Η Merkel επιζητεί το διάλογο ακόμα και με δύσκολους εταίρους ενώ ο Macron τις πιο θεαματικές εμφανίσεις και μπορεί να γίνει πιο άμεσος και φιλικός
Τον τίτλο του «ηγέτη της Ευρώπης» ακόμη και του λεγόμενου
«ελευθέρου κόσμου» διεκδικεί ο γάλλος πρόεδρος Em. Macron από τη
γερμανίδα καγκελάριο Merkel. Η ισχυρή κυρία της Ευρώπης διατηρούσε τον
τίτλο επί χρόνια μετά μάλιστα και την εκλογή Trump.Το αμερικανικό περιοδικό Time σε πρωτοσέλιδο του διερωτάται «εάν ο γάλλος πρόεδρος είναι τελικά αυτός ο ηγέτης της Ευρώπης» παραθέτοντας μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία.
«Η A. Merkel επί χρόνια έπαιζε το πρώτο βιολί στην Ευρώπη και κανείς δεν το αμφισβητούσε. Μετά τη νίκη του Trump στις ΗΠΑ πολλές εφημερίδες έγραψαν πως τώρα η Merkel είναι «ο αρχηγός του ελεύθερου κόσμου». Τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι πριν από μερικούς μήνες. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο όμως τα πράγματα άλλαξαν. Το κόμμα της Καγκελαρίου έχασε πάρα πολλές ψήφους, άρα και ισχύ, στις τελευταίες εκλογές.
Από την άλλη πλευρά στη Γαλλία, ο Πρόεδρος Em. Macron είναι το νέο αστέρι της πολιτικής. Ο νεαρός Γάλλος πολιτικός θεωρείται χαρισματικός και έλαμψε με τη νίκη του εναντίον της ακροδεξιάς υποψήφιας Marine LePen. Κατάφερε επίσης να περάσει τις αλλαγές στο εργασιακό παρά τις αντιδράσεις που είχαν δημιουργηθεί. Στα τεσσαρακοστά του γενέθλια, η πλειονότητα των Γάλλων τον χαρακτήρισε μάλιστα «έναν καλό Πρόεδρο».
Ο Macron δεν τα πάει καλά μόνο στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό. Ένα λαμπερό δείπνο με τον Trump στον πύργο του Άιφελ και η υποδοχή του Ρώσου Προέδρου Putinν στο ανάκτορο των Βερσαλλιών ακολούθησαν μια σειρά από πρωτοβουλίες όσον αφορά στην πολιτική στην Αφρική και τελευταία η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Erdogan. «Παίζει το ισχυρό χαρτί του παραδοσιακού ρόλου της γαλλικής διπλωματίας που αναμειγνύεται σε πολιτικά ζητήματα σε όλο τον κόσμο» δηλώνει ο Stefan Zeindedorf, αναπληρωτής διευθυντής του Γαλλογερμανικού Ινστιτούτου στο Λούντβιγκσμπουργκ.
Που διαφέρουν Merkel και Macron
Η Merkel και ο Macron διαφέρουν όμως και σε κάτι άλλο. Η Γερμανίδα Καγκελάριος για παράδειγμα επιζητεί το διάλογο ακόμα και με δύσκολους εταίρους, όπως είναι ο Trump, ο Putin ή ο Erdpgan, αλλά παραμένει πάντοτε εντός πρωτοκόλλου, είναι ψύχραιμη και κρατά αποστάσεις. Ο Γάλλος Πρόεδρος από την άλλη πλευρά, προτιμά τις πιο θεαματικές εμφανίσεις και μπορεί να γίνει πιο άμεσος και φιλικός με έναν τρόπο λίγο περίεργο. Για παράδειγμα, δεν άφηνε το χέρι του Trump κατά τη διάρκεια χειραψίας ή του είπε κάποια στιγμή με στόμφο «κάνε και πάλι τον πλανήτη μεγάλο».
