Τα δυο φάρμακα είναι σχεδόν πανομοιότυπα με τη διαφορά ότι το ένα (το πανάκριβο) έχει άδεια κυκλοφορίας για την ωχρά κηλίδα ενώ το Avastin είχε πάρει έγκριση για τον καρκινο του εντέρου.
Το λογικό θα ήταν αφου οι έρευνες έδειχναν εξαρχής ότι το Avastin
ήταν εξίσου αποτελεσματικό στην καταπολέμηση της εκφύλισης της ωχράς
κηλίδας, να ζητηθεί από την εταιρεία του να πάρει έγκριση κι αυτό -ώστε
να μη συνταγογραφείται ως off label αλλά κανονικά, ως σκεύασμα για το
συγκεκριμένο νόσημα και όχι μόνον για την κακοήθεια στο έντερο
Εντουτοις η εταιρεία δεν θέλησε να το «σπρώξει» στη συγκεκριμένη
αγορά, επειδή θα ανταγωνιζόταν το πανάκριβο της Novartis. Τι την
ένοιαζε; Μα και βέβαια την ένοιαζε, διότι το 33% της εταιρείας του Αvastin το κατείχε η Novartis…….Kαι
άλλη μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Το Avastin αποδείχθηκε
αποτελεσματικό για την ωχρά κηλιδα και χορηγείται off label ήδη από το
2005, δηλαδή αρκετά προτου καν βγάλουν στην αγορά το παρόμοιοοιό του
Lucentis. Το σκεύασμα είχε βρεθεί αποτελεσματικό για την κακοηθεια στο
έντερο και για την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας από την Τζενετέκ. Ομως η
Τζενετέκ αγροάστηκε από την Novartis. Αρα η Novartis γνώριζε για την
αποτεεσματικότητα του Avastin γισ την ωχρά κηλίδα. Εντουτοις δεν το πήρε
η ίδια και ας απέκτησε την εταιρεία. Απεναντίας το πήρε η Roche, η
οποία όμως ήταν «ξένος άνθρωπος». Καθότι η Novartis ήλεγχε το 33% της
Roche. Oπότε ούτε η Τζενετέκ ούτε η Roche το έσπρωξαν στην οφθαλμολογικη
αγορά. Τυπικά επικαλουνταν ότι δεν είχαν γίνει κλινικές έρευνες επί
τουτου και κάτι τέτοιο θα είχε κόστος που δεν ήθελαν να καταβάλουν.
Ουσιαστικα όμωςί υπήρχε σχέδιο. Πέντε χρόνια μετά, η Novartis, που εν τω
μετξύ πήρε στην ουσία το 33% του Avastin μέσω της Roche, βγάζει σε
κυκλοφορία ένα επί της ουσίας αντίγραφό του και το πουλάει πανάκριβα ως
μοναδική θεραπεία για την εκφύλιση της ωχρας κηλίδας. Το περίφημο
Lucentis.
Οταν μάλιστα αργότερα βγήκε η έρευνα που εξισωνε την αποτελεσματικότηtα
των δυο σκευασμάτων, η Novartis πέρασε στην αντεπίθεση χρηματοδώντας
έρευνες που να δείχνουν ότι το σκεύασμά της ήταν «το σωστό» και όχι
κάποιο που «χορηγείται για άλλο νόσημα». Η δε Roche στη Γαλλία προκάλεσε
θύελλα αντιδράσεων όταν η οφθαλμολογική εταιρεία της χώρας ζήτησε να
δοθεί άδεια στο Avastin για την ωχρά κηλίδα και η Roche αντέδρασε…
προτείνοντας το υποτιθεται ανταγωνισκό της Novartis, δηλαδή το πανάκριβο
Lucentis. Φυσικά δεν ήταν διόλου ανταγωνιστικό, διότι περι μιας τσέπης επροκειτο.
Ομως το Lucentis με 760 ευρώ την ένεση (και χρειάζονται δύο τον μήνα) αποφέρει στην φαρμακοβιομηχανία τα δεκανπενταπλάσια απο το Avensis
Kαι η επιστημονική οπτική: τόσο
η ρανιβιζουμάμπη (ranibizumab) όσο και η μπεβασιζουμάμπη (bevacizumab)
είναι τμήμα ανθρωποποιημένου μονοκλωνικού αντισώματος που
παράγεται μέσω τεχνολογίας ανασυνδυασμένου DNA. Και οι δυο υποτιθεται
διαφορετικά αντισώματα (που είναι σχεδόν πανομοιότυπα) αναστέλλουν τον αγγειακό ενδοθηλιακό αυξητικό παράγοντα -ουσιαστικά περιορίζουν την ανάπτυξη αιμοφόρων αγγείων. Αυτό στον οφθαλμό βοηθα γιατί ελέγχεται η διαρροή και η διόγκωση (που προκαλεί την απώλεια όρασης από βλάβη της ωχράς κηλίδς) στην δε κακοήθεια βοηθά επειδή μειώνει την αγγειοποίηση των όγκων και ως εκ τούτου αναστέλλει την ανάπτυξή τους.
