Γιάννης Σκαρίμπας (Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1893). Απέναντι στους «ευνουχιστές της Ιστορίας και τους αλλουβρεχήτες της αλήθειας»

«Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι … Ο ελληνικός λαός δε θάκανε την επανάσταση για ν’ αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοτσαμπάσηδες. Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια. Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει το σύμμαχο των κοτσαμπάσηδων. Χωρίς τον αφανισμό πρώτα αυτουνού, δεν μπόραε να ξεπάτωνε τους άλλους. Το ότι σ’ αυτόν η Επανάσταση γελάστηκε, δεν παει να πει ότι τους εφείσθη. Θα τους πέρναε εν στόματι μαχαίρας. Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό, αυτό της έφαγε … Η Επανάσταση απότυχε…».
Γιάννης Σκαρίμπας – «Το ’21 και η αλήθεια»

Σαν σήμερα το γεννήθηκε ο Γιάννης Σκαρίμπας. Ενας «αιρετικός» λογοτέχνης που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Χαλκίδα όπου εργαζόταν ως εκτελωνιστής. Κάποιοι τον χαρακτήριζαν εκκεντρικό γιατί οι απόψεις του δεν έμπαιναν σε καλούπια.

Ξεκίνησε να σπουδάζει φιλοσοφία στην Αθήνα, αλλά εγκατέλειψε το Πανεπιστήμιο για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Εγραψε διηγήματα, ποιήματα, δοκίμια και θέατρο.

«Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί είναι η λευτεριά, και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει παρά η επανάσταση;»

«Ούτε η πανούκλα, ούτε η αραποβλογιά κάμανε τόσο κακό στην ανθρωπότητα όσο οι ιστορικοί και η Ιστορία»

Δεν θα αναφερθούμε στην βιογραφία του. Αυτή μπορεί να την συναντήσει κάποιος πολύ εύκολα στο διαδίκτυο. Θα παραθέσουμε κάποια -σχετικά μεγάλα- αποσπάσματα από το πιο σημαντικό κατά την γνώμη μας, βιβλίο του «Το 1821 και η αλήθεια». Είναι ότι καλύτερο έχει γραφτεί για την επανάσταση του 1821 και φωτίζει το αληθινό νόημα της πέρα απ’ τα παραμύθια που μας διδάσκει η επίσημη ιστορία.

Με γλώσσα ιδιότυπη, με σκόπιμο «μπάχαλο της σύνταξης» και ύφος εντελώς προσωπικό δεν μάσαγε τα λόγια του ειδικά απέναντι στους «ευνουχιστές της Ιστορίας και τους αλλουβρεχήτες της αλήθειας», όπως χαρακτήριζε τους καθεστωτικούς διανοούμενους.
Κι αυτός ήταν ο λόγος που πολεμήθηκε σκληρά από το κατεστημένο της εποχής του, χωρίς όμως ούτε στιγμή να λιγοψυχήσει και να «βάλει νερό στο κρασί του» υπηρετώντας ιδεολογικές και πολιτικές σκοπιμότητες.

Μας είπε κανείς λόγου χάρη ότι η επανάσταση τους 1821 «δεν έγινε μόνο για τους Τούρκους. (Δεν ήσαν χειρότεροι...). Έγινε ενάντια και στο γδάρσιμο και τον κατατρεγμό απ’ τους προκρίτους - δηλαδή για το ξερίζωμα σύξυλου του « Τριαδικού Τουρκοπαπαδοκοτσαμπάσικου καθεστώτος», όπως αποδεικνύει στο βιβλίο του ο Γ. Σκαρίμπας;.

Διδαχθήκαμε πουθενά ότι «το Ιερατείο, οι Φαναριώτες και οι κοτζαμπάσηδες» ήταν «όλη η πανούκλικη κατάρα του καιρού»; Υπήρξαν πολλοί ιστορικοί να αναφέρουν τον προδοτικό ρόλο απέναντι στην επανάσταση «προσωπικοτήτων» όπως ο Κοραής, ο Καπποδίστριας, ο Κωλλέτης κ.α όπως κάνει ο Γ. Σκαρίμπας;

Και έχει άδικο στο συμπέρασμά του ο Γ. Σκαρίμπας ότι η επανάσταση του 21 απέτυχε στους σκοπούς της;

Ωστε, χωρίς τον εξολοθρεμό των κοντζαμπάσηδων και τον «αποσχηματισμό» των Δεσποτάδων, χωρίς την απαλλοτρίωση της γης και το καλογεροκυνηγητό όξω απ’ το Κράτος, χωρίς ολοκληρωμένη τη Ζαράκοβα και τον καταστρεμό των τσιφλικάδων, η εθνική ανεξαρτησία, ήταν ο Μανωλιός της παροιμίας με τα ρούχα του. Ηταν το «τι Γιάννης, τι Γιαννάκης»; Έτσι είναι.   Και ώστε, μια  μ ό ν ο ν  Εθνική επανάσταση, χωρίς την Κοινωνική καταξίωσή της, είναι μια «φαινομενοφάνεια» που μόνον αναγκαζόμενο το «κατεστημένο» την επιτρέπει; Έτσι είναι. ΠΗΓΗ
===========

• Απόσπασμα από το βιβλίο του Γ. Σκαρίμπα "Το '21 και η αλήθεια"