Ισχυρότατη “σεισμική δόνηση” οι σχέσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ
Πραγματικό χάος στο Ηνωμένο Βασίλειο. Υποστηρικτές και πολέμιοι του Brexit διαφωνούν με τη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Τερέζα Μέϊ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο ίδιο το Κόμμα της Βρετανίδας Πρωθυπουργού, φαίνεται να την απορρίπτει η πλειοψηφία. Την απορρίπτουν επίσης οι βορειοϊρλανδοί σύμμαχοι της κυρίας Μέϊ οι οποίοι με τους δέκα (10) βουλευτές τους οποίους διαθέτουν στο βρετανικό κοινοβούλιο μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδια της. Διαφωνούν και οι σκωτσέζοι.

• Τελικά αποδεικνύεται ότι στην ιστορική σχέση Ηνωμένου Βασιλείου και Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης όλα του γάμου υπήρξαν δύσκολα και χρονοβόρα αλλά όλα του διαζυγίου δυσκολότερα και χαοτικά. Σε τέτοιο βαθμό που ενδεχομένως να μην προλάβει να πραγματοποιηθεί ούτε η σύνοδος Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης στις 25 Νοεμβρίου για το θέμα, γιατί θα έχουν προηγουμένως σβήσει τα φώτα στην Downing Street.

Οι Εργατικοί ετοιμάζονται για εκλογές ή και νέο δημοψήφισμα ή και τα δύο ενδεχομένως. Και είναι πλέον ορατό το ενδεχόμενο να ανατραπεί η πορεία εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση.
Μια εξέλιξη η οποία θα στεναχωρήσει και ίσως εξοργίσει όσους στο Ηνωμένο Βασίλειο επεδίωξαν και επιδιώκουν για τους δικούς τους λόγους και συμφέροντα την έξοδο από την Ευρωπαϊκή διαδικασία. Όμως, μιλώντας ειλικρινά, δεν θα είναι οι μόνοι.

• Το ίδιο θα στεναχωρηθούν και οι ιθύνοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι στο Βερολίνο και την Φρανκφούρτη. Γιατί κακά τα ψέματα οι ιθύνοντες οικονομικοί παράγοντες της Γερμανίας φιλοδοξούν μετά το Brexit να αποσπάσουν από το City και να μεταφέρουν στην Φρανκφούρτη υπηρεσίες και πελάτες, οι οποίοι εξυπηρετούνται μέχρι στιγμής στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Μια ανάλογη λογική υπάρχει βέβαια και σε ιθύνοντες οικονομικούς κύκλους της Βρετανίας. Ότι δηλαδή εκτός Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορεί να αποφύγει τα πλέον σκληρά μέτρα οικονομικού ελέγχου τα οποία επιβάλλει η Φρανκφούρτη στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης, κατά τρόπο επιλεκτικό, έτσι να προσελκύσει πελάτες δισεκατομμυρίων στο City και την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου.

• Είναι ξεκάθαρο ότι η σύγκρουση Ηνωμένου Βασιλείου και Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης είναι σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων, ενδεικτική της αδυναμία της ΄Ένωσης να πετύχει την οικονομική ολοκλήρωση της. Τόσον στο επίπεδο μεταξύ αναπτυγμένων χωρών μελών και λιγότερο ή πολύ λιγότερο αναπτυγμένων, όσον και στο επίπεδο ανάμεσα στις πλέον αναπτυγμένες χώρες μέλη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα πέραν του Ηνωμένου Βασιλείου είναι τις μέρες μας και η περίπτωση της Ιταλίας. Όπως επίσης είναι και η περίπτωση της Ουγγαρίας και όλο και πιο εντεινόμενα πλέον και η στάση της Πολωνίας. Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ Κρατών μελών επεκτείνονται βέβαια και σε άλλα ζητήματα, με πλέον έντονο και δύσκολο το μεταναστευτικό.

• Η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για έξοδο από την Ένωση, αν ολοκληρωθεί, δημιουργεί ένα προηγούμενο. Δημιουργεί ταυτόχρονα και ερεθίσματα, κίνητρα και προκλήσεις να λειτουργήσουν επιθυμίες και προθέσεις για απόσχιση και σε εθνικό επίπεδο.

