Συλλαλητήριο: Να πάρει τις διαστάσεις αγωνιστικού δημοψηφίσματος…

Όλη η Ελλάδα στενάζει και κοχλάζει από ΟΡΓΗ: Από την προδοτική αυθάδεια των «αριστερών» ανδρεικέλων, προδοτική αυθάδεια που καταγράφεται στην άθλια «Συμφωνία των Πρεσπών»…
Η κοχλάζουσα ΟΡΓΗ του ελληνικού λαού εκφράζεται βροντερά στα σταθερά και ακατάπαυστα, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, Συλλαλητήρια εναντίον της προδοτικής Συμφωνίας…
Αύριο Κυριακή (20-1-2019) πραγματοποιείται το... δεύτερο Συλλαλητήριο στην Αθήνα.
Το πρώτο Συλλαλητήριο της Αθήνας για το «Μακεδονικό» (Φεβρουάριος 2018) καταγράφηκε ως ένα από τα πλέον μαζικά και παλιρροϊκά στην ελληνική Ιστορία.

Το αυριανό Συλλαλητήριο προβλέπεται να ξεπεράσει σε ορμητική μαζικότητα, ρωμαλεότητα και εκρηκτικότητα το περσινό…

Θα αποτελέσει μια γιγάντια σεισμική δόνηση εναντίον όλων των παρασίτων, ανδρεικέλων και μαϊμούδων της κατοχικής Βουλής: Της «αριστερής» κυβέρνησης του 4ου Ράιχ ΚΑΙ των σάπιων κομμάτων και αποκομμάτων της κατοχικής Βουλής…

Το αυριανό Συλλαλητήριο θα είναι ένα καταλυτικό, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ δημοψήφισμα εναντίον, ΟΧΙ μόνο της προδοτικής κυβέρνησης, αλλά και εναντίον της πολυκέφαλης πολυχρωμίας των αρουραίων της Βουλής που στηρίζουν, άμεσα ή έμμεσα, ευθέως ή πλαγίως, δόλια και «εθνικά» δημαγωγικά, τους κυβερνητικούς εκτελεστές των «συμβολαίων θανάτου» που προστάζουν τα διεθνή κέντρα εξουσίας (4ο Ράιχ).

Το αυριανό Συλλαλητήριο θα καταγράψει, κατά τρόπο τελεσίδικο, την ολοκληρωτική απομόνωση των κατοχικών δυνάμεων και κοινοβουλευτικών ρεταλιών, από τον ελληνικό λαό.

Θα καταγράψει τη βοούσα και χειμαρρώδη ΟΡΓΗ του ελληνικού λαού σε ποσοστά πολύ πάνω από το 70%.

Θα καταγράψει την τεράστια ΑΝΤΙΦΑΣΗ: Από τη μια να ξεχειλίζει η λαϊκή ΟΡΓΗ των Ελλήνων σε ποσοστό πάνω του 70% (δίχως το άλλο 30% να είναι, ως «όλον» εναντίον) ΚΑΙ από την άλλη 151 κοινοβουλευτικοί παλιάτσοι και πολιτικά ρετάλια, με την υποκριτική και δόλια ΑΝΟΧΗ των υπολοίπων, να περιφρονούν το παλιρροϊκό λαϊκό Δημοψήφισμα, τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων…

Αυτή η αντίφαση της λαϊκής θέλησης με την κοινοβουλευτική ΕΠΙΒΟΛΗ της «Συμφωνίας των Πρεσπών», καθιστά απαστράπτουσα την πραξικοπηματική αυθάδεια της «αριστερής» κυβέρνησης, τη Φαιά Ουσία της ΚΑΙ τη δικτατορική κακοήθειά της…

Σημειώναμε στο περσινό μας κείμενο:

