Όταν η σιωπή γίνεται εργαλείο χειραγώγησης και ελέγχου: Αλήθεια, με ποιανών τα χρήματα λειτουργούν οι ΜΚΟ;
Σ’ ένα βίντεο που αφέθηκε να διαρρεύσει, φέρεται να δηλώνει: «Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, τους New York Times, το περιοδικό Time και άλλους μεγάλους εκδοτικούς οίκους, των οποίων οι διευθυντές έχουν παρακολουθήσει τις συναντήσεις μας και σεβάστηκαν τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα για σχεδόν σαράντα χρόνια…» (!) Και παρακάτω εξηγεί τους λόγους: «Θα ήταν αδύνατο για μας να αναπτύξουμε το σχέδιό μας για τον κόσμο, αν είχαμε υποστεί τα φώτα της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια αυτών των ετών. Όμως, ο κόσμος είναι πιο ώριμος τώρα και έτοιμος να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιας πνευματικής ελίτ και των τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από την εθνική παραδοσιακή διακυβέρνηση που ασκείται εδώ και αιώνες». Τραπεζίτες, πολυεκατομμυριούχοι, υπερεθνικοί -καθότι το χρήμα δεν έχει πατρίδα- μια βρόμικη ελίτ που επιδιώκει μέχρι σήμερα με πείσμα να καταργήσει τη λαϊκή κυριαρχία των κρατών, να ισοπεδώσει την εθνική τους ταυτότητα με δήθεν πολυπολιτισμικές κοινωνίες, χειρότερες και από τον Πύργο της Βαβέλ, προκειμένου να μην καταλαβαίνει κανένας κανέναν. Και όταν το χάος πρυτανεύσει, θα έρχεται ως μεσσίας η «παγκόσμια κυβέρνηση» για να καθαρίζει και να αποταμιεύει το λαβείν και τα αργύρια από τις σπονδές αίματος των λαών. H σιωπή, λοιπόν, ήταν, είναι και παραμένει το κοινό μυστικό του κάθε συνωμότη και κατεργάρη. Του κάθε δολοπλόκου. Αυτάδελφες της σιωπής, η ανοχή, η συνενοχή και η αισχύνη. Toόνειδος για κάθε ανθρώπινο ον. Να γνωρίζει, αλλά να σιωπά υπέρ των συμφερόντων μιας δράκας γερακιών που θέλουν να καθορίζουν τις τύχες των λαών, να κινούν τις μαριονέτες και τους αχυρανθρώπους τους, όπως θέλουν και όποτε θέλουν. Να ισοπεδώνουν πόλεις, να διαλύουν έθνη, να επιβάλλουν πραξικοπήματα, να δολοφονούν στο όνομα της δημοκρατίας.Tα εγκλήματα πολέμου, όπως η βίαιη δημογραφική αλλοίωση αυτόχθονων πληθυσμών, βαφτίζονται ως «σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και οι κουβαλητοί έποικοι ως ισότιμοι πολίτες, έστω και αν κατακρατούν με τη δύναμη των όπλων τα σπίτια και τις περιουσίες των νόμιμων ιδιοκτητών. Ξανά στο κρεβάτι του Προκρούστη… H Kύπρος, το μικρό αυτό μαργαριτάρι της Ανατολικής Μεσογείου, κινδυνεύει εκ νέου να βρεθεί κάτω από τις μυλόπετρες των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων. Θα βρεθεί ξανά στο κρεβάτι του Προκρούστη, καθότι δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται στους σχεδιασμούς των κορυφαίων αυτών λησταρχών. Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι ο Ντ. Ροκφέλερ, του οποίου η ανάμειξη ως τραπεζίτη με το international banking τον έφερε στο κατώφλι παγκόσμιων ηγετών, ίδρυσε το 1973 ένα κλαμπ κορυφαίων πολιτικών και επιχειρηματιών από τη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά), την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ιαπωνία, με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των τριών αυτών πόλων. Τα 350 περίπου μέλη της Trilateral Commissionσυναντώνται κάθε φθινόπωρο και στα τραπέζια της τίθενται όλα τα ζητήματα που απασχολούν την παγκόσμια οικονομία και την πολιτική, με τις αποφάσεις που παίρνονται να καθορίζουν τις κατευθύνσεις της διεθνούς πολιτικοοικονομικής σκηνής. Οι άλλες δύο οικουμενικές λέσχες στις οποίες συναντώνται οι μεγάλοι της πολιτικής και της οικονομίας είναι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η Λέσχη Mπίλντερμπεργκ. Στην Κύπρο προφανώς κάποιοι να θεωρούν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ως μιαν αθώα οργάνωση, η οποία ασχολείται μόνο με τρέχοντα οικονομικά ζητήματα. Οικονομία και πολιτική είναι σφικτοδεμένες εδώ και αιώνες και η πρώτη καθορίζει τη δράση της δεύτερης. Να υπενθυμίσουμε πως ο απερχόμενος ειδικός σύμβουλος του Γ.Γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Εσπεν Μπαρθ Έιντε, είναι ένα από τα εξέχοντα στελέχη του Φόρουμ. Ήταν αυτός που διοργάνωσε τη μετάβαση Αναστασιάδη-Ακιντζί στην τελευταία σύναξη της συνόδου στο Νταβός της Ελβετίας τον περασμένο Γενάρη, με τον κατοχικό ηγέτη να αναβαθμίζεται ως ισότιμος ηγέτης και όχι ως ο εγκάθετος της Τουρκίας στα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη. Οι αμαρτωλές Μ.Κ.Ο και η δράση τους Πίσω από μυστικές οργανώσεις, κλειστές λέσχες και μυστικά κονδύλια, τα οποία καμιά κυβέρνηση δεν έχει τη διάθεση να ερευνήσει, ακολουθεί ένα τσούρμο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (οι λεγόμενες και NGO). Δεκάδες χιλιάδες ανά την υφήλιο καλούνται να κάνουν τη βρόμικη δουλειά και να προετοιμάσουν το έδαφος σύμφωνα με την πολιτική της ελίτ των πολυεκατομμυριούχων, όπως την περιέγραψε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ, πως «οι λαοί δεν πρέπει να έχουν εθνικές κυβερνήσεις, αλλά να ελέγχονται από μια παγκόσμια κυβέρνηση». Στην Κύπρο είδαμε πώς λειτούργησαν κάποιες Μ.Κ.Ο. την περίοδο 2001-2004, όταν οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και οι Τούρκοι, σε συνεργασία με την τότε κυβέρνηση της Ελλάδας, αλλά και πολιτικούς στη Λευκωσία συνέγραψαν και προωθούσαν λυσσαλέα το ρατσιστικό και φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν. Ήταν την εποχή εκείνη που Κύπριοι πολιτικοί ή φερόμενοι ως παράγοντες της κυπριακής κοινωνίας έτρεχαν σαν τις μύγες στο μέλι για να συμμετάσχουν σε αμερικανόπνευστα σεμινάρια, προκειμένου να δασκαλευτούν και να πεισθούν πως για τη μη λύση του Κυπριακού ευθύνεται η ε/κ πλευρά. Για να εμπεδώσουν την πολιτική παράνοια πως από ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής, το Κυπριακό μεταλλάχθηκε σε ψυχολογικό ζήτημα ή ακόμα και ως «κατάλοιπο σοβινισμού και εθνικισμού» των Ε/κ. Ήταν τότε που η USAID, μέσω της αμαρτωλής UNOPS, άνοιγε τον πακτωλό εκατομμυρίων δολαρίων για να χρηματοδοτήσει ΜΚΟ που, σαν έτοιμες από καιρό, διαφήμιζαν το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν. Και αντί να δουν οι επαΐοντες ποιοι και γιατί επώαζαν το αυγό του φιδιού, κατηγορούσαν τους γνήσιους πατριώτες Ε/κ ως τους «εχθρούς της λύσης». Μέχρι και οργάνωση για την ευημερία των γαϊδουριών είδαμε να εκκολάπτεται και να σέρνει τον χορό υπέρ του σχεδίου. Ο εκκωφαντικός ήχος των αργυρίων, η πλύση εγκεφάλου στα αμερικανόπνευστα σεμινάρια, τα σούρτα φέρτα σε ξένες πρεσβείες, προφανώς θα έκρυβαν από το οπτικό τους πεδίο, τους κινδύνους που περνούσε τότε η μικρή και ανυπεράσπιστη Κύπρος. Λυσσαλέα η προπαγάνδα τους. Αδυσώπητος το μίσος εναντίον όσων δεν υπέκυπταν στο ιμπεριαλιστικό φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν. Και σαν αφιονισμένες Ηρωδιάδες έσπευδαν να στηλιτεύσουν, να κτυπήσουν τους διαφωνούντες. Από την άλλη κόρδωναν με τον τίτλο που τους έδωσαν οι Αμερικανοβρετανοί ως οι opinion