Η νότια Ευρώπη χρωστάει στην Γερμανία 861 δις μέσω του target αναφέρει ο Hans-Werner Sinn, Καθηγητής Οικονομικών και Δημόσιων Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ήταν Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo και συμμετέχει στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο του Υπουργείου Οικονομίας της Γερμανίας.
Ο Economist είχε δίκιο όταν πρόσφατα ανέφερε ότι το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας είναι υπερβολικά υψηλό.
Αλλά γιατί είναι υπερβολικά υψηλό το γερμανικό πλεόνασμα αναφέρει ο Hans-Werner Sinn, σε άρθρο του στο project syndicate.
Μερικοί λένε ότι η Γερμανία έχει υψηλό όγκο εξαγωγών επειδή κατασκευάζει προϊόντα υψηλής ποιότητας, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι η Γερμανία εισάγει πολύ λίγα, επειδή οι μισθοί της είναι πολύ χαμηλοί.
Άλλοι επισημαίνουν ότι, εξ ορισμού, το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μιας χώρας είναι ίσο με τις κεφαλαιουχικές εξαγωγές.
Η Γερμανία έχει έτσι ένα πλεόνασμα σε σχέση με τις επενδύσεις και χρειάζεται να εξοικονομήσει λιγότερα χρήματα και να επενδύσει περισσότερα.
Βεβαίως, το πλεόνασμα του γερμανικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αντικατοπτρίζει επίσης τα ελλείμματα άλλων χωρών και κυρίως των ΗΠΑ, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τρίτο της αξίας των ελλειμμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών παγκοσμίως.
Επομένως, θα μπορούσαμε να ζητήσουμε απλώς από τις ελλειμματικές χώρες να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, να μειώσουν τους μισθούς και να εξοικονομήσουν περισσότερα ενώ επενδύουν λιγότερο.
Εξετάστε τις υπερχρεωμένες χώρες της Νότιας Ευρώπης.
Παρόλο που κατάφεραν να εξισορροπήσουν τους προϋπολογισμούς τους, λόγω των χαμηλότερων επιτοκίων στο εξωτερικό τους χρέος, θα μπορούσαν να έχουν σημαντικά πλεονάσματα για να εξοφλήσουν τα χρέη τους.
Αλλά οι συστάσεις ad hoc δεν θα έλυναν το πρόβλημα.
Για να αποφασίσουμε ποιες προσαρμογές πρέπει να γίνουν, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε γιατί τα πλεονάζοντα κεφάλαια ρέουν από τη Γερμανία στον υπόλοιπο κόσμο.
Η χαλαρή νομισματική πολιτική της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ έχει διατηρήσει τεχνητά την αμερικανική οικονομία, η οποία βασίζεται σε καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια.
Οι ΗΠΑ μπόρεσαν να ζήσουν πέραν από τις δυνατότητες τους, πωλώντας ομόλογα σε δολάρια στον κόσμο, επειδή το δολάριο είναι το κυριότερο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου.
Αλλά αυτή η προσέγγιση έχει δημιουργήσει μια αδύναμη οικονομία και έναν αδύναμο εγχώριο μεταποιητικό τομέα.
Ένα άλλο πρόβλημα εστιάζεται στην ευρωζώνη.
Η εισαγωγή του ευρώ μείωσε δραματικά τη φερεγγυότητα των χωρών της νότιας Ευρώπης, καθώς ήταν αδιανόητο ότι οι χώρες του ευρώ θα μπορούσαν να χρεοκοπούν.
Το αποτέλεσμα αυτής της τεχνητής αίσθησης ασφάλειας ήταν ότι το άφθονο ιδιωτικό κεφάλαιο έπεσε στη Νότια Ευρώπη μέχρι το 2008, δημιουργώντας πληθωριστικές πιστωτικές φούσκες που κατέστρεψαν την ανταγωνιστικότητα των χωρών αυτών.
Όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση, οι χώρες της Νότιας Ευρώπης επωφελήθηκαν από το δικαίωμά τους να εκτυπώνουν χρήματα, αποτελεσματικά από το ευρωπαϊκό σύστημα αναπληρώνοντας από το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να δανειστούν από τις αγορές.
Χρησιμοποίησαν αυτά τα χρήματα για να εξαγοράσουν το παλαιό χρέος, να συνεχίσουν να αγοράζουν αγαθά και να αγοράζουν ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό.
Επιπλέον, η ΕΚΤ υποσχέθηκε την ελεύθερη προστασία, μέσω οριστικών νομισματικών συναλλαγών, για ιδιώτες επενδυτές που τόλμησαν να συνεχίσουν να βάζουν τα χρήματά τους στο νότο.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όλες οι χώρες της νότιας Ευρώπης είδαν ότι οι δείκτες του χρέους προς το ΑΕΠ συνεχίζουν να αυξάνονται, παρά τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν με την ενισχυμένη δημοσιονομική συμφωνία του 2012 για τη μείωση των δεικτών σε ετήσια βάση, προκειμένου να προσεγγίσουν σταδιακά το όριο του 60% που θεσπίστηκε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ο υπερβολικός κεϋνσιανισμός που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιήσει την έλλειψη δημοσιονομικών περιορισμών των χωρών της ευρωζώνης κατά τη διάρκεια της κρίσης, προκάλεσε επίσης την έξοδο κεφαλαίων από τη Γερμανία, όταν οι επενδυτές προσπάθησαν πραγματικά να αποχωρήσουν από τη νότια Ευρώπη.
Αυτό τόνωσε τις εισαγωγές, συμβάλλοντας έτσι στην αύξηση του πλεονάσματος του γερμανικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
Αλλά η Γερμανία αποκομίζει ελάχιστα κέρδη από την κατάσταση αυτή, καθώς οι εγγυήσεις που έλαβε από ελλειμματικές χώρες όπως της Νότιας Ευρώπης δεν έχουν πλέον αξία και η επιστροφή τους στην κανονικότητα είναι όλο και πιο αβέβαιη.
Στην πραγματικότητα, το 50% περίπου των καθαρών ξένων περιουσιακών στοιχείων που έχει συσσωρεύσει η Γερμανία μέσω των προηγούμενων πλεονασμάτων τρεχουσών συναλλαγών περιλαμβάνει τώρα μόνο απαιτήσεις Target στον ισολογισμό της Bundesbank, οι οποίες σήμερα ανέρχονται σε 861 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οι απαιτήσεις Target αντικατοπτρίζουν τη χρηματοδότηση που, σύμφωνα με τους κανόνες του συστήματος του ευρώ, η Bundesbank αναγκάστηκε να εισφέρει στις ελλειμματικές χώρες της ευρωζώνης, πιστώνοντας εντολές πληρωμών.
Η Bundesbank δεν θα μπορέσει ποτέ να ζητήσει να αποπληρωθούν αυτές οι οφειλές και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ έχει καθορίσει μηδενικούς τόκους για τα 861 δισεκ..
Σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται σκόπιμο να υιοθετηθεί μια διττή προσέγγιση για τη μείωση του πλεονάσματος του γερμανικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
- Πρώτον, η Γερμανία θα μπορούσε να εισαγάγει αποζημιώσεις απόσβεσης για ιδιωτικές επενδύσεις, όπως πρότεινε ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Ifo.
- Δεύτερον, οι νότιες χώρες της ευρωζώνης και οι ΗΠΑ θα μπορούσαν τελικά να επιστρέψουν σε μια πολιτική πειθαρχημένης διαχείρισης του χρέους.
- Αυτό θα μείωνε τις εισαγωγές τους από τη Γερμανία και επομένως θα μειώνονταν οι εκροές κεφαλαίων από τη Γερμανία, όπως καταγράφεται στο πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
- Ειδικότερα, η Fed και η ΕΚΤ πρέπει να τερματίσουν τις χαλαρές νομισματικές πολιτικές τους - ιδιαίτερα τα πακέτα δημοσιονομικής διάσωσης και τις εγγυήσεις της ΕΚΤ που διοχετεύουν τεχνητά κεφάλαια στη Νότια Ευρώπη.
- Η λογική υπαγορεύει ότι η Γερμανία δεν μπορεί ταυτόχρονα να μειώσει το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και να συνεχίσει να χορηγεί φθηνά δάνεια σε άλλες χώρες ειδικά στον Νότο όπως η Ελλάδα.
- Θα κερδίσουν πολλά εάν οι πολιτικοί κατανοήσουν αυτήν την βασική πραγματικότητα.
www.bankingnews.gr --ΠΗΓΗ
Σχόλια