Σαν σήμερα, στις 21 Φεβρουαρίου του 2012 η ελληνική οφθαλμολογικη
εταιρεία απευθύνει την παρακάτω απαντητική επιστολή προς τον ΚΕΣΥ για το
επίμαχο ζήτημα
Κύριε Πρόεδρε,
Απαντώντας στο ερώτημά σας σχετικά με την χρήση του Avastin για την θεραπεία της υγρού
τύπου εκφυλίσεως της ωχράς κηλίδας θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε, με την ομόφωνη
σύμφωνη γνώμη του ΔΣ, τα ακόλουθα:
To Avastin είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα με δυνατότητα δέσμευσης του αγγειογεννετικού παράγοντα VEFG-A
. Είναι εγκεκριμένο για ενδοφλέβια χορήγηση στην θεραπεία μεταστατικού καρκίνου του παχέος εντέρου. Από το 2005 χρησιμοποιήθηκε αρχικώς ενδοφλεβίως και εν συνεχεία ενδουαλοειδικά για την θεραπεία της υγρού τύπου ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς ως «off-label» θεραπεία.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ως το τέλος περίπου του 2006 δεν υπήρχε
άλλη αξιόπιστη (αποτελεσματική) εναλλακτική λύση θεραπευτικής
προσέγγισης αυτών των ασθενών.
Το Lucentis είναι ένα τροποποιημένο, ανθρωποποιημένο τμήμα του αρχικού μονοκλωνικού
αντισώματος που μετά από κλινικές μελέτες Phase III, πήρε έγκριση για την θεραπεία της
υγρού τύπου ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς, στο τέλος περίπου του 2006, και το 2010
η έγκριση επεκτάθηκε για την αντιμετώπιση του οιδήματος ωχράς κηλίδας συνεπεία διαβήτου
και θρόμβωσης φλέβας αμφιβληστροειδούς.
Στην κλινική πράξη, παρά τις εγκρίσεις που έχει λάβει το Lucentis, πολλοί οφθαλμίατροι
συνέχισαν και μετά το 2006 να χρησιμοποιούν το Avastin, για την αντιμετώπιση της υγρής
ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς, δεδομένου ότι πιστεύουν ότι είναι εξίσου αποτελεσματικό
και ασφαλές με το Lucentis, όντας ταυτόχρονα πολύ πιο οικονομικό. Στο εξωτερικό (ΗΠΑ,
Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία κα) χρησιμοποιούνται και τα δύο σκευάσματα αφού
ενημερωθούν οι ασθενείς και αυτοί αποφασίζουν για τη θεραπεία που θα λάβουν, τόσο
στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα υγείας. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα, ειδικά στις
ΗΠΑ, η χρήση του Avastin αυξήθηκε ραγδαία.
Υπάρχουν μελέτες που αναφέρουν ότι το Lucentis έχει καλύτερη
διεισδυτικότητα και μικρότερο χρόνο ημιζωής στην συστηματική κυκλοφορία
έναντι του Avastin, αλλά δεν έχει διαπιστωθεί πραγματική διαφορά ούτε στην αποτελεσματικότητα, ούτε στις ανεπιθύμητες ενέργειες.
Πρόσφατα, η πολυνοσοκομειακή μελέτη CATT, η μόνη που συγκρίνει τα
δύο φάρμακα μεταξύ τους, (μέχρι της δημοσιεύσεως της IVAN η μοναδική)
κατέδειξε ότι στον ένα χρόνο θεραπείας δεν υπήρχε πραγματική διαφορά στην αποτελεσματικότητα μεταξύ των δύο φαρμάκων για την αντιμετώπιση της υγρής ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς.
Η διαφορά που αναδεικνύεται στη μελέτη σχετικά με τις ανεπιθύμητες
ενέργειες (περισσότερες εισαγωγές και μέρες νοσηλείας με Avastin) δεν μπορεί ακόμη να στοιχειοθετηθεί σαν ρίσκο του Avastin, λόγω του μικρού σχετικά αριθμού των ασθενών και της μη καλής ομαλοποίησης των γενικών χαρακτηριστικών των δύο ομάδων. Αναμένετ
αι η δημοσίευση των αποτελεσμάτων του δεύτερου χρόνου της μελέτης.
