Εκατοντάδες παράνομα εργαστήρια παράγουν με χαμηλό κόστος
ψυχότροπα σκευάσματα μεταφέροντας τον ψυχοχημικό πόλεμο στα μεγάλα
αστικά κέντρα...
Στα τέλη Απριλίου του 1945, η ομάδα των Αμερικανών χημικών
μηχανικών της CIOS (Combined Intelligence Objectives Subcommittee) υπό
τον Βρεταννό D. W. Adamson κατευθύνεται προς την Χαϊδελβέργη, έδρα του
Ινστιτούτου Χημικών Ερευνών για ιατρικές εφαρμογές (Kaiser Wilhelm
Institut - KWImF), αναζητώντας έναν από τους νεαρώτερους και
διασημότερους ερευνητές της Γερμανίας, τον Dr. Richard Kuhn, τιμημένο με
το βραβείο Νόμπελ του 1938 στην χημεία για την ανακάλυψη της δομής της
βιταμίνης B2 (ριβοφλαβίνη) και την απομόνωση της βιταμίνης B6
(πυριδοξίνη).
Από το 1929, όταν σε ηλικία 29 ετών ο
γεννημένος στην Βιέννη, Kuhn, αναλαμβάνει το νέο ερευνητικό κέντρο, με
κύρια προσόντα του την πρωτοτυπία και την αντισυμβατική νοοτροπία του
στην έρευνα, όπως και τις θαυμαστές ικανότητές του στους πειραματισμούς
με την εισαγωγή νέων διαδικασιών και ριζοσπαστικών τεχνικών σε
ανεξερεύνητα πεδία, διαγράφει μία μετεωρική σταδιοδρομία στον τομέα των
χημικών ερευνών. 
Το συνοπτικό σημείωμα για το βραβείο Nobel Χημείας του Dr. Richard Kuhn (Science Script, Nobel Foundation)
Τον Μάρτιο του 1934 αναλαμβάνει ανεπίσημα την διεύθυνση και των 4 Ινστιτούτων Ιατρικών Ερευνών της Χαϊδελβέργης που απαρτίζουν το ερευνητικό συγκρότημα Kaiser Wilhelm Institut (KWI), λόγω μακροχρόνιας ασθενείας του μόνιμου γενικού διευθυντή, διάκριση που οριστικοποιείται και επίσημα το 1938, φθάνοντας να ελέγχει έως το 1945 πολλούς τομείς χημικών ερευνών, συμπεριλαμβανομένων και 8 προγραμμάτων ανάπτυξης χημικών όπλων.
Αν και οι πληροφορίες του Adamson είναι αποσπασματικές, γνωρίζει πως ο Kuhn είναι από το 1939 ο επικεφαλής (Fachspartenleiter) του κλάδου οργανικής χημείας του Συμβουλίου Ερευνών του Κράτους (Reichsforschungsrat) και από το 1942 γερουσιαστής του Reichsfachgruppe Chemie, του χημικού τμήματος του Εθνικοσοσιαλιστικού Συνδέσμου Γερμανικής Τεχνολογίας, παρά το γεγονός ότι δεν είναι κάν μέλος του κόμματος. Ταυτόχρονα έχει ενημερωθεί πως από τον Σεπτέμβριο του 1944, ο διακεκριμμένος χημικός κατέχει ανώτατη θέση στην Wehrforschungs-Gemeinschaft, μία υπηρεσία που συντονίζει την έρευνα σε χημικά όπλα και αντίμετρα σε συνάρτηση με το Υπουργείο Εξοπλισμών του Albert Speer, όπως και σε συνεργασία με τις υπηρεσίες επεξεργασίας και προγραμματισμού των τετραετών σχεδίων.
To Ινστιτούτο Χημικών Ερευνών για ιατρικές εφαρμογές στην Χαϊδελβέργη (Kaiser Wilhelm Institut - KWImF) κατά το 1931 (Max Planck Gesellschaft)
Ο καθηγητής και διευθυντής του ερευνητικού συγκροτήματος αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη αβροφροσύνη την ομάδα της CIOS και εμφανίζεται πρόθυμος να αποκαλύψει πολλά μυστικά που αφορούν το κορυφαίο ερευνητικό συγκρότημα, αναφέροντας μεταξύ των άλλων και την χρήση σε μεγάλες ποσότητες στα γερμανικά χειρουργεία συνθετικού αίματος (Periston) και συνθετικού πλάσματος (Capain), που παράγεται
από τέσσερις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες στην Βόρειο Γερμανία.
Για τους Αμερικανούς και τον Adamson, εξαιρουμένου του στοιχείου της μαζικής παραγωγής, δεν αποτελεί έκπληξη η ύπαρξη του συνθετικού αίματος, καθώς από το 1941, ο H. Lampert ενημερώνει τους ειδικούς της εποχής πως αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς η τεχνολογία συνθετικού αίματος στην Γερμανία που βασίζεται στην χρήση αλκαλικού διαλύμματος αιμίνης (Hemin), δηλαδή σιδηροπορφυρίνης (σιδηρούχο σύμπλοκο μίας πορφυρίνης), ανάλογης της αίμης (Heme), σε προστατευτικό κολλοειδές, όπως η ζελατίνη. Παράλληλα στα τέλη του 1943 διαρρέει στους Συμμάχους, η μελέτη του Helmut Weese, που περιγράφει την αξιοποίηση συνθετικού πλάσματος στις μεταγγίσεις με βάση ένα φυσικό διάλυμμα άλατος με προσθήκη πολυβινυλοπυρρολιδόνης.
