Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Εμφανώς μουδιασμένα τα συστημικά μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και την απανταχού… γερμανική Ευρώπη μετέφεραν τα πικρά μαντάτα για την οριστική απαλλαγή του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που οδηγεί όχι μόνο στην απρόσκοπτη εξάντληση της θητείας του, αλλά και στη διεκδίκηση μιας νέας με αξιώσεις. Ο τίτλος της είδησης ήταν σχεδόν παντού πανομοιότυπα… ξερός: «Καλά νέα για τον Τραμπ».
Πράγματι. Ο ιδιόρρυθμος επιχειρηματίας με το αδιαπραγμάτευτο στιλ και την ξεκάθαρη πατριωτική ατζέντα του «Make America great again» αποδείχθηκε πολύ σκληρός για να πεθάνει και πολύ δύσκολος αντίπαλος για τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης που επιχείρησαν να τον εξοντώσουν.
Τεράστια μιντιακά συγκροτήματα, τράπεζες, επιχειρηματικά λόμπι, σύσσωμο το στερέωμα του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος, Ρεπουμπλικάνοι «αντιφρονούντες», αστέρες του Χόλιγουντ και πίσω απ’ όλους βέβαια η… χοντρή και ασουλούπωτη μαντάμ του Βερολίνου ένωσαν δυνάμεις και συνωμότησαν για να τον καταστρέψουν. Το σενάριο όμως της συνωμοσίας ήταν τόσο χοντροκομμένο, που κατέληξε σε κακόγουστη φάρσα. Νόμισαν τα σαΐνια της παγκοσμιοποίησης ότι μπορούν να παίξουν με τις ευαισθησίες του αμερικανικού λαού. Και να παρουσιάσουν τον Τραμπ λίγο έως πολύ ως υποχείριο των Ρώσων, ξαναγυρνώντας την ανθρωπότητα στην εποχή των ψυχροπολεμικών αντιπαραθέσεων.
Ακούστηκαν αυτά τα απίθανα πράγματα και από επίσημα αμερικανικά χείλη. Ακόμη και στην Αθήνα ο πρέσβης Πάιατ, που ανήκει στο περιβάλλον της Χίλαρι Κλίντον, οργάνωσε προ ημερών εκδήλωση για να αναδείξει τον ρόλο της ρωσικής… προπαγάνδας στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές. Δυστυχώς όμως τα fake news δεν τα άφησαν να διαρρεύσουν ούτε το Sputnik ούτε το Russia Today! Εγκυρα αμερικανικά μέσα, όπως οι «New York Times», η «Washington Post» και το CNN, τα διέσπειραν, διαλέγοντας όμως λάθος άνθρωπο να σπιλώσουν. Γιατί χίλια μύρια μπορεί να προσάψει κανείς στον σημερινό Αμερικανό πρόεδρο, αλλά όχι ότι θα υπηρετούσε αλλότρια συμφέροντα και μάλιστα αντίπαλης υπερδύναμης.
Παρά λοιπόν τους μύχιους πόθους των διάφορων Πάιατ, τις κατάρες της Χίλαρι και τα βουντού της Μέρκελ, το ψυχροπολεμικό αυτό σενάριο περί καθοριστικής ρωσικής ανάμειξης στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές κατέρρευσε άδοξα μόνο και μόνο λόγω καταφανούς γελοιότητας.
Ο τάχα μου «άπειρος» και «απλοϊκός» Τραμπ διέσυρε τις πιο παλιές καραβάνες της πολιτικής ίντριγκας, αλλά δυστυχώς η συνωμοσία υπηρέτησε έναν από τους στόχους της: να εμποδίσει τον Αμερικανό πρόεδρο στην υλοποίηση μίας από τις βασικές προεκλογικές του δεσμεύσεις: τη στρατηγική συνεννόηση με τη Μόσχα για την αντιμετώπιση κοινών απειλών, όπως το εξτρεμιστικό Ισλάμ, η Κίνα και στο βάθος το… Βερολίνο της μαντάμ.
Δημοκρατία
Σχόλια