Πάρε – δώσε, κάτι θα μείνει

Η βαθύτερη κατεδαφιστική ουσία της πολιτικής των έκτακτων επιδομάτων κάθε είδους

Η καταστροφή της εργασίας είναι κάτι πολύ παραπάνω από την έλλειψη εισοδήματος που επιφέρει η ανεργία. Για παράδειγμα, οι ανθρώπινες διαστάσεις που φθείρονται, μένουν αγέννητες ή στάσιμες σε έναν άνεργο νέο, είναι πολύ περισσότερες από την άδεια του τσέπη. Ακόμα δηλαδή και εάν ο Άγιος Βασίλης ήταν πραγματικός και τα δώρα του (βλ. επιδόματα) είχαν μια σχετική αξία, πάλι θα έπρεπε να αναρωτηθούμε: Ζωή με δώρα και φιλοδωρήματα γίνεται; Εντελώς χοντροκομμένα και με μπόλικες αφαιρέσεις: Καλύτερα εργαζόμενος παρά επιδοτούμενος, ακόμα κι αν στο ταμείο έμπαιναν λιγότερα.
Δεν ζούμε βέβαια σήμερα σε εκείνη τη φάση του παρασιτισμού που η λογική της επιδότησης λειτουργούσε για να διαλύσει καθετί δημιουργικό. Ούτε στην εποχή στην οποία ανθούσε ένας τύπος συνδικαλισμού που κατατεμάχιζε εργαζόμενους και κλάδους για να διεκδικεί επιδόματα και ευκολίες. Εδώ και χρόνια, τα κοινωνικά συμβόλαια αποτελούν παρελθόν και τον τόνο δίνει η διάλυση της όποιας κοινωνικής πολιτικής. Ακόμα όμως και σε αυτές τις εξαιρετικά διαφορετικές και δυσκολότερες συνθήκες, το αίτημα πρέπει να εφευρεθεί εκ νέου: Η αξιοπρεπής εργασία θα συμπεριλαμβάνει πολλά περισσότερα πράγματα από τον μισθό. Και ο,τιδήποτε «απλώς» μάς συντηρεί, απαιτεί κριτική.

Η παραπάνω σκέψη δικαίως και πανεύκολα θα μπορούσε να αποδομηθεί. Σε μια χώρα με χιλιάδες φτωχούς –τώρα πια και πεινασμένους– η παραμικρή βοήθεια είναι σημαντική. Ήδη μάλιστα αρκετοί φιλοκυβερνητικοί αντιπαρέρχονται κάθε κατηγορία λέγοντας πως «ακόμα και τα λίγα ευρώ είναι πολύτιμα για πολλούς συνανθρώπους μας». Η κατ’ όνομα ευαισθησία έχει εδώ αντικαταστήσει την κοινωνική πολιτική. Όπως ακριβώς ο εξισωτισμός προς τα κάτω βαφτίζεται κοινωνική δικαιοσύνη. Η φωτογραφία με τα απλωμένα χέρια για μια σακούλα τρόφιμα είναι απλά το «αρνητικό» της επίσημης πολιτικής της κυβέρνησης.

Τα μέλη του πολιτικού προσωπικού προσομοιάζουν ολοένα και περισσότερο σε λογιστές και μάνατζερ. Αυτή η λειτουργία φαίνεται άλλωστε να κυριαρχεί στη θεσμική πολιτική της αποικίας. «Θα πάρω από δω και θα δώσω εκεί». Καλοπληρωτές στα μεγάλα αφεντικά, με φέσια και κλοπές κάθε τύπου απέναντι στην κοινωνία. Υποτακτικά καλοπιάσματα ουσίας στους μεγάλους, καλοπιάσματα κοροϊδίας στους πολλούς. Μοιάζει να έχει εξαφανιστεί η ίδια η υπόσταση μιας κρατικής πολιτικής που θα είχε κάποιους στοιχειώδεις στόχους και σχεδιασμούς για τη χώρα. Στην πραγματικότητα θα όριζε μια χώρα ως κάτι περισσότερο από έναν χώρο κι έναν πληθυσμό προς διαχείριση.