Δεν πάει πολύ καιρός που το περιοδικό Time χαρακτήρισε την καγκελάριο Μέρκελ «Κυρία Ευρώπη», ωστόσο τώρα αποκαλεί τον Macron ως «τον επόμενο ηγέτη της Ευρώπης». Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ωστόσο πως είναι επικίνδυνο να επικεντρώνεται κανείς σε πρόσωπα και όχι σε πολιτικές. Ο Macron δεν φαίνεται πάντως να έχει βλέψεις για έναν ηγεμονικό ρόλο στην Ευρώπη και η Merkel είναι γενικά ανοιχτή στο διάλογο. Θα πρέπει όμως πρώτα να επιλύσει ένα σοβαρό πρόβλημα στο εσωτερικό και αυτό είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης. Το σίγουρο πάντως είναι πως ο ένας χρειάζεται τον άλλο.
www.bankingnews.gr ΠΗΓΗ
Blogger:
Δείτε τώρα και τις παρακάτω εγγραφές.
1. Είναι ο Μακρόν η νέα Μέρκελ;
Η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ήταν μέχρι σήμερα
συνηθισμένη να έχει τον ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη. Τώρα φαίνεται πως θα
πρέπει να τον μοιραστεί με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν. Ωστόσο ο
ένας χρειάζεται τον άλλο.
Η Άνγκελα Μέρκελ επί χρόνια έπαιζε το πρώτο βιολί στην Ευρώπη και
κανείς δεν το αμφισβητούσε. Μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ
πολλές εφημερίδες έγραψαν πως τώρα η Μέρκελ είναι «ο αρχηγός του
ελεύθερου κόσμου». Τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι πριν από μερικούς μήνες.
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο όμως τα πράγματα άλλαξαν. Το κόμμα της
Καγκελαρίου έχασε πάρα πολλές ψήφους, άρα και ισχύ, στις τελευταίες
εκλογές.
Από την άλλη πλευρά στη Γαλλία, ο Πρόεδρος Εμμανουέλ Μκρόν είναι το νέο αστέρι της πολιτικής. Ο νεαρός Γάλλος πολιτικός θεωρείται χαρισματικός και έλαμψε με τη νίκη του εναντίον της ακροδεξιάς υποψήφιας Μαρίν Λεπέν. Κατάφερε επίσης να περάσει τις αλλαγές στο εργασιακό παρά τις αντιδράσεις που είχαν δημιουργηθεί. Στα τεσσαρακοστά του γενέθλια, η πλειονότητα των Γάλλων τον χαρακτήρισε μάλιστα «έναν καλό Πρόεδρο».
Και ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν τα πάει καλά μόνο στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό. Ένα λαμπερό δείπνο με τον Τραμπ στον πύργο του Άιφελ και η υποδοχή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στο ανάκτορο των Βερσαλλιών ακολούθησαν μια σειρά από πρωτοβουλίες όσον αφορά στην πολιτική στην Αφρική και τελευταία η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. «Παίζει το ισχυρό χαρτί του παραδοσιακού ρόλου της γαλλικής διπλωματίας που αναμειγνύεται σε πολιτικά ζητήματα σε όλο τον κόσμο» δηλώνει ο Στέφαν Ζάιντεντορφ, αναπληρωτής διευθυντής του Γαλλογερμανικού Ινστιτούτου στο Λούντβιγκσμπουργκ.
Δεν είναι καλός ένα ηγεμονικός ρόλος στην Ευρώπη
Η Μέρκελ και ο Μακρόν διαφέρουν όμως και σε κάτι άλλο. Η Γερμανίδα Καγκελάριος για παράδειγμα επιζητεί το διάλογο ακόμα και με δύσκολους εταίρους, όπως είναι ο Τραμπ, ο Πούτιν ή ο Ερντογάν, αλλά παραμένει πάντοτε εντός πρωτοκόλλου, είναι ψύχραιμη και κρατά αποστάσεις. Ο Γάλλος Πρόεδρος από την άλλη πλευρά, προτιμά τις πιο θεαματικές εμφανίσεις και μπορεί να γίνει πιο άμεσος και φιλικός με έναν τρόπο λίγο περίεργο. Για παράδειγμα, δεν άφηνε το χέρι του Τραμπ κατά τη διάρκεια χειραψίας ή του είπε κάποια στιγμή με στόμφο «κάνε και πάλι τον πλανήτη μεγάλο».
Δεν πάει πολύ καιρός που το περιοδικό Time χαρακτήρισε την καγκελάριο Μέρκελ «Κυρία Ευρώπη», ωστόσο τώρα αποκαλεί τον Μακρόν ως «τον επόμενο ηγέτη της Ευρώπης». Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ωστόσο πως είναι επικίνδυνο να επικεντρώνεται κανείς σε πρόσωπα και όχι σε πολιτικές. Ο Μακρόν δεν φαίνεται πάντως να έχει βλέψεις για έναν ηγεμονικό ρόλο στην Ευρώπη και η Άνγκελα Μέρκελ είναι γενικά ανοιχτή στο διάλογο. Θα πρέπει όμως πρώτα να επιλύσει ένα σοβαρό πρόβλημα στο εσωτερικό και αυτό είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης. Το σίγουρο πάντως είναι πως ο ένας χρειάζεται τον άλλο.
