Deutsche Welle: «Σλαβομακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα;

Η γερμανική Deutsche Welle που ούτε λίγο, ούτε πολύ, κάνει λόγο για «σλαβομακεδονική μειονότητα», σε «ρεπορτάζ», συνομιλώντας και με τους γνωστούς και μη εξαιρετέους του «Ουράνιου Τόξου». Αφορμή για το «ρεπορτάζ» του Φλόριαν Σμιτς είναι η προσφυγή στο πρωτοδικείο Σερρών φιλοσκοπιανού σωματείου.  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Διαβάστε το «ρεπορτάζ»

«Πρόκειται για ένα δυσάρεστο κεφάλαιο στην ελληνική ιστορία, με το οποίο δεν έχουμε ασχοληθεί σε βάθος, δηλώνει ο Νίκος Σακελλάριος. Κάνει λόγο για πιέσεις προς τους Σλαβομακεδόνες στην Ελλάδα ήδη από τη δεκαετία του 1950 και αναφέρεται συγκεκριμένα στο χωριό του: «Μια μέρα του καλοκαιριού του 1959 ήρθαν οπλισμένοι στρατιώτες. Συγκέντρωσαν τους ανθρώπους στην πλατεία και έπρεπε όλοι μαζί να ορκιστούν πως δεν θα ξαναμιλούσαν τη γλώσσα τους».
Εν τω μεταξύ κανείς πλέον δεν τολμά να υπερασπιστεί τις σλαβομακεδονικές ρίζες του, συμπληρώνει, ενώ άγνωστο παραμένει για πόσους ανθρώπους πρόκειται, όταν γίνεται λόγος για σλαβομακεδονική μειονότητα.
«Όταν συζητάμε το θέμα, γίνεται λόγος για 6.000 ψηφοφόρους, αλλά υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι στην Βόρεια Ελλάδα που προσπαθούν να διατηρήσουν τα ήθη και τα έθιμα» δηλώνει η Ευαγγελία Αψή από το κόμμα «Ουράνιο τόξο», το οποίο υπεραμύνεται των δικαιωμάτων της σλαβομακεδονικής μειονότητας.
Το πρόβλημα είναι, συμπληρώνει και πάλι ο Νίκος Σακελλάριος, ότι πολλοί άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν δημόσια για τις ρίζες τους. «Και το θέμα είναι να διατηρήσουμε τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της περιοχής», τονίζει. «Είμαστε Έλληνες πολίτες. Πληρώνουμε φόρους και σεβόμαστε το κράτος. Θέλουμε απλά να συντηρήσουμε τα έθιμά μας και να τραγουδήσουμε τα τραγούδια μας».
Το πόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο φαίνεται και από την εκδίκαση μιας υπόθεσης στις Σέρρες. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων προσέφυγε προσέφυγε εναντίον του συλλόγου με την επωνυμία «Αδελφότητα Ντόπιων Σερραίων ΚΥΡΙΛΛΟΣ & ΜΕΘΟΔΙΟΣ» με έδρα στην Ηράκλεια Σερρών που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2018 και στο καταστατικό του αναγράφει ότι μεταξύ των σκοπών του είναι η διατήρηση και διάδοση της «ντόπιας» γλώσσας.
Αντιδικία για τη λέξη ‘ντόπια’
Στην αίθουσα του δικαστηρίου εκτυλίσσεται μια αντιπαράθεση ανάμεσα σε μια γλωσσολόγο, η οποία κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης, και στους δικηγόρους της πολιτική αγωγής. Αντικείμενο της διαμάχης είναι η χρήση της λέξης «ντόπια», η οποία κατά τη γνώμη της είναι συνώνυμη της σλαβομακεδονικής γλώσσας.
Η πρόεδρος του δικαστηρίου διακόπτει τη συνεδρία. «Ντροπή σας» φωνάζει ένας από τους δικηγόρους στη μάρτυρα. «Ανόητη» της φωνάζει κάποιος άλλος. Η αστυνομία περικυκλώνει τα μέλη της σλαβομακεδονικής μειονότητας ενώ ακούγονται λεκτικοί διαξιφισμοί.