Όμως η έκπληξή τους δεν περιγράφεται όταν ο Kuhn αποκαλύπτει παράλληλα την ύπαρξη του D-IX, μίας ισχυρής φαρμακευτικής ουσίας ευρέος φάσματος και την ανακάλυψη από τον ίδιο της συνθετικής πενικιλλίνης 3065, μετά από εξαντλητικές έρευνες στα απλά παράγωγα του βενζιλίου.
Η ουσία έχει ακριβώς την ίδια αντιβακτηριακή δράση και σε ορισμένες περιπτώσεις αποδεικνύεται ισχυρότερη από την πενικιλλίνη έως και 300 (!) φορές, με κατασκευάστρια την φαρμακοβιομηχανία I.G. WUPPERTAL-ELBERFELD, που ήδη προχωρεί σε κλινικές δοκιμές με εξαιρετικά θετικά αποτελέσματα, ενώ αποκαλύπτει και την ύπαρξη στερεοχημικού αναλόγου της συνθετικής πενικιλλίνης, του 3214, με αντικατάσταση του βρωμίου από το χλώριο. Η έρευνα για την φυσιολογική λειτουργία της σύνθεσης 3065 πραγματοποιείται με την έκθεσή της σε ραδιενεργό βρώμιο στα εργαστήρια του καθηγητή Walter Bothe στην Χαϊδελβέργη (Βραβείο Nobel Φυσικής του 1954) όπου είναι εγκατεστημένο κύκλοτρο παραγωγής ιχνοστοιχείων που αξιοποιούνται στην τεχνική της ραδιενεργούς ανίχνευσης.
Για την μικρή συμμαχική ομάδα των ειδικών η έκπληξη είναι απροσδόκητη, καθώς ο καθηγητής τους αιφνιδιάζει απόλυτα με τις πληροφορίες του, ενώ με το αναμφισβήτητο ταλέντο του στην τέχνη της διδαχής, κυριολεκτικά τους αφοπλίζει, μετατρέποντας την συγκεκαλυμμένη ανάκρισή του σε κανονική διάλεξη με επίκεντρο τους διπλούς χημικούς δεσμούς και τους βιολογικούς μηχανισμούς. Η μειονεκτική τους θέση εκείνη την στιγμή οφείλεται στο γεγονός ότι η εικόνα που έχουν από τις μυστικές τους υπηρεσίες για τις γερμανικές έρευνες στον τομέα των αντιβιοτικών είναι εντελώς διαφορετική και μάλλον ασύμβατη με όσα εξηγεί αναλυτικά ο Kuhn, μιλώντας μάλιστα σε άψογα αγγλικά, όπως οι καθηγητές της Οξφόρδης.
Ο Dr. Richard Kuhn στο εργαστήριό του (Complete Dictionary of Scientific Biography, Charles Scribner’s Sons, 2008)
Το Θαυματουργό (;) D-IX
Στις 16 Μαρτίου του 1944 ο αντιναύαρχος Helmuth Guido Alexander Heye (μεταπολεμικά βουλευτής του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου και Ombudsman, δηλαδή επίτροπος διοίκησης και διαμεσολαβητής σε θέματα των Ενόπλων Δυνάμεων) δηλώνει σε μία ομάδα χημικών και διοικητών μικρών ειδικών μονάδων πως είναι απολύτως αναγκαία μία νέα φαρμακευτική ουσία που να επιτρέπει στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων να αντιμετωπίζουν δυναμικά αντίξοες καταστάσεις, να αντέχουν τις εντάσεις και να διαθέτουν ένα πνεύμα αισιοδοξίας σε πείσμα ακόμα και των δυσμενέστερων συνθηκών. Η πρόταση του Heye, υποστηρίζεται σθεναρά από τον διάσημο μετά την απαγωγή του Mussolini το 1943, Otto Skorzeny, που ήδη χαρακτηρίζεται και επίσημα Εθνικός Ήρωας της Γερμανίας.
Ο ιδιοφυής στις επιχειρήσεις ανορθοδόξου πολέμου Skorzeny αναζητά εκείνη την εποχή ένα ισχυρό φαρμακευτικό σκεύασμα, ικανό να διατηρεί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση από φυσικής και ψυχολογικής πλευράς τους άνδρες των κλιμακίων των ειδικών δυνάμεων, που εμπλέκονται συχνά στις πλέον αλλόκοτες και θανάσιμα επικίνδυνες επιχειρήσεις.
Αμέσως συγκροτείται ομάδα ειδικών υπό τον καθηγητή Dr. Gerhard Orchehovsky, που εγκαθίσταται στα εργαστήρια της μεγάλης ναυτικής βάσης του Κιέλου, εγκαινιάζοντας μία απεγνωσμένη προσπάθεια για την δημιουργία του θαυματουργού σκευάσματος. Τελικά ο Orchehovsky καταλήγει σε ένα δισκίο των 250mg, που περιέχει 5mg συνθετικής κοκαΐνης που παράγεται από την θυγατρική της I.G. FARBEN φαρμακοβιομηχανία E. MERCK, 5mg οξυκοδόνης και 3mg μεθαμφεταμίνης.
Το σκεύασμα μεθαμφεταμίνης (υδροχλωρίδιο), που κυκλοφορεί ελεύθερα χωρίς συνταγογράφηση έως τον Ιούλιο του 1941 με την εμπορική ονομασία Pervitin στο κυλινδρικό του σωληνάριο (Der Spiegel)
Όμως οι τρείς αυτές χημικές ουσίες αποτελούν μόλις το 5,2% της συνολικής μάζας του δισκίου και δυστυχώς παραμένει άγνωστο το τι άλλο περιέχει.