Βέβαια, η φθορά των κυβερνόντων μοιάζει αναπόφευκτο να αυξηθεί κι άλλο, όπως γίνεται όλα αυτά τα χρόνια. Δεν φαίνεται και πολύ ρεαλιστικό σενάριο, τα επικοινωνιακά, επιδοματικά ψίχουλα να μπορούν να αντιστρέψουν την κατάσταση. Ούτε ως ελάχιστη λύση στην απόγνωση, ούτε ως εκτόνωση για την οργή που υποβόσκει. Κι αν ποτέ ο «πάτος» δε γέννησε από μόνος του αντιστάσεις και διεξόδους, κι αν το κλίμα ΤΙΝΑ δεν είναι μια λεπτομέρεια, σίγουρα όσοι υπογράφουν τη συνέχιση του κατήφορου δεν θα γλυτώσουν εύκολα. Γιατί υπάρχει ένα ζήτημα αξιοπρέπειας που πολύ συχνά –αν όχι πάντα– ξεχνιέται από όσους βολεύονται στις υπουργικές καρέκλες. Μπορεί να συνηθίσαμε σε πράγματα που ούτε καν τα φανταζόμαστε, μπορεί ο αγώνας για την επιβίωση να απορροφά σχεδόν τα πάντα, μπορεί οι εναλλακτικές να μην έχουν πάρει μια μορφή προσιτή και άξια αγώνα. Οι ταπεινώσεις όμως εξακολουθούν να έχουν τη δική τους δυναμική.

Η κοροϊδία σε αριθμούς

Έξι παραδείγματα κυβερνητικής εξαπάτησης

Είναι δεδομένο ότι η πολιτική των επιδομάτων και των έκτακτων παροχών κάθε είδους, δεν συνιστά πολιτική διεξόδου. Δεν πρόκειται όμως μόνο για αυτό. Η εικόνα που προσπαθεί η κυβέρνηση να πλασάρει, ότι βοηθά όσο μπορεί έστω τους πιο αδύναμους με κάποια επιδοματική πολιτική, είναι μια ακόμα μαγική εικόνα που επιχειρεί να συσκοτίσει την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, εφαρμόζει μια πολιτική περεταίρω περικοπών, που έρχονται να προστεθούν σε όσες έχουν ήδη γίνει. Ορισμένοι μόνο αριθμοί αρκούν για να το δείξουν.

Μέρισμα στα νησιά

Το έκτατο μέρισμα που θα καταβληθεί μέχρι το τέλος του έτους στους κατοίκους 27 νησιών, υποτίθεται για να εξισορροπηθεί η αύξηση του ΦΠΑ, έχει κόστος 25 εκατ. ευρώ. Από την άλλη, η κατάργηση (από την 1η Ιανουαρίου) των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά έχει προβληθεί ως μέτρο που θα αποφέρει πολλαπλάσια έσοδα που φυσικά θα πάνε στον τρύπιο κουβά του χρέους. Ενδεικτικά, το ΔΝΤ προέβλεπε ότι το νέο καθεστώς θα αποφέρει 130 εκατομμύρια ευρώ. Βέβαια, νησιωτικοί φορείς ισχυρίζονται ότι δεν θα μαζευτούν ποτέ αυτά τα χρήματα, αφού θα μειωθεί η οικονομική δραστηριότητα. Η καταστροφή πάντως θα έχει συντελεστεί για τα νησιά. Φυσικά, η αύξηση του ΦΠΑ θα έχει ισχύ διαρκείας, ενώ το επίδομα των 25 εκατομμυρίων θα δοθεί εφάπαξ…

Επίδομα σε άνεργους νέους

Το έκτακτο «Επιδόματος Νεανικής Αλληλεγγύης» θα δοθεί σε περίπου 55.000 άτομα και για τη χορήγησή του έχουν δεσμευθεί περίπου 20 εκατ. ευρώ. Χαράς ευαγγέλια, λοιπόν, για τους νέους ανθρώπους… Όχι ακριβώς, αφού το επίδομα είναι περίπου όσο ένα επίδομα ανεργίας, θα δοθεί όμως κι αυτό «μια κι έξω» σε άνεργους που για να επιβιώσουν θα χρειάζονταν τουλάχιστον το μηνιαίο επίδομα. Σύμφωνα, όμως, με τελευταία στοιχεία, από τους 947.907 εγγεγραμμένους ανέργους στα μητρώα του ΟΑΕΔ τον Οκτώβρη του 2017, επίδομα ανεργίας έλαβαν 97.268 άτομα. Δηλαδή μόνο το 10 % του συνόλου των εγγεγραμμένων ανέργων. Η κυβέρνηση λοιπόν, παρουσιάζει σαν κοινωνική πολιτική ότι δίνει εκτάκτως, για έναν από τους 12 μήνες, ένα επίδομα σε 55.000 από τους 850.000 που είναι άνεργοι αλλά δεν λαμβάνουν επίδομα ανεργίας.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνουν αυτά τα νούμερα, δύο ακόμα στοιχεία: Για το 2018 η κυβέρνηση προϋπολογίζει ότι ο ΟΑΕΔ θα έχει πλεόνασμα 586 εκατ. ευρώ. Το δε κονδύλι για τους ανέργους από 1,7 δισ. ευρώ το 2012 μειώνεται κάθε χρόνο και έφτασε στα 975 εκατ. ευρώ φέτος, δηλαδή περίπου στα μισά.