«Όταν ακούει κανείς στα χωριά της Βόρειας Ελλάδας τη λέξη ‘ντόπια’ γνωρίζει πως πρόκειται για τη σλαβομακεδονική γλώσσα» δηλώνει ο Κώστας Δεμελής, συνήγορος υπεράσπισης. Ωστόσο το δικαστήριο δεν τον διευκολύνει να το αποδείξει. Επιτρέπονται πέντε μάρτυρες εκ μέρους της πολιτικής αγωγής και μόνο δυο της υπεράσπισης.
«Ποια είναι η τοπική γλώσσα στις Σέρρες;» ρωτάει η δικαστής. Και οι μάρτυρες το επιβεβαιώνουν: ελληνικά. Η ερώτηση όμως που πλανάται στον αέρα και κυρίως ενδιαφέρει είναι εάν η σλαβομακεδονική κουλτούρα είναι τμήμα της ελληνικής;
«Ο παππούς μου, ο προπάππους μου και ο προ-προ-πάππους μου δεν ήρθαν από κάπου, αλλά έμεναν πάντα εδώ» επιβεβαιώνει ο Νίκος Σακελλάριος. Αυτό όμως στην Ελλάδα αποσιωπούνταν τόσο στην εκπαίδευση όσο και στα ΜΜΕ. «Δεν υπάρχει κριτική αντιπαράθεση με τη νεότερη ιστορία» λέει.
Οι γνώμες των ειδικών
Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Τσιτσελίκη, καθηγητή στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών  Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία, για την ύπαρξη σλαβομακεδονικής μειονότητας κάνουν λόγο και έγγραφα του ελληνικού δημοσίου. «Το 1951 έγινε απογραφή πληθυσμού και τέθηκε το ερώτημα ‘ποια είναι η μητρική σας γλώσσα’;
Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής, αλλά και νεότερες επιστημονικές έρευνες, πιστοποιείται η ύπαρξη μιας ‘σλαβικής γλώσσας’ στη Βόρεια Ελλάδα και υπάρχει μια γλωσσική συνέχεια.» Και παρόλο που το κράτος δεν υποχρεούται να αναγνωρίσει χαρακτηριστικά μειονοτήτων, όπως είναι η γλώσσα και η εθνική ταυτότητα, αυτό δεν επηρεάζει την ύπαρξη μιας μειονότητας.
«Σύμφωνα με απόφαση του Διεθνούς Διαρκούς Δικαστηρίου της Χάγης το 1930, που αφορούσε μια διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας και το ερώτημα ήταν ‘ποιές είναι οι μειονότητες’, μια μειονότητα δεν αποτελεί νομικό θέμα αλλά είναι θέμα δεδομένων» δηλώνει στην Deutsche Welle o Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης.
Πάντως το ζήτημα της ύπαρξης ή όχι μιας σλαβομακεδονικής μειονότητας συναντά έντονες αντιστάσεις στην ελληνική κοινωνία. Η δίκη στις Σέρρες επαναφέρει στο προσκήνιο ένα θέμα που προκαλεί εντάσεις. Από την πλευρά του και ο ανθρωπολόγος του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης Φάμπιο Ματιόλι θα προτιμούσε έναν πιο ανοιχτό διάλογο στην Ελλάδα. Ο ίδιος έχει κάνει επιτόπιες μελέτες και ξέρει ότι υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα που αυτοπροσδιορίζονται ως Σλαβομακεδόνες», αναφέρει η DW.
===========================

«Φίλοι» προσπαθούν να διαμελίσουν την Ελλάδα 

 Απάντηση στην Deutsche Welle 
περί σλαβομακεδονικής μειονότητας

Οι Σλαβόφωνοι Μακεδόνες (όπως άλλωστε υποδηλώνει και το όνομα) είναι Μακεδόνες (Έλληνες δηλαδή) που όμως ομιλούν ένα σλαβικό ιδίωμα. Στην Δυτική Μακεδονία υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που μιλούν ακόμα και σήμερα στις καθημερινές συναναστροφές τους ένα σλαβικό ιδίωμα, το οποίο έμαθαν επί Τουρκοκρατίας λόγω της σλαβικής διεισδύσεως και της βίαιης επιβολής τους στους ως τότε Ελληνόφωνους κατοίκους της Δυτικής και Άνω Μακεδονίας.

Το σλαβοβουλγαρικό αυτό ιδίωμα είναι το μόνο απομεινάρι της βουλγαρικής τρομοκρατίας που κορυφώθηκε τον 19ο αιώνα, ιδίως μετά την προκλητικά ευνοϊκή συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878), που ίδρυε απαράδεκτα μία «Μεγάλη Βουλγαρία» σε βάρος της Μακεδονίας, της Θράκης και της Σερβίας. Διότι οι Δυτικοί πληθυσμοί της Δυτικής και Άνω Μακεδονίας διατήρησαν με κάθε κίνδυνο την ελληνική συνείδηση τους και την προσήλωση τους στο Πατριαρχείο, παρά τις άγριες διώξεις, τις σφαγές, τις λεηλασίες και την τρομοκρατία. Με την οργάνωση του Μακεδονικού Αγώνα (1904-1908), που με την βοήθεια και των Ελλήνων αξιωματικών από την Νότια Ελλάδα, κατόρθωσαν να αποκρούσουν τους επιδρομείς, και λίγα χρόνια μετά, με τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο του 1913, απελευθέρωσαν την Μακεδονία από την βουλγαρική κατοχή και τρομοκρατία.

