Του Νίκου Ι. Καραβέλου
Κοιλιόδουλος είναι το άτομο εκείνο που έχει παραδώσει οριστικά και αμετάκλητα την προσωπική του ελευθερία στην τυραννική εξουσία της κοιλιάς του!
Είναι εκείνος που γράφει στα μπατζάκια του την ομορφιά, υπακούοντας μοναχά στη γαστέρα του. Εκείνος που για να ικανοποιήσει το ασίγαστο πάθος του για φαΐ (και εξουσία), ψεύδεται ή αναποδογυρίζει την πραγματικότητα, ανίκανος να κατανικήσει το τρομερό αίσθημα υποτέλειας που τον καθυποτάσσει σε ένα πιάτο φαΐ (ή σε ένα κομμάτι εξουσίας).
Όταν λέμε κοιλιόδουλο άτομο, δεν εννοούμε κατ’ ανάγκην το παχύσαρκο. Κοιλιόδουλος (ή εξουσιόδουλος) μπορεί να είναι και κάποιος λεπτός στο κορμί πλην άτομο παχύδερμο και βαρέως εξαρτημένο.
Κοιλιόδουλος είναι ακόμα το άτομο που λόγω δυσκινησίας παραμένει δύσθυμο, εριστικό και κακό, καθώς στο βάθος αναγνωρίζει τον εαυτό του και τον μισεί. Άτομο βαθέως ανασφαλές και πρόχειρο, επιφανειακό και αβαθές, ελλιποβαρές και συναισθηματικά υπέρβαρο!
Κοιλιόδουλος είναι το άτομο εκείνο που έχει παραδώσει οριστικά και αμετάκλητα την προσωπική του ελευθερία στην τυραννική εξουσία της κοιλιάς του!
Είναι εκείνος που γράφει στα μπατζάκια του την ομορφιά, υπακούοντας μοναχά στη γαστέρα του. Εκείνος που για να ικανοποιήσει το ασίγαστο πάθος του για φαΐ (και εξουσία), ψεύδεται ή αναποδογυρίζει την πραγματικότητα, ανίκανος να κατανικήσει το τρομερό αίσθημα υποτέλειας που τον καθυποτάσσει σε ένα πιάτο φαΐ (ή σε ένα κομμάτι εξουσίας).
Όταν λέμε κοιλιόδουλο άτομο, δεν εννοούμε κατ’ ανάγκην το παχύσαρκο. Κοιλιόδουλος (ή εξουσιόδουλος) μπορεί να είναι και κάποιος λεπτός στο κορμί πλην άτομο παχύδερμο και βαρέως εξαρτημένο.
Κοιλιόδουλος είναι ακόμα το άτομο που λόγω δυσκινησίας παραμένει δύσθυμο, εριστικό και κακό, καθώς στο βάθος αναγνωρίζει τον εαυτό του και τον μισεί. Άτομο βαθέως ανασφαλές και πρόχειρο, επιφανειακό και αβαθές, ελλιποβαρές και συναισθηματικά υπέρβαρο!
Έχει την ίδια ροπή προς την γελοιότητα, που έχουν τα άτομα με περούκα ή
εκείνα που βάφουν τα μαλλιά τους.Είναι άτομο ανωφελές, μη χρήσιμο,
κατακλυζόμενο από ένα και μόνο
πάθος. Από το πάθος να τρώει. Είναι άτομο αντικοινωνικό, κατεχόμενο από
το σύμπλεγμα της καθιστής επιθετικότητας. Μισεί την κομψότητα, τη
λεπτότητα, την ομορφιά, το καθαρό βλέμμα, το θάρρος, την ανιδιοτέλεια,
την ανδρεία, τη φιλοπατρία. Αντί να μαζεύεται, απλώνεται, στρώνοντας τη
θεόρατη γαστέρα του γεμάτη εμπάθεια και ιδιοτροπία.
Παραφράζοντας τον Πλούταρχο του Αριστόβουλου (46-119 μΧ), από τη Χαιρώνεια της Βοιωτίας, θα λέγαμε:
«Άνθρωπε, στην εικόνα σου με τα τόσα κακά, μην προσθέτεις την ντροπή της αναίδειάς σου».
Και μια που αναφερθήκαμε στον μεγάλο ιστορικό, ας θυμηθούμε ένα περιστατικό από τη ζωή του Κάτωνος του Τιμητή, όπως το αποτυπώνει στους Παράλληλους Βίους του (Αριστείδης-Κάτων, σελ.258 εκδ. Ζήτρος):
Επικρίνοντας (ο Κάτων) κάποιον που ήταν πάρα πολύ παχύς, του είπε: «Πού θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για την πόλη ένα τέτοιο σώμα, που όλο το μέρος από το λαιμό μέχρι τα αχαμνά καλύπτεται από την κοιλιά;
(Τόν δ’ ὑπέρπαχυν κακίζων «ποῦ δ’ ἄν τῇ πόλει σῶμα τοιοῦτο γένοιτο χρήσιμον, οὗ τό μεταξύ λαιμοῦ καί βουβώνων ἅπαν ὑπό τῆς γαστρός κατέχεται;»)
Κι όταν ένας κοιλιόδουλος ζήτησε κάποτε από τον Κάτωνα να συνδεθούν με φιλία μεταξύ τους, του είπε ότι δεν μπορεί να συναναστρέφεται με άνθρωπο που έχει πιο ευαίσθητο τον ουρανίσκο από την καρδιά του.
