Μεταμοντέρνα Αριστερά (6) – ΣΥΡΙΖΑ, Δημόσιο και Σοσιαλδημοκρατία
Του Ηλία Παπαναστασίου
Στις δύσκολες
εποχές που ζούμε και με την ζοφερή πραγματικότητα να επικρέμαται σαν το
σπαθί του Δήμιου, αρχίζουν πλέον να διασαφηνίζονται ορισμένα πράγματα.
– Πρώτα–πρώτα σχετικά με το σκάνδαλο Novartis, εκτός από τις... απίστευτες Αλληλοκατηγορίες και υποβολές μηνύσεων, μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαριστεί σχεδόν τίποτα (π.χ. Τροφοδότης Λογαριασμός σε όνομα κάποιου ή άλλα αδιάσειστα στοιχεία).
Αντίθετα, ο Φρουζής, σαν πρόεδρος του ΣΦΕΕ και της ελληνικής ΝΟVARTIS, επεδίωκε πάντα να έχει συνάντηση και με τους Κυβερνητικούς αλλά και με την τότε αντιπολίτευση (Τσίπρας). Αυτό είναι το μάλλον σίγουρο….
–Δεύτερο θέμα, η περιλάλητη «Έξοδος στις Αγορές» – το υποτιθέμενο βαρύ προεκλογικό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ…– το οποίο αποδεικνύεται κάθε μέρα που περνάει μια τεράστια φούσκα από αυτές που έχει ειδικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ίδια στασιμότητα και στα εθνικά και εξωτερικά θέματα όπου η ολοένα αυξανομένη επιθετικότητα της Τουρκίας αντιμετωπίζεται με πομφόλυγες «Δημοκρατισμού» και «Ευρωπαϊσμού» από τα βαριά κανόνια του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Ράμπο (Καμμένος), ο Δικαιωματιστής της Ευπρέπειας (Κουβέλης) και ο Ταλλευράνδος (Κοτζιάς).
Έχουμε γράψει επανειλημμένα από την στήλη αυτή για τον δισυπόστατο, διπολικό Μικροαστό του Δημοσίου που αποτελεί το DNA τou Ηomo Syrizeikus και που Βγαίνει αυθόρμητα, χωρίς καμιά προσπάθεια, σε κάθε σκέψη ή ενέργεια τους. Από τις Neoliberal Φεμινίστριες μέχρι την βαριά και ασήκωτη Πανεπιστημιακή Ιντελιγκέντσια του πρώην ΚΚΕ εσωτερικού και η οποία στελεχώνει το άνω τμήμα του Κρατικού Μηχανισμού και από εκεί στους πρώην Lumpen και (γενικά) περιφερομένους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ που διορίστηκαν προσφάτως στο Δημόσιο και πίνουν νερό στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Homo Syrizeikus αποτελεί τον κατεξοχήν άνθρωπο του Δημοσίου και μάλιστα στη Lumpen εκδοχή του.
Από τα «Αλώνια στα Σαλόνια» ή από την αεργία και το ψευτο–επαναστατιλίκι του Lumpenism στις ΜΚΟ του «Δικαιωματικού Ανθρωπιστή Soros» και από εκεί στη ζύμωση για τα «Δικαιώματα» όλων των Περιθωριακών της Αστικής Κοινωνίας που ανέβηκαν το Βάθρο του «Αυτοκράτορα όλων των Δικαιωματιστών», ο δρόμος του μίζερου Lumpen Μικροαστού καταλήγει συνήθως στο Δημόσιο όπου ο διορισμός αποτελεί την επισφράγιση των «κόπων» του και της (δήθεν) αριστερής του δραστηριότητας.