Αν π.χ. μπορεί το Ηνωμένο Βασίλειο να εξέλθει της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης γιατί έτσι έκριναν οι Βρετανοί ότι τους συμφέρει, γιατί να μην έχουν το ίδιο δικαίωμα και οι Σκωτσέζοι έναντι του Ηνωμένου Βασιλείου; Όπως επίσης και οι Καταλάνοι από την Ισπανία για παρόμοιους με τους Σκωτσέζους λόγους; Και τι θα κάνει σε μια τέτοια περίπτωση η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση;
Η Σκωτία για παράδειγμα λέει, εμείς σε περίπτωση Brexit, θέλουμε να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση, άρα διεκδικούμε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας. Θα τους αποδεχτεί άραγε η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση; Και αν τους αποδεχτεί, τότε γιατί να αρνείται το ίδιο δικαίωμα στους Καταλάνους, τους οποίους εκβίασε για να παραμείνουν εντός Ισπανίας. Αν πάλιν αρνηθεί το δικαίωμα και στους Σκώτσιέζους, τότε είναι ως από μόνη της να υποχρεώνει ένα κομμάτι της να εξέλθει από την Ευρωπαϊκή οικογένεια.

• Αν από την άλλη η κυρία Μέϊ οδηγηθεί σε παραίτηση και ως εκ τούτου έχουμε εκλογές και δημοψήφισμα ή δημοψήφισμα και εκλογές όπου επικρατήσουν οι δυνάμεις του Remain, τότε το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει εντός Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης χωρίς να υπάρξει ούτε γάτα, ούτε ζημιά;

Άρα ο καθένας εντός Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης παίζει και ξιπαίζει όποτε και όπως θέλει. Είναι κατά συνέπεια η κατάσταση η οποία δημιουργείται σεισμική δόνηση τεράστιας ισχύος, όχι μόνο για της κυρία Μέϊ, τους βρετανούς συντηρητικούς και οπαδούς του Brexit, αλλά και για τους οπαδούς του Remain αλλά και την ίδια την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση.

• Πέραν και έξω από την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση οι επιπτώσεις στις σχέσεις Ηνωμένου Βασιλείου και Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης, θα αφορούν και στις σχέσεις τους με άλλες χώρες. Χώρες γίγαντες όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα, αλλά και οι Η.Π.Α.

Πιστεύω ότι ένας πιθανός λόγος που οι άρχουσες οικονομικές δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου επέλεξαν το Brexit, είναι ακριβώς οι σχέσεις των τριών αυτών παγκοσμίων γιγάντων τόσον με το ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο όσον και με την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση. Ο οικονομικός πόλεμος π.χ. μεταξύ του σύγχρονου τριπολικού βασικά κόσμου, ΗΠΑ – Ρωσία – Κίνα, οδηγεί σε συμπίεση την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση και προοιωνίζει απίστευτες δυσκολίες για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αυτοί οι κύκλοι της Βρετανίας πιστεύω θεώρησαν και θεωρούν, συμφέρον για τη χώρα τους και τους ίδιους να είναι εκτός Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης μπροστά σ΄ αυτήν την εξέλιξη.
Όπως επίσης ότι διευκολύνονται οι πατροπαράδοτες αδελφικές σχέσεις με τις ΗΠΑ δεδομένης και της αρνητικής στάσης της Διοίκησης Τραμπ έναντι του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Από την άλλη στη Γερμανία από καιρό θεωρούν ότι οι πιθανότητες και δυνατότητες προώθησης του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος και μάλιστα υπό Γερμανική κηδεμονία και καθοδήγηση, είναι μεγαλύτερες, χωρίς το ενοχλητικό Ηνωμένο Βασίλειο εντός της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.
Επιπρόσθετα οι σχέσεις Ηνωμένου Βασιλείου και Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης επηρεάζονται και από τις διαφορετικές γεωστρατηγικές προσεγγίσεις και στρατηγικές μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου, Λονδίνου και Βρυξελλών. Αλλά και μεταξύ Ουάσιγκτον από τη μια και Βρυξελλών και Βερολίνου από την άλλη.

• Όταν σ΄ αυτήν την εξίσωση προστεθεί και η διαφορετική προσέγγιση επί αρκετών σημείων στρατηγικής μεταξύ ισχυρών κέντρων της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και κυβερνήσεων της ΄Ενωσης από τη μια και Λονδίνου και Ουάσιγκτον από την άλλη, όπως π.χ. η στάση απέναντι σε Ρωσία, Κίνα, Ιράν κλπ. Τότε γίνεται αντιληπτό, ότι ο πολιτικός σεισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο επηρεάζει με μετασεισμικές δονήσεις, πολλά κράτη και κέντρα εξουσίας.

Ουσιαστικά ολόκληρο τον κόσμο. Σ΄ αυτά τα πλαίσια και εμάς. Εμείς όμως, ως συνήθως είμαστε χαρούμενοι, απόμακροι και μακάριοι. Γαλήνιοι στην απρονοησία μας και αμελέτητοι θεατές, αυτών που συμβαίνουν λίγο πιο μακριά από τον οπτικό μας ορίζοντα.