(Τῶν φιληδόνων τινά βουλόμενον αὐτῷ συνεῖναι παραιτούμενος, ἔφη μή δύνασθαι ζῆν μετ’ ἀνθρώπου τῆς καρδίας τήν ὑπερώαν εὐαισθητοτέραν ἔχοντος).
Ένα τέτοιο κοιλιόδουλο άτομο, όταν αποκτήσει εξουσία, μεταμορφώνεται σε κτήνος.
Ένας τέτοιος, θα μπορούσε να είναι τόσο ασέβαστος, απρεπής, αναιδής και ανίερος, ούτως ώστε να αποκαλέσει δημόσια έναν νεαρό, τον Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνο Κατσίφα, που εκτελέστηκε με το όνομα της Ελλάδος στα χείλη, «ψυχικά διαταραγμένο».
Μόνο μια τέτοια «γαστέρα» θα μπορούσε πράγματι να διαπράξει ένα τέτοιο ανοσιούργημα. Να αποκαλέσει δηλαδή ψυχοπαθή έναν νεαρό Έλληνα πατριώτη που τον εκτέλεσαν άνανδρα οι Αλβανοί φασίστες, ενώ ήταν άταφος ακόμα κοντά στη σπαραγμένη αγκαλιά της Μάνας του και στο βραχνό, υπόκωφο κλάμα του Πατέρα του.
Ναι, θα μπορούσε.
Ένας τέτοιος θα μπορούσε!
Ο Νίκος Καραβέλος είναι Δικηγόρος και Συγγραφέας
Παραφράζοντας τον Πλούταρχο του Αριστόβουλου (46-119 μΧ), από τη Χαιρώνεια της Βοιωτίας, θα λέγαμε:
«Άνθρωπε, στην εικόνα σου με τα τόσα κακά, μην προσθέτεις την ντροπή της αναίδειάς σου».
Και μια που αναφερθήκαμε στον μεγάλο ιστορικό, ας θυμηθούμε ένα περιστατικό από τη ζωή του Κάτωνος του Τιμητή, όπως το αποτυπώνει στους Παράλληλους Βίους του (Αριστείδης-Κάτων, σελ.258 εκδ. Ζήτρος):
Επικρίνοντας (ο Κάτων) κάποιον που ήταν πάρα πολύ παχύς, του είπε: «Πού θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για την πόλη ένα τέτοιο σώμα, που όλο το μέρος από το λαιμό μέχρι τα αχαμνά καλύπτεται από την κοιλιά;
(Τόν δ’ ὑπέρπαχυν κακίζων «ποῦ δ’ ἄν τῇ πόλει σῶμα τοιοῦτο γένοιτο χρήσιμον, οὗ τό μεταξύ λαιμοῦ καί βουβώνων ἅπαν ὑπό τῆς γαστρός κατέχεται;»)
Κι όταν ένας κοιλιόδουλος ζήτησε κάποτε από τον Κάτωνα να συνδεθούν με φιλία μεταξύ τους, του είπε ότι δεν μπορεί να συναναστρέφεται με άνθρωπο που έχει πιο ευαίσθητο τον ουρανίσκο από την καρδιά του.
(Τῶν φιληδόνων τινά βουλόμενον αὐτῷ συνεῖναι παραιτούμενος, ἔφη μή δύνασθαι ζῆν μετ’ ἀνθρώπου τῆς καρδίας τήν ὑπερώαν εὐαισθητοτέραν ἔχοντος).
Ένα τέτοιο κοιλιόδουλο άτομο, όταν αποκτήσει εξουσία, μεταμορφώνεται σε κτήνος.
Ένας τέτοιος, θα μπορούσε να είναι τόσο ασέβαστος, απρεπής, αναιδής και ανίερος, ούτως ώστε να αποκαλέσει δημόσια έναν νεαρό, τον Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνο Κατσίφα, που εκτελέστηκε με το όνομα της Ελλάδος στα χείλη, «ψυχικά διαταραγμένο».
Μόνο μια τέτοια «γαστέρα» θα μπορούσε πράγματι να διαπράξει ένα τέτοιο ανοσιούργημα. Να αποκαλέσει δηλαδή ψυχοπαθή έναν νεαρό Έλληνα πατριώτη που τον εκτέλεσαν άνανδρα οι Αλβανοί φασίστες, ενώ ήταν άταφος ακόμα κοντά στη σπαραγμένη αγκαλιά της Μάνας του και στο βραχνό, υπόκωφο κλάμα του Πατέρα του.
Ναι, θα μπορούσε.
Ένας τέτοιος θα μπορούσε!
Ο Νίκος Καραβέλος είναι Δικηγόρος και Συγγραφέας
Σχόλια