Η συνθετική κοκαΐνη ήδη χρησιμοποιείται από τους χειριστές αεροσκαφών μακράς ακτίνος για να διατηρεί σε διέγερση τα ανακλαστικά τους περιορίζοντας δραστικά τις τάσεις υπνηλίας. Η οξυκοδόνη αποτελεί επίσης σύνθεση της E. MERCK, που κατοχυρώνει την σχετική ευρεσιτεχνία το 1917, με σκοπό να εισάγει στην αγορά φαρμάκων ένα ισχυρό αναλγητικό με παράλληλη ψυχοτροπική δράση, δηλαδή να παρεμβαίνει και να τροποποιεί την ψυχική διάθεση, κυκλοφορώντας με την εμπορική ονομασία Eukodal. Όσον αφορά την μεθαμφεταμίνη (υδροχλωρίδιο), η σχετική ευρεσιτεχνία κατοχυρώνεται το 1938 από την φαρμακοβιομηχανία TEMMLER του Βερολίνου και κυκλοφορεί ελεύθερα χωρίς συνταγογράφηση με την εμπορική ονομασία Pervitin, διαθέτοντας αναληπτικές ιδιότητες για το κεντρικό νευρικό και το ανάλογο κυκλοφοριακό σύστημα, προκαλώντας γενικά διέγερση και δραστικό περιορισμό των συμπτωμάτων ναρκοληψίας.
Το σκεύασμα οξυκοδόνης στην συσκευασία των 20 δισκίων (δεξιά) που κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Eukodal (Der Spiegel)
Τον Νοέμβριο του 1944 ο Orchehovsky προχωρεί σε κλινικές δοκιμές χορηγώντας το D-IX σε πολιτικούς κρατούμενους στο στρατόπεδο Sachsenhausen, όπου ομάδες αποτελούμενες από 18 άτομα με φόρτο 20 κιλών βαδίζουν με μικρές διακοπές στην περίμετρο της κεντρικής ημικυκλικής πλατείας του στρατοπέδου. Ο Νορβηγός αρχιτέκτονας Odd Nansen, υιός του διάσημου εξερευνητή της Αρκτικής και κρατούμενος από τα τέλη του 1943 στο στρατόπεδο, θυμάται πως οι ομάδες αυτές χαρακτηρίζονται ειρωνικά περίπολοι χαπιών, αν και όλοι γνωρίζουν πως στην πραγματικότητα αποτελούν πειραματόζωα που δοκιμάζουν τις δυνατότητες του νέου σκευάσματος στην διατήρηση της ζωτικής ενέργειας του ανθρωπίνου σώματος, βαδίζοντας για 90 χιλιόμετρα την ημέρα. Αν και αρκετοί καταρρέουν μετά από 24 ώρες, το D-IX κρίνεται αποτελεσματικό και οι πρώτες ποσότητες παραδίδονται στο Κίελο, όπου χρησιμοποιείται από χειριστές των μικροσκοπικών μονοθέσιων υποβρυχίων των τύπων Neger και Biber, χωρίς όμως να είναι γνωστή η χρήση του από άλλες μονάδες.
Σύγχρονες εκτιμήσεις θεωρούν πως η συνθετική κοκαΐνη παρέχει το αρχικό κύμα ευφορίας, με την μεθαμφεταμίνη να διατηρεί την διέγερση και την ευφορία για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ η οξυκοδόνη συνδυάζει αναλγητική και ελαφρά ψυχοτροπική δράση. Δυστυχώς εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστα τα υπόλοιπα συστατικά του D-IX, που ίσως να σχετίζονται με ουσίες που περιορίζουν τον εθισμό που προκαλούν σκευάσματα αυτού του τύπου, ενώ και η συμμετοχή των τριών γνωστών δραστικών ουσιών είναι μικρή με στόχο να περιορισθούν δραστικά οι παρενέργειες και η τοξικότητά τους.
Το μονοθέσιο μικροσκοπικό υποβρύχιο Neger, στους χειριστές του οποίου χορηγείται το D-IX (CPMYR5)
Capain και Periston
Με την εμπορική ονομασία Capain ορίζεται ένα υποκατάστατο του πλάσματος που κυκλοφορεί κατά κόρον στα γερμανικά νοσοκομεία, περιορίζοντας δραστικά τις ανάγκες για την εξεύρεση φυσικού πλάσματος. Πρόκειται για υδρολυμένη καζεΐνη (ομάδα συγγενών φωσφοπρωτεϊνών που ανιχνεύονται στο γάλα των θηλαστικών) που συμπεριφέρεται όπως το πλάσμα του ανθρώπινου οργανισμού και όπως διαπιστώνουν έκπληκτοι για πρώτη φορά οι Σύμμαχοι, χρησιμοποιείται από χειρουργικές μονάδες της Ολλανδίας σε καθημερινή σχεδόν βάση σε μορφή διαλύμματος γλυκόζης 10% περιεκτικότητας σε Capain.
Με την εμπορική ονομασία Periston ορίζεται ένα υποκατάστατο του αίματος που βασίζεται σε ένα υδατοδιαλυτό πολυμερές, παραγόμενο από την μονομερή Ν-Βινυλοπυρρολιδόνη [(C6H9NO)n]. Από τις ανακρίσεις Γερμανών ειδικών διαφόρων φαρμακευτικών μονάδων οι Σύμμαχοι διαπιστώνουν πως κατά την διάρκεια των τελευταίων 14 μηνών του πολέμου, δηλαδή από τις αρχές του 1944, έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε περισσότερες από 200.000 μεταγγίσεις χωρίς να δημιουργήσει παρενέργειες. Το Periston περιγράφεται ως ουσία ζελατινώδους υφής που διαλύεται με ευκολία σε νερό και αξιοποιείται πάντα σε μορφή διαλύμματος στις μεταγγίσεις.