Κρίστοφ Χάσελμπαχ / Μαρία Ρηγούτσου
================================
Από την άλλη πλευρά στη Γαλλία, ο Πρόεδρος Εμμανουέλ Μκρόν είναι το νέο αστέρι της πολιτικής. Ο νεαρός Γάλλος πολιτικός θεωρείται χαρισματικός και έλαμψε με τη νίκη του εναντίον της ακροδεξιάς υποψήφιας Μαρίν Λεπέν. Κατάφερε επίσης να περάσει τις αλλαγές στο εργασιακό παρά τις αντιδράσεις που είχαν δημιουργηθεί. Στα τεσσαρακοστά του γενέθλια, η πλειονότητα των Γάλλων τον χαρακτήρισε μάλιστα «έναν καλό Πρόεδρο».
Και ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν τα πάει καλά μόνο στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό. Ένα λαμπερό δείπνο με τον Τραμπ στον πύργο του Άιφελ και η υποδοχή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στο ανάκτορο των Βερσαλλιών ακολούθησαν μια σειρά από πρωτοβουλίες όσον αφορά στην πολιτική στην Αφρική και τελευταία η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. «Παίζει το ισχυρό χαρτί του παραδοσιακού ρόλου της γαλλικής διπλωματίας που αναμειγνύεται σε πολιτικά ζητήματα σε όλο τον κόσμο» δηλώνει ο Στέφαν Ζάιντεντορφ, αναπληρωτής διευθυντής του Γαλλογερμανικού Ινστιτούτου στο Λούντβιγκσμπουργκ.
Δεν είναι καλός ένα ηγεμονικός ρόλος στην Ευρώπη
Η Μέρκελ και ο Μακρόν διαφέρουν όμως και σε κάτι άλλο. Η Γερμανίδα Καγκελάριος για παράδειγμα επιζητεί το διάλογο ακόμα και με δύσκολους εταίρους, όπως είναι ο Τραμπ, ο Πούτιν ή ο Ερντογάν, αλλά παραμένει πάντοτε εντός πρωτοκόλλου, είναι ψύχραιμη και κρατά αποστάσεις. Ο Γάλλος Πρόεδρος από την άλλη πλευρά, προτιμά τις πιο θεαματικές εμφανίσεις και μπορεί να γίνει πιο άμεσος και φιλικός με έναν τρόπο λίγο περίεργο. Για παράδειγμα, δεν άφηνε το χέρι του Τραμπ κατά τη διάρκεια χειραψίας ή του είπε κάποια στιγμή με στόμφο «κάνε και πάλι τον πλανήτη μεγάλο».
Δεν πάει πολύ καιρός που το περιοδικό Time χαρακτήρισε την καγκελάριο Μέρκελ «Κυρία Ευρώπη», ωστόσο τώρα αποκαλεί τον Μακρόν ως «τον επόμενο ηγέτη της Ευρώπης». Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ωστόσο πως είναι επικίνδυνο να επικεντρώνεται κανείς σε πρόσωπα και όχι σε πολιτικές. Ο Μακρόν δεν φαίνεται πάντως να έχει βλέψεις για έναν ηγεμονικό ρόλο στην Ευρώπη και η Άνγκελα Μέρκελ είναι γενικά ανοιχτή στο διάλογο. Θα πρέπει όμως πρώτα να επιλύσει ένα σοβαρό πρόβλημα στο εσωτερικό και αυτό είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης. Το σίγουρο πάντως είναι πως ο ένας χρειάζεται τον άλλο.
Κρίστοφ Χάσελμπαχ / Μαρία Ρηγούτσου
================================
2. Καήκαμε! Ο Schulz προαναγγέλλει ΥΠΟΙΚ της ΕΕ με γερμανικές προδιαγραφές
3. Έντονες αντιδράσεις στο SPD για τον μεγάλο συνασπισμό
Προσθέστε στα παραπάνω τα παρακάτω στοιχεία:
Κάτι γίνεται (πάει να γίνει;) στην Ευρώπη.