Συμπερασματικά, υπάρχουν βιβλιογραφικά (μη πολυνοσοκομειακές μελέτες 2ου βαθμού αξιοπιστίας) και σοβαρά εμπειρικά στοιχεία που μπορούν να στοιχειοθετήσουν την ενδουαλοειδική χορήγηση του Avastin για την θεραπεία του οιδήματος της ωχράς κηλίδας
(είτε λόγω υγρού τύπου ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς, είτε λόγω
διαβήτη, είτε λόγω θρόμβωσης φλέβας αμφιβληστροειδούς) και στη χώρα μας,
όπως γίνεται σε αρκετές χώρες του εξωτερικού.Τα αποτελέσματα από μια
τέτοια χρήση στον περιορισμό της οικονομικής δαπάνης για τη θεραπεία
αυτών των ασθενών θα ήταν αναμφιβόλως θεαματικά.
Ωστόσο, η χρήση του Avastin στο δημόσιο περισσότερο, και λιγότερο
στον ιδιωτικό τομέα υγείας, αναστέλλεται σοβαρά από το γεγονός ότι το
φάρμακο αυτό δεν είναι προς το παρόν εγκεκριμένο διεθνώς καθώς και στη
χώρα μας (επομένω ς η νομική ευθύνη για τις όποιες πιθανές ανεπιθύμητες
ενέργειες που τυχόν θα εμφανιστούν –ανεξάρτητα από το αν είναι τυχαίες ή
όχι- βαρύνουν τον θεράποντα ιατρό και το Νοσοκομείο στο οποίο θα γίνει η
έγχυσή του). Βέβαια η χρήση «μη εγκεκριμένων σκευασμάτων» για
συγκεκριμένες ενδείξεις είναι συχνότατη και διαδεδομένη πρακτική
παγκοσμίως στην ιατρική αλλά και στην Οφθαλμολογία (όλα τα
ενδοϋαλοειδικά αντιβιοτικά, κορτικοειδή, χρωστικές, αντιμεταβολίτες στη
χειρουργική του γλαυκώματος κλπ είναι μη εγκεκριμένα).
Εφόσον ΚΕΝΤΡΙΚΑ ξεπεραστεί το πρόβλημα αυτό, πιστεύουμε πως η χρήση του Avastin θα αυξηθεί εντυπωσιακά.
Τέλος, θέματα, όπως η ενημέρωση των ασθενών για το ότι η θεραπεία
τους είναι «off- label», καθώς και η προετοιμασία του Avastin για
επιστημονικά αξιόπιστα αποστειρωμένες μονοδόσεις θα πρέπει να
εξεταστούν, αφού πρώτα εγκριθεί από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας η
χορήγηση του φαρμάκου.
ΓΑΛΛΙΑ
Σύμφωνα με έρευνα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, η αρμονικά συνδυασμένη στρατηγική Novartis-Roche αποκαλύφθηκε το 2011
από την Ντομινίκ Μαρανινσί της Εταιρείας για την Ασφάλεια των φαρμάκων
(ANSM) στη Γαλλία., Εστειλε επιστολή στην πρόεδρο της Roche Γαλλίας
Sophie Kornowski-Bonnet, με την οποία υπογράμμιζε το αίτημα οφθαλμολογικών ενώσεων για τη χρήση του Avastin. H απάντηση της προέδρου της Roche ήταν αρνητική
στις 26 Μαΐου του 2011, υποστηρίζοντας ότι το φάρμακο μπορεί να
χρησιμοποιηθεί μόνο για ορισμένους τύπους καρκίνου και αντιθέτως αντιπρότεινε το Lucentis (!!!!).
Το γεγονός αυτό προκάλεσε να ανοίξει ο ο Ασκός του Αιόλου από
ερευνητές, με αποτέλεσμα το θέμα να φτάσει στα δικαστήρια και να λυθεί
για τη Γαλλία αλλά να μένει ανοικτό στις περισσότερες άλλες χώρες.
ΠΗΓΗ
=====================
Αγνωστες πτυχές της δικογραφίας για τη Novartis: Τα ομόλογα που είχε η εταιρία «κουρεύτηκαν» κατά 2% (μετά την υπουργική ενημέρωση) και αυτά των... κοινών θνητών κατά 53,5%
Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. μού είπε την περασμένη εβδομάδα, με ισχυρή δόση πολιτικού κυνισμού η οποία ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, το εξής: «Ο Γιάννος Παπαντωνίου είναι στη φυλακή. Είδες να έχει αυτό επίδραση στις δημοσκοπήσεις;» Ηθελε να μου αποδείξει με επιχειρήματα ότι η υπόθεση Novartis δεν θα έχει καμιά επίδραση στους πολιτικούς συσχετισμούς. Πράγματι, μέχρι ώρας, ακριβές. Ο κόσμος θέλει να αλλάξει δεκαετία και το συγκεκριμένο σκάνδαλο αφορά την περασμένη. Η Ν.Δ. αναπτύσσει απίστευτη δυναμική και αφήνει πίσω της τον ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τις απόρρητες μετρήσεις. Αυτό, όμως, είναι και ένα πρώτης τάξεως επιχείρημα για αναστοχασμό χωρίς φόβο και πάθος, αφού δεν επηρεάζει προβαδίσματα.
