Πριν από πολλά χρόνια εκείνοι που αποτελούσαν αυτό που σήμερα λέμε «εργαζόμενοι» ή «εργατική τάξη», ακόμα κι αν δεν ήταν αγρότες, δούλευαν δέκα ή και δώδεκα ώρες τη μέρα με αντάλλαγμα τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης –τροφή, κατάλυμα, και μερικά ακόμα πράγματα– για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Καμιά φορά, ειδικά σε δύσκολες εποχές (κρίση, πόλεμος κ.ά.), το αντάλλαγμα δεν έφτανε ούτε για τα στοιχειώδη γι’ αυτό δούλευαν από κοντά και οι οικογένειές τους. Τις ίδιες ώρες, χωρίς καμιά διάκριση παρά μόνο στην αμοιβή. Συνήθως ήταν χαμηλότερη για γυναίκες και παιδιά με το επιχείρημα ότι λόγω σωματικής διάπλασης δεν μπορούσαν να είναι τόσο παραγωγικοί όσο οι άνδρες.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Σχόλια