Toυλάχιστο 5 “επιφανείς” νυν και πρώην εκδότες και καμμιά
δεκαριά δημοσιογράφοι είχαν συστήσει εξωχώριες εταιρίες οι οποίες
εμπλέκονται στο εμπόριο όπλων δηλαδή στις μίζες. Από αυτή την άποψη το
γενονός ότι η συμφωνία για την αναβάθμιση των εξοπλιστικών έγινε σε
επίπεδο κορυφής είναι από τα θετικά της συμφωνίας που έτσι κι αλλιώς
είναι αδιανόητη. Κι αυτό γιατί στην πράξη η αποτρεπτική δύναμη της
Ελλάδας στο Αιγαίο έπαψε να υφίσταται τα αρκετά τελευταία χρόνια.Είναι προκλητικό για έναν χρεοκοπημένο λαό να διαπιστώνει ότι θα πρέπει να συνεχίσει να αιμορραγεί για να αγοράζει αεροπλάνα επειδή ο κατ΄εξοχήν εχθρός μας είναι επίσης χώρα μέλος του ΝΑΤΟ η οποία μάλιστα φιλοδοξεί να περάσει το κατώφλι της Ε.Ε.
Αυτό κι αν δεν είναι αθλιότητα τόσο των παραγόντων του ΝΑΤΟ όσο και των αθλίων κρατιστών γραφειοκρατών της Κομισιόν. Τέλος πάντων, για να επανέλθουμε στα μηντιακά ο πακτωλός των εκδόσεων με φόντο ένα χρεοκοπημένο κράτος μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο από την ύπαρξη αστείρευτου χρήματος αγωνιά για να ξεπλυθεί. Ακόμη και σήμερα πολλοί από αυτούς στα ΜΜΕ που κάνουν κριτική στον Τσίπρα για τα F-16 είναι γιατί εμπλέκονται “επαγγελματικά” με ανταγωνιστές της Lockheed Martin. To σύστημα των εξοπλισμών εξακολουθεί να είναι ένας σκοτεινός κόσμος που συγκεντρώνει τους μιζαδόρους πάσης φύσως όπως τα σκατά τις μύγες.
Το ξαναλέμε είναι παράνοια αυτό που
συμβαίνει-χωρίς να είναι όμως η μοναδική. Το διεφθαρμένο αμεταρρύθμιστο
εγχώριο κράτος βρήκε ευήκοα ώτα στους δανειστές γιατί η Ε.Ε. των
Βρυξελλών δεν είναι παρά ένα εξίσου χυδαία πελατειακό “κράτος” με
“πατερούληδες” τύπου Γιουνκέρ και Μοσκοβισί όσο για το διαβόητο ΔΝΤ
έχεις την εντύπωση ότι είναι ένα μικρομάγαζο με τα μοναδικά στελέχη τον
Τόμσεν και δυο τρεις άλλους και επικεφαλής μια τύπισσα που την “κρατάνε”
από παντού και την κατευθύνουν ανάλογα.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας λίγο πριν περάσει το κατώφλι του Λευκού
Οίκου πέταξε στον ουρανό με ένα από τα αμερικανικά F-16 της Π.Α., από
εκείνα που ο ελληνικός λαός πλήρωσε με θυσίες και αίμα. Στην κυριολεξία,
μια και στον ουρανό του Αιγαίου θυσιάσθηκαν πιλότοι όπως ο ήρωας Κώστας Ηλιάκης
ενώ δις από την φορολόγηση των πολιτών δεν μπορούν να κλείσουν την
τρύπα του χρέους που διογκώνουν οι εξοπλισμοί. Για την ακρίβεια οι
Ελληνες φορολογούμενοι στην διάρκεια της μεταπολίτευσης είδαν το χρέος
να εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη. Και να που φτάσαμε στο σημείο η
χρεοκοπημένη Ελλάδα να ετοιμάζεται να προσφέρει 2,4 δις ευρώ στις ΗΠΑ,
την πιο ισχυρή οικονομία του κόσμου. Μιλάμε για αθλιότητα και οι δήθεν
ευρωπαίοι που δυσανεσχετούν είναι γιατί κι αυτοί με τη σειρά τους θέλουν
να πουλήσουν εξοπλιστικά μια και έτσι τους έχουμε συνηθίσει. Πουτάνα
κανονική η Ελλάδα που την παίρνει ο ένας οπλέμπορας μετά τον άλλον.