Διάβασα με προσοχή το διαβιβαστικό που έστειλε στη Βουλή η εισαγγελέας Τουλουπάκη και, ανεξαρτήτως τού αν χρηματίστηκε ή όχι ο πρώην υπουργός, θεωρώ ότι είναι καλά «δεμένο». Αξιοποιεί μαρτυρικές καταθέσεις στελεχών της εταιρίας, συμβούλων του υπουργού -που δεν είναι κουκουλοφόροι-, στελεχών από την υπαλληλία του υπουργείου Υγείας, κυνικές ομολογίες ξένου μάνατζερ της πολυεθνικής, ανταγωνιστών. Δεν θα σταθώ, όμως, σε αυτό. Γνωρίζω τον Ανδρέα Λοβέρδο από το 1996, υπηρεσιακό γενικό γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών τότε, και μου είναι στενόχωρο να «συζητώ» για το αν χρηματίστηκε ή όχι. Εύχομαι όχι. Επιλέγω τη φράση ενός μάρτυρα από τη δικογραφία, που διερωτάται αν οι υπουργοί ήταν «βλάκες» και χειραγωγούνταν από τους συμβούλους τους.
Ως κοινωνικά φιλελεύθερος που θεωρώ ότι είμαι, όμως, έχω δύο θέματα, και αυτά προκύπτουν από το περιεχόμενο της δικογραφίας. Το πρώτο είναι η νόθευση του ανταγωνισμού και η βλάβη που προκλήθηκε στο δημόσιο συμφέρον. Μας ενδιαφέρει, υποθέτω. Το δεύτερο είναι πως οι άπληστοι μάνατζερ του αναιδούς κεφαλαίου (υπάρχει και το έντιμο κεφάλαιο) εξευτέλισαν την ελληνική πολιτική τάξη. Λυπάμαι, αλλά και στα δύο δεν μπορώ να κάνω έκπτωση στις αρχές μου για να μη θεωρηθεί ότι μεροληπτώ. Εχουμε και λέμε, λοιπόν:
• Σύμφωνα με τη δικογραφία, το στέλεχος του υπουργείου Υγείας, ο μάρτυς Κωνσταντίνος Ράνος, δήλωσε πως υπέβαλε άτυπο ενημερωτικό σημείωμα στον σύμβουλο του υπουργού Υγείας Οθωνα Χαραλαμπάκη, με το οποίο τον ενημέρωσε ότι από την επιλογή μόνο ενός φαρμάκου της Novartis «προκύπτει αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης ύψους 374.000.000 ευρώ». Μας ενδιαφέρει; Θυμίζω ότι την εποχή εκείνη το ΠΑΣΟΚ έκοβε συντάξεις.
• Σύμφωνα με κατάθεση προστατευόμενου μάρτυρα, το φάρμακο της Novartis που προτιμήθηκε «κοστίζει σε σημερινές τιμές 1.473 ευρώ», ενώ άλλα δύο φάρμακα που αποκλείστηκαν από την αγορά «κοστίζουν 696 και 883 ευρώ, αντιστοίχως». Αυξήθηκε, δηλαδή, η φαρμακευτική δαπάνη στη συμμετοχή των ασφαλισμένων. Μας ενδιαφέρει και αυτό, υποθέτω.
