Το 70-80% του ελληνικού λαού αντιτίθεται στα σχέδια ξεπουλήματος της Μακεδονίας, της Βορείου Ηπείρου, της Κύπρου, του Αιγαίου και της Θράκης. Αντιτίθεται στις πολιτικές των Μνημονίων, στη φτωχοποίηση των Ελλήνων, στην νόθευση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας. Αντιτίθεται στις πολιτικές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης εγκατάστασης παράνομων μεταναστών. Αυτό είναι το πλειοψηφικό ρεύμα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩΟ Δημοκρατικός Πατριωτισμός δεν υφίσταται ως οργανωμένο κίνημα. Αυτές είναι οι δυνάμεις του «νέου ΕΑΜ», οι οποίες έχουν τις προϋποθέσεις να οργανωθούν μέσα στην επόμενη πενταετία και να σαρώσουν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα αποδέχεται την υποτέλεια και την ξενοκρατία. Η πενταετία δεν αναφέρεται τυχαία.
Η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ήταν η σπίθα που άναψε ο Μακάριος, χωρίς να ρωτήσει την Αθήνα. Στη δεκαετία του 1960, η Ένωση Κέντρου, η οποία ιδρύθηκε με παρότρυνση των Αμερικανών για να ανακόψει την ανοδική πορεία της ΕΔΑ, κέρδισε το 52% με ένα πρόγραμμα εθνικής συμφιλίωσης και ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, κόντρα στη συμφωνία της Ζυρίχης που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή το 1959. Το ίδιο έγινε και αμέσως μετά τη Χούντα και την τουρκική κατοχή της Κύπρου.
Ενώ το 1974 με την πτώση της Χούντας, η Δεξιά κέρδισε 54%, το ΠΑΣΟΚ την γκρέμιζε με το ανεπανάληπτο 48% το 1981. Μάλιστα με ένα πρόγραμμα που δεν θέλω να σας υπενθυμίσω για να μην μελαγχολήσετε. Ένα από τα συνθήματα ήταν: «Η Ελλάδα, ανήκει στους Έλληνες«. Χωρίς τον πατριωτισμό, δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ, όπως αποδείχθηκε ήδη στην πράξη.
- Ο εθνομηδενισμός είναι περιθωριακό κίνημα του 3% και δεν πρόκειται να ανακάμψει ούτε αν ενσωματώσει τους Σκοπιανούς εθνικιστές του Ουράνιου Τόξου, που δεν ξεπερνούν τα 2.000 άτομα. Ο Σόρος, η Μέρκελ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν ψηφίζουν στην Αττική και ο Ερντογάν (ελπίζουμε ότι) δεν θα προλάβει να κάνει παζάρια με τον Τσίπρα.
Εξαγορά ψήφων με επιδόματα
Άφησα τελευταίο το επιχείρημα του Χριστόφορου Βερναρδάκη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακάμψει, κερδίζοντας με τα επιδόματα την πλειοψηφία των 750.000 πάμπτωχων Ελλήνων που είναι μακροχρόνια άνεργοι, άεργοι και άστεγοι. Αυτοί οι φτωχότεροι των φτωχών, δεν πρόκειται να ανταλλάξουν το επίδομα με τη Μακεδονία. Είναι πολύ μικροί για τόσο μεγάλες αθλιότητες.Αυτά τα κάνει μόνον η ελίτ. Ο φτωχός λαός δεν ψηφίζει το ίδιο κόμμα με τον βιαστή του. Το θύμα δεν ψηφίζει το ίδιο κόμμα με τον θύτη. Οι φτωχοί Έλληνες, οι οποίοι αποτελούν το 50% του ελληνικού λαού και είναι αόρατοι για τα ραντάρ των σφυγμομετρήσεων, είναι η ραχοκοκαλιά του Δημοκρατικού Πατριωτισμού. Είναι οι ίδιοι συνταξιούχοι των 400 ευρώ που πήγαν στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία μαζί με τους νέους των 400 ευρώ της ανασφάλιστης εργασίας.