Από το βιβλίο «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου»-εκδόσεις «Το Ποντίκι» διαβάζουμε ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες κατά κεφαλήν στρατιωτικές δαπάνες (ποσοστό επί του ΑΕΠ) ανάμεσα στις χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέχει την τρίτη θέση στον αντίστοιχο δείκτη ανάμεσα στις χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ και βρισκόταν μέχρι το 2010 σταθερά στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου!
Σύμφωνα με τα στοιχεία των εκθέσεων του Διεθνούς Ινστιτούτου Στοκχόλμης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό (SIPRI), η Ελλάδα για την περίοδο 1974-2010 (σε σταθερές τιμές έτους 1990) αγόρασε:
• από τις ΗΠΑ όπλα αξίας 15,5 δισ. δολαρίων,
• από τη Γερμανία όπλα αξίας 6,5 δισ. δολ.,
• από τη Γαλλία όπλα αξίας 4,1 δισ. δολ.,
• από την Ολλανδία όπλα αξίας 2,1 δισ. ευρώ,
• από τη Ρωσία όπλα αξίας 1 δισ. ευρώ,
• από την Ιταλία όπλα αξίας 879 εκατ. δολ.
Τα ποσά αυτά, σύμφωνα με μία διαφορετική ανάγνωση των στοιχείων του SIPRI, μας λένε ότι η Ελλάδα μετά το 1974 εισάγει σταθερά κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση:
• Το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκοσμίως οι ΗΠΑ!
• Το 9,64% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γερμανία.
• Το 5,51% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γαλλία.
Αυτά τα στοιχεία δικαιολογούν απόλυτα τον ελληνικό τίτλο του μεγάλου ευεργέτη των πολεμικών βιομηχανιών ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, αν οι αγορές που έκανε στο διάστημα 1974-2010 διαβαστούν ως εξής:
Όπλα και χρέος
Έχοντας κατά νου ότι «τουλάχιστον 25 μονάδες του δημόσιου χρέους (δηλαδή το ένα τέταρτο του χρέους!!!), οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν, αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας» όπως είπε στη Βουλή το 2004 ο τότε υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης Σημίτη και ανατρέχοντας σε σχετικούς πίνακες, διαπιστώνουμε ότι:
Εδώ θα πρέπει να επαναλάβουμε ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες χρηματοδοτούνται με δανεισμό και κατά συνέπεια τροφοδοτούν άμεσα το χρέος, όχι μόνο αυξάνοντάς το κατά το ύψος του ποσού αυτών των δαπανών, αλλά κατά πολύ περισσότερο, καθώς συσσωρεύονται και οι τόκοι.
Συνοψίζοντας: Οι εισαγωγές όπλων χρηματοδοτούνται κυρίως από εξωτερικό μακροχρόνιο δανεισμό, δηλαδή «χτίζουν» άμεσα το χρέος, πράγμα που συμβάλλει κατά πολύ στη συσσώρευση των τόκων. Για παράδειγμα, ακόμη πληρώνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για την αποπληρωμή σε αμερικανικές τράπεζες της λεγόμενης «αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας» (προγράμματα FMF) που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50. Το 2000 το συσσωρευμένο χρέος προς τράπεζες των ΗΠΑ, εξαιτίας αυτού του λόγου, ξεπερνούσε τα 6,3 δισ. δολάρια (δάνεια και τόκοι).
Από το βιβλίο «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου»-εκδόσεις «Το Ποντίκι» διαβάζουμε ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες κατά κεφαλήν στρατιωτικές δαπάνες (ποσοστό επί του ΑΕΠ) ανάμεσα στις χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέχει την τρίτη θέση στον αντίστοιχο δείκτη ανάμεσα στις χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ και βρισκόταν μέχρι το 2010 σταθερά στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου!
Σύμφωνα με τα στοιχεία των εκθέσεων του Διεθνούς Ινστιτούτου Στοκχόλμης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό (SIPRI), η Ελλάδα για την περίοδο 1974-2010 (σε σταθερές τιμές έτους 1990) αγόρασε:
• από τις ΗΠΑ όπλα αξίας 15,5 δισ. δολαρίων,
• από τη Γερμανία όπλα αξίας 6,5 δισ. δολ.,
• από τη Γαλλία όπλα αξίας 4,1 δισ. δολ.,
• από την Ολλανδία όπλα αξίας 2,1 δισ. ευρώ,
• από τη Ρωσία όπλα αξίας 1 δισ. ευρώ,
• από την Ιταλία όπλα αξίας 879 εκατ. δολ.