Παρόλο που σαν ονομασία είναι παραπλήσια, οι Σλαβομακεδόνες δεν έχουν καμία σχέση με τους Σλαβόφωνους Μακεδόνες, καθώς οι πρώτοι είναι σλαβικής καταγωγής ενώ οι δεύτεροι είναι ελληνικής.

Σλαβομακεδόνες ονομάστηκαν τα βουλγαρικά πληθυσμιακά απομεινάρια στον γεωγραφικό χώρο της Ελληνικής Μακεδονίας μετά το 1913 και την Συνθήκη του Νεϊγύ. Από τους αρχικούς εκείνους Σλαβομακεδόνες, ελάχιστα ίχνη παρέμειναν στην Δυτική Μακεδονία και σήμερα αριθμούν 2.000 - 3.000 άτομα μόνο. Ένας τόσο μικρός αριθμός ατόμων δεν λέγεται καν μειονότητα.

Αυτοί οι Σλαβομακεδόνες δεν έχουν καμία σχέση με τους καθαρά ελληνικούς πληθυσμούς που εγκλωβίστηκαν στην Σερβία μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και εκσλαβίστηκαν ή απλώς ομιλούν την σλαβική και έχουν στην ψυχή τους ελληνική εθνική συνείδηση, αποτελώντας την ελληνική εθνική μειονότητα στο κρατίδιο των Σκοπίων και αριθμώντας τουλάχιστον 100.000 άτομα.
Το ίδιο ισχύει και για τους Σλαβόφωνους Έλληνες της ΒΔ. Μακεδονίας (Κιλκίς, Έδεσσας - Φλώρινας - Καστοριάς), που (250.000 το 1912 και 25-30.000 σήμερα) μιλούν βέβαια το σλαβικό ιδίωμα- που τους επιβλήθηκε διά της βίας επί Τουρκοκρατίας με τις επιδρομές και την τρομοκρατία των Βουλγάρων κομιτατζήδων – είναι όμως γνήσιοι Έλληνες, όχι μόνο στην καταγωγή αλλά και στο φρόνημα και το απέδειξαν αυτό με τους αγώνες τους κατά του σλαβισμού , ιδίως στον Μακεδονικό Αγώνα και τον Εμφύλιο. Είναι απλώς δίγλωσσοι Έλληνες, όπως κάποτε οι τουρκόφωνοι Έλληνες, οι Αλβανόφωνοι, κ.α.


Πρέπει να αναφερθεί ότι το σλαβικό ιδίωμα δεν επιβλήθηκε μόνο διά της βίας.
Το ιδίωμα αυτό περιέχει ελληνικές (κυρίως ομηρικές), τουρκικές, λατινικές, ιλλυρικές και σλαβικές ρίζες. Άρα κάθε άλλο παρά σλαβικό θα μπορούσε να ονομαστεί.

Ο Άγγλος γλωσσολόγος και γεωγράφος Stanford γράφει στο έργο του το 1877:
«Το Μακεδονικό ιδίωμα έχει στενότατη σχέση με την ελληνική γλώσσα, σχετίζεται με τα ήθη και τα έθιμα των ομιλούντων τούτου, με την δημώδη ποίηση τους, την ιδιοσυγκρασία τους και τα χαρακτηριστικά τους, αποδεικνύει ότι αυτοί είναι επί των πλείστον Ελληνικής καταγωγής».
Την γλώσσα αυτή ανέλαβε το Πανσλαβικό Κομιτάτο μέσω των σχολείων, να την καλλιεργήσει και να την φέρει πλησιέστερα προς την Βουλγαρική , οπότε και αποφασίστηκε, ότι εφόσον ομιλείται το σλαβικό ιδίωμα, άρα οι κάτοικοι είναι όλοι Βούλγαροι. Αρχή τελείως εσφαλμένη διότι δεν είναι μόνο η γλώσσα ο δείκτης της Εθνικότητας, αλλά κυρίως η εθνική συνείδηση των ατόμων.

Στη περίπτωση αυτή την απάντηση την έδωσαν οι Σλαβόφωνοι Μακεδόνες. Όταν κατά τον Μακεδονικό Αγώνα το Βουλγαρικό μαχαίρι τους έπαιρνε την τελευταία πνοή με υπερηφάνεια δήλωναν:
«Είμαστε Έλληνες και Έλληνες θέλουμε να πεθάνουμε».
Το μεγαλύτερο μέρος των αγωνιστών της Ελληνικής ιδέας κατά των Σλαβικών Μακεδονικών Κομιτάτων την περίοδο 1904-1908 ομιλεί την διάλεκτο αυτή π. χ. Καπετάν Βαγγέλης εκ Στρεμπένου, Καπετάν Κώστας Νταλίπης εκ Γάβρου, Μητρούσης εκ Σερρών, Παύλος Κύρου εξ’ Ανταρτικού, κλπ.

