Του Πέτρου Χασάπη
Δεν
υπάρχουν δημοκρατίες πλέον σήμερα. Δεν υπάρχει καν δυνατότητα άσκησης
λαϊκής εξουσίας, έστω μέσω του αντιπροσωπευτικού συστήματος, μέσω λαϊκών
αντιπροσώπων. Η εξουσία πηγάζει από
αλλού και οι αποφάσεις λαμβάνονται αλλού.
Πραγματική πολιτική εξουσία σήμερα ασκούν οι κερδοσκόποι - “αγορές”. Δείτε τα παραδείγματα της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Τουρκίας, της Ρωσίας κ.λ.π. και θα το αντιληφθείτε. Οι πολιτικοί θα πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ τις αποφάσεις τους, όχι για να εξυπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά για να μην ενοχληθούν στο παραμικρό οι κερδοσκόποι.
Αυτό δεν μπορούν να το κατανοήσουν οι απλοί πολίτες που ζουν με δημοκρατικές φαντασιώσεις. Δεν το χωράει ο νους τους. Όμως τα τέκνα του σημερινού συστήματος, δηλαδή οι τεχνοκράτες και οι “έμπειροι” επαγγελματίες πολιτικοί, οι οποίοι γνωρίζουν πως ακριβώς λειτουργεί το παγκόσμιο σύστημα, φαίνονται αποκρουστικοί στα μάτια μας όταν στην ουσία μας λένε αυτό που πρέπει να γίνει, ακριβώς για να μην ενοχληθούν ή πανικοβληθούν οι κερδοσκόποι και διαλύσουν ηθελημένα ή άθελα την συγκεκριμένη εθνική οικονομία.
Όταν τα εθνικά κράτη σήμερα δανείζονται από ιδιώτες κερδοσκόπους - “αγορές”, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να φτιάχνουν άπειρα χρήματα από αέρα κοπανιστό και όταν η τιμή των ομολόγων των εθνικών κρατών εξαρτάται ανά πάσα στιγμή, σε κάθε δευτερόλεπτο, από μία πολιτική απόφαση, ακόμα και από μία πολιτική δήλωση, με το πάτημα ενός πλήκτρου σε κάποιο τερματικό μέσα στον απέραντο καζινοκαπιταλισμό, τότε, δυστυχώς οι λαοί είναι σκλάβοι και πρέπει να κρατούν ακόμα και την αναπνοή τους, προκειμένου να μην ανησυχήσουν οι κερδοσκόποι και πατήσουν το πλήκτρο.
Σκεφτείτε λοιπόν ποια ακριβώς κυβέρνηση, μπορεί να αγνοήσει αυτή την κατάσταση, να την γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της και να αφοσιωθεί στην ικανοποίηση των πολιτών της;
Επομένως, το πρόβλημα είναι δομικό και έχει να κάνει: 1) με το χρεοκοπημένο πολίτευμα της αντιπροσωπευτικής ψευδοδημοκρατίας που παρέδωσε κάθε εξουσία στους κερδοσκόπους, 2) με τον τρόπο παραγωγής του αεριτζίδικου χρήματος από το τίποτα και 3) με τον δανεισμό των κρατών από ιδιώτες κερδοσκόπους - “αγορές”.
Η προσοχή μας λοιπόν πρέπει να στραφεί προς αυτές τις αλλαγές.
ΠΗΓΗ
Σχόλια