότε το όραμα των κατεχόντων την εξουσία για το νέο ρόλο της θρησκείας, δεν αφορά τη χώρα και το μέλλον της. Αφορά το παρόν και τη διασφάλιση της εξουσίας τους. Την εξουσία των ελίτ, των οικονομικών και πολιτικών οικογενειών που πολλοί ξέχασαν πως χρεοκόπησαν και κατέκλεψαν τη χώρα. Και όπως πάντα με τη συνεργασία της θρησκείας των αρχόντων.
Επαναφέρουν πάλι σε ισχύ, ως μοναδικό τρόπο επικοινωνίας των πολιτών με τις εξουσίες, το πελατειακό σύστημα. Ένα σύστημα βαθιά αντιδημοκρατικό, αλλά και αντιπαραγωγικό, καθώς δεν αξιοποιούνται όλες οι παραγωγικές δυνάμεις με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά. Ένα σύστημα που αλλάζει τη διανομή της εθνικής πίτας σε λιγότερους, αλλά δεν εγγυάται την αύξησή της. Μπορεί, λοιπόν, μια χώρα με τέτοιες αντιλήψεις να πρωταγωνιστήσει στη νέα εποχή; Να αξιοποιήσει τις επιστημονικές και τεχνολογικές επαναστάσεις και τις κατακτήσεις που αλλάζουν δραματικά τις σχέσεις εργασίας και τις συνθήκες ζωής; Τρομάζω, λοιπόν, για το τρένο που μπορεί να φύγει χωρίς εμάς. Χωρίς τους Έλληνες.