Το συνθετικό αίμα χρησιμοποιείται το 1942 σε στιγμές απόγνωσης από τον Dr. Helmuth Vetter της φαρμακοβιομηχανίας BAYER, θυγατρικής του γιγαντιαίου συγκροτήματος της I.G. FARBEN κατά την διάρκεια της φοβερής επιδημίας τύφου που πλήττει το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Auschwitz. Ο Vetter χορηγεί σε ασθενείς το Periston ενδοφλεβίως σε δόσεις των 2cc, αφού το θερμάνει στους 40° και διαπιστώνει πως κατευνάζει τα συμπτώματα της νόσου. Στις σημειώσεις του παρατηρεί πως δεν προκαλεί παρενέργειες και βελτιώνει την ψυχολογική κατάσταση του πάσχοντος, χωρίς όμως να επηρεάζει την διάρκεια της ασθένειας, αλλά και ούτε αναστέλλει την εμφάνιση των χαρακτηριστικών κηλίδων που προκαλεί στο δέρμα. Εξαφανίζει όμως την ξηρότητα της γλώσσας, των μεμβρανών της στοματικής κοιλότητας και του λάρυγγα, θεραπεύει τις κεφαλαλγίες, αντιδρά ευεργετικά στις φλεγμονές των εσωτερικών οργάνων, αλλά και αυξάνει την πίεση του αίματος. Αναστέλλει επίσης την απώλεια βάρους του ασθενούς και παρά το γεγονός ότι δεν συντελεί αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της λοιμώδους νόσου, βελτιώνει την σωματική και ψυχολογική κατάσταση του πάσχοντος.
Συμπληρωματικά πάντως με το Capain και το Periston, οι Γερμανοί χρησιμοποιούν και ένα οξειδωμένο παράγωγο της αδρεναλίνης, την αδρενιχρώμη, που αξιοποιείται κατά της υπέρτασης αρχικά σε περιπτώσεις μετεγχειρητικής αγωγής, όταν η χρήση συνθετικού πλάσματος και αίματος αυξάνει την πίεση στα αιμοφόρα αγγεία. Τα προγράμματα ανάπτυξης των τριών υποκαταστάτων ελέγχονται από τον Kuhn, που συντονίζει από την Χαϊδελβέργη την εξέλιξή τους και τις αρχικές κλινικές δοκιμές.
Οι βομβαρδισμένες εγκαταστάσεις της I.G. FARBEN στο Ludwigshafen, όπου παράγεται το θανατηφόρο νευραέριο Soman (CPMYR5)
Dolantin και Amidon
Σε συνδυασμό με την αδρενιχρώμη, τα εργαστήρια της θυγατρικής της I.G. FARBEN, HOECHST, έχουν συνθέσει την πεθιδίνη και την μεθαδόνη, δύο συνθετικά οπιοειδή, με στόχο την δημιουργία υποκαταστάτων της μορφίνης με χαμηλότερη τοξικότητα και μικρότερες εθιστικές παρενέργειες για χρήση στους πολυτραυματίες, τα χειρουργεία και τις μετεγχειρητικές αγωγές.
Η πεθιδίνη εμφανίζεται σε πειραματικό στάδιο τον Ιούλιο του 1937, όταν οι χημικοί της HOECHST Otto Schaumann και Otto Eisleb, συνθέτουν ένα παράγωγο της ατροπίνης της μορφής 1-μεθυλ-4-φενυλ-καρβο-αιθοξυ πιπεριδίνη, που προωθείται μία διετία αργότερα στην αγορά με την εμπορική ονομασία Dolantin, διαθέτοντας ισχυρές αναλγητικές και σπασμολυτικές ιδιότητες, δρώντας ως αντιχοληνεργικό στην προνάρκωση, αν και διαπιστώνεται 10 φορές ασθενέστερη της μορφίνης.
Οι συνεχείς έρευνες στα συνθετικά οπιοειδή στην HOECHST οδηγούν δύο άλλους χημικούς, τους Max Bockmühl και Gustav Ehrhart, στην σύνθεση σειράς διφενυλομεθανών, με ισχυρές αναλγητικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Από αυτές προωθείται κατά την περίοδο 1938-1939 η μορφή 2-διμεθυλοαμινο-4,4 –διφενυλοεπτανον-(5), που εισάγεται σε κλινικές δοκιμές με την κωδική αρίθμηση Va 10820 και κυκλοφορεί μετά από μία διετία με την εμπορική ονομασία Amidon, αν και από το 1947 είναι γνωστή με την ονομασία μεθαδόνη.
Η ανάπτυξη των συνθετικών οπιοειδών συντονίζεται από τον Kuhn στα πλαίσια του τετραετούς προγράμματος του 1936 με στόχο την αυτάρκεια, αποσκοπώντας στον τομέα των φαρμάκων, στην οικονομική και βιομηχανική αυτοδυναμία των γερμανικών φαρμακευτικών εταιρειών, από συναφείς επιχειρήσεις άλλων χωρών.