Έχοντας συνειδητή απέχθεια και υποσυνείδητη αποστροφή για τον Ιδιωτικό/Παραγωγικό Τομέα όπου η θέση του μισθωτού εργαζομένου δεν τους αρκεί – όταν παριστάνεις τον «Οργανικό διανοούμενο» έχεις απαιτήσεις …– αλλά ούτε και του Ελεύθερου Επαγγελματία όπου χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες αντοχής, ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ σε καμία περίπτωση δεν θα γινόταν εργάτης, εργαζόμενος, γενικά μισθωτός οποιουδήποτε ιδιωτικού και παραγωγικού τομέα. Ο ίδιος ακούει την λέξη Εργοστάσιο και ανατριχιάζει, τον όρο Παραγωγή και παθαίνει συνεχόμενα εγκεφαλικά για να μην μιλήσουμε για επάρατες έννοιες όπως Ελεύθεροι Επαγγελματίες, Νέος Επιχειρηματίας και άλλα βδελυρά υποστυλώματα του «Συστήματος» και το οποίο – εννοείται…– σφόδρα πολεμά με μεταμεσονύκτιες αγρύπνιες στα μπαράκια και τις καφετέριες.
Δεν αρνείται, βεβαίως, μια καλοπληρωμένη –αυτονόητο…– θέση σε ΜΚΟ όπου η ανθρωπιστική του συνείδηση, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, βρίσκει την ιδανική της εκπλήρωση και όραμα ζωής. Προτιμώνται πάντα οι αγαπημένες του μειονεκτικές ομάδες – Πρόσφυγες, Ομοφυλόφιλοι, Τρανσέξουαλ κ.α.– για να μπορεί να αποδώσει καλύτερα το παλικάρι, όχι κάτι διαφορετικό…
Το Δημόσιο όμως και ο διορισμός – μπορεί και η απλή υπόσχεση Διορισμού– λειτουργούν καταλυτικά για την κοινωνική του συνείδηση που είναι φτιαγμένη από εύπλαστο και εύκαμπτο υλικό. Εφόσον διοριστεί – ποτέ δεν ήταν αχάριστος…– γίνεται βασιλικότερος του Βασιλέως. Η όποια κριτική του διάσταση πάει περίπατο, οι ελάχιστες ευγένειες που του έμειναν εξαφανίζονται και οι συνεχείς ευχαριστίες του στον Θεό που τον διόρισε παίρνουν την μορφή Μωσαϊκού Νόμου. Το Ου Μοιχεύσεις γίνεται Ου αλλαξοπιστήσεις, το Ου Φονεύσεις μεταμορφώνεται σε Ου Ενδώσεις στον πόνο του Πλησίον.
Νομίζοντας, πεπεισμένος ων, πως έχει αλλάξει Κοινωνική Διαστρωμάτωση αποκτά οπαδικά χαρακτηριστικά χειροκροτητή και κλακαδόρου μπροστά στον οποίο οι οπαδοί του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟΚ μοιάζουν με Ναυτοπρόσκοπους.
Αρχίζει και επαναδιατυπώνει την Πραγματικότητα σύμφωνα με τα μέτρα του Βολέματός του και σε ευθεία αναλογία με το ποσό του μισθού που εισπράττει κάθε μήνα.
Οι φουκαράδες χρεωμένοι που χάνουν τα σπίτια τους βαφτίζονται «Στρατηγικοί κακοπληρωτές», οι Συνδικαλιστές «Σαματατζήδες του ΠΑΜΕ» και οι εξαθλιωμένοι που ψάχνουν στα σκουπίδια ονοματίζονται «Ανύπαρκτοι» ή Fake News του ΣΚΑΙ. Δεν χρειάζεται να μιλήσει για τις αυτοκτονίες, είναι τελείως περιττό. Με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κόσμος σταμάτησε να αυτοχειριάζεται και ο κόσμος έχει πλέον χαμογελαστό πρόσωπο όπως μας διαβεβαιώνει ο Πρωθυπουργός, αλάνθαστος ερμηνευτής της Πραγματικότητας…
Αν τέλος, έλθουμε και στο επίπεδο συζήτησης που είναι πλέον «ικανός» να κάνει ο νεοδιορισθείς ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ του Δημοσίου, μια απλή ματιά στα Social Media είναι αρκετή. Ο στοιχειώδης διάλογος του είναι άγνωστος και η απίστευτη ημιμάθεια του συναγωνίζεται το διαστημικό πλάτος του Δημοσιοϋπαλληλικού του Κρετινισμού, εννοείται όλα τα παραπάνω καρυκευμένα με ακατάσχετο υβρεολόγιο τελευταίας κοπής πάντα σύμφωνα με τα νάματα της Μεγάλης του Γένους Σχολής (Σχολή Καρανίκα). Όποιος παρατηρεί την πολιτική δουλοπρέπεια, την απίστευτη αμάθεια και κομπορρημοσύνη συν το παραληρηματικό υβρεολόγιο των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ στα Μedia κανονικα δεν θα πρέπει να παραξενεύεται.
Ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ που διορίστηκε στο Δημόσιο σε συντριπτικό ποσοστό δεν προέρχεται από καμιά κοινωνική τάξη του παραγωγικού Τομέα. Δεν είναι καν Μικροαστός Παλαιάς Κοπής – Μικροεπιχειρηματίας, Βιοτέχνης, Ελεύθερος Επαγγελματίας ή Καταστηματάρχης– αλλά Lumpen Μικροαστός με υπέρμετρο τονισμό στο πρώτο συνθετικό.
Δεν προέρχεται από Τάξη αλλά από υπό–τάξη (Subclass) όπου το Μετέωρο βήμα της Κοινωνικής του Ανυπαρξίας – Lumpen– συναγωνίζεται την χυδαιότητα του Μικροαστού. Όμως δεν είναι καν Μικροαστός της Παραγωγής (Περιεχόμενο) αλλά Lumpen της Μικροαστικής Χυδαιότητας (Μορφή).
Είναι με άλλα λόγια μια μορφή χωρίς περιεχόμενο, Φαίνεσαι χωρίς Είναι, Καθρέφτης που δεν αντανακλά την Πραγματικότητα αλλά τον Εαυτό του δηλαδή το Μηδέν. Είναι ένα περιφερόμενο Μηδέν το οποίο ανέκαθεν σιτίζονταν από άλλους… Τώρα με τον Διορισμό στο Δημόσιο αυτό επισφραγίστηκε επίσημα, πέρασε σε ΦΕΚ και το Μηδέν πέρασε από την Ανυπαρξία στην Ύπαρξη δηλαδή … στο Ελληνικό Δημόσιο.
Είναι η Αποκορύφωση της Απόλυτης Ιδέας του Hegel όχι όμως σε Θεωρητικό Επίπεδο Φιλοσοφίας… Ο μέσος ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ του Δημοσίου είναι ένα πολύ πρακτικό άτομο όσον αφορά την βόλεψη του, τον μισθάκο του και την τακτοποίηση του.
Η Απόλυτη Ιδέα είναι ο Διορισμός του που σε τελευταία ανάλυση του οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ και για τον οποίο μανιωδώς κοπίασε. Στο κάτω–κάτω, αλλάζουμε το Κράτος από Μέσα.
Εάν δεν το καταλάβατε, καταλαμβάνει το Κράτος «Για να το αλλάξει» εκ των έσω… Για το Καλό της Αριστεράς και των Υποτελών Τάξεων. Αμήν…
Με αυτό τον Μικροαστικο Αχταρμά ο Τσίπρας θέλει να φτιάξει μια «Αριστερή Σοσιαλδημοκρατία». Ας του θυμίσουμε πως η Σοσιαλδημοκρατία της Bellle Epoque του Εργατικού Κινήματος– Β’ Διεθνής, Μεταπολεμική Σοσιαλδημοκρατία έως το ’90 περίπου – Σήμαινε:
(α). Ύπαρξη Ανεπτυγμένου Βιομηχανικού Καπιταλισμού.
(β). Βιομηχανική Αστική Τάξη και κυρίως Βιομηχανική Εργατική Τάξη.
(γ). Τεράστια Οργάνωση των Βιομηχανικών Συνδικάτων.
(δ). Ανοδικό, ανεπτυγμένο Καπιταλισμό.
(ε). Σοσιαλιστική Μαρξιστική Θεωρία τουλάχιστον έως την δεκαετία του ’80.
Από την Ελλάδα εκλείπουν όλα τα παραπάνω. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με την εργατική τάξη την οποία απεχθάνεται, υποτιμά και αποτάσσει μια και δεν είναι του επιπέδου του. Όσο για τα Συνδικάτα, αλλάζουμε συζήτηση. Απλά, δεν υπάρχουν.
