Πολλοί υποστηρίζουν για περί «φιλελεύθερου ή φιλελέδικου φασισμού», φέρνοντας ως παραδείγματα τις μνημονιακές πολιτικές, τις πρακτικές της ΕΕ και ΔΝΤ και κυρίως τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς η έννοια φιλελευθερισμός, δεν έχει πέσει θύμα μόνο της πολιτικής ορθότητας που εκφράζεται πολιτικά από τους νεοφιλελεύθερους αλλά και από την εφαλμένη αντίληψη της απέναντι πλευράς, ότι οι πολιτικές του μνημονίου ή οι θέσεις των νεοφιλελέ και γιαλατζί σοσιαλδημοκρατών, είναι....φιλελεύθερες. Σκοπός τους βέβαια, είναι η στοχοποίηση των λεγόμενων νεοφιλελεύθερων και φιλελέφτ πολιτικών και πολιτικών, αλλά στην πράξη όμως λοιδορούν την πραγματική έννοια του Φιλελευθερισμού.
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν:
✔Φιλελευθερισμός και Φασισμός, είναι δύο ιδεολογίες αλλά και πρακτικές αντίθετες μεταξύ τους, Η μία αναιρεί την άλλη. Π. χ. , ο Φασισμός μπορεί να συνεργαστεί με τον Κοινωνικό Δαρβινισμό, αλλά ο Φιλελευθερισμός τον απορρίπτει.
✔Η Φιλελεύθερη Δημοκρατία, κύρια πολιτειακή έκφραση του φιλελευθερισμού, θέλει ένα κυρίαρχο κράτος όπου θα υπάρχουν κανόνες, για να υπάρχει και η ελευθερία. Και για να είναι κυρίαρχο ένα κράτος απαιτείται ένα Σύνταγμα, το οποίο να προστατεύει τον λαό και τους πολίτες από την αυθαίρετη διακυβέρνηση. Η ψήφιση και η εκτέλεση αντισυνταγματικών νόμων, η μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων δεν είναι....φιλελέ πρακτική, αλλά φαιολελέ.
✔Ο Φιλελευθερισμός συνεργάζεται με κοντινές σε αυτόν ιδεολογίες, προσαρμόζεται και κυρίως μαθαίνει από τα λάθη του. Δεν αναζητά π.χ. θεωρίες και φιλόσοφους του 19ου αιώνα, οι οποίες είναι ξεπερασμένες. Θα συνεργαστεί π.χ. με τον συντηρητισμό στο θέμα της Οικογένειας και της προστασίας των συνόρων, με την σοσιαλδημοκρατία στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων.
✔Τέλος, ο Φιλελευθερισμός απαιτεί ενεργούς και ελεύθερους πολίτες και όχι πιεσμένους και ανελεύθερους. Αυτό επιτυγχάνεται με ένα Σύνταγμα που να προστατεύει τους πολίτες , με Θεσμούς που να προωθούν ισονομία, με μια γρήγορη, ανεξάρτητη και αποτελεσματική Δικαιοσύνη και τέλος με μια Ελεύθερη Οικονομία, απαλλαγμένη από τα καρτέλ και την φαυλότητα. Κράτος με πολίτες όπου επικρατούν 40% ευέλικτη απασχόληση και φτώχια, 20% ανεργία, είναι ένα ευνουχισμένο φιλελεύθερο κράτος που οδηγεί σε ακραίους κοινωνικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς και οδηγεί στην ανάπτυξη λαϊκίστικων και αυταρχικών φωνών.
*Φιλελές είναι ένας χαρακτηρισμός που λεξιπλάστηκε με σαρκαστικές διαθέσεις, καθώς η λέξη εμπεριέχει το λελές. Έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες και ορισμοί. Ο δικός μου είναι αυτός: είναι το άτομο που πιστεύει ότι είναι ορθολογιστής αλλά δεν είναι, είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς φτάνει αυτή μην επηρεάζει την τσέπη του, πιστεύει στα πρωτεία του εαυτού του, αγαπά την διαφορετικότητα και πολυπολιτισμό, θέλει λιγότερο κράτος αλλά είναι υπέρ του κράτους λεβίαθαν της ΕΕ, φάσκει και αντιφάσκει.