3065 και 3214
Η έρευνα του Kuhn στην χημειοθεραπευτική αντιμετώπιση των βακτηρίων εστιάζεται στην σύνθεση απλών παραγώγων του βενζιλίου (διφενυλαιθανεδιόνη [C6H5CO2]), με το παράγωγο 3065 να ανταποκρίνεται στην μορφή 2:2' διυδροξει- 5:5'-διβρωμο βενζίλιο. Η παραγωγή ανατίθεται στην φαρμακοβιομηχανία I.G. WUPPERTAL-ELBERFELD, η οποία προχωρεί σε κλινικές δοκιμές κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών του πολέμου με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η 3065 παραμένει σταθερή στις μεταβολές θερμοκρασίας, δεν διαλύεται με ευκολία στο νερό, αλλά αντίθετα είναι ευδιάλυτη σε ασθενή αλκάλια, όπως τελικά και στο νερό όταν σχηματίζει ένα σύμπλοκο με βορικό οξύ. Το ανάλογό της, η 3214 είναι υδατοδιαλυτή και εμφανίζει παρόμοιες κλινικές ιδιότητες.
Ο καθηγητής πυρηνικής φυσικής Walther Wilhelm Georg Bothe κατά το 1950, στα εργαστήρια του οποίου λειτουργεί το πρώτο γερμανικό επιχειρησιακό κύκλοτρο που χρησιμοποιεί ο Dr. Richard Kuhn. Ο Bothe τιμάται και αυτός με το βραβείο Nobel Φυσικής το 1954 (Mondadori Publishers)
Οι Σύμμαχοι αποκτούν χάρη στην προθυμία του Kuhn λεπτομερείς πληροφορίες για την διαδικασία σύνθεσης της 3065 και της 3214, τις συνθήκες διατήρησης των σκευασμάτων, δείγματα και πλήρεις αναφορές για την πορεία των κλινικών δοκιμών. Σύνθεση της 3065 επιχειρείται στην Βρεταννία μετά τις επίμονες παρεμβάσεις του D. W. Adamson και δοκιμάζεται στο Ιατρικό Κέντρο Ερευνών (Medical Research Center). Μετατρέπεται σε ελαφρά ραδιενεργή για τις κλινικές δοκιμές ώστε να ανιχνεύεται η ακριβής διαδρομή της στον οργανισμό και να ανιχνεύεται η επίδρασή της στα βακτήρια.
Παράλληλα αποκτούν στοιχεία για την θεραπευτική αξία ακόρεστων κυκλικών υδρογονανθράκων, όπως το 1,3,5,7 κυκλοοκτατετραίνιο (C8H8) που συνθέτει για πρώτη φορά το 1905 στο Μόναχο ο μέντορας του Kuhn Dr. Richard Willstätter. Το κυκλοδεκάνιο πενταίνιο, ένα βαθυκύανο υγρό, παραμένει σταθερό για αρκετούς μήνες, αν και με την παρουσία φαινολών η σταθερότητά του μετατρέπεται σε πολυετούς διάρκειας. Εμφανίζεται εξαιρετικά δραστικό κατά των μολύνσεων B. Coli (Balantidium Coli, ένα παρασιτικό πρωτόζωο που προκαλεί οξύτατες διάροιες και πόνους στο υπογάστριο). Χρησιμοποιείται προληπτικά ή ένα δίωρο μετά την μόλυνση και αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε περιπτώσεις εγκαυμάτων από αέρια μουστάρδας.
Το εξώφυλλο της αναφοράς αξιολόγησης του κυκλότρου παραγωγής ιχνοστοιχείων που αξιοποιούνται στην τεχνική της ραδιενεργούς ανίχνευσης στην Χαϊδελβέργη (CIOS/Bolton Public Libraries)
Όμως, όπως και στην πλευρά των Συμμάχων, η πλειοψηφία των Γερμανών ερευνητών δέχεται πως η ανταγωνιστική δράση των κατώτερων μυκήτων προς τα βακτήρια αποτελεί την πλέον ικανοποιητική λύση, και κατά συνέπεια η πορεία προς την εξέλιξη των αντιβιοτικών θεωρείται μονόδρομος.
Από την άλλη πλευρά ο Kuhn που είναι υπεύθυνος και για την σύνθεση του φοβερού και εξαιρετικά θανατηφόρου νευραερίου Soman, αποφεύγει αριστοτεχνικά να αναφερθεί σε θέματα που άπτονται της ανάπτυξης χημικών όπλων. Ούτως ή άλλως ο προνοητικός καθηγητής έχει φροντίσει να μεταφερθεί από συνεργάτες του ολόκληρο το αρχείο ερευνών για το τρομερό χημικό όπλο στο Τυρόλο, ενώ έχει καταστρέψει συστηματικά το μεγαλύτερο μέρος από τις μελέτες, τα επίσημα έγραφα, όπως και την αλληλογραφία που σχετίζονται με άλλα προγράμματα θανατηφόρων χημικών ουσιών.
Μερική άποψη των κτιρίων του Ινστιτούτου Χημικών Ερευνών για ιατρικές εφαρμογές (Kaiser Wilhelm Institut - KWImF) στην Χαϊδελβέργη κατά το 1945 (Max Planck Gesellschaft)
Αν και μέρος από τα έγγραφα του Τυρόλου καταλήγει στους Ρώσσους που φροντίζουν για την αποστολή τους στην Μόσχα, η έλλειψη αποδεικτικού υλικού, αλλά και η προθυμία του Kuhn να αποκαλύπτει τα πάντα(;) πείθουν τους Αμερικανούς με την σύμφωνη γνώμη των Βρεταννών, να του εμπιστευθούν για μία ακόμα φορά στην σταδιοδρομία του, την διεύθυνση του KWImF. Από τον Ιούλιο του 1945 συνεχίζει την έρευνά του σε χημικά όπλα υπό την αιγίδα των Δυτικών Συμμάχων, παρά το γεγονός ο Συμμαχικός Νόμος 25 περί Κατοχής απαγορεύει ρητά κάθε μορφής επιστημονική έρευνα στην Γερμανία. Μάλιστα το 1947 και το 1949 του προτείνεται να αναλάβει στις ΗΠΑ τον συντονισμό των ερευνών στον τομέα των χημικών όπλων, αλλά αρνείται με γαλατική ευγένεια και δεν υποκύπτει στις αμερικανικές πιέσεις.