Τι μένει; Το Δημόσιο, σαν το άπαρτο κάστρο της ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ Κυριαρχίας. Εκεί αναπτύσσεται η Βιολογική καλλιέργεια της «Δικαιωματικής Αριστερά των Μειονοτήτων». Εισαγόμενος, κακέκτυπος και γελοίος στη μορφή Μικροαστικός Φεμινισμός των Δημοσίων Υπάλληλων, σεξουαλικές Μειονότητες μαζί με τις οποίες διαδηλώνει και ο Ευκλείδης όταν έχει κέφια, δροσερός και αφράτος αντισεξισμός και – εννοείται…– Περιβαλλοντισμός των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) με Overdose Συνταγή, έτσι για να μην δυσαρεστείται και το Γερμανικό Κεφάλαιο το οποίο κυριαρχεί απόλυτα στον Τομέα…
Αυτό το άπαρτο Κάστρο δηλαδή το Δημόσιο θα το κρατήσει με λύσσα ο ΣΥΡΙΖΑ για να διορίσει τις χιλιάδες των Πραιτοριανών του, να διαιωνίσει την Κυριαρχία του και να πέσει στα μαλακά στις επόμενες εκλογές.
Είναι το Απόλυτο Κρατικό Κόμμα των τελευταίων δεκαετιών ίσως και ολοκλήρου του 20ου Αιώνα, απορροφά τους πόρους της Ελληνικής Κοινωνίας για να σιτίζεται μια Μεσαία και Ανώτερη Γραφειοκρατία, μισεί την Κοινωνία και κάθε τι Παραγωγικό, αποστρέφεται τις Παραγωγικές Τάξεις σαν Χολέρα και αποτελεί την Απόλυτη Επιτομή του Μηδενός δηλαδή του Lumpen Μικροαστού.
Από την «Φαντασία στην Εξουσια» προχωρήσαμε στο «Μηδέν στην Εξουσία», πλησίστιοι πλέον για την απόλυτη καταστροφή που καταφθάνει όπως οι Τέσσερις Ιππείς της Αποκάλυψης.
Καιρός για αντίδραση.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893
– Πρώτα–πρώτα σχετικά με το σκάνδαλο Novartis, εκτός από τις... απίστευτες Αλληλοκατηγορίες και υποβολές μηνύσεων, μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαριστεί σχεδόν τίποτα (π.χ. Τροφοδότης Λογαριασμός σε όνομα κάποιου ή άλλα αδιάσειστα στοιχεία).
Αντίθετα, ο Φρουζής, σαν πρόεδρος του ΣΦΕΕ και της ελληνικής ΝΟVARTIS, επεδίωκε πάντα να έχει συνάντηση και με τους Κυβερνητικούς αλλά και με την τότε αντιπολίτευση (Τσίπρας). Αυτό είναι το μάλλον σίγουρο….
–Δεύτερο θέμα, η περιλάλητη «Έξοδος στις Αγορές» – το υποτιθέμενο βαρύ προεκλογικό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ…– το οποίο αποδεικνύεται κάθε μέρα που περνάει μια τεράστια φούσκα από αυτές που έχει ειδικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ίδια στασιμότητα και στα εθνικά και εξωτερικά θέματα όπου η ολοένα αυξανομένη επιθετικότητα της Τουρκίας αντιμετωπίζεται με πομφόλυγες «Δημοκρατισμού» και «Ευρωπαϊσμού» από τα βαριά κανόνια του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Ράμπο (Καμμένος), ο Δικαιωματιστής της Ευπρέπειας (Κουβέλης) και ο Ταλλευράνδος (Κοτζιάς).