Αυτό το «αόρατο» 50% του ελληνικού λαού δεν εκπροσωπείται από τα κόμματα, ούτε από τα συνδικάτα που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους, με πλήρη μισθό και ασφάλιση. Δεν εκπροσωπούνται ούτε στα τηλεοπτικά πάνελ. Έχετε δει κανέναν άνεργο στα κανάλια να μιλάει για εκλογές; Ποιο κανάλι τους κάλεσε ποτέ; Καλούν μόνον βουλευτές, πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους των συστημικών μέσων ενημέρωσης και παίκτες των ριάλιτι. Ποιο κόμμα μίλησε μαζί τους και έβαλε υποψηφίους μακροχρόνια άνεργους;
Όλοι είναι πετυχημένοι. Ούτε καν μετανάστες της κρίσης στη Γερμανία και στην Αυστραλία. Αυτοί οι «αόρατοι» θα γίνουν τα φαντάσματα που θα στοιχειώσουν το “ευρωπαϊκό τόξο” που έχει εφησυχάσει ότι νίκησε την αντίσταση του Έλληνα βιοπαλαιστή. Κι ας έχουμε γίνει το παγκόσμιο πρότυπο προς αποφυγή. Ο φορέας που θα τους εκφράσει θα καβαλήσει το επόμενο πλειοψηφικό κύμα.
======================
Διεθνιστές ή πατριώτες;
Γράφει: Ο Θανάσης Κουτεριανός
Πατριωτισμός και διεθνισμός δυο έννοιες αξεχώριστες μεταξύ τους, πάνε να τεθούν σε αντιπαράθεση και στην πράξη σε αλληλοαποκλεισμό.
Και μιλάω για αξεχώριστες έννοιες, γιατί κάθε γνήσιος πατριώτης, που αγαπά πραγματικά την πατρίδα του και τον λαό της, που υπερασπίζεται με όλες του τις δυνάμεις την εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία, την διακριτή ταυτότητά της, τον πολιτισμό της, τα σύνορα και τα νόμιμα συμφέροντα της και μαζί τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόχρονα και διεθνιστής,
γιατί ξέρει ότι και οι άλλοι γνήσιοι πατριώτες των άλλων χωρών μοιράζονται μαζί του τις ίδιες αρχές και αξίες αγάπης και αφοσίωσης στην πατρίδα τους και ότι ο σεβασμός απέναντι τους γίνεται όρος και προϋπόθεση για την ειρήνη και την ισότιμη συνεργασία, για την κοινή πρόοδο και την κοινή ευημερία.
Αντίστροφα, δεν μπορεί, επίσης, να είναι κάποιος διεθνιστής, αν και εφ’ όσον δεν υπερασπίζεται, μαζί με τα εθνικά, δημοκρατικά και κοινωνικά δίκαια των άλλων χωρών και λαών, με το ίδιο, τουλάχιστον, πάθος και τα δίκαια της χώρας του, όπως αυτά ορίζονται από τους διεθνείς κανόνες, το διεθνές δίκαιο αλλά και τις ανάγκες ισότιμης συνεργασίας και συνανάπτυξης.
Ο πατριωτισμός είναι προφανέστατο ότι δεν έχει καμιά σχέση με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την μισαλλοδοξία και την καλλιέργεια μίσους προς τρίτους, όπως και ο διεθνισμός δεν μπορεί να οδηγεί στον εθνομηδενισμό και σε έναν κοσμοπολιτισμό που καταλήγει, συχνά άθελα, σε υποταγή και σε υπαλληλοποίηση απέναντι στα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα του πλανήτη.
Ιδιαίτερα στις μέρες μας, όπου η ιστορικά και βαθιά εξαρτημένη Ελλάδα έχει περιπέσει υπό καθεστώς αποικιακής μνημονιοκρατίας και ιδιόμορφης αμερικανογερμανοκρατίας, ενώ γνωρίζει άμεσες και βαθιές εθνικές απειλές σε βάρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και της ίδιας της ακεραιότητας της, κυρίως από Ανατολάς, ο πατριωτισμός για τον αριστερό – προοδευτικό δημοκρατικό χώρο αποκτά μια κρίσιμης σημασίας προτεραιότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με τον αγώνα για την δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και ένα μεταβατικό πρόγραμμα επαναθεμελίωσης και ανασυγκρότησης, με ορίζοντα έναν καινούργιο σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, μακριά από τα ανά τον κόσμο τελικά αποτυχημένα και στην πορεία αντιδημοκρατικά «σοσιαλιστικά» εγχειρήματα του παρελθόντος.