Ο βασικός εγκέφαλος του αμερικανικού προγράμματος ψυχοχημικού πολέμου Dr. Friedrich (Fritz) Hoffmann, που με τον πρόωρο θάνατό του από καρκίνο to 1968 στερεί από την CIA και το αμερικανικό Πεντάγωνο τον σημαντικότερο ερευνητή και παρασκευαστή συνθετικών ψυχότροπων τοξικών ουσιών (Collection of Gabriella Hoffmann)
Επισκέπτεται πάντως αρκετά συχνά τις ΗΠΑ μετά το 1950 παρέχοντας συμβουλευτικές υπηρεσίες σε συναδέλφους του που συνεχίζουν να εργάζονται για την εξέλιξη των παλαιών προγραμμάτων νευραερίων (Tabun και Sarin). Η στάση του εξηγείται σε μία αναμνηστική έκδοση του KWImF (μετονομάζεται σε Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Max Planck) του 1961, όπου μεταξύ των άλλων ο Kuhn δηλώνει πως η επιστήμη είναι πάντοτε ηθικά ουδέτερη, φέροντας το βάρος της υποχρέωσης να κινείται με συγκεκριμμένους σκοπούς είτε όταν αγωνίζεται για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, είτε όταν επινοεί όπλα για την καταστροφή της.
Ο Διευθυντής της CIA Allen W. Dulles (1952-1961) που υποκύπτει στους μεγαλειώδεις οραματισμούς του ψυχοχημικού πολέμου (Prologue Magazine, NARA 306-PS-59-17740).
Πεθαίνει από ανακοπή το 1967, αναγνωρισμένος σε διεθνές επίπεδο ως ένας από τους πρωτοπόρους της ιατρικής με πάμπολλες διακρίσεις, αν και οι χημειοθεραπευτικές του προσεγγίσεις στην καταπολέμηση των βακτηρίων δεν συνεχίζονται.
Το ασημένιο κέρμα δολλαρίου με την βελόνα αυτοκτονίας των χειριστών του κατασκοπευτικού αεροσκάφους U-2 που ενεργοποιείται με ελατήριο. Περιέχει την ισχυρή και θανατηφόρο νευροτοξίνη σαξιτοξίνη που ανιχνεύεται από τον Dr. Friedrich (Fritz) Hoffmann σε όστρακα προσβεβλημένα από δηλητηριώδη μικροσκοπική άλγη (AP/Photo Jacquelin Martin)
Ζοφερές Εξελίξεις
Ο D. W. Adamson θα προσπαθήσει με την επιστροφή του στην Βρεταννία να ωθήσει την φαρμακοβιομηχανία προς το πεδίο ερευνών του Kuhn, χωρίς όμως να επιτύχει κάποια απτά αποτελέσματα, καθώς ο κλάδος βιώνει την μονομανία των αντιβιοτικών, περιθωριοποιώντας κάθε άλλη προσπάθεια. Απογοητευμένος εγκαταλείπει τον ιδιωτικό τομέα και αναλαμβάνει το 1953 την διεύθυνση ερευνών του Ιδρύματος WELLCOME, αναπτύσσοντας με την ομάδα του ένα άλλο θαυματουργό δισκίο, που καταργεί την ανάγκη χορήγησης του συγκεκριμμένου σκευάσματος σε ενέσιμη μορφή, σώζοντας εκατομμύρια ζωές στον πλανήτη. Το δισκίο δεν είναι άλλο από το εμβόλιο κατά της πολυομυελίτιδος.
Αντίθετα οι περισσότερο πρακτικοί Αμερικανοί φροντίζουν να καρπωθούν το χημικό οπλοστάσιο των Γερμανών, για να συνθέσουν σε νέες εγκαταστάσεις νευραέρια (Tabun, Sarin ευρεσιτεχνίες της BAYER και αργότερα Cyclosarin/GF ή VX επίσης ευρεσιτεχνία της BAYER), χάρη στους Dr. Jürgen von Klenck, Dr. Friedrich (Fritz) Hoffmann και την πολυμελή ομάδα Γερμανών χημικών μηχανικών που μεταφέρουν στις ΗΠΑ κατά την περίοδο 1946-1947. Οι Γερμανοί ανασχεδιάζουν και ανακατασκευάζουν την μονάδα του Edgewood Arsenal, της πολιτείας Maryland με σκοπό την παραγωγή νευραερίων και συνεχίζουν με τις νέες μονάδες του Rocky Mountain Arsenal (Site B) στην περιοχή του Denver της πολιτείας Colorado και του Muscle Shoals (Site A) στην πολιτεία της Alabama.