Έχουμε γράψει επανειλημμένα από την στήλη αυτή για τον δισυπόστατο, διπολικό Μικροαστό του Δημοσίου που αποτελεί το DNA τou Ηomo Syrizeikus και που Βγαίνει αυθόρμητα, χωρίς καμιά προσπάθεια, σε κάθε σκέψη ή ενέργεια τους. Από τις Neoliberal Φεμινίστριες μέχρι την βαριά και ασήκωτη Πανεπιστημιακή Ιντελιγκέντσια του πρώην ΚΚΕ εσωτερικού και η οποία στελεχώνει το άνω τμήμα του Κρατικού Μηχανισμού και από εκεί στους πρώην Lumpen και (γενικά) περιφερομένους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ που διορίστηκαν προσφάτως στο Δημόσιο και πίνουν νερό στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Homo Syrizeikus αποτελεί τον κατεξοχήν άνθρωπο του Δημοσίου και μάλιστα στη Lumpen εκδοχή του.
Από τα «Αλώνια στα Σαλόνια» ή από την αεργία και το ψευτο–επαναστατιλίκι του Lumpenism στις ΜΚΟ του «Δικαιωματικού Ανθρωπιστή Soros» και από εκεί στη ζύμωση για τα «Δικαιώματα» όλων των Περιθωριακών της Αστικής Κοινωνίας που ανέβηκαν το Βάθρο του «Αυτοκράτορα όλων των Δικαιωματιστών», ο δρόμος του μίζερου Lumpen Μικροαστού καταλήγει συνήθως στο Δημόσιο όπου ο διορισμός αποτελεί την επισφράγιση των «κόπων» του και της (δήθεν) αριστερής του δραστηριότητας.
Έχοντας συνειδητή απέχθεια και υποσυνείδητη αποστροφή για τον Ιδιωτικό/Παραγωγικό Τομέα όπου η θέση του μισθωτού εργαζομένου δεν τους αρκεί – όταν παριστάνεις τον «Οργανικό διανοούμενο» έχεις απαιτήσεις …– αλλά ούτε και του Ελεύθερου Επαγγελματία όπου χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες αντοχής, ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ σε καμία περίπτωση δεν θα γινόταν εργάτης, εργαζόμενος, γενικά μισθωτός οποιουδήποτε ιδιωτικού και παραγωγικού τομέα. Ο ίδιος ακούει την λέξη Εργοστάσιο και ανατριχιάζει, τον όρο Παραγωγή και παθαίνει συνεχόμενα εγκεφαλικά για να μην μιλήσουμε για επάρατες έννοιες όπως Ελεύθεροι Επαγγελματίες, Νέος Επιχειρηματίας και άλλα βδελυρά υποστυλώματα του «Συστήματος» και το οποίο – εννοείται…– σφόδρα πολεμά με μεταμεσονύκτιες αγρύπνιες στα μπαράκια και τις καφετέριες.
Δεν αρνείται, βεβαίως, μια καλοπληρωμένη –αυτονόητο…– θέση σε ΜΚΟ όπου η ανθρωπιστική του συνείδηση, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, βρίσκει την ιδανική της εκπλήρωση και όραμα ζωής. Προτιμώνται πάντα οι αγαπημένες του μειονεκτικές ομάδες – Πρόσφυγες, Ομοφυλόφιλοι, Τρανσέξουαλ κ.α.– για να μπορεί να αποδώσει καλύτερα το παλικάρι, όχι κάτι διαφορετικό…
Το Δημόσιο όμως και ο διορισμός – μπορεί και η απλή υπόσχεση Διορισμού– λειτουργούν καταλυτικά για την κοινωνική του συνείδηση που είναι φτιαγμένη από εύπλαστο και εύκαμπτο υλικό. Εφόσον διοριστεί – ποτέ δεν ήταν αχάριστος…– γίνεται βασιλικότερος του Βασιλέως. Η όποια κριτική του διάσταση πάει περίπατο, οι ελάχιστες ευγένειες που του έμειναν εξαφανίζονται και οι συνεχείς ευχαριστίες του στον Θεό που τον διόρισε παίρνουν την μορφή Μωσαϊκού Νόμου. Το Ου Μοιχεύσεις γίνεται Ου αλλαξοπιστήσεις, το Ου Φονεύσεις μεταμορφώνεται σε Ου Ενδώσεις στον πόνο του Πλησίον.