• Και το σημαντικότερο: Σύμφωνα με προστατευόμενο μάρτυρα, ο πρώην υπουργός «προειδοποίησε κρυφά και σε προηγούμενο -σε σχέση με την υπόλοιπη αγορά- χρόνο την εταιρία Novartis Ελλάς για τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που θα της δίδονταν προς αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Ελληνικού Δημοσίου. Εκμεταλλευόμενη αυτή την προνομιακή ενημέρωση, η Novartis είχε προβεί σε συνεννοήσεις με χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ώστε να ρευστοποιήσει τα ομόλογα και να αποφύγει τη ζημιά από το επερχόμενο “κούρεμα”. (...) Σε επιστολή του Φρουζή προς τον πρέσβη της Ελβετίας, τον ενημέρωνε ότι τα ομόλογα που παρέλαβε η Novartis “κουρεύτηκαν” σε ποσοστό μόνο 2%, σε αντίθεση με άλλες εταιρίες, των οποίων τα ομόλογα “κουρεύτηκαν” σε ποσοστό 20% τουλάχιστον». Ανεξαρτήτως χρηματισμού ή μη, μας ενδιαφέρει, υποθέτω, και αυτό. Οταν οι Ελληνες ομολογιούχοι, που δάνεισαν το ελληνικό κράτος με τις οικονομίες τους, υπέστησαν βίαιο “κούρεμα” 53,5% των ομολόγων τους και τα «χαρτιά» που διακρατούσαν κατέστησαν «πέτσινα», ασφαλώς και ενδιαφέρει ποιο βαθύ λαρύγγι ενημέρωνε τους ξένους και τους «πουλούσε» προστασία. Και αυτό το ενδιαφέρον δεν συνιστά, βεβαίως, «επίθεση κατά του πολιτεύματος», όπως θρασύτατα χαρακτήρισε την έρευνα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, επί των ημερών του οποίου και του Λουκά Παπαδήμου έγινε το PSI. Αλλιώς ονομάζεται: Ληστεία! Και «ληστές» όποιοι κι αν είναι αυτοί οι «άγνωστοι» που την επέτρεψαν. Αν μια επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή, είναι η επίθεση του κ. Βενιζέλου στη νοημοσύνη του ελληνικού λαού! Κατεξοχήν προσβλητική.
Ζήτημα έχω ως φιλελεύθερος και με τον χλευασμό της ελληνικής πολιτικής τάξης από τους μάνατζερ των πολυεθνικών, ξένους και Ελληνες. Στις δημοκρατίες -αφού τόσο πολύ μας απασχολεί το κράτος δικαίου για δημόσιες υποθέσεις, όπως η Υγεία- αποφασίζουν οι πολιτικοί. Αποφασίζουν, όμως;
• Οταν διαβάζω σε έγγραφο του FBI -όχι σε κατάθεση του «κουκουλοφόρου» Μάξιμου Σαράφη- ομολογία στελέχους της Novartis πως «με 150.000 ευρώ μίζα σώζουμε εκατομμύρια», ντρέπομαι για τη φτήνια της πολιτικής τάξης μας.
• Οταν διαβάζω στη δικογραφία τη φράση του κομπορρημονούντος μάνατζερ Αρνουντ Πλους βαν Αμστελ ότι «η Novartis είναι το καλύτερο μέρος για να δουλέψεις μαζί του, είτε είσαι γιατρός είτε ασθενής ή είσαι μέλος της κυβέρνησης», και πάλι ντρέπομαι για λογαριασμό της.
• Οταν διαβάζω στη δικογραφία κομπασμούς του Φρουζή ότι «μαθαίνουμε τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, ποια θα είναι τα επόμενα βήματά τους (σ.σ.: εννοεί τους κυβερνητικούς αξιωματούχους), έτσι ώστε να μπορέσουμε να τους επηρεάσουμε από πριν», ντρέπομαι δις και τρις.
Και τώρα, η γνώμη μου για μερικά επιχειρήματα που πρέπει να αποσυρθούν:
• Να μη χρησιμοποιείται το επιχείρημα περί μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης. Το ζήτημα είναι αν η Novartis αύξανε τις πληρωμές της εις βάρος και ελληνικών εταιριών, την ώρα που η δαπάνη, πράγματι, κατ’ απαίτησιν της τρόικας, μειωνόταν. Τα στελέχη της κομπάζουν στα βίντεο που περιλαμβάνονται στη δικογραφία ότι την αύξανε, όταν άλλοι έχαναν 40%.
• Να μη χρησιμοποιείται το επιχείρημα ότι, επειδή μέχρι στιγμής δεν βρέθηκαν χρήματα σε λογαριασμούς, σκάνδαλο δεν υπάρχει. Διότι κάποιος που ονομάζεται Βασίλης Παπαγεωργόπουλος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς να βρεθεί ευρώ σε λογαριασμό του, και μάλιστα με βάση ένα άθλιο «ίσως να ήξερε» που είπε ο Γ. Μπουτάρης στο δικαστήριο και θα τον κυνηγά σε όλη του τη ζωή. Και από αυτόν τον άνθρωπο, τον Παπαγεωργόπουλο, δεν ζήτησε κανείς συγγνώμη!
