Η συνθήκη GATT το 1947 και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου το 1995 (όπου σημειωτέον δεν συμμετείχαν η Γιουγκοσλαβία και η Συρία, οι οποίες όλως τυχαίως ‘ισοπεδώθηκαν’ μετα απο ‘δημoκρατικές δυνάμεις’ της δύσης), αποτέλεσαν προπομπούς της Παγκοσμιοποίησης. Ομως, η συμφωνία NAFTA (1994) και οι επερχόμενες CETA, TTIP και Trans-Pacific Partnership (TPP), ήταν εκεινες οι συμφωνίες που όχι απλά μείωσαν δραματικά δασμούς, αλλά οδηγούν σε προνομιακό νομικό καθεστώς τις πολυεθνικές έναντι των εθνικών εταιριών, αλλά και των εθνικών κρατών και πολιτών! Όλα αυτά έφεραν ανάπτυξη για λίγους και δεινά για πολλούς και άσχημο τέλος. Η Παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η παγκόσμια οικονομική και πολιτισμική ενοποίηση προς όφελος των πολυεθνικών, οδήγησε σε κατάρρευση την παγκόσμια οικονομία.
Αποτελέσματα της Παγκοσμιοποίησης
Οι πολυεθνικές, κυρίως 300 περίπου εταιρίες, κατάφεραν μέσα στα τελευταία 50 χρόνια να υφαρπάξουν 20% του παγκόσμιου πλούτου. Το κέρδος απο το μερίδιο αυτό, μέσα απο αδιαφανή τριγωνικά εταιρικά σχήματα το ‘πάρκαραν’ σε φορολογικούς παράδεισους , με εικονικά τιμολόγια, και με κομμάτι αυτού καταφέρνουν εκτοτε να εξαγοράζουν πολιτικούς, να εκβιάζουν κυβερνήσεις και αγορές και να εγκαθιδρύσουν, μεσα απο τους Οργανισμούς τους (think tanks, επιτροπές σε Κομισιόν-ΕΕ και ΗΠΑ, εξαγορασμένα ΜΜΕ, με υπερεθνικούς οργανισμους-οπως Παγκόσμια τραπεζα- και περιοδικές συναντησεις με ηγετες οπως Νταβός Φόρουμ, Trilateral Agreement, Μπιλντεμπεργκ κλαμπ) συγκαλυμμένη παγκόσμια δικτατορία.
Η ατζέντα που αυτες οι εταιρίες επέβαλλαν, οδήγησε στην επιβολή του ‘υβριδιακού προτύπου’ ανθρώπου. Πολίτη χωρίς σοβαρό μισθό, χωρίς σύνταξη, χωρίς δικαιώματα και χωρίς εθνική ή άλλη ταυτότητα. Παράλληλα ο καταναλωτής, η κυβέρνηση ή οι εθνικές εταιρίες θα ηταν αδύνατο να ορθώσουν αναστημα στις πολυεθνικές.
Ενω η ατζέντα αυτη πέρασε σε σειρά χωρών, απο Γερμανία (1990-2010) ως Σκανδιναβικές χώρες τα κέρδη των εταιριών αυτων αυξάνονταν 15%-20% ετησιως και οι μισθοί των εργαζομένων στις Δυτικές χωρες εμειναν καθηλωμενοι στα επίπεδα του 1965-1970, με παράλληλο υπερδανεισμό των νοικοκυριών που φτανει πλέον το 200%-300% του ΑΕΠ ακομη και σε χωρες οπως Ελβετια ή Ολλανδια! Πρόκειται για ‘εργαζόμενους’ χωρίς περιουσία ουσιαστικά, με σημαντικό χρέος που απλά ζουν για να πληρώνουν το χρέος τους, οπως οι πρωτοι Αμερικανοι δουλευαν για 10 χρονια για να πληρωνουν το χρέος τους στους πλοιοκτήτες που τους μετέφεραν στις ΗΠΑ! Μια νέα γενιά ‘ελεύθερων-δούλων’! Οι εθνικές εταιρίες γκρεμίστηκαν, έκλεισαν, η μεσαία ταξη εξαφανίστηκε και πλέον σχεδόν καμμιά εργασία δεν ειναι καλοπληρωμένη στη δυση.