• «Τέτοιες λαϊκές κινητοποιήσεις, ΚΟΝΤΡΑ στους ΠΑΝΤΕΣ, έχουν ΔΥΝΑΜΙΚΗ πολλαπλάσια στο εσωτερικό της κοινωνίας. Αποτελούν δείκτες καταλυτικών, πολύ μαζικών και εκρηκτικών εσωτερικών ρευμάτων στα σπλάχνα της κοινωνίας, πολύ ισχυρότερων σεισμικών δονήσεων από αυτές που καταγράφει η εξωτερική “Επιφάνεια” του Συλλαλητηρίου…
• Και αυτές οι δονήσεις μπορεί να έχουν αιχμή το «ΕΘΝΙΚΟ», αλλά είναι άκρως ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ: συνθέτουν το ΟΛΟΝ, δηλαδή το ΣΥΝΟΛΟ των κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων, το ΠΛΑΤΟΣ και το ΒΑΘΟΣ της κοχλάζουσας λαϊκής ΟΡΓΗΣ…
• Με πιο απλά λόγια για να καταλάβουν και οι «αριστεροί» υβριστές και χλευαστές του Συλλαλητηρίου: Με αιχμή το «ΕΘΝΙΚΟ» συσπειρώνεται το ΟΛΟΝ της ελληνικής κοινωνίας ΕΝΑΝΤΙΟΝ των διεθνών ληστών και δημίων ΚΑΙ εναντίον των πολιτικών ανδρεικέλων τους, κάθε κοπής και χρώματος…».

Ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.com/2018/02/blog-post_5.html

ΟΛΟΙ, λοιπόν, αύριο στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ (στις 2μ.μ.), στο αγωνιστικό και σεισμικό λαϊκό Δημοψήφισμα εναντίον των ανδρεικέλων, κάθε κοπής και χρώματος…  ΠΗΓΗ

------------------------

Το Μακεδονικό μας ξανακάνει πολίτες

     Εάν κάποιος θέλει να αναζητήσει την βαθύτερη αιτία της σημερινής κατάστασης στην Ελλάδα, πρέπει πρώτα από όλα να αποκτήσει μια καλή ιδέα του δημοκρατικού πολιτεύματος, το οποίο στην περίπτωσή μας στηρίζει την ελευθερία και την επιβίωση των Ελλήνων. Βάσει αυτού, δεν θα περίμενε κανείς πως σύγχρονοι πολιτικοί, που στα λόγια σχίζουν τα ρούχα τους για τη δημοκρατία, στην πράξη το υπονομεύουν.

Γιατί η επιβίωση και η ελευθερία των πολιτών, ως κεντρική ιδέα και στόχος της δημοκρατίας, αντικαθίστανται από το μικροκομματικό συμφέρον και ακόμα χειρότερα από το προσωπικό συμφέρον του πολιτικού προσωπικού. Τότε η δημοκρατία εκφυλίζεται με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον πολιτικό βίο. Σε αυτό το σημείο ξεκινά ο κατήφορος, με την μια ντροπή να διαδέχεται την άλλη και την ίδια την κοινωνία να διολισθαίνει στα πολιτικά πάθη και στη διαφθορά.

Όταν αυτοί που καλούνται να ηγηθούν των πολιτών έχουν ιδιοτελή κριτήρια στις αποφάσεις τους, τότε δυστυχώς η ίδια νοοτροπία διαχέεται στο κοινωνικό σύνολο. Ο λαός διασπάται σε εκατομμύρια ιδιοτελή άτομα. Έτσι η κοινωνία είναι καταδικασμένη να καταντήσει έρμαιο λαοπλάνων πολιτικάντηδων.

Για να ενωθούν ξανά σε λαό και έθνος τα ιδιοτελή άτομα είναι πολύ δύσκολο. Η ιστορία διδάσκει πως αυτό συμβαίνει όταν συμβαίνει μία εθνική καταστροφή ή τουλάχιστον όταν προκύπτει μία εθνική απειλή. Το “Μακεδονικό” ζήτημα δείχνει να λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο. Έχει συνεγείρει πολλούς Έλληνες, τους έχει αποσπάσει από τον εγκλωβισμό στην ατομική ιδιοτέλειά τους, τους ξανακάνει πολίτες.