ΠΗΓΗ
Στην Ελλάδα, δυστυχώς η έννοια φιλελευθερισμός, δεν έχει πέσει θύμα μόνο της πολιτικής ορθότητας που εκφράζεται πολιτικά από τους νεοφιλελεύθερους αλλά και από την εφαλμένη αντίληψη της απέναντι πλευράς, ότι οι πολιτικές του μνημονίου ή οι θέσεις των νεοφιλελέ και γιαλατζί σοσιαλδημοκρατών, είναι....φιλελεύθερες. Σκοπός τους βέβαια, είναι η στοχοποίηση των λεγόμενων νεοφιλελεύθερων και φιλελέφτ πολιτικών και πολιτικών, αλλά στην πράξη όμως λοιδορούν την πραγματική έννοια του Φιλελευθερισμού.
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν:
✔Φιλελευθερισμός και Φασισμός, είναι δύο ιδεολογίες αλλά και πρακτικές αντίθετες μεταξύ τους, Η μία αναιρεί την άλλη. Π. χ. , ο Φασισμός μπορεί να συνεργαστεί με τον Κοινωνικό Δαρβινισμό, αλλά ο Φιλελευθερισμός τον απορρίπτει.
✔Η Φιλελεύθερη Δημοκρατία, κύρια πολιτειακή έκφραση του φιλελευθερισμού, θέλει ένα κυρίαρχο κράτος όπου θα υπάρχουν κανόνες, για να υπάρχει και η ελευθερία. Και για να είναι κυρίαρχο ένα κράτος απαιτείται ένα Σύνταγμα, το οποίο να προστατεύει τον λαό και τους πολίτες από την αυθαίρετη διακυβέρνηση. Η ψήφιση και η εκτέλεση αντισυνταγματικών νόμων, η μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων δεν είναι....φιλελέ πρακτική, αλλά φαιολελέ.
✔Ο Φιλελευθερισμός συνεργάζεται με κοντινές σε αυτόν ιδεολογίες, προσαρμόζεται και κυρίως μαθαίνει από τα λάθη του. Δεν αναζητά π.χ. θεωρίες και φιλόσοφους του 19ου αιώνα, οι οποίες είναι ξεπερασμένες. Θα συνεργαστεί π.χ. με τον συντηρητισμό στο θέμα της Οικογένειας και της προστασίας των συνόρων, με την σοσιαλδημοκρατία στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων.
✔Τέλος, ο Φιλελευθερισμός απαιτεί ενεργούς και ελεύθερους πολίτες και όχι πιεσμένους και ανελεύθερους. Αυτό επιτυγχάνεται με ένα Σύνταγμα που να προστατεύει τους πολίτες , με Θεσμούς που να προωθούν ισονομία, με μια γρήγορη, ανεξάρτητη και αποτελεσματική Δικαιοσύνη και τέλος με μια Ελεύθερη Οικονομία, απαλλαγμένη από τα καρτέλ και την φαυλότητα. Κράτος με πολίτες όπου επικρατούν 40% ευέλικτη απασχόληση και φτώχια, 20% ανεργία, είναι ένα ευνουχισμένο φιλελεύθερο κράτος που οδηγεί σε ακραίους κοινωνικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς και οδηγεί στην ανάπτυξη λαϊκίστικων και αυταρχικών φωνών.
*Φιλελές είναι ένας χαρακτηρισμός που λεξιπλάστηκε με σαρκαστικές διαθέσεις, καθώς η λέξη εμπεριέχει το λελές. Έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες και ορισμοί. Ο δικός μου είναι αυτός: είναι το άτομο που πιστεύει ότι είναι ορθολογιστής αλλά δεν είναι, είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς φτάνει αυτή μην επηρεάζει την τσέπη του, πιστεύει στα πρωτεία του εαυτού του, αγαπά την διαφορετικότητα και πολυπολιτισμό, θέλει λιγότερο κράτος αλλά είναι υπέρ του κράτους λεβίαθαν της ΕΕ, φάσκει και αντιφάσκει.
ΠΗΓΗ
Σχόλια