Πως κατάρρευσε το ‘Μάτριξ’ των πουλημένων ΜΜΕ
Κατα τα τελευταία 15 χρόνια, με την διάδοση της τεχνολογίας, και το διαδικτυο, η απόλυτη κυριαρχια των πολυεθνικα ελεγχόμενων ΜΜΕ περιορίστηκε. Η ανάπτυξη του facebook, twitter, Vk , διαδικτυακών σαιτς κλπ, επέτρεψε την ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Ο κόσμος, κατ αρχην οι νέοι και μετα και οι υπόλοιποι, ενημερώθηκαν και για οσαν υπάρχουν πέρα από το , ας πούμε, ‘Ματριξ’, που τα κυριαρχα ΜΜΕ δημιούργησαν. Η αμφισβήτηση ξεκίνησε απο τις ανεπτυγμένες ελευθερες κοινωνίες της δύσης, την Αγγλία και ΗΠΑ και ευνοήθηκε απο το ξύπνημα της Ρωσίας. Το ‘Ματριξ’ εσπασε και οι πρώτες δυναμεις ενάντια στην παγκοσμιοποίηση κέρδισαν μεγάλες εκλογικές μάχες, όπως στις ΗΠΑ (Τραμπ, παρ ολιγον Σάντερς στο Δημ/κο κομμα) και Αγγλία (Τερεζα Μει, Τζερεμι Κόρμπιν στο Εργατικό κομμα). Η διάλυση ‘δια χειρός Ντόναλτ Τράμπ’ των τερατουργημάτων TTIP και Trans-Pacific Partnership (TPP), και πιθανώς NAFTA, όπως και το BREXIT, η έξοδος της Αγγλίας απο την Γερμανοκρατούμενη ΕΕ, αποτελούν τα εμβλήματα της νέα αυτής επανάστασης.
Στην Αγγλία , η ‘μάχη των μαχών’;
100 δις ειναι το ετησιο Αγγλικο εμπορικό έλλειμα (πλεονασμα για Γερμανια) που πηγαίνει στις τσέπες των Γερμανών μεγαλοβιομήχανων καθε χρονο. Το ‘κλείσιμο των ελλειμάτων’ με την ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας, οδηγεί σε μια εντελώς νεα κατάσταση, τοσο για Αγγλία οσο και Γερμανία. Πίσω ομως από τα παγωμένα βλέμματα της Γερμανικής ηγεσίας στην ΕΕ βρίσκονται όχι μονο η Γερμανική στρατηγική αλλά και τα τεράστια συμφέροντα πολυεθνικών, που εχουν παρει υπεργολαβία Γερμανοί πολιτικοί και οι Βρυξέλλες. Πραγματικός αντίπαλος της Αγγλίας είναι η παγκοσμιοποίηση. Θα μπορέσουν οι Εγγλέζοι, ο λαός που συνέτριψε τον Χιτλερ καταδιώκοντας τον μεχρι και τη Βόρειο Αφρική, να κερδίσει ξανά;
Η Αγγλία μετά το BREXIT
Oπως κάθε τι νέο που γεννιέται σταδιακά αναπτύσσει σχήμα, όραση και σταδιακά στέκεται στα πόδια του, έτσι και η Αγγλία μετα το Brexit. Αποκαθίσταται ο βηματισμός, η χώρα κινείται ταχύτατα προς τα μπροστά.Με βαση τα τελευτaία στατιστικά στοιχεία η ανεργία γκρεμίστηκε στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων…43 ετων, πέφτοντας στο 4,3% που ηταν η ανεργία τον Μαιο του 1975. Προκειται δηλαδή για επίπεδα που δεν γνώρισε η σημερινή γενιά. Απο διάφορες οπτικές γωνίες, τόσο οι Συντηρητικοί όσο και το Εργατικό κομμα αποδομούν την παγκοσμιοποίηση. Η χώρα, υπο την ηγεσία της Συντηρητικής Τερέζας Μει, με τον λεγόμενο ‘Λευκό Χαρτη’ τον στρατηγικό δηλαδή σχεδιασμό που την οδηγεί σε ανάπτυξη , σε τομεις όπως βιοτεχνολογία, τεχνητη νοημοσύνη και φαρμακοβιομηχανία, οδηγεί τους κολοσσιαίους παραγωγικούς πόρους της χωρας όχι στις τσέπες 50 πολυεθνικών αλλά την αναπτυξη της χωρας, τη δημιουργία καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας. Αυτό αποτελεί τεραστιας σημασίας στροφή, καθως ως τωρα γινονταν ΠΛΕΙΟΔΟΣΙΑ συμφωνιών ξεπουλήματος των εθνικων πόρων πρός οφελος λιγων πολυεθνικών. Παρότι με πραξικόπημα προσπάθησαν να ανατρεψουν τους δυο αντισυστημικούς ηγέτες, τόσο την Τερέζα Μει, όσο και τον Τζερεμι Κόρμπιν, τον χαρισματικό αρχηγο του Εργατικου κομματος, οι προσπάθειες του ‘συστηματος’ επεσαν στο κενό.