Νομίζοντας, πεπεισμένος ων, πως έχει αλλάξει Κοινωνική Διαστρωμάτωση αποκτά οπαδικά χαρακτηριστικά χειροκροτητή και κλακαδόρου μπροστά στον οποίο οι οπαδοί του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟΚ μοιάζουν με Ναυτοπρόσκοπους.
Αρχίζει και επαναδιατυπώνει την Πραγματικότητα σύμφωνα με τα μέτρα του Βολέματός του και σε ευθεία αναλογία με το ποσό του μισθού που εισπράττει κάθε μήνα.
Οι φουκαράδες χρεωμένοι που χάνουν τα σπίτια τους βαφτίζονται «Στρατηγικοί κακοπληρωτές», οι Συνδικαλιστές «Σαματατζήδες του ΠΑΜΕ» και οι εξαθλιωμένοι που ψάχνουν στα σκουπίδια ονοματίζονται «Ανύπαρκτοι» ή Fake News του ΣΚΑΙ. Δεν χρειάζεται να μιλήσει για τις αυτοκτονίες, είναι τελείως περιττό. Με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κόσμος σταμάτησε να αυτοχειριάζεται και ο κόσμος έχει πλέον χαμογελαστό πρόσωπο όπως μας διαβεβαιώνει ο Πρωθυπουργός, αλάνθαστος ερμηνευτής της Πραγματικότητας…
Αν τέλος, έλθουμε και στο επίπεδο συζήτησης που είναι πλέον «ικανός» να κάνει ο νεοδιορισθείς ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ του Δημοσίου, μια απλή ματιά στα Social Media είναι αρκετή. Ο στοιχειώδης διάλογος του είναι άγνωστος και η απίστευτη ημιμάθεια του συναγωνίζεται το διαστημικό πλάτος του Δημοσιοϋπαλληλικού του Κρετινισμού, εννοείται όλα τα παραπάνω καρυκευμένα με ακατάσχετο υβρεολόγιο τελευταίας κοπής πάντα σύμφωνα με τα νάματα της Μεγάλης του Γένους Σχολής (Σχολή Καρανίκα). Όποιος παρατηρεί την πολιτική δουλοπρέπεια, την απίστευτη αμάθεια και κομπορρημοσύνη συν το παραληρηματικό υβρεολόγιο των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ στα Μedia κανονικα δεν θα πρέπει να παραξενεύεται.
Ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ που διορίστηκε στο Δημόσιο σε συντριπτικό ποσοστό δεν προέρχεται από καμιά κοινωνική τάξη του παραγωγικού Τομέα. Δεν είναι καν Μικροαστός Παλαιάς Κοπής – Μικροεπιχειρηματίας, Βιοτέχνης, Ελεύθερος Επαγγελματίας ή Καταστηματάρχης– αλλά Lumpen Μικροαστός με υπέρμετρο τονισμό στο πρώτο συνθετικό.
Δεν προέρχεται από Τάξη αλλά από υπό–τάξη (Subclass) όπου το Μετέωρο βήμα της Κοινωνικής του Ανυπαρξίας – Lumpen– συναγωνίζεται την χυδαιότητα του Μικροαστού. Όμως δεν είναι καν Μικροαστός της Παραγωγής (Περιεχόμενο) αλλά Lumpen της Μικροαστικής Χυδαιότητας (Μορφή).
Είναι με άλλα λόγια μια μορφή χωρίς περιεχόμενο, Φαίνεσαι χωρίς Είναι, Καθρέφτης που δεν αντανακλά την Πραγματικότητα αλλά τον Εαυτό του δηλαδή το Μηδέν. Είναι ένα περιφερόμενο Μηδέν το οποίο ανέκαθεν σιτίζονταν από άλλους… Τώρα με τον Διορισμό στο Δημόσιο αυτό επισφραγίστηκε επίσημα, πέρασε σε ΦΕΚ και το Μηδέν πέρασε από την Ανυπαρξία στην Ύπαρξη δηλαδή … στο Ελληνικό Δημόσιο.