Φαίνεται ότι ο θείος Σαμ βλέπει ότι κάτι έχει κολλήσει σ' αυτό λέγεται αυτό που λέγεται ΕΕ. Ήδη φαίνεται ότι ο θείος Σαμ θέλει να παίξει ένα άλλο παιγνίδι στην Ευρώπη, αφού το Γερμανικό πρώτο βιολί άρχισε να φαλτσάρει και ας παιχθεί με άλλο ρυθμό το παίγνιο για να μην χαθούν όλα. Για τούτο ας σπρώξουμε τον Μακρόν - εξ' άλλου όλο σπρώξιμο τρώει ο άνθρωπος, είδατε πόσο γρήγορα εκτοξεύθηκε σε πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το σχέδιο εγκαταλείπεται, απλά αλλάζει ο ρυθμός ρευστοποίησης των κρατών-εθνών.
Η Γερμανία απειλεί την παγκόσμια οικονομία υποστηρίζει πρώην στέλεχος του ΔΝΤ
Οι ΗΠΑ με την ‘Χαλύβδινη Βίβλο΄ κηρύσσουν παγκόσμιο πόλεμο σε Γερμανία και Παγκοσμιοποίηση!
Fratzscher (DIW): Η Γερμανία να κατέβει από το καλάμι που καβάλησε - Δεν φταίει η ΕΚΤ για τα δικά της λάθη
H GroKo, ο Μακρόν και το ευρωπαϊκό όραμα
Ποιες είναι οι θέσεις του διαφαινόμενου μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία για την ΕΕ; Και πώς επηρεάζονται οι διερευνητικές επαφές από τις εξαγγελίες Μακρόν για μεταρρύθμιση της ευρωζώνης;Οι Γερμανοί πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερες εισφορές στις Βρυξέλλες, προκειμένου να έχουν μια πιο ισχυρή και αποτελεσματική ΕΕ και ένα ανθεκτικότερο στις κρίσεις ευρώ. Αυτή είναι εν ολίγοις η ουσία των όσων συζητούνται για την Ευρώπη στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών για τον σχηματισμό κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού (GroKo από το Große Koalition). Για τον Μάρτιν Σουλτς το μέλλον της Ευρώπης είναι ένα καίριο θέμα. Ο ίδιος οραματίζεται τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», ωστόσο στα χαρτιά εργασίας των διερευνητικών μια τόσο συγκεκριμένη πρόταση απουσιάζει. Μέχρι στιγμής οι προτάσεις για το μέλλον της Ευρώπης εντάσσονται λίγο-πολύ στην ευρύτερη δημόσια συζήτηση για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να δρομολογηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πρόκειται για μια συζήτηση που εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει στη Γαλλία, μετά από πρωτοβουλία του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν. Ήδη τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Εμ. Μακρόν σε ομιλία που είχε εκφωνήσει στη Σορβόννη έθεσε το περίγραμμα των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν προκειμένου να δρομολογηθεί μια επανεκκίνηση της Ευρώπης. Γερμανικές προτάσεις βρίσκει κανείς και στις συζητήσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού, όμως όπως επισημαίνει ο Μάρτιν Σουλτς αυτές προέρχονται κυρίως από εκείνον: μείωση της ανεργίας στους νέους, άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων εντός της ΕΕ, αγώνας κατά του φορολογικού ντάμπινγκ, αντιμετώπιση της έξαρσης του εθνικισμού, εμβάθυνση της αμυντικής ένωσης, καλύτερη «ιεράρχηση» των προτεραιοτήτων στο πεδίο της προσφυγικής πολιτικής. Σε όλα αυτά τα πεδία Βερολίνο και Παρίσι φαίνεται εν πολλοίς να συμφωνούν.
Περί ευρωπαίου υπ. Οικ. και προϋπολογισμού τηςευρωζώνης
«Υπάρχει έντονο στοιχείο Μακρόν στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης» αναφέρει στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων ο Λύντερ Γκέρκεν από το Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής του Φράιμπουργκ. Εκεί όμως που η γερμανική πλευρά -δηλαδή τα κόμματα που συμμετέχουν στις συζητήσεις για τη νέα κυβέρνηση- παραμένει ακόμη ασαφής είναι το ενδεχόμενο ενός ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών αλλά και το θέμα ενός κοινού προϋπολογισμού για την ευρωζώνη. Αναφορικά με τον κοινό προϋπολογισμό γίνεται λόγος με συμβιβαστική βέβαια διατύπωση για: «ειδικά κονδύλια για την οικονομική σταθεροποίηση, την κοινωνική σύγκλιση και την υποστήριξη δομικών μεταρρυθμίσεων στην ευρωζώνη, τα οποία θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν σημείο εκκίνησης για έναν μελλοντικό προϋπολογισμό της ευρωζώνης στραμμένο σε επενδύσεις».