• Να μην απαιτεί, τέλος, κανείς συγγνώμη επειδή το όνομά του έφθασε στη Βουλή, ούτε να προειδοποιεί «θα τους πάω μέχρι τέλους». Πρώτον, διότι ονόματα «έφθασαν» στη Βουλή, επειδή το απαράδεκτο «αμελλητί» του Συντάγματος και του νόμου περί ευθύνης υπουργών (που ξέρουμε ποιος τον έγραψε με τα χεράκια του, το 2001) υποχρέωσε τους εισαγγελείς να τα στείλουν. Εάν τους άφηναν να ψάξουν, δεν θα έφθανε κανένα όνομα αδίκως στη Βουλή και ουδείς θα διασυρόταν. Καμιά φορά, οι νόμοι εκδικούνται τους συγγραφείς τους. Δεύτερον, διότι, όταν στο παρελθόν κατεδιώχθη ο Καραμανλής από το ΠΑΣΟΚ με πέντε έξι εξεταστικές, με μυστικό έλεγχο του «πόθεν έσχες» του βάσει στημένης κλήρωσης, με εξέτασή του ως «υπόπτου» από τον πρόεδρο της Εξεταστικής για το Βατοπέδι Τσιρώνη, με επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ να τον βάλει φυλακή (σύμφωνα με δημόσια μαρτυρία Λοβέρδου, βασισμένη σε ομολογία Παπακωνσταντίνου), ο πρώην πρωθυπουργός δεν έβγαλε «κιχ» και δεν απαίτησε από κανέναν να του ζητήσει συγγνώμη για τον διασυρμό. Ούτε βεβαίως το κόμμα του, η Ν.Δ., απαίτησε συγγνώμη από κανέναν μετά την αθωωτική απόφαση του Βατοπεδίου. Στις δημοκρατίες, «μέχρι τέλους» τούς συκοφάντες τούς πάει ο λαός - 5% έλαβε το ΠΑΣΟΚ στις κάλπες. Το ίδιο θα πάθει και ο ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον αποδεδειγμένα συκοφάντησε.
Καταλήγω: Ποινικά συμπεράσματα δεν θα εξαγάγουμε εμείς για την υπόθεση Novartis. Αλλά πολιτικά, ναι, μπορούμε. Και, δυστυχώς, με βάση δημόσια έγγραφα, αυτά δεν είναι κολακευτικά για κάποιους από το ΠΑΣΟΚ. Λυπηρόν, πλην αληθές.
ΠΗΓΗ
=====================
ΠΩΣ ΑΠΛΗΣΤΟΙ ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Αγνωστες πτυχές της δικογραφίας για τη Novartis: Τα ομόλογα που είχε η εταιρία «κουρεύτηκαν» κατά 2% (μετά την υπουργική ενημέρωση) και αυτά των... κοινών θνητών κατά 53,5%
Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. μού είπε την περασμένη εβδομάδα, με ισχυρή δόση πολιτικού κυνισμού η οποία ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, το εξής: «Ο Γιάννος Παπαντωνίου είναι στη φυλακή. Είδες να έχει αυτό επίδραση στις δημοσκοπήσεις;» Ηθελε να μου αποδείξει με επιχειρήματα ότι η υπόθεση Novartis δεν θα έχει καμιά επίδραση στους πολιτικούς συσχετισμούς. Πράγματι, μέχρι ώρας, ακριβές. Ο κόσμος θέλει να αλλάξει δεκαετία και το συγκεκριμένο σκάνδαλο αφορά την περασμένη. Η Ν.Δ. αναπτύσσει απίστευτη δυναμική και αφήνει πίσω της τον ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τις απόρρητες μετρήσεις. Αυτό, όμως, είναι και ένα πρώτης τάξεως επιχείρημα για αναστοχασμό χωρίς φόβο και πάθος, αφού δεν επηρεάζει προβαδίσματα.
Διάβασα με προσοχή το διαβιβαστικό που έστειλε στη Βουλή η εισαγγελέας Τουλουπάκη και, ανεξαρτήτως τού αν χρηματίστηκε ή όχι ο πρώην υπουργός, θεωρώ ότι είναι καλά «δεμένο». Αξιοποιεί μαρτυρικές καταθέσεις στελεχών της εταιρίας, συμβούλων του υπουργού -που δεν είναι κουκουλοφόροι-, στελεχών από την υπαλληλία του υπουργείου Υγείας, κυνικές ομολογίες ξένου μάνατζερ της πολυεθνικής, ανταγωνιστών. Δεν θα σταθώ, όμως, σε αυτό. Γνωρίζω τον Ανδρέα Λοβέρδο από το 1996, υπηρεσιακό γενικό γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών τότε, και μου είναι στενόχωρο να «συζητώ» για το αν χρηματίστηκε ή όχι. Εύχομαι όχι. Επιλέγω τη φράση ενός μάρτυρα από τη δικογραφία, που διερωτάται αν οι υπουργοί ήταν «βλάκες» και χειραγωγούνταν από τους συμβούλους τους.