leaders( διαμορφωτές της κοινής γνώμης), που θα έπειθαν τον κάθε «ξεροκέφαλο» Ε/κ να αποδεχθεί την τελεσίδικη ποινή της πατρίδας του. Τα WIKILEAKS τούς κατέγραψαν … Χάρη στον ιστότοπο WIKILEAKS (του οποίου ο δημιουργός διώκεται ακόμη από τους διεθνείς συνωμότες, παρά την πρόσφατη δικαίωσή του από δικαστήριο της Σουηδίας), διαβάσαμε ποιοι εν Κύπρω πολιτικοί κλωθογύριζαν σε ξένες πρεσβείες και έπαιρναν οδηγίες. Και υπάρχουν καταγεγραμμένα έγγραφα και τεκμήρια πώς δρούσαν υπογείως και σε διατεταγμένη για να περάσει το αντικυπριακό σχέδιο Ανάν. Ευτυχώς o λαός διαισθάνθηκε τους κινδύνους. Απ’ όλα τα κομματικά, πολιτικά σχήματα, φούντωσε και συμπαρέσυρε όσους επιβουλεύονταν το μέλλον του. Σήμερα αυτό το ποτάμι αφουγκράζεται και αναμένει. Ετοιμάζει την ορμητική πορεία του να γκρεμίσει τα «κάστρα» και τις εφήμερες «καρέκλες» όσων νομίζουν πως με τεμενάδες υπέρ των Αμερικανοβρετανών, των κάθε Έιντε, Ντάουνερ και ντε Σόττο, των κάθε Ερντογάν, Τσαβούσογλου και της κάθε μαδημένης αλεπούς στη Γηραιά Αλβιώνα, μπορούν να τον ξεγελάσουν με σχέδια που θα δένουν πεισθάγκωνα την Κύπρο στο άρμα της Τουρκίας και του κάθε ιμπεριαλιστή. Πού να βρίσκεται, άραγε, σήμερα ο Κόφι Ανάν, ο οποίος ήθελε να ακυρώσει τα ψηφίσματα 541 και 550, στα οποία η παρανόμως ανακηρυχθείσα «ΤΔΒΚ» κατεγράφετο ως υποτελές μόρφωμα της Τουρκίας; Γυροφέρνει στις Ην. Πολιτείες αργόσχολος και ξεχασμένος απ’ όλους.Kαι ποιος εμποδίζει σήμερα την Κυπριακή Δημοκρατία και τον νόμιμα εκλελεγμένο Πρόεδρό της, να υπενθυμίζει αυτά τα ψηφίσματα στους επιτελείς των Ην. Εθνών; Από ποιους χρηματοδοτούνται οι ΜΚΟ και πώς ελέγχονται; Όταν ο Βλ. Πούτιν κατέθετε το 2012 με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Ρωσική Δούμα νομοσχέδιο για τις ΜΚΟ, τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε από τις κλειστές λέσχες, τους κάθε Ροκφέλερ και Τζορτζ Σόρος έσπευδαν να τον κατηγορήσουν πως θέλει να θέσει υπό τον έλεγχό του «ανεξάρτητες οργανώσεις» και ότι κατηγορεί συλλήβδην ως «ξένους πράκτορες» τα μέλη των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Ο Ρώσος Υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ τόνιζε με έμφαση πως «η οικονομική στήριξη των ΗΠΑ προς ρωσικές ΜΚΟ είναι αγκάθι στις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον. Σημείωνε ακόμα πως: «Οι δραστηριότητες αυτές πήραν μια τέτοια έκταση που καθίστανται πρόβλημα για τις σχέσεις μας. Ανησυχούμε πραγματικά για το γεγονός ότι από την πλευρά της Ουάσινγκτον χρηματοδοτούνται ορισμένες οργανώσεις και κινήματα στη Ρωσία». Οι οργανώσεις «υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» καταδίκασαν αυτόν τον νόμο, ο οποίος χαρακτηρίσθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία “τελευταίο κεφάλαιο στην άνευ προηγουμένου καταστολή των μη κυβερνητικών οργανώσεων”. Tο περιβόητο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), επίσης μη κυβερνητική οργάνωση, ισχυριζόταν ότι: “Στόχος του νέου νόμου είναι στην πραγματικότητα οι ρωσικές οργανώσεις”, καθώς τις “αποκόπτει από τους διεθνείς εταίρους τους”. O Βλ. Πούτιν, παρά τις επικρίσεις των ξένων και ελεγχόμενων οργανώσεων, ενέκρινε τον νόμο, ενώ τον Απρίλη του 2014 ζήτησε από τη ρωσική υπηρεσία ασφαλείας FSB να διασφαλίσει ότι η Ρωσία δεν θα ακολουθήσει το «παράδειγμα» της Ουκρανίας, επιτρέποντας στη Δύση να χρησιμοποιήσει Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στη χώρα για «καταστροφικούς» σκοπούς. «Πρέπει