Ο υπόδικος Τονι Μπλέρ, και το σχέδιο του Τζέρεμι Κόρμπιν
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, πλέον εκτόπισε τους ‘άχυρανθρωπους’ του Τονι Μπλερ, του Εγγλέζου πρωην πρωθυπουργου που εχει χέρια ματωμένα απο το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, της Λιβύης, του Ιρακ. Προσφατα ο Κορμπιν το κατάφερε καθώς πήρε τον έλεγχο του Εθνικού Συμβούλιου του Εργατικού Κόμματος, που ελέγχονταν ως τώρα απο τους ανθρώπους του υπόδικου, κατηγορούμενου για εγκλήματα πολέμου Τονι Μπλερ. Ο Κόρμπιν διέλυσε έτσι τα σχέδια ανατροπής του Brexit, καθώς υποστηρίζει και σέβεται τη λαϊκή βούληση.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν, θα αποδομήσει τον τρόπο λειτουργίας του Τραπεζικού συστήματος στην Βρετανία. Ξεκαθάρισε ότι η χρηματοδότηση πρέπει να είναι “ο υπάλληλος της βιομηχανίας, όχι οι κύριοι όλων μας”, ενώ αν εκλεγεί κυβέρνηση θα μπορει να αποτρέψει “εχθρικές εξαγορές”, οπως εξάλλου κανει τωρα και ο Τράμπ.
Ετσι, η κυριαρχία των ανήθικων Τραπεζιτών στην διάλυση του παραγωγικού μοντέλου, βαίνει προς το τέλος της. Αν και απο άλλη οπτική απο την Τερέζα Μέι, ο Κορμπιν, με την ομιλία του δειχνει οτι ξετυλίγεται πλέον μια εναλλακτική δημοκρατική ατζέντα που θα επιτρέψει τον απεγκλωβισμο της χωρας απο την παγκοσμιοποίηση. Η Αγγλία δείχνει τον δρόμο της απόδρασης και ανάπτυξης στους λαούς, όπως ακριβώς έκανε στο β παγκόσμιο οταν γκρέμισε το Γερμανικό ναζισμό.
Επίλογος
Νίκη του Εγγλέζικου μοντέλου οδηγεί στο σκουπιδοκάλαθο τα σχεδια προλεταριοποίησης της μισής Ευρώπης και υπόταξης της στα σχέδια της Γερμανίας. Δημιουργεί ένα νέο παγκόσμιο αναπτυξιακό μοντέλο και γκρεμίζει τον πιο σάπιο θύλακα της παγκοσμιοποίησης που εδράζεται στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ανοίγει το δρόμο στους λαούς της Ευρώπης για αξιοπρεπείς μισθούς, ανάκαμψη εθνικών εταιριών, επιστροφή της δύσης στις αξίες της ελευθερίας και του ανταγωνισμού.
Οπως ο Ντόναλτ Τραμπ συνέτριψε την κυριαρχία των πολυεθνικών και υποχρεώνει εταιρίες όπως η Apple να επανεπενδύουν τα χρήματα σε ΗΠΑ, έτσι και η Αγγλία κόβει το ‘συρματόπλεγμα’ των πολυεθνικών και ανοίγει το δρόμο για να γκρεμιστεί η παγκοσμιοποίηση στην Ευρώπη, τον δεύτερο θύλακα της! Η ανθρωπότητα βαδίζει σε μιά νέα πορεία, βρίσκοντας ξανά τον χαμένο εαυτό της!
Η ανθρωπότητα μπορεί να ελπίζει ξανά! Τα έθνη και οι λαοί θα νικήσουν!
Δρ. Κωνσταντίνος Βέργος
Καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία
Σχόλια