Όμως από το 1951, κατά το τελικό στάδιο ολοκλήρωσης της βιομηχανικής μονάδας του Muscle Shoals, ο Hoffmann συνεργάζεται και με την CIA, αναπτύσσοντας νέα βιολογικά όπλα για εξατομικευμένες επιθέσεις (δολοφονίες) εμπλουτίζοντας το οπλοστάσιο της μυστικής υπηρεσίας με πάμπολλες νέες θανατηφόρες συνταγές που συμπεριλαμβάνουν ισχυρές τοξίνες και εξωτικά δηλητήρια, που ανακαλύπτει στα ταξείδια του σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο και προχωρεί στην συνθετική αναπαραγωγή τους στα εργαστήρια. Απομονώνει την μεσκαλίνη του κάκτου peyote, χάρη στις πληροφορίες των ιθαγενών Ινδιάνων του Μεξικού, μελετά την τοξικότητα του μυϊοκτόνου αμανίτη (fly agaric, ένα παραισθησιογόνο μανιτάρι της Μογγολίας), το τοξικό φύλλο του puriri, ενός αειθαλούς δένδρου από την Νέα Ζηλανδία, αλλά και δηλητηριώδη φυτά από την Βενεζουέλα, την Κολομβία και την Βραζιλία. Χρησιμοποιεί επίσης ισχυρά κουράρια από αλκαλοειδή παράγωγα τροπικών φυτών του γένους του Στρύχνου και της οικογένειας των Μονοσπερμίδων του Αμαζονίου. Ήδη θεωρείται ο πλέον ταλαντούχος και ευρηματικός χημικός του Σώματος Χημικού Πολέμου με το τεράστιο πρόγραμμα ερευνών του να καλύπτει ένα φάσμα που εκτείνεται από τα συνηθισμένα ναρκωτικά που κυκλοφορούν στα μεγάλα αστικά κέντρα έως τις ασυνήθιστες παράξενες και μυστηριώδεις τοξικές ουσίες που ενδημούν στα πλέον απόμακρα σημεία του πλανήτη.
Σύντομα διαμορφώνει μία νέα τάση που χαρακτηρίζεται ψυχοχημικός πόλεμος, επηρεάζοντας σε τέτοιο βαθμό τις μυστικές υπηρεσίες, που φθάνουν στο σημείο να πιέζουν την κυβέρνηση προς τις κατευθύνσεις του, εκθειάζοντας τα πλεονεκτήματα ενός ψυχοχημικού πολέμου, ικανού να παραλύει ολόκληρες στρατιές. Τα διαβόητα πειράματα σε ψυχότροπες ουσίες και ειδικά στο LSD και το ισχυρότερο BZ, που καλύπτονται με τον αθώο χαρακτηρισμό Προγράμματα Εθελοντικών Ιατρικών Ερευνών (Medical Research Volunteer Program), πιστοποιούν πως ο Hoffmann ενδιαφέρεται για ουσίες με αντιχολινεργική δράση, που αναστέλλουν την λειτουργία της ακετυλοχολίνης, του βασικού νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο, παραλύοντας το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Ίσως όμως η περισσότερο τρομακτική παρακαταθήκη του είναι οι έρευνές του για λογαριασμό του Κλάδου Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operations Division) της CIA και του Κλάδου Χλωρίδας (Antiplant Division) του Σώματος Χημικού Πολέμου, στα πλαίσια των οποίων ανακαλύπτει διάφορα χημικά και βιολογικά παθογόνα, ακόμα και έντομα που έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν καλλιέργειες, βλάστηση και γενικά την χλωρίδα, με ανυπολόγιστες συνέπειες (όπως το Agent Orange). Μετά από μερικές δεκαετίες όμως εκατοντάδες παράνομα εργαστήρια παράγουν με χαμηλό κόστος ψυχότροπα σκευάσματα σχεδόν πανομοιότυπης σύνθεσης μεταφέροντας τον ψυχοχημικό πόλεμο στα μεγάλα αστικά κέντρα...
-Σχετικά με τον Dr. Richard Kuhn: KUHN, RICHARD, Complete Dictionary of Scientific Biography, Charles Scribner’s Sons, 2008 & ETH-Bibliothek, ETH Zurich's University Archives, SR3 - 1926/No. 1034.
-Σχετικά με το σκεύασμα D-IX: Dale Purves, NEUROSCIENCE, 2nd Edition, Sinauer Associates, 2000, BURRIED ALIVE, Time, Monday, January 31, 1949, Lawrence Paterson, WEAPONS OF DESPERATION – GERMAN FROGMEN AND MIDGET SUBMARINES OF WORLD WAR II, Chatham Publishing, 2006, σελίς 16, Semyon Tsur (Translated by Dmitry Sudakov), NAZIS ATTEMPTED TO MAKE ROBOTS OF THEIR SOLDIERS, Pravda, Science – Technologies and Discoveries, 14.02.2003
-Σχετικά με το σκεύασμα Eukodal: Maryadele J. O'Neil, Editor, THE MERCK INDEX, (14TH Edition), Merck, Whitehouse Station, NJ, 2006 & German (DE) Patent 296916.
-Σχετικά με το σκεύασμα Pervitin: R. J. Defalque, A. J. Wright, METHAMPHETAMINE FOR HITLER’S GERMANY - 1937 TO 1945, Bulletin of Anesthesia History, Volume 29, No 2, April 2011, σελίδες 21–24, 32.
-Σχετικά με το συνθετικό αίμα και το συνθετικό πλάσμα: DOCUMENTS FROM FOUR GERMAN PHARMACEUTICAL COMPANIES IN NORTHERN GERMANY, U. S. Office Publishing Board, Report, PB2441, 1945, H. Lampert, et al., GERMAN BLOOD-SUBSTITUTE FLUID, August 21, 1941, Helmut Weese, und andere, VERFAHREN ZUR HERSTELLUNG VON ALS BLUTFLUSSIGKEITSERSATZ BRAUCHBAREN INFUSIONSL0SUNGEN, I. G. FARBEN INDUSTRIE, September 7, 1943, R. Brinkman, L. D. Zerland and others, HYDROLYZED CASEIN (CAPAIN) AS A PLASMA SUBSTITUTE, Journal of Laboratory and Clinical Medicine 30, Central Society for Clinical Research (U.S.), December 1945, σελίδες 1034-1036, F. Haaf, A. Sanner, F. Straub, POLYMERS OF N-VINYLPYRROLIDONE – SYNTHESIS, CHARACTERISATION AND USES, Polymer Journal, 17, 1985, σελίς 143, Lester C. Walker, SECRETS BY THE THOUSANDS, Harper’s Magazine, October 1946, σελίς 333, Rudolf Lussar, DIE DEUTSCHEN WAFFEN UND GEHEIMWAFFEN DES2. WELTKRIEGS UND IHRE WEITERENTWICKLUNG, 1956, T. F. Lehmanns Verlag, 1956 σελίς 365.