Οι ίδιοι οι Βούλγαροι αποκαλούν τους Μακεδόνες «Γκραικομανείς» και απειλούσαν με βασανιστήρια και θάνατο αυτούς που θα έπεφταν στα χέρια τους.

Ο επιθεωρητής των Βουλγαρικών δημοτικών σχολείων στην Μακεδονία Κήτσεφ, στη διάλεξη του στη Σόφια το 1899 ενώ αφενός δηλώνει ότι το σλαβικό ιδίωμα ομιλείται από άκρη σε άκρη στη Μακεδονία (μέγα ψεύδος), αφετέρου ομολογεί ότι υπάρχουν 450. 000 Έλληνες στην Μακεδονία τους οποίους χαρακτηρίζει ως γραικομανούς.

Ιδού όμως τι έγραψε ο Γάλλος δημοσιογράφος Παγιάρες από τις εντυπώσεις του από την Μακεδονία το 1907:
«Αυτό που με ενδιαφέρει , είναι ότι πάντες οι Μακεδόνες ανεξαρτήτως γλώσσας που ομιλούν, προτιμούν να σταυρωθούν από τους Βούλγαρους παρά να απαρνηθούν τον Ελληνισμό τους.
Δεν χρειάζομαι άλλες αποδείξεις για να πεισθώ ότι οι ήρωες αυτοί είναι Έλληνες και υποκλίνομαι στο μεγαλείο του ηρωισμού τους».
Κατά την εποχή της Ελληνικής Επαναστάσεως η πλειοψηφία των Μακεδόνων όντως ομιλούν το ιδίωμα αυτό.
Η Μακεδονική φάλαγγα, η οποία μετά την κατάπνιξη της Επαναστάσεως στην Μακεδονία, διέφυγε προς τον Νότο και συνέχισε τους αγώνες της μέχρι τέλους στο Πήλιο, Εύβοια, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο αποτελούταν κατά μεγάλο μέρος από ομιλούντες του σλαβικού ιδιώματος.

Ποιός όμως διανοήθηκε να αμφισβητήσει τον Ελληνισμό τους;

Όλοι οι Έλληνες της Κεντρικής Μ. Ασίας που εσφάγησαν από τους Τούρκους ή εκδιώχθηκαν στην Ελλάδα και οι οποίοι είχαν ξεχάσει την ελληνική γλώσσα λόγω έλλειψης ελληνικών σχολείων και μιλούσαν τουρκικά ήσαν Τούρκοι; Ασφαλώς όχι.

Μπορεί να αμφισβητηθεί ο Ελληνισμός των Αλβανοφώνων της Αττικής και του Αιγαίου;

Μπορεί να αμφισβητηθεί ο πατριωτισμός των κατοίκων των παραμεθορίων χωριών της Δυτικής Μακεδονίας (Κρατερό, Ανταρτικό, Ηρωικό, Εθνικό, κλπ) οι οποίοι εν τούτοις μιλούσαν το ιδίωμα αυτό;

Και επειδή βρέθηκαν και Ευρωπαίοι συνήγοροι της Σλαβικής θεωρίας, ας αναρωτηθούν τι θα έλεγαν αν οι Γερμανοί διεκδικούσαν την Ελβετία οπού κατά 80% ομιλείται η γερμανική γλώσσα;
Οι μαύροι της Αμερικής που ομιλούν την Αγγλική είναι Αγγλοσάξονες;
Οι Φιλιππίνοι που ομιλούν την ισπανική είναι Ισπανοί;

Ποιοί είναι όμως επιπλέον οι λόγοι εξάπλωσης του Σλαβικού ιδιώματος;

1) Βούλγαροι (ελεύθεροι και αιχμάλωτοι) οι οποίοι ζητούσαν εργασία εγκαταστάθηκαν υπό των Βυζαντινών κατά καιρούς στη ύπαιθρο της Μακεδονίας για την εξάσκηση χειρωνακτικών επαγγελμάτων.
Ομοίως κατά την διάρκεια βουλγαρικών επιδρομών κατά της Μακεδονίας μικρός αριθμός Βουλγάρων δεν συμμετέχει στους διωγμούς αλλά παρέμεινε στην ερημωμένη ύπαιθρο. Η συμβίωση των Ελλήνων της υπαίθρου με του τελευταίους υπήρξε φιλική με αποτέλεσμα ακόμα και τις επιμιξίες. Λόγω του χαμηλού πνευματικού επιπέδου αυτών των Βουλγάρων, οι εξελληνισμένοι από αυτούς όχι μόνο δεν έχασαν την επαφή με την γλώσσα τους, αλλά και οι συμβιούντες με αυτούς Έλληνες έμαθαν το ιδίωμα αυτό ώστε με τον χρόνο να καταστούν δίγλωσσοι.