Αυτός ο πατριωτισμός, με τον βαθιά κοινωνικοταξικό προσανατολισμό του, είναι, άλλωστε, βιωμένος, πολύ γνώριμος και ποτισμένος με αίμα στην Ελλάδα από την απαράμιλλη εθνικοποαπελευθρωτική, αντικατοχική, αντιιμπεριαλιστική και κοινωνική μήτρα του ΕΑΜ και τον αγώνα κατά της «ξένης ακρίδας» και του «μοναρχοφασισμού» στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Είναι αυτού του είδους ο πατριωτισμός, που και σήμερα αποτελεί τον μύχιο και απόκρυφο προσανατολισμό του ελληνικού λαού και την ελπίδα και την προσμονή του να εκφρασθεί πολιτικά στις μέρες μας με σύγχρονους κοινωνικούς και ταξικούς όρους και ένα καινούργιο όραμα.
Σήμερα όσο ποτέ αποτελεί όρο εθνικής και κοινωνικής επιβίωσης της πατρίδας μας και συνιστά μια μείζονα πράξη διεθνισμού και διεθνιστικής προσφοράς στην ειρήνη και στους λαούς της Βαλκανικής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, η συγκρότηση ενός μεγάλου και γρήγορα νικηφόρου εθνικοαπελευθερωτικού και κοινωνικοταξικού μετώπου στην χώρας μας, με άμεσο στόχο να βγούμε από την κρίση με μια αντιιμπεριαλισιτκή προοδευτική, ανεξάρτητη, δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη Ελλάδα.
Τίποτα πιο μεγάλο, τίποτα πιο ηθικό, τίποτα πιο αναγκαίο, τίποτα πιο ώριμο και δίκαιο δεν υπάρχει ετούτη την ώρα για να αφιερωθούμε ολόψυχα, με την μέγιστη δυνατή ανιδιοτέλεια, παραμερίζοντας όλες τις άλλες διαφορές, από ένα τέτοιο ενωτικό μετωπικό στόχο εθνικής και κοινωνικοταξικής απελευθέρωσης, αφού από την επιτυχία του εξαρτάται στην κυριολεξία η ύπαρξη και η προοπτική της πατρίδας μας, ίσως, και όλης της περιοχής μας, πριν μας τυλίξουν πλήρως οι θύελλες της αγριότητας και οι ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις και πριν εμφανισθούν για τα καλά γύρω μας οι φονικές διαδρομές των πυραύλων και των υπερηχητικών.
Το διαβάσαμε εδώ:
https://iskra.gr/%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%82-%ce%ae-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82/
Διαβάστε και δύο παλιά κείμενα του ΡΕΣΑΛΤΟ
α). Οι Σοσιαλιστές δεν αρνήθηκαν ποτέ το «ΕΘΝΙΚΟ»…
Εδώ: http://resaltomag.blogspot.com/2012/09/blog-post_3.html
β). Εθνικισμός - πατριωτισμός – νέος φασισμός
Εδώ: http://www.resaltomag.gr/118.mag
Διεθνιστές ή πατριώτες;
Γράφει: Ο Θανάσης Κουτεριανός
Πατριωτισμός και διεθνισμός δυο έννοιες αξεχώριστες μεταξύ τους, πάνε να τεθούν σε αντιπαράθεση και στην πράξη σε αλληλοαποκλεισμό.
Και μιλάω για αξεχώριστες έννοιες, γιατί κάθε γνήσιος πατριώτης, που αγαπά πραγματικά την πατρίδα του και τον λαό της, που υπερασπίζεται με όλες του τις δυνάμεις την εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία, την διακριτή ταυτότητά της, τον πολιτισμό της, τα σύνορα και τα νόμιμα συμφέροντα της και μαζί τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόχρονα και διεθνιστής,
γιατί ξέρει ότι και οι άλλοι γνήσιοι πατριώτες των άλλων χωρών μοιράζονται μαζί του τις ίδιες αρχές και αξίες αγάπης και αφοσίωσης στην πατρίδα τους και ότι ο σεβασμός απέναντι τους γίνεται όρος και προϋπόθεση για την ειρήνη και την ισότιμη συνεργασία, για την κοινή πρόοδο και την κοινή ευημερία.
Αντίστροφα, δεν μπορεί, επίσης, να είναι κάποιος διεθνιστής, αν και εφ’ όσον δεν υπερασπίζεται, μαζί με τα εθνικά, δημοκρατικά και κοινωνικά δίκαια των άλλων χωρών και λαών, με το ίδιο, τουλάχιστον, πάθος και τα δίκαια της χώρας του, όπως αυτά ορίζονται από τους διεθνείς κανόνες, το διεθνές δίκαιο αλλά και τις ανάγκες ισότιμης συνεργασίας και συνανάπτυξης.