να κάνουμε σαφώς τον διαχωρισμό μεταξύ της νόμιμης δραστηριότητας της αντιπολίτευσης, όπως συμβαίνει σε κάθε δημοκρατική χώρα, και στον εξτρεμισμό, ο οποίος οικοδομείται στηριζόμενος στο μίσος, υποκινώντας τον εθνικό και τον διεθνή διχασμό και αψηφώντας τον νόμο και το Σύνταγμα», σημείωνε ο Πούτιν σε συνάντηση που είχε με τους επικεφαλής της FSB. «Πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε τη διαφορά ανάμεσα στους πολιτισμένους αντιτιθέμενους στις Αρχές και στην εξυπηρέτηση ξένων εθνικών συμφερόντων που βλάπτουν τη χώρα μας» τόνιζε, παραπέμποντας στις μεγάλες διαδηλώσεις τον χειμώνα του 2012-2013, οι οποίες ήταν δημιούργημα οργανώσεων που χρηματοδοτούνταν από το εξωτερικό. Στην Κύπρο επιβάλλεται ο έλεγχός τους ΜΚΟ σε Κύπρο και Ελλάδα λυμαίνονται κονδύλια για τα οποία ουδείς γνωρίζει από πού προέρχονται. Εκατοντάδες ΜΚΟ στην Ελλάδα μπήκαν επικεφαλής της διακίνησης προσφύγων πνίγοντας κυριολεκτικά την Ελλάδα από πρόσφυγες που κατευθύνονταν από τα παράλια της Τουρκίας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που τον Νιόβη του 2015 το TRIBUNE αποκάλυπτε ότι στη Λέσβο δρούσε μια ισλαμιστική ανθρωπιστική οργάνωση, η One Nation, της οποίας τα μέλη είναι σκληροί ισλαμιστές. Στις 29 Νοεμβρίου στάληκε η πληροφορία μέσω Twitter ότι η ρωσική Πολεμική Αεροπορία βομβάρδισε τις αποθήκες της One Nation στο χωριό Αλ Ντάνα στην επαρχία Ιντλίμπ της βορειοδυτικής Συρίας, περιοχή που ελέγχεται από την Αλ Κάιντα και τις τουρκόφιλες τζιχαντιστικές συμμορίες. Οι όπου γης χρηματοδοτούμενες και ελεγχόμενες Μ.Κ.Ο από κλειστές λέσχες έσπευσαν να κατηγορήσουν τη Ρωσία, αλλά όχι αυτούς που κρύβονταν πίσω από την «One Nation». Oι θεσμοί στην Κύπρο φαίνεται να αντιμετωπίζουν με μιαν απαράδεκτη ανοχή τη δράση ΜΚΟ και υπάρχει απροθυμία να ασχοληθούν με το «πόθεν έσχες» τους. Αλήθεια, με ποια χρήματα λειτουργούν αυτές οι ΜΚΟ και πόσο ανεξάρτητες είναι; Μετά το ναυάγιο των συνομιλιών της πενταμερούς Διάσκεψης στο Κρανς Μοντανά ακούγονται, δυστυχώς, από Έλληνες Κυπρίους φωνές αποενοχοποίησης του Τσαβούσογλου και του εγκάθετου της Τουρκίας, Ακιντζί. Ποιοι, άραγε, υποκινούν αυτές τις αντιδράσεις και ποιοι, έναντι ποιου τιμήματος υποθάλπουν αυτές τις φωνές; Σίγουρα θα υπάρξουν νέες πρωτοβουλίες για συνέχιση των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού με τον τρόπο που επιδιώκουν τα ιμπεριαλιστικά γεράκια προς εξυπηρέτηση των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων. Διαφαινεται ποιοι θα τεθούν ξανά επικεφαλής της παραμόρφωσης και εξωραϊσμού των όποιων κακόβουλων σχεδίων. Όμως, είναι καλά να γνωρίζει, επιτέλους, ο κυπριακός λαός, οι διάφορες ΜΚΟ από ποιους χρηματοδούνται ή ποια αλλότρια συμφέροντα έχουν «τηρώντας τον νόμο της σιωπής» του Ροκφέλερ, για να περάσει ένα εθνοκτόνο σχέδιο σε βάρος της πατρίδας τους. Και να γνωρίζει ποια εργαλεία χειραγώγησης της κοινής γνώμης θα χρησιμοποιήσουν ξανά οι «χρηματοδότες», όπως έγινε το 2004 και, όπως φαίνεται, επαναλαμβάνεται και τώρα. Πρώην αρχισυντάκτρια της ΧΑΡΑΥΓΗΣ, εκφραστικού οργάνου του ΑΚΕΛ. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ της Κύπρου
Πηγή: Όταν η σιωπή γίνεται εργαλείο χειραγώγησης και ελέγχου: Αλήθεια, με ποιανών τα χρήματα λειτουργούν οι ΜΚΟ; http://mignatiou.com/2017/08/otan-i-siopi-ginete-ergalio-chiragogisis-ke-elegchou-alithia-me-pianon-ta-chrimata-litourgoun-i-mko/
===============
Το μεγάλο φαγοπότι των ΜΚΟ – 1
Σχόλια