Κοινωνικό μέρισμα

Ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι το κοινωνικό μέρισμα που δίνει η κυβέρνηση είναι 1,4 δισ. Από μόνο του αυτό, όπως έχουν ήδη επισημάνει πολλοί, είναι ένα ψέμα, αφού από αυτά, μόνο τα μισά αφορούν στην έκτατη ενίσχυση. Τα υπόλοιπα είναι άσχετα ποσά (χρωστούμενα σε συνταξιούχους και ενίσχυση της ΔΕΗ) που η κυβέρνηση έπρεπε έτσι κι αλλιώς να δώσει. Μιλάμε, λοιπόν, για 720 εκατομμύρια έκτακτης ενίσχυσης που, αν θυμηθούμε τον αμέσως προηγούμενο αριθμό, είναι ποσό ίσο με αυτό που έχει περικοπεί τα τελευταία χρόνια μόνο από το ετήσιο κονδύλι για τους ανέργους.

Μείωση δαπανών

Ποια, όμως, είναι η μείωση των κοινωνικών δαπανών το 2018; Η συνολική μείωση είναι 1,6 δισ. ευρώ. Θα προέλθει κυρίως από τις μειώσεις των συντάξεων με τρεις τρόπους (κατάργηση εναπομείναντος ΕΚΑΣ, μειωμένες αποδοχές στους νέους συνταξιούχους κατά 20 έως 30% και «επανυπολογισμός» Κατρούγκαλου). Για να καταλάβουμε την κοροϊδία, μόνο και μόνο η κατάργηση του ΕΚΑΣ θα φέρει 808 εκατομμύρια ευρώ το 2018…

Επίδομα θέρμανσης

Πριν από τρία χρόνια, το επίδομα θέρμανσης ήταν 206 εκατ. ευρώ, στη συνέχεια με «αριστερή διακυβέρνηση» έγινε περίπου 185 εκατ. ευρώ και μετά 112 εκατ. ευρώ. Το 2018, το κονδύλι θα περιοριστεί κι άλλο για να φτάσει τελικά στα 55-65 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία μάλιστα, οι παραγγελίες πετρελαίου θέρμανσης έχουν μειωθεί περίπου 20% σε σχέση με πέρσι, αφού το επίδομα όχι μόνο δίνεται σε λιγότερους αλλά και πιο καθυστερημένα από ό,τι παλιότερα.

Και λοταρία…

Για να καταλάβουμε τη σχέση που έχουν οι αριθμοί που ακούμε, 150 εκατομμύρια ευρώ, όπως είπαμε, μειώθηκε μόνο το επίδομα θέρμανσης, αλλά η κυβέρνηση έδωσε ήδη 1 εκατομμύριο ευρώ στους τυχερούς της πρώτης φορο-λοταρίας, ενώ έρχεται και η δεύτερη (και μεγαλύτερη) κλήρωση αυτή την Κυριακή 24 Δεκεμβρίου. Σε αυτήν, 9.000 άτομα θα κερδίσουν από ένα χιλιάρικο. Άλλα 9 εκατ. ευρώ, λοιπόν, θα μοιραστούν και συνολικά 10 εκατομμύρια σε 10.000 υπερτυχερούς! Πραγματικά μεγαλεία ζούμε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενη στην τέχνη της εξαπάτησης.

Πάρε το μέρισμα, φέρε το διαμέρισμα

Η κοροϊδία της κυβερνητικής πολιτικής γίνεται παροιμιώδης αν «ζουμάρουμε» σε πραγματικούς πολίτες και καθημερινά περιστατικά. Η περίπτωση που έφτασε πριν λίγες μέρες στον Δρόμο είναι ενδεικτική.

Λογίστρια μας ενημέρωσε για την περίπτωση ζευγαριού με περιουσία 50.000 ευρώ (ένα σπίτι μισό-μισό) το οποίο είχε μια εταιρεία που έκλεισε. Με χρέος 7.000 ευρώ που δεν μπορούσαν να εξοφλήσουν, τους ήρθε χαρτί για πλειστηριασμό του σπιτιού.

Αν θέλουν να γλιτώσουν το σπίτι, θα πρέπει να βρουν τώρα τρόπο να ξοφλήσουν όλο το χρέος μέσα σε έναν χρόνο. Και ενώ τρέχει αυτή η υπόθεση, ενημερώθηκαν από το λογιστικό γραφείο ότι μετά την αίτηση που έγινε, δικαιούνται 375 ευρώ κοινωνικό μέρισμα… Δεν πρόκειται φυσικά για τη μοναδική περίπτωση από τις χιλιάδες που καταδεικνύουν τη μεγάλη επιχείρηση εξαπάτησης που είναι σε εξέλιξη.

Πηγή: e-dromos.gr