Στην ουσία πρόκειται για μια καινούργια φυλή μεταλλαγμένων ελληνόφωνων ανδραπόδων, που αναθρέφουν πολιτισμικά τάγματα εξίσου μεταλλαγμένων, που μισούν τη γη που πατούν, το αίμα που χύθηκε γι’ αυτήν, την Ιστορία της, τους Ηρωες και τις Ιδέες τους. Κεντρικός στόχος και πεδίο, η διδασκαλία της Ιστορίας, ώστε να κατεδαφίσουν, όπως νομίζουν, τους «μύθους» που απαρτίζουν το εθνικό αφήγημα, το Εθνος το ίδιο. Εχουν τόση επιστημοσύνη όση ο κώλος της μαϊμούς. Ημιμαθείς έως και αγράμματοι ζηλωτές του μηδενισμού, συχνά οπαδοί της πολιτικής βίας, δεν αναζητούν την αλήθεια, αλλά θέτουν ως στόχο το ψευδοεπιστημονικό συμπέρασμα στο οποίο θέλουν να καταλήξουν και μετά προσπαθούν να το τεκμηριώσουν φτιάχνοντας μύθους, με πηγές άλλους φανατικούς προπαγανδιστές σαν του λόγου τους. Με λίγα λόγια, ο ένας αναφέρεται στο δήθεν «επιστημονικό» έργο του άλλου για να θεμελιώσουν στην άμμο του αχανούς άδειου οικοπέδου του κρανίου τους τα περί ασυνέχειας του Ελληνικού Εθνους, που περίπου το συναρμολόγησε ως LEGO ο Κοραής, πως είμαστε ένα μπάσταρδο συνονθύλευμα Τούρκων, Σλάβων και όποιου περαστικού, πως οι Γενοκτονίες που υποστήκαμε είναι μύθοι, πως η Μακεδονία δεν ήταν ελληνική, πως καταπιέζουμε μειονότητες και άλλα πολλά, που, αν δεν υπάγονται στο κεφάλαιο περί προδοσίας του Ποινικού Κώδικα, σίγουρα υπάγονται στο κεφάλαιο περί καλπάζουσας μαλάκυνσης.
Ο Καβάλι Σφόρτσα και ο μαθητής του ο Σάικ έχουν κάνει σκόνη τα περί φυλετικής ανάμειξης με τις γενετικές τους έρευνες σε όλο τον ελληνικό χώρο. Το γονιδιακό απλότυπο που ονομάζουν the Greek factor απλώνεται από το βάθος της Ιστορίας ως σήμερα και γεωγραφικά σε όλο τον κορμό της ηπειρωτικής Ελλάδας, από τον Γενούσο ποταμό ως το Μοναστήρι, την Ανατολική Ρωμυλία, τη Θράκη, την Ιωνία, όλη τη μικρασιατική ακτή, με βάθος και προς την ενδοχώρα, τον Πόντο, την Κρήτη, την Κύπρο, την Ιωνία, τη Θράκη και μεγάλες νησίδες της εσώτερης Μικράς Ασίας. Τι σημαίνει; Πως όποια γλώσσα κι αν μιλούν σήμερα, ό,τι θρησκεία κι αν έχουν, ό,τι κι αν νιώθουν πως είναι, είναι Ελληνες στο αίμα. Είναι η μεγάλη φυλή μας, γεννήτορας του πολιτισμού της Δύσης, και τα ίδια γονιδιακά απλότυπα απλώνονται επίσης σε μεγάλους πληθυσμούς στη Σικελία, στην Κάτω Ιταλία, αλλά και βορειότερα.
Αρα γενετικά ο Φαλμεράγιερ και οι αριστεροί επίγονοί του κερδίσανε το σάπιο λεμόνι της επιστήμης. Επίσης, αυτό αποδεικνύει αυτά που αναφέρουν και οι αληθινοί μεγάλοι τουρκολόγοι, όπως ο Σπύρος Βρυώνης, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω, καθώς και οι μαθητές του, όπως οι αείμνηστοι φίλοι μου Νεοκλής Σαρρής και Κώστας Κύρρης, δηλαδή πως η πλειονότητα των σημερινών Τούρκων είναι απόγονοι εξισλαμισμένων Χριστιανών, κυρίως Ελλήνων, Αρμενίων, Αλβανών και Σλάβων. Οπου προσκύνησαν οι ελίτ για να διατηρήσουν γαιοκτησίες και προνόμια, ακολούθησε και ο απλός λαός. Οι μεγάλες μάζες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας δεν εξαερώθηκαν ούτε ήρθαν εκατομμύρια στραβοκάνηδες Κεντροασιάτες «κυνοκέφαλοι» και τους αντικατέστησαν. Εξισλαμίστηκαν, άλλοι με το άγριο και την απειλή σφαγής και εξανδραποδισμού και άλλοι ιδιοτελώς. 25.000 Τούρκοι καβαλάρηδες ξεκίνησαν την οθωμανική κατάκτηση και τα γονίδιά τους χάθηκαν στο πέλαγος των εξισλαμισθέντων. Οι εξωμότες γίνανε ο στρατός τους. Γι’ αυτό οι Τούρκοι μάς μοιάζουν. Γιατί είναι εμείς χωρίς την ελληνική συνείδηση. Ο κακός μας εαυτός. Στις 29 Μαΐου του 1453 κατά των τειχών της Βασιλεύουσας εφορμούσαν ορδές εξισλαμισμένων Χριστιανών.
Οποιος εξισλαμιζόταν χανόταν για την οικογένειά του σαν να πέθαινε. Δεν υπήρχαν αποδεκτοί μεικτοί γάμοι. Επομένως, εμείς δεν πήραμε τούρκικο αίμα, ενώ οι δήθεν «Τούρκοι», το συμπίλημα των εξισλαμισθέντων, έχουν ποταμούς ελληνικού αίματος. Οι σημερινοί Τούρκοι είναι λοιπόν παιδιά μας και όχι εμείς παιδιά των Οθωμανών. Παιδιά που μισούν την εξ αίματος οικογένειά τους, επειδή αυτό επιτάσσει το εποικοδόμημα του σουνιτικού Ισλάμ και του τουρκισμού, όπως μισεί την καταγωγή του ο Πόντιος στην καταγωγή, από την Ποταμιά της Ριζούντας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απόγονος του εξισλαμισθέντος, όπως τον αναφέρουν οι οθωμανικοί φορολογικοί κατάλογοι, Μεμή Μπακατόγλου.
Η αλήθεια λοιπόν είναι εντελώς αντίθετη από τα μισελληνικά ράκη που περιφέρουν οι επίδοξοι «δολοφόνοι» του Παπαρρηγόπουλου και κάθε σοβαρής ιστορικής πηγής, τους οποίους προωθούν οι εξίσου μηδενιστικές κομματικές ηγεσίες στα ψηφοδέλτια.
Άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στις 14/04/19.
ΠΗΓΗ
Σχόλια