Η Ελλάδα θα ήταν περισσότερο ανταγωνιστική, θα έκανε θαύματα σε όλους τους τομείς, εάν οι περισσότερο ικανοί και προικισμένοι άνθρωποι αποφάσιζαν να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική. Είναι προφανές πως σήμερα δεν συμβαίνει αυτό. Σε μια δημοκρατία, όμως, το καθήκον των πολιτικών είναι να εργάζονται με αυταπάρνηση για τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού. Μπορεί αυτό στους κυνικούς καιρούς μας να ακούγεται ουτοπικό, αλλά είναι το κρίσιμο ζητούμενο.
Ντροπιαστική συμπεριφορά

Σήμερα, παρατηρούμε την ντροπιαστική συμπεριφορά πολλών αντιπρόσωπων του λαού σαν να στεκόμαστε μπροστά σε καθρέφτη και να παρακολουθούμε την αντανάκλαση των ιδιοτελών συμπεριφορών που κυριαρχούν και στην κοινωνία μας. Το αποτέλεσμα της νοσηρής αυτής νοοτροπίας διάβρωσε τις αξίες, οδήγησε στην οικονομική κρίση και κρατάει καθηλωμένη την Ελλάδα. Σταδιακά το ελληνικό έθνος διασκορπίζεται και πάλι στις τέσσερις γωνιές του κόσμου ως μετανάστες, ενώ το 50% όσων παραμένουν είναι στοιβαγμένο στην Αττική.

Ερχόμαστε τώρα εμείς που από μόνοι μας έχουμε εγκαταλείψει τις ιδιαίτερες πατρίδες μας να ζητήσουμε από τους πολιτικούς να σταθούν στο ύψος τους και να δείξουν χαρακτήρα απέναντι σε ό,τι αντιπροσωπεύει η ΕΕ, όχι μόνο τα δισεκατομμύρια ευρώ της. Για να δούμε εάν στο συλλαλητήριο της Κυριακής για τη Μακεδονία θα επιτρέψουν σε ένα κόμμα που όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι δεύτερο και πολύ κάτω από το 30% να κυρώσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών που οι ίδιοι υπέγραψαν. Εννοείται πως απέφυγαν επιμελώς να ζητήσουν γι’ αυτό το εθνικό θέμα τη γνώμη των πολιτών με δημοψήφισμα.

Εάν, λοιπόν, θέλουμε την πατρίδα μας πίσω τότε πρέπει να παλέψουμε γι’ αυτήν. Αυτή είναι μια πάλη που δεν εξαντλείται σε ένα συλλαλητήριο, όσο και εάν αυτό χρειάζεται και πρέπει να είναι και όσο πιο μαζικό γίνεται. Εάν θέλουμε να νιώσουμε ξανά αυτό το ανεκτίμητο συναίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας, πρέπει εμείς οι ίδιοι να παλέψουμε με τον εαυτό μας πρώτα. Ώστε να αποβάλλουμε από μέσα μας όλα εκείνα τα άσχημα στοιχεία που μας μετατρέπουν από πολίτες σε ιδιοτελή άτομα.

Πρέπει εμείς οι ίδιοι να πειστούμε πως η αξία μας είναι πολύ μεγαλύτερη και πως πρέπει να κερδίσουμε ξανά στην πράξη την αυτοεκτίμησή μας. Όταν φτάσουμε πάλι σ’ αυτό το σημείο, τότε πράγματι θα είμαστε έτοιμοι να υπηρετήσουμε έναν πολύ πιο σημαντικό εθνικό σκοπό. Τότε από τα σπλάχνα της κοινωνίας μας θα ξεπηδήσουν και οι πολιτικοί ηγέτες που θα απεγκλωβίσουν την Ελλάδα από την παρακμή και θα την θέσουν σε άλλη τροχιά.