Ως κοινωνικά φιλελεύθερος που θεωρώ ότι είμαι, όμως, έχω δύο θέματα, και αυτά προκύπτουν από το περιεχόμενο της δικογραφίας. Το πρώτο είναι η νόθευση του ανταγωνισμού και η βλάβη που προκλήθηκε στο δημόσιο συμφέρον. Μας ενδιαφέρει, υποθέτω. Το δεύτερο είναι πως οι άπληστοι μάνατζερ του αναιδούς κεφαλαίου (υπάρχει και το έντιμο κεφάλαιο) εξευτέλισαν την ελληνική πολιτική τάξη. Λυπάμαι, αλλά και στα δύο δεν μπορώ να κάνω έκπτωση στις αρχές μου για να μη θεωρηθεί ότι μεροληπτώ. Εχουμε και λέμε, λοιπόν:
• Σύμφωνα με τη δικογραφία, το στέλεχος του υπουργείου Υγείας, ο μάρτυς Κωνσταντίνος Ράνος, δήλωσε πως υπέβαλε άτυπο ενημερωτικό σημείωμα στον σύμβουλο του υπουργού Υγείας Οθωνα Χαραλαμπάκη, με το οποίο τον ενημέρωσε ότι από την επιλογή μόνο ενός φαρμάκου της Novartis «προκύπτει αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης ύψους 374.000.000 ευρώ». Μας ενδιαφέρει; Θυμίζω ότι την εποχή εκείνη το ΠΑΣΟΚ έκοβε συντάξεις.
• Σύμφωνα με κατάθεση προστατευόμενου μάρτυρα, το φάρμακο της Novartis που προτιμήθηκε «κοστίζει σε σημερινές τιμές 1.473 ευρώ», ενώ άλλα δύο φάρμακα που αποκλείστηκαν από την αγορά «κοστίζουν 696 και 883 ευρώ, αντιστοίχως». Αυξήθηκε, δηλαδή, η φαρμακευτική δαπάνη στη συμμετοχή των ασφαλισμένων. Μας ενδιαφέρει και αυτό, υποθέτω.
• Και το σημαντικότερο: Σύμφωνα με προστατευόμενο μάρτυρα, ο πρώην υπουργός «προειδοποίησε κρυφά και σε προηγούμενο -σε σχέση με την υπόλοιπη αγορά- χρόνο την εταιρία Novartis Ελλάς για τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που θα της δίδονταν προς αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Ελληνικού Δημοσίου. Εκμεταλλευόμενη αυτή την προνομιακή ενημέρωση, η Novartis είχε προβεί σε συνεννοήσεις με χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ώστε να ρευστοποιήσει τα ομόλογα και να αποφύγει τη ζημιά από το επερχόμενο “κούρεμα”. (...) Σε επιστολή του Φρουζή προς τον πρέσβη της Ελβετίας, τον ενημέρωνε ότι τα ομόλογα που παρέλαβε η Novartis “κουρεύτηκαν” σε ποσοστό μόνο 2%, σε αντίθεση με άλλες εταιρίες, των οποίων τα ομόλογα “κουρεύτηκαν” σε ποσοστό 20% τουλάχιστον». Ανεξαρτήτως χρηματισμού ή μη, μας ενδιαφέρει, υποθέτω, και αυτό. Οταν οι Ελληνες ομολογιούχοι, που δάνεισαν το ελληνικό κράτος με τις οικονομίες τους, υπέστησαν βίαιο “κούρεμα” 53,5% των ομολόγων τους και τα «χαρτιά» που διακρατούσαν κατέστησαν «πέτσινα», ασφαλώς και ενδιαφέρει ποιο βαθύ λαρύγγι ενημέρωνε τους ξένους και τους «πουλούσε» προστασία. Και αυτό το ενδιαφέρον δεν συνιστά, βεβαίως, «επίθεση κατά του πολιτεύματος», όπως θρασύτατα χαρακτήρισε την έρευνα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, επί των ημερών του οποίου και του Λουκά Παπαδήμου έγινε το PSI. Αλλιώς ονομάζεται: Ληστεία! Και «ληστές» όποιοι κι αν είναι αυτοί οι «άγνωστοι» που την επέτρεψαν. Αν μια επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή, είναι η επίθεση του κ. Βενιζέλου στη νοημοσύνη του ελληνικού λαού! Κατεξοχήν προσβλητική.
Ζήτημα έχω ως φιλελεύθερος και με τον χλευασμό της ελληνικής πολιτικής τάξης από τους μάνατζερ των πολυεθνικών, ξένους και Ελληνες. Στις δημοκρατίες -αφού τόσο πολύ μας απασχολεί το κράτος δικαίου για δημόσιες υποθέσεις, όπως η Υγεία- αποφασίζουν οι πολιτικοί. Αποφασίζουν, όμως;
• Οταν διαβάζω σε έγγραφο του FBI -όχι σε κατάθεση του «κουκουλοφόρου» Μάξιμου Σαράφη- ομολογία στελέχους της Novartis πως «με 150.000 ευρώ μίζα σώζουμε εκατομμύρια», ντρέπομαι για τη φτήνια της πολιτικής τάξης μας.