-Σχετικά με την πεθιδίνη: Otto Schaumann, DIE NEUEN SYNTHETISHEN ANALGETIKA, in Archiv für Experimentelle Pathologie und Pharmazie, 216, 1952, σελίδες 48-77 & Volker Schulz & Rudolf Hänsel, RATIONALE PHYTOTHERAPIE – RATGEBER FÜR DIE ÄRTZLICHE PRAXIS, Springer Verlag, Berlin – Heidelberg, 1999 & Patent Appliction, DE 679 281, IG Farben 1937.
-Σχετικά με την μεθαδόνη: Max Bockmühl, Gustav Ehrhart, ÜBER EINE NEUE KLASSE VON SPASMOLYTISCH UND ANALGETISCH WIRKENDEN VERBINDUNGEN, I, in Justus Liebigs Annalen der Chimie, 561, No 1, σελίδες 52-85 & R. Gerlach, METHADONE – VON ENTDECKUNG ZUR ERHALTUNGSBECHADLUNG – AUFLÖSUNG EINIGER "HISTORISCHER MYTHEN", in W. Schneider, R. Gerlach (Editors), DROGENLEBEN, Verlag für Wissenschaft und Bildung, Berlin, 2004, σελίδες 29-53.
-Σχετικά με την συνθετική πενικιλλίνη: CIOS Report 75, evaluation Report 1, April 20, 1945, CIOS Target 8/59 (Professor Kuhn at the KWI, Heidelberg), D. W. Adamson, ACCOUNT OF PROFESSOR R. KUHN ON "3065", A BENZYL DERIVATIVE, United States Publication Board, Department, of Commerce, Office of the Publication Board, Washington, D.C., April 1945, Report no 1., CIOS Report 75, Evaluation Report 5, April 30, 1945, CIOS Target 8/59 (Professor Kuhn at the KWI, Heidelberg), D. W. Adamson, FURTHER DETAILS ON SYNTHESIS OF "3065", United States Publication Board, Dept. of Commerce, Office of the Publication Board, Washington, D.C., 1945, Report no 5, CIOS Evaluation Report 159, June 30, 1945, Target C-9/327 (Cyclotron Investigation at Heidelberg - Interview with Professor Walter Bothe), D. W. Adamson, D. C. Evans, C. W. Scott, et al. KWI FÜR MEDIZINISCHE FORSCHUNG, HEIDELBERG — Target No. 8/58 & 24717, 2.5.1945, CIOS Evaluation Report 10, 1945, W. J. Ellis, and G. B. Gresford, WORK ON SYNTHESIS AND PRODUCTION OF DRUGS 3065 (2,2'—dihydroxy—5,5'—dibromo benzil) AND 3214 (2,2' dihydroxy 3,3'-5,6'—tetrachloro benzil), December 1945, BIOS FR 219 I5P, PB 20466.
-Σχετικά με τον D. W. Adamson και την πολυομυελίτιδα: OBITUARY – D. W. ADAMSON, The Independent, Tuesday 25 August 1992, CHAIRMAN’S REFERENCE TO POLIOMYELITIS VACCINE, THE WELLCOME FOUNDATION LIMITED, The New Scientist, Volume 4, No 110, 25 December 1958, σελίς 1594, SUMMARY OF CHAIRMAN’S REVIEW, THE WELLCOME FOUNDATION LIMITED, The New Scientist, Volume 12, No 267, 28 December 1961, σελίς 801.
-LSD: Το διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος ή λυσεργίδη. BZ: Το βενζυλικό κινουκλιδινύλιο Πρόκειται για ευρεσιτεχνίες των ελβετικών φαρμακοβιομηχανιών SANDOZ (το πρώτο) και HOFMANN-LA ROCHE (το δεύτερο). Συνολικά 7.000 άτομα, κυρίως φοιτητές και στρατιωτικοί συμμετέχουν έως το 1975 στα προγράμματα: EDGEWOOD/ABERDEEN EXPERIMENTS, VA Public Health Military Exposures, United States Department of Veterans Affairs, April 1, 2013.
-Σχετικά με τον Dr. Friedrich (Fritz) Hoffmann και τις δραστηριότητές του στις ΗΠΑ: Annie Jacobsen, OPERATION PAPERCLIP, THE SECRET INTELLIGENCE PROGRAM THAT BROUGHT NAZI SCIENTISTS TO AMERICA, Little, Brown & Company, 2014, σελίδες 387– 388.
-Μνημόνιο του Διευθυντού της CIA προς τον Υπουργό Άμυνας για την αδήριτη αναγκαιότητα ψυχοχημικού πολέμου: Memorandum, Secret, December 3, 1955, from Director of Central Intelligence Dulles to Secretary of Defense Wilson, Washington, Document 244, Central Intelligence Agency, Executive Registry, Job 80–B01731R, Box 15.
Γ. Ζ. Η.
www.bankingnews.gr
Σχόλια