Είναι η Αποκορύφωση της Απόλυτης Ιδέας του Hegel όχι όμως σε Θεωρητικό Επίπεδο Φιλοσοφίας… Ο μέσος ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ του Δημοσίου είναι ένα πολύ πρακτικό άτομο όσον αφορά την βόλεψη του, τον μισθάκο του και την τακτοποίηση του.
Η Απόλυτη Ιδέα είναι ο Διορισμός του που σε τελευταία ανάλυση του οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ και για τον οποίο μανιωδώς κοπίασε. Στο κάτω–κάτω, αλλάζουμε το Κράτος από Μέσα.
Εάν δεν το καταλάβατε, καταλαμβάνει το Κράτος «Για να το αλλάξει» εκ των έσω… Για το Καλό της Αριστεράς και των Υποτελών Τάξεων. Αμήν…
Με αυτό τον Μικροαστικο Αχταρμά ο Τσίπρας θέλει να φτιάξει μια «Αριστερή Σοσιαλδημοκρατία». Ας του θυμίσουμε πως η Σοσιαλδημοκρατία της Bellle Epoque του Εργατικού Κινήματος– Β’ Διεθνής, Μεταπολεμική Σοσιαλδημοκρατία έως το ’90 περίπου – Σήμαινε:
(α). Ύπαρξη Ανεπτυγμένου Βιομηχανικού Καπιταλισμού.
(β). Βιομηχανική Αστική Τάξη και κυρίως Βιομηχανική Εργατική Τάξη.
(γ). Τεράστια Οργάνωση των Βιομηχανικών Συνδικάτων.
(δ). Ανοδικό, ανεπτυγμένο Καπιταλισμό.
(ε). Σοσιαλιστική Μαρξιστική Θεωρία τουλάχιστον έως την δεκαετία του ’80.
Από την Ελλάδα εκλείπουν όλα τα παραπάνω. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με την εργατική τάξη την οποία απεχθάνεται, υποτιμά και αποτάσσει μια και δεν είναι του επιπέδου του. Όσο για τα Συνδικάτα, αλλάζουμε συζήτηση. Απλά, δεν υπάρχουν.
Τι μένει; Το Δημόσιο, σαν το άπαρτο κάστρο της ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ Κυριαρχίας. Εκεί αναπτύσσεται η Βιολογική καλλιέργεια της «Δικαιωματικής Αριστερά των Μειονοτήτων». Εισαγόμενος, κακέκτυπος και γελοίος στη μορφή Μικροαστικός Φεμινισμός των Δημοσίων Υπάλληλων, σεξουαλικές Μειονότητες μαζί με τις οποίες διαδηλώνει και ο Ευκλείδης όταν έχει κέφια, δροσερός και αφράτος αντισεξισμός και – εννοείται…– Περιβαλλοντισμός των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) με Overdose Συνταγή, έτσι για να μην δυσαρεστείται και το Γερμανικό Κεφάλαιο το οποίο κυριαρχεί απόλυτα στον Τομέα…
Αυτό το άπαρτο Κάστρο δηλαδή το Δημόσιο θα το κρατήσει με λύσσα ο ΣΥΡΙΖΑ για να διορίσει τις χιλιάδες των Πραιτοριανών του, να διαιωνίσει την Κυριαρχία του και να πέσει στα μαλακά στις επόμενες εκλογές.
Είναι το Απόλυτο Κρατικό Κόμμα των τελευταίων δεκαετιών ίσως και ολοκλήρου του 20ου Αιώνα, απορροφά τους πόρους της Ελληνικής Κοινωνίας για να σιτίζεται μια Μεσαία και Ανώτερη Γραφειοκρατία, μισεί την Κοινωνία και κάθε τι Παραγωγικό, αποστρέφεται τις Παραγωγικές Τάξεις σαν Χολέρα και αποτελεί την Απόλυτη Επιτομή του Μηδενός δηλαδή του Lumpen Μικροαστού.
Από την «Φαντασία στην Εξουσια» προχωρήσαμε στο «Μηδέν στην Εξουσία», πλησίστιοι πλέον για την απόλυτη καταστροφή που καταφθάνει όπως οι Τέσσερις Ιππείς της Αποκάλυψης.
Καιρός για αντίδραση.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893
Σχόλια