Αυτό το ομολογεί ο Βούλγαρος διπλωμάτης με το ψευδώνυμο «Brankof» το 1905 στο σύγγραμμα του «La Macedoine et la population chretienne», όπου γράφει ότι οι πόλεις της Βουλγαρίας πριν τον 19 αιώνα κατοικούντο από Έλληνες οι οποίοι λόγω της εμπορικής προς τους αμόρφωτους χωρικούς επικοινωνίας τους αναγκάζονταν να μάθουν και να μιλούν το σλαβικό ιδίωμα.

Επίσης ο Ρώσος ιστορικός Goloubisky γράφει:
«Κατά το 1830 ακόμη ουδείς των κατοίκων των πόλεων της Βουλγαρίας και Ανατολικής Ρωμυλίας θεωρεί τον εαυτό του Βούλγαρο, ούτε ήθελε να μιλήσει την Βουλγαρική, απεναντίας μισούσαν ό,τι βουλγαρικό».
2) Η παντελής έλλειψη ελληνικών σχολείων στην ύπαιθρο μέχρι τέλους του 18ου αι., καθιστά ευκολότερα την εκμάθηση του σλαβικού ιδιώματος, το οποίο ως πρωτόγονη γλώσσα είναι φτωχή, απλούστατη και ευκολότερη της ελληνικής. Γι’ αυτό η εξάπλωση του ιδιώματος παρατηρείται μόνο στην ύπαιθρο.
Μέχρι το 1760 μόνο 40 ελληνικά σχολεία υπήρχαν στην Μακεδονία και στην Θράκη. Από το 1760 μέχρι το 1779 ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Σαμουήλ ιδρύει Νοτίως του Αίμου χώρας και την κυρίως Ελλάδα 40 κλασσικές σχολές και 300 Δημοτικά σχολεία. Έτσι δίνει την πρώτη ώθηση των ελληνικών σχολείων. Πολλοί όμως ομογενείς πλούσιοι τον μιμούνται και αυξάνει ο αριθμός των σχολείων.

3) Οι Τούρκοι μόνο μεταξύ των Ελλήνων διενεργούσαν το παιδομάζωμα λόγω των αρετών της φυλής μας. Οι Έλληνες για να αποφύγουν αυτή την γενοκτονία μεταχειρίστηκαν διάφορα τεχνάσματα, μεταξύ των οποίων να μαθαίνουν αυτοί και τα παιδιά τους το σλαβικό ιδίωμα, το οποίο ομιλούν κατά τις περιόδους του παιδομαζώματος για να προσποιηθούν ότι ήσαν Σλάβοι. Αυτό δεν κινούσε υποψίες καθώς υπήρχαν κατεσπαρμένοι βουλγαρικοί συνοικισμοί και η επαφή μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων ήταν εύκολη.
Το τέχνασμα αυτό επαναλαμβανόταν για να αποφύγει η φυλή μας τις σφαγές των Τούρκων. Όλη η μανία των Οθωμανών και το μίσος τους στρεφόταν κατά των Ελλήνων διότι αυτούς θεωρούσαν εκπροσώπους του Χριστιανισμού και εχθρούς του Ισλάμ. Τους Βούλγαρους, όχι μόνο δεν τους ενόχλησαν, αλλά συνεργάστηκαν μαζί τους για να καταδυναστεύουν ευκολότερα τον Ελληνισμό.

4) Η επί 75 χρόνια πολύμορφη δράση του Πανσλαβιστικού Κομιτάτου της Μακεδονίας, κατά την οποία εκατοντάδες ελληνικά σχολεία έκλεισαν δια της βίας ενώ αντιστρόφως εκατοντάδες βουλγαρικών ιδρύθηκαν, στα οποία πλουσιοπαρόχως και εντελώς δωρεάν εκπαιδεύτηκαν δια βίας μη Σλαβόφωνοι και Σλαβόφωνοι Έλληνες. Τα κύματα των δολοφονιών εναντίον εκείνων που αντιστέκονταν στον εκβουλγαρισμό των Ελλήνων και η μέχρι του 1904 αδράνεια του επίσημου ελληνικού κράτους συνετέλεσαν στο να επεκταθεί το ιδίωμα αυτό στην Μακεδονία.

Όταν το 1905 ο Μακεδονομάχος Αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Μαζαράκης επισκέφθηκε ένα χωριό κοντά στα Γιαννιτσά, σε μία οικογένεια γνώρισε τον παππού να ομιλεί ελληνικά, τον γιο να μιλά και ελληνικά και το σλαβικό ιδίωμα και τον εγγονό να ομιλεί μόνο το σλαβικό ιδίωμα. Παρ’ όλα αυτά ήσαν ακραιφνείς Έλληνες. Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει την επίδραση της προπαγάνδας και των εκβιασμών του Σλαβικού κομιτάτου κατά των Ελληνοφώνων ακόμη κατοίκων της Μακεδονίας.