• Οταν διαβάζω στη δικογραφία τη φράση του κομπορρημονούντος μάνατζερ Αρνουντ Πλους βαν Αμστελ ότι «η Novartis είναι το καλύτερο μέρος για να δουλέψεις μαζί του, είτε είσαι γιατρός είτε ασθενής ή είσαι μέλος της κυβέρνησης», και πάλι ντρέπομαι για λογαριασμό της.
• Οταν διαβάζω στη δικογραφία κομπασμούς του Φρουζή ότι «μαθαίνουμε τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, ποια θα είναι τα επόμενα βήματά τους (σ.σ.: εννοεί τους κυβερνητικούς αξιωματούχους), έτσι ώστε να μπορέσουμε να τους επηρεάσουμε από πριν», ντρέπομαι δις και τρις.
Και τώρα, η γνώμη μου για μερικά επιχειρήματα που πρέπει να αποσυρθούν:
• Να μη χρησιμοποιείται το επιχείρημα περί μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης. Το ζήτημα είναι αν η Novartis αύξανε τις πληρωμές της εις βάρος και ελληνικών εταιριών, την ώρα που η δαπάνη, πράγματι, κατ’ απαίτησιν της τρόικας, μειωνόταν. Τα στελέχη της κομπάζουν στα βίντεο που περιλαμβάνονται στη δικογραφία ότι την αύξανε, όταν άλλοι έχαναν 40%.
• Να μη χρησιμοποιείται το επιχείρημα ότι, επειδή μέχρι στιγμής δεν βρέθηκαν χρήματα σε λογαριασμούς, σκάνδαλο δεν υπάρχει. Διότι κάποιος που ονομάζεται Βασίλης Παπαγεωργόπουλος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς να βρεθεί ευρώ σε λογαριασμό του, και μάλιστα με βάση ένα άθλιο «ίσως να ήξερε» που είπε ο Γ. Μπουτάρης στο δικαστήριο και θα τον κυνηγά σε όλη του τη ζωή. Και από αυτόν τον άνθρωπο, τον Παπαγεωργόπουλο, δεν ζήτησε κανείς συγγνώμη!
• Να μην απαιτεί, τέλος, κανείς συγγνώμη επειδή το όνομά του έφθασε στη Βουλή, ούτε να προειδοποιεί «θα τους πάω μέχρι τέλους». Πρώτον, διότι ονόματα «έφθασαν» στη Βουλή, επειδή το απαράδεκτο «αμελλητί» του Συντάγματος και του νόμου περί ευθύνης υπουργών (που ξέρουμε ποιος τον έγραψε με τα χεράκια του, το 2001) υποχρέωσε τους εισαγγελείς να τα στείλουν. Εάν τους άφηναν να ψάξουν, δεν θα έφθανε κανένα όνομα αδίκως στη Βουλή και ουδείς θα διασυρόταν. Καμιά φορά, οι νόμοι εκδικούνται τους συγγραφείς τους. Δεύτερον, διότι, όταν στο παρελθόν κατεδιώχθη ο Καραμανλής από το ΠΑΣΟΚ με πέντε έξι εξεταστικές, με μυστικό έλεγχο του «πόθεν έσχες» του βάσει στημένης κλήρωσης, με εξέτασή του ως «υπόπτου» από τον πρόεδρο της Εξεταστικής για το Βατοπέδι Τσιρώνη, με επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ να τον βάλει φυλακή (σύμφωνα με δημόσια μαρτυρία Λοβέρδου, βασισμένη σε ομολογία Παπακωνσταντίνου), ο πρώην πρωθυπουργός δεν έβγαλε «κιχ» και δεν απαίτησε από κανέναν να του ζητήσει συγγνώμη για τον διασυρμό. Ούτε βεβαίως το κόμμα του, η Ν.Δ., απαίτησε συγγνώμη από κανέναν μετά την αθωωτική απόφαση του Βατοπεδίου. Στις δημοκρατίες, «μέχρι τέλους» τούς συκοφάντες τούς πάει ο λαός - 5% έλαβε το ΠΑΣΟΚ στις κάλπες. Το ίδιο θα πάθει και ο ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον αποδεδειγμένα συκοφάντησε.
Καταλήγω: Ποινικά συμπεράσματα δεν θα εξαγάγουμε εμείς για την υπόθεση Novartis. Αλλά πολιτικά, ναι, μπορούμε. Και, δυστυχώς, με βάση δημόσια έγγραφα, αυτά δεν είναι κολακευτικά για κάποιους από το ΠΑΣΟΚ. Λυπηρόν, πλην αληθές.
Σχόλια