Οι αναφορές στο ενδεχόμενο ενός ευρωπαίου υπ. Οικονομικών για την ώρα λείπουν, όμως μόνο επειδή ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί ο ρόλος του, όπως δήλωσε στο ZDF ο Μάρτιν Σουλτς την Παρασκευή. «Ο ευρωπαίος υπ. Οικονομικών θα έρθει. Είναι σίγουρο», δήλωσε χαρακτηριστικά. «Το θέμα είναι: θα πρόκειται για ένα μέλος της Κομισιόν ή θα προέρχεται από μια εθνική κυβέρνηση; Αλλά το πιο κρίσιμο ερώτημα είναι: Ποιες θα είναι αρμοδιότητές του;» ανέφερε ο Μ. Σουλτς.
Τρεις σελίδες για την ευρωπαϊκή πολιτική
Για την ώρα οι τρεις σελίδες που αφορούν τα θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής στις διερευνητικές δεν φαίνεται να δίνουν επαρκείς απαντήσεις στα καίρια αυτά ζητήματα. Αρχικά οι λεπτομέρειες θα πρέπει να συζητηθούν εντός της «GroKo», έπειτα διμερώς μέχρι τον Μάρτιο με τη Γαλλία και τελικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο μαζί με τους υπόλοιπους εταίρους μέχρι τον Ιούνιο. Σύμφωνα με το κείμενο των πορισμάτων επί των διερευνητικών επαφών γίνεται ωστόσο σαφές ότι στόχος είναι η οικονομική ενίσχυση της ΕΕ, ώστε αυτή να πάρει στα σοβαρά τον ρόλο της. Σημειώνεται μάλιστα ότι «είμαστε (ως Γερμανία) διατεθειμένοι να εισφέρουμε υψηλότερα ποσά για τον προϋπολογισμό της ΕΕ». Αυτό ενδέχεται να καθησυχάσει τους ευρωπαίους εταίρους ενόψει του κρίσιμου ευρωπαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου για το 2020 και μετά, δεδομένου ότι μετά το Brexit θα λείπει η βρετανική εισφορά ύψους 12 έως 13 δις ευρώ (καθαρά), ενώ για την ίδια περίοδο προβλέπονται αυξημένες ανάγκες στο αμυντικό πεδίο καθώς και στο πεδίο του προσφυγικού. Υπό αυτό το πρίσμα ο προϋπολογισμός της ΕΕ θα πρέπει να αυξηθεί από το 1,0% στο 1,1% ή λίγο κάτω από το 1,2% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Ακούγεται μεν η αύξηση αυτή μικρής κλίμακας, ωστόσο για τη Γερμανία θα σήμαινε μια καθαρή επιβάρυνση περίπου 10 δις ευρώ ετησίως.
Πρόσφατα ο Μ. Σουλτς δήλωσε ότι η Γερμανία θέλει να εισφέρει μεγάλα ποσά στον κοινό προϋπολογισμό προκειμένου ο Εμ. Μακρόν να καταφέρει να υλοποιήσει το ευρωπαϊκό του όραμα που θα κοστίσει δισεκατομμύρια. Για την ώρα ο ίδιος ο Μακρόν φαίνεται να βλέπει θετικά αλλά και επιφυλακτικά την ευρωπαϊκή ατζέντα του Βερολίνου. Είναι ακόμη νωρίς για τελικά συμπεράσματα, είπε πριν λίγες μέρες. Από την πλευρά του πάντως ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, που διατηρεί καλές σχέσεις τόσο με την Άγκελα Μέρκελ όσο και με τον Μάρτιν Σουλτς, βλέπει θετικά τις έστω και πρόωρες ακόμη γερμανικές θέσεις περί Ευρώπης και ευρωζώνης.
Dpa, Σμιτ Ρότσμαν / Δήμητρα Κυρανούδη
Σχόλια