Ο πατριωτισμός είναι προφανέστατο ότι δεν έχει καμιά σχέση με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την μισαλλοδοξία και την καλλιέργεια μίσους προς τρίτους, όπως και ο διεθνισμός δεν μπορεί να οδηγεί στον εθνομηδενισμό και σε έναν κοσμοπολιτισμό που καταλήγει, συχνά άθελα, σε υποταγή και σε υπαλληλοποίηση απέναντι στα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα του πλανήτη.
Ιδιαίτερα στις μέρες μας, όπου η ιστορικά και βαθιά εξαρτημένη Ελλάδα έχει περιπέσει υπό καθεστώς αποικιακής μνημονιοκρατίας και ιδιόμορφης αμερικανογερμανοκρατίας, ενώ γνωρίζει άμεσες και βαθιές εθνικές απειλές σε βάρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και της ίδιας της ακεραιότητας της, κυρίως από Ανατολάς, ο πατριωτισμός για τον αριστερό – προοδευτικό δημοκρατικό χώρο αποκτά μια κρίσιμης σημασίας προτεραιότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με τον αγώνα για την δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και ένα μεταβατικό πρόγραμμα επαναθεμελίωσης και ανασυγκρότησης, με ορίζοντα έναν καινούργιο σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, μακριά από τα ανά τον κόσμο τελικά αποτυχημένα και στην πορεία αντιδημοκρατικά «σοσιαλιστικά» εγχειρήματα του παρελθόντος.
Αυτός ο πατριωτισμός, με τον βαθιά κοινωνικοταξικό προσανατολισμό του, είναι, άλλωστε, βιωμένος, πολύ γνώριμος και ποτισμένος με αίμα στην Ελλάδα από την απαράμιλλη εθνικοποαπελευθρωτική, αντικατοχική, αντιιμπεριαλιστική και κοινωνική μήτρα του ΕΑΜ και τον αγώνα κατά της «ξένης ακρίδας» και του «μοναρχοφασισμού» στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Είναι αυτού του είδους ο πατριωτισμός, που και σήμερα αποτελεί τον μύχιο και απόκρυφο προσανατολισμό του ελληνικού λαού και την ελπίδα και την προσμονή του να εκφρασθεί πολιτικά στις μέρες μας με σύγχρονους κοινωνικούς και ταξικούς όρους και ένα καινούργιο όραμα.
Σήμερα όσο ποτέ αποτελεί όρο εθνικής και κοινωνικής επιβίωσης της πατρίδας μας και συνιστά μια μείζονα πράξη διεθνισμού και διεθνιστικής προσφοράς στην ειρήνη και στους λαούς της Βαλκανικής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, η συγκρότηση ενός μεγάλου και γρήγορα νικηφόρου εθνικοαπελευθερωτικού και κοινωνικοταξικού μετώπου στην χώρας μας, με άμεσο στόχο να βγούμε από την κρίση με μια αντιιμπεριαλισιτκή προοδευτική, ανεξάρτητη, δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη Ελλάδα.
Τίποτα πιο μεγάλο, τίποτα πιο ηθικό, τίποτα πιο αναγκαίο, τίποτα πιο ώριμο και δίκαιο δεν υπάρχει ετούτη την ώρα για να αφιερωθούμε ολόψυχα, με την μέγιστη δυνατή ανιδιοτέλεια, παραμερίζοντας όλες τις άλλες διαφορές, από ένα τέτοιο ενωτικό μετωπικό στόχο εθνικής και κοινωνικοταξικής απελευθέρωσης, αφού από την επιτυχία του εξαρτάται στην κυριολεξία η ύπαρξη και η προοπτική της πατρίδας μας, ίσως, και όλης της περιοχής μας, πριν μας τυλίξουν πλήρως οι θύελλες της αγριότητας και οι ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις και πριν εμφανισθούν για τα καλά γύρω μας οι φονικές διαδρομές των πυραύλων και των υπερηχητικών.
Το διαβάσαμε εδώ:
https://iskra.gr/%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%82-%ce%ae-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82/
Διαβάστε και δύο παλιά κείμενα του ΡΕΣΑΛΤΟ
α). Οι Σοσιαλιστές δεν αρνήθηκαν ποτέ το «ΕΘΝΙΚΟ»…
Εδώ: http://resaltomag.blogspot.com/2012/09/blog-post_3.html
β). Εθνικισμός - πατριωτισμός – νέος φασισμός
Εδώ: http://www.resaltomag.gr/118.mag
Σχόλια