Ο Ρώσος συγγραφέας Δουρδόνωφ σε επιστημονικό του σύγγραμμα το 1905 με τίτλο
«Έχουν οι Βούλγαροι ιστορικά δικαιώματα σε Μακεδονία-Θράκη και Παλαιά Σερβία;» αναφέρει:
«Οι κτήσεις των Βουλγάρων σε Θράκη και Μακεδονία είχαν πάντα χαρακτήρα παροδικών αρπαγών».
Και τέλος ο Βούλγαρος Αντιστράτηγος Ν. Ιβάνωφ διοικητής της βουλγαρικής Στρατιάς, η οποία έδρασε κατά των Ελλήνων το 1913 στο σύγγραμμά του «ο Βαλκανικός πόλεμος 1913» ομολόγησε προς τους Βουλγάρους ότι:
«Το γλωσσικό Μακεδονικό ιδίωμα δεν αποτελεί κριτήριο της εθνικής συνείδησης των Σλαβοφώνων πληθυσμών όπως νομίζαμε και γι αυτό απογοητευθήκαμε από την συμπεριφορά των Βουλγαροφώνων Μακεδόνων προς εμάς».
Οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι των καπεταναίων και των ανταρτών του Μακεδονικού Αγώνα ήσαν Έλληνες Σλαβόφωνοι, οι οποίοι για τους γνωστούς λόγους δεν γνώριζαν την Ελληνική. Γνώριζαν όμως πολύ καλά ότι ήσαν γνήσιοι Έλληνες Μακεδόνες, απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου ανεξαρτήτως αν οι Ρώσοι και οι Βούλγαροι διά της βίας είχαν υποχρεώσει τους παππούδες τους και τους πατέρες τους να μάθουν στα τέκνα τους βουλγαρικά. Οι ηρωικές πράξεις των σλαβοφώνων αυτών, η υβριστική εκ μέρους των Βουλγάρων ονομασία των Γραικομανών και το άφθονο αίμα το οποίοι έχυσαν για την Ελληνική ιδέα αποτελούν τις τρανότερες αποδείξεις για την αλήθεια των ανωτέρω.

Μεταναστεύσεις Σλαβοφώνων από την Ελλάδα στην Βουλγαρία

Βάσει της Συνθήκης Ειρήνης του Νεϊγύ (29/11/1919) μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας, οι Σλαβόφωνοι στην Ελλάδα που θεωρούσαν τους εαυτούς τους Βουλγάρους, μπορούσαν μέχρι το 1924 να μεταναστεύσουν στην Βουλγαρία με αποζημίωση από το Ελληνικό κράτος. Επειδή μέχρι το 1924 ο αριθμός των αρνηθέντων της Ελληνικής εθνικότητας ήταν μικρός, η Βουλγαρία ζήτησε παράταση μέχρι το 1932 και την πήρε.

Το σύνολο των μεταναστών σύμφωνα με στοιχεία της Κοινωνίας των Εθνών (πρόδρομος του ΟΗΕ) ήταν 66.126 άτομα από τους εξής νομούς και τις εξής επαρχίες:
Φλώρινας: 1.290
Καστοριάς: 4.090
Έδεσσας: 1.800
Καϊλαρίων: 600
Ενωτίας: 106
Γιαννιτσών 6.670
Βέρροιας: 30
Ηγουμενίτσας: 7.500
Κιλκίς: 5.000
Θεσ/νίκης: 2.590
Σιδ/κάστρου: 9.640
Σερρών: 10.400
Ζίχνης: 175
Πραβίου: 20
Δράμας: 16.050
Καβάλας: 165

Όλοι οι απομείναντες στην Ελλάδα δήλωσαν Ελληνική Εθνικότητα αποκρούοντας την Σλαβική. Επομένως από της εποχής εκείνης έπαυσε πλέον να υφίσταται θέμα Σλαβικής (σήμερα δήθεν «μακεδονικής») μειονότητας στην Μακεδονία.

Πηγές:
Η φυλετική συνέχεια των Ελλήνων, συγγραφέας: Αλέξανδρος Αγγέλης
«Η εναντίον της Μακεδονίας βουλγαροκομμουνιστική επιβουλή», συγγραφέας: Γ. Α. Λ

Γ.Μ.
====================

Ποιούς ήρωες θέλει το σλαβόφιλο σωματείο να τιμούν οι Έλληνες; 

Η ακροαματική διαδικασία στο Δικαστήριο των Σερρών, το καταστατικό του σλαβόφιλου σωματείου και η προπαγανδιστική στάση του

Μέρος της ακροαματικής διαδικασίας σε Δικαστήριο των Σερρών, κατά τη διάρκεια της υπόθεσης ακύρωσης του καταστατικού σλαβόφωνου σωματείου, πληροφορήθηκαν οι αναγνώστες μας, από δημοσίευμα όπου ακούστηκαν "τέρατα και σημεία", όπως λέγεται.

