Μούγκα ο Σημίτης τότε, μούγκα η κυρά Δάφνη... κουράδια της σημερινής δημοσιογραφίας

Nikos Poustirlis

Απευθύνομαι στα κουράδια της σημερινής δημοσιογραφίας, που ξύπνησαν να βάλλουν τώρα, που είναι συνταξιούχος, τον Σημίτη στο στόχαστρο.

Η μαγκιά του ανεξάρτητου δημοσιογράφου "λακέδες" είναι να βρίσκει στοιχεία και να χτυπάει τον άλλονε, όταν είναι στην εξουσία και θεωρεί πως βρίσκεται στο απυρόβλητο.

Οταν, λοιπόν, ξέσπασε το σκάνδαλο της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδος, όπου ο έχων τρία διαβατήρια διοικητής της Δούκαρης, την έκανε για το εξωτερικό κι' ακόμη τον ψάχνουνε, εγώ δούλευα για την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, που ήτανε συμπολιτευόμενη προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα, του λαοπρόβλητου.

Ο Δούκαρης είχε φροντίσει, με την γνωστή μέθοδο του σπασίματος των εμβασμάτων σε λογαριασμούς του εξωτερικού, να φυγαδεύσει ούκ ολίγα από το αποθεματικό της Τράπεζας, που στην συνέχεια κρατικοποιήθηκε και μετέπειτα, με την βοήθεια του Γιωργάκη του Παπανδρέου, επιχειρήθηκε να δοθεί στον Κοσκωτά, που είχε ήδη την... Τράπεζα Κρήτης.

Για τα λεφτά που φυγαδεύθηκαν θεωρήθηκαν "ένοχοι" κάποιοι εργαζόμενοι της Τράπεζας, που για την προστασία τους πήραν ως δικηγόρο τους τον Νίκο τον Κωνσταντόπουλο που, ως έχων νόμιμο συμφέρον, πήρε την δικογραφία στα χέρια του.

Πήγα τον βρήκα, του πήρα με τσαμπουκά όλη την δικογραφία και ξεκίνησα έναν δημοσιογραφικό αγώνα, για να αποκαλύψω το παιχνίδι του Δούκαρη και να αβαντάρω τους εργαζόμενους στην Τράπεζα, που δεν είχαν καμία σχέση μ' αυτή την απάτη.

Μέσα, λοιπόν, σ' αυτά τα χαρτιά κοροϊδα, βρήκα και μία απόφαση του ΔΣ της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδος, όπου η Δάφνη Σημίτη (μέλος του ΔΣ της αμαρτωλής Τράπεζας΄) έδινε εντολές, στους εργαζόμενους να μεριμνήσουν για τις ...τουαλέτες του κτιρίου!

Εκανα, λοιπόν, ένα πονηρό παρασκήνιο στον Μικροπολιτικό των ΝΕΩΝ, αναφέροντας έξυπνα ότι η γυναίκα του τότε υπουργου Βιομηχανίας Σημίτη, ήταν γενικό κουμάντο στην αμαρτωλή αυτή τράπεζα και έδινε, μάλιστα, κι' εντολές για το τι θα γίνει με τις ...τουαλέτες.

Το έγγραφο, το κράτησα, όπως συνηθιζα καβάτζα.

• Το "παρασκήνιο" δημοσιεύθηκε και την επόμενη μέρα το πρωί, με κάλεσε έξαλλος ο Καραπαναγιώτης στο γραφείο του, να μου πεί πως τον είχε πάρει τηλέφωνο ο ίδιος ο Σημίτης, τον είχε διαβεβαιώσει πως όλα αυτά ήταν ψευδή και είχε ζητήσει την απόλυση μου.
  Δεν μπορώ να αμφισβητήσω τις διαβεβαιώσεις του, μου είπε ο Καραπαναγιώτης.
  Γι' αυτό κάνε ένα διορθωτικό παρασκήνιο, να παραδέχεσαι το λάθος σου και να γλυτώσεις την απόλυση.
  Εφυγα, πήγα για δέκα λεπτά στο γραφειο μου, έφτιαξα ένα νέο "παρασκήνιο" που κόσμια εξηγούσα το πόσο ξεφτύλας είναι ο Σημίτης, έβαλα συνημμένο το ορίτζιναλ έγγραφο και του το πήγα.
  Οταν το είδε, έγινε κατακόκκινος και έβγαλε, όπως συνήθιζε το μαντήλι του και σκούπιζε τον ιδρώτα του και άρχισε να ουρλιάζει.
  Να μπεί κεντρικό θέμα στα παρασκήνια αύριο και αν με ζητήσει ο Σημίτης στο τηλέφωνο , να του πείτε ότι δεν θέλω να του μιλήσω.
  Μούγκα ο Σημίτης τότε, μούγκα η κυρά Δάφνη και εγώ πήρα μία παράταση παραμονής μου στην πρώτη, τότε, σε κυκλοφορορία, εφημερίδα της Ελλάδος.
  Ε αυτά...

Γι' αυτό τους έχω γραμμένους όλους στ' αρχίδια μου!

ΠΗΓΗ
Στο Blogg αυτό θα βρείτε τα πάντα που θα ήθελε να ...ξεχάσει το Σημίτης από 2008 και μετά...ναι: Ο Σημίτης ο ολίγιστος είναι υπεύθυνος για πολλά δεινά αυτής της χώρας. Κανονικά θα έπρεπε να είναι φυλακή για τα εγκλήματα του Χρηματιστηρίου, του σκανδάλου των Ολυμπιακών αγώνων, για τα χρήματα από τη Siemens  που έπαιρνε το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος φυσικά το ήξερε. Αλλά οι σημερινές ..διώξεις μυρίζουν ερασιτεχνικές προσπάθειες παραγωγής γεγονότων για να προσδώσουν στους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  την εικόνα των φορέων που θα πατάξουν τη διαφθορά! Τρίχες! Ο κόσμος δεν μασάει πια! Είναι το ίδιο υπεύθυνοι για πολλά σκάνδαλα για πολλές ρεμούλες (ΜΚΟ, ΑΠΕ, Μεταναστευτικό, κ.λ.π.) που δεν γίνεται να αθωωθούν επειδή ....καταγγέλλουν επίσης πολιτικούς απατεώνες όπως ο Σημίτης. Τέλος από τον Ιούλιο του 2015 που αποφάσισαν να γράψουν στα ....ίδια τους το ΟΧΙ του λαού, είναι απέναντι απ' αυτόν και απλά ένα άλλο εργαλείο καταδυνάστευσής του. Όλα τα λοιπά ο λαός τα βλέπει σαν ανθυπολεπτομέρειες στα πλαίσια του πολέμου "πολιτικών συμμοριών" που στο τέλος τέλος όλες βλάπτουν εξ' ίσου - άντε η μια περισσότερο η άλλη λιγότερο - τη χώρα και τον λαό της.