Τα ποσά αυτά, σύμφωνα με μία διαφορετική ανάγνωση των στοιχείων του SIPRI, μας λένε ότι η Ελλάδα μετά το 1974 εισάγει σταθερά κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση:
• Το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκοσμίως οι ΗΠΑ!
• Το 9,64% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γερμανία.
• Το 5,51% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γαλλία.
Αυτά τα στοιχεία δικαιολογούν απόλυτα τον ελληνικό τίτλο του μεγάλου ευεργέτη των πολεμικών βιομηχανιών ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, αν οι αγορές που έκανε στο διάστημα 1974-2010 διαβαστούν ως εξής:
- Η Ελλάδα αγόρασε από τις ΗΠΑ όπλα που αντιστοιχούν στο σύνολο της παραγωγής της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας για διάστημα άνω των 16 μηνών!
- Η Ελλάδα κάθε δέκα χρόνια αγοράζει το σύνολο της ετήσιας παραγωγής της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας που προορίζεται για εξαγωγές!
- Η Ελλάδα το διάστημα 1974-2010 αγόρασε το σύνολο της παραγωγής περίπου δύο ετών της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας που προορίζεται για εξαγωγές!
- Στη λίστα των παγκόσμιων «πρωταθλητών» στις εισαγωγές όπλων παρέμεινε η Ελλάδα και κατά το διάστημα που χρεοκοπούσε!
Όπλα και χρέος
Έχοντας κατά νου ότι «τουλάχιστον 25 μονάδες του δημόσιου χρέους (δηλαδή το ένα τέταρτο του χρέους!!!), οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν, αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας» όπως είπε στη Βουλή το 2004 ο τότε υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης Σημίτη και ανατρέχοντας σε σχετικούς πίνακες, διαπιστώνουμε ότι:
- Οι δαπάνες της Ελλάδας για εισαγωγές όπλων κατά την περίοδο που έγινε η συσσώρευση του σημερινού δημόσιου χρέους (1974-2010) ήταν της τάξης των 32 δισ. δολαρίων (σταθερές τιμές 1990). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο μισό ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) της ίδιας χρονιάς (1990), που ήταν 66,7 δισ. δολ.
Εδώ θα πρέπει να επαναλάβουμε ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες χρηματοδοτούνται με δανεισμό και κατά συνέπεια τροφοδοτούν άμεσα το χρέος, όχι μόνο αυξάνοντάς το κατά το ύψος του ποσού αυτών των δαπανών, αλλά κατά πολύ περισσότερο, καθώς συσσωρεύονται και οι τόκοι.
Συνοψίζοντας: Οι εισαγωγές όπλων χρηματοδοτούνται κυρίως από εξωτερικό μακροχρόνιο δανεισμό, δηλαδή «χτίζουν» άμεσα το χρέος, πράγμα που συμβάλλει κατά πολύ στη συσσώρευση των τόκων. Για παράδειγμα, ακόμη πληρώνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για την αποπληρωμή σε αμερικανικές τράπεζες της λεγόμενης «αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας» (προγράμματα FMF) που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50. Το 2000 το συσσωρευμένο χρέος προς τράπεζες των ΗΠΑ, εξαιτίας αυτού του λόγου, ξεπερνούσε τα 6,3 δισ. δολάρια (δάνεια και τόκοι).
- Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη όλα αυτά, τότε το συμπέρασμα είναι πασιφανές και εύλογο: οι εντιμότατοι σύμμαχοι και εταίροι μας μας δάνειζαν (εντόκως) από τη μία και μας τα έπαιρναν από την άλλη σε τρομακτικής έντασης και έκτασης εξοπλιστικά προγράμματα, τα οποία μάλιστα (όπως φαίνεται με τη χαρακτηριστική αλλά όχι μοναδική υπόθεση των υποβρυχίων που πληρώθηκαν αλλά δεν παραλήφθηκαν) δεν έχουν πιάσει και τόπο! Τόπο (και μάλιστα εξωτικό) έχουν πιάσει οι μίζες…
Σχόλια