Ο σύλλογος με την επωνυμία "Αδελφότητα Ντόπιων Σερραίων ΚΥΡΙΛΛΟΣ και ΜΕΘΟΔΙΟΣ", με έδρα στην Ηράκλεια Σερρών ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2018 και στο καταστατικό του αναγράφει ότι μεταξύ των σκοπών του είναι η διατήρηση και διάδοση της "ντόπιας" γλώσσας και η απόδοση τιμών στους ντόπιους "ήρωες", χωρίς όμως να διευκρινίζεται ποια είναι η "ντόπια" γλώσσα και σε ποιους "ήρωες" αναφέρεται το καταστατικό.

Αυτό είναι το πρώτο χαρακτηριστικό σημείο, επειδή η αδιευκρίνιστη γλώσσα και οι κρυπτόμενοι ήρωες, παρέσυραν το Ειρηνοδικείο Σιδηροκάστρου το οποίο ενέκρινε το καταστατικό του Συλλόγου. Όμως, στην εκδιδόμενη εφημερίδα του Συλλόγου διεφάνη αμέσως η προπαγανδιστική σλαβόφιλη στάση του. Ανέφερε ότι πρέπει να εορτάζεται στην Ελλάδα η ψευδοεπανάσταση του Ίλιντεν και να τιμούνται ως ήρωες οι Βούλγαροι αρχικομιτατζήδες Γιάνε Σαντάσκι και Γκότσε Ντέλτσεφ.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακολουθήσουν προσφυγές και η Εισαγγελία Σερρών διαπίστωσε ότι η απόφαση ίδρυσης του σωματείου ήταν προϊόν παραπλάνησης του Ειρηνοδικείου Σιδηροκάστρου και άσκησε ανακοπή. Εισηγήθηκε την διάλυση του σωματείου με αιτιολογικό την διατάραξη της Δημόσιας Τάξης. Την Τρίτη 9/4/ 2019 πραγματοποιήθηκε η δίκη.

Ποιοι είναι αυτοί οι ήρωες που θέλει το σλαβόφιλο σωματείο να τιμούν οι Έλληνες;

Το 1908, μόλις επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, έδωσε μια άτυπη αμνηστία, από την οποία επωφελήθηκαν και οι Βούλγαροι κομιτατζήδες. Μεταξύ αυτών και η ομάδα του Βούλγαρου Σαντάσκι που ήθελε "αυτονομία" της Μακεδονίας.

Ο Σαντάσκι ως κομιτατζής (1890) και μετέπειτα Λοχίας στο βουλγαρικό στρατό [στην βουλγαρική πόλη που πήρε το όνομά του συρρέουν κατά χιλιάδες οι ανιστόρητοι Έλληνες] παραπλανήθηκε και έδωσε συνέντευξη στον Σπύρο Μελά αφού βεβαιώθηκε ότι δεν είχε καμιά σχέση με τον Παύλο Μελά. Είπε μεταξύ άλλων:

«Αφού λοιπόν δόθηκε το Σύνταγμα, για όλους τους πληθυσμούς, ως τα σύνορα, θα προσπαθήσω να υποδείξω ότι πρέπει να ενωθούμε για να μη χάσουμε ότι μας δώσανε. Αυτά σκέφτομαι για την ώρα….. Η Ελλάδα , Βουλγαρία, Σερβία τα κράτη αυτά έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση ανυπόφορη στη Μακεδονία. Εγώ και οι οπαδοί μου ανέκαθεν αντιδρούμε. Νομίζω ότι πολιτεύτηκα με ειλικρίνεια, όταν κήρυξα ότι η Μακεδονία είναι για τους Μακεδόνες».

[Σημειώνω, πως μετά από λίγα χρόνια όταν ιδρύθηκε το ΚΚΕ, αυτό ακριβώς το σύνθημα είχε, και καλούσε τον μακεδονικό και θρακικό λαό να απελευθερωθούν από… τους Έλληνες. Για όσους απορούν, πώς υπέγραψαν με τόση ευκολία την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών].

Ο άλλος "ήρωας" του σλαβόφιλου σωματείου, είναι ο Γκότσε Ντέλτσεφ, ένας από τους ηγέτες της λεγόμενης "Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης" (VMRO) που προσπαθούσε να εκβουλγαρίσει τα ελληνικά χωριά της Μακεδονίας, αλλάζοντας πρόσημο στη λέξη "Μακεδόνας" και από γεωγραφικό ελληνικό όρο να τον μετατρέψει σε εθνοτικό, ό,τι ακριβώς κάνουν οι Σκοπιανοί σήμερα.

Με εντολή της Σόφιας έφτιαξε κι αυτός το παραπλανητικό σύνθημα "Η Μακεδονία στους Μακεδόνες" και ανήμερα της εορτής του Προφήτη Ηλία -Ίλιντεν-, στις 20 Ιουλίου 1903, κήρυξε επανάσταση με σκοπό την αυτονόμηση της Μακεδονίας, που μελλοντικά θα την απορροφούσε η Βουλγαρία όπως ακριβώς έγινε και στην περίπτωση της Ανατολικής Ρωμυλίας το 1885. Το αποτέλεσμα εκείνης της "επανάστασης" του 1903, που δεν είχε κανένα λαϊκό έρεισμα, ήταν ο τουρκικός στρατός να ξεσπάσει στους κατοίκους του ελληνικού βλαχόφωνου χωριού Κρούσεβο, το οποίο χρησιμοποίησαν ως βάση οι κομιτατζήδες. Το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς.

Τους δύο αυτούς "ήρωες", τιμούν οι Σλάβοι των Σκοπίων και Βουλγαρίας. Και όπως ανέγραψε προ ημερών η voria.gr, ο εθνικός ύμνος των Σκοπίων, που επέτρεψαν Τσίπρας και Κοτζιάς να ανακρούεται ως έχει, στην δεύτερη στροφή γράφει τα εξής: «Απ’ την αρχή τώρα κυματίζει η σημαία της Δημοκρατίας του Κρουσέβου, Γκότσε Ντέλτσεφ, Πίτου Γκούλι / Ντάμε Γκρούεφ, Σαντάνσκι».

Ο Μακεδών
Voria
=====================
ΠΗΓΗ 

Η κατασκευή μειονότητας

Ο ακρωτηριασμός της Ελλάδας έρχεται με βήμα ταχύ. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, συνάπτοντας την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών με τους Σκοπιανούς, διευκόλυνε και επιτάχυνε όλους τους σχεδιασμούς εναντίον της πατρίδας. Η κατασκευή της «μακεδονικής» μειονότητας θα είναι ένα από τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουν για τη διάλυση της Ελλάδας οι ξένες δυνάμεις και οι εδώ συνεργάτες τους.

Την αρχή
έκανε ο ίδιος ο Ζόραν Ζάεφ, ο «ειρηνιστής» φίλος του Αλέξη Τσίπρα και πρωθυπουργός των Σκοπίων. Η «δημοκρατία» έγραφε στις 6 Δεκεμβρίου 2018 σε άρθρο της: «Οσο και να προσπάθησε η κυβέρνηση να υποβαθμίσει τις προκλητικές δηλώσεις Ζάεφ, ισχυριζόμενη μάλιστα ότι “τα μάζεψε” μετά την παρέμβασή της, η αλήθεια είναι δυστυχώς χειρότερη από ό,τι είχε αρχικά φανεί...

Κι αυτό
γιατί, όπως έγινε γνωστό από το βίντεο της τοποθέτησης του πρωθυπουργού της FYROM, ο κ. Ζάεφ ανακάλυψε και “μακεδονική” μειονότητα στην Ελλάδα, για την οποία τα Σκόπια δεν έχουν κάνει τίποτα τα τελευταία 27 χρόνια, λέγοντας ότι εμποδίζεται από την Ελλάδα να μάθει τη γλώσσα της!»

Τη σκυτάλη
από τον Ζάεφ πήρε το βρετανικό κρατικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC. Σε ρεπορτάζ που δημοσίευσε στην ηλεκτρονική έκδοσή του αναφέρεται ότι υπάρχει στην Ελλάδα «μακεδονική» μειονότητα, η οποία μέχρι να υπογραφεί η Συμφωνία των Πρεσπών καταπιεζόταν από το ελληνικό κράτος.

Τώρα τη συνέχιση της ύφανσης του προπαγανδιστικού ιστού ανέλαβε άλλο κρατικό ειδησεογραφικό δίκτυο: το γερμανικό Deutsche Welle. Κι αυτό αναφέρεται στην ανύπαρκτη μειονότητα, την οποία επιθυμούν να γίνει επικοινωνιακά υπαρκτή και οι Γερμανοί.

Μόνο
οι Ελληνες βρίσκονται στο πλευρό της ιστορικής αλήθειας. Ο λαός μας, σε πείσμα της κυβέρνησης, των Αμερικανών, των Βρετανών, των Γερμανών, των Τούρκων, των Σκοπιανών και των οργάνων σκοτεινών δισεκατομμυριούχων, όπως ο Τζορτζ Σόρος, δεν αναγνωρίζει ούτε το δικαίωμα αυτής της εθνοτικής κουρελούς να χρησιμοποιεί τη λέξη Μακεδονία ούτε έχει διαπιστώσει να ζει στην επικράτεια της πατρίδας μας τέτοια μειονότητα.

Σχόλια