Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://nikosklitsikas.gr/
Ο Αμάρ Μπαγκντάς (Ammar Bakdash), Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας επισημαίνει σε συνέντευξή του όλα όσα...
αποσιωπούν τα ΜΜΕ, αλλά κυρίως η επονομαζόμενη "ευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική αριστερά", οι "Radical chic" της "ιμπεριαλιστικής αριστεράς που μαζί με την ευρωπαϊκή δεξιά υπηρετούν πιστά το υπέρ-εθνικό κεφάλαιο και το 4ο Ράιχ.
http://nikosklitsikas.gr/
Ο Αμάρ Μπαγκντάς (Ammar Bakdash), Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας επισημαίνει σε συνέντευξή του όλα όσα...
αποσιωπούν τα ΜΜΕ, αλλά κυρίως η επονομαζόμενη "ευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική αριστερά", οι "Radical chic" της "ιμπεριαλιστικής αριστεράς που μαζί με την ευρωπαϊκή δεξιά υπηρετούν πιστά το υπέρ-εθνικό κεφάλαιο και το 4ο Ράιχ.
Το κεντρικό σύνθημα των κομμουνιστών στη Συρία είναι "Υπερασπίζοντας την πατρίδα, υπερασπιζόμαστε το λαό!" τονίζει ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας κι επισημαίνει: "Τα
ΜΜΕ σταμάτησαν να μιλούν για τη Συρία γιατί ηττήθηκε ο ιμπεριαλισμός...
Τώρα που δεν είχαν τη νίκη που φανταζόταν μένουν σιωπηλοί, αλλά μετά
την αποτυχία ανατροπής της κυβέρνησης προσπαθούν να κτυπήσουν τη Συρία
με άλλες μεθόδους, γι' αυτό το λόγο ο αγώνας παραμένει ακόμη πολύ
μακρύς..."
Η ευρωπαϊκή αριστερά, σωστότερα οι ηγεσίες των
"εκσυγχρονισμένων" αριστερών κομμάτων της Ευρώπης, κρατούν σε άγνοια
στελέχη, μέλη, ψηφοφόρους -με τη βοήθεια των ΜΜΕ- για το τι συμβαίνει
στη Μέση Ανατολή, για την "αραβική άνοιξη made in USA" που υποστήριξαν και που στόχευε την επιβολή της "Νέας Μέσης Ανατολής". Το "Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς"
με πρόσχημα την άνοδο της ακροδεξιάς, αλλά και την αναγκαιότητα
"μεταρρυθμίσεων" για ν' αντιμετωπιστεί η ακραία λιτότητα, λειτουργεί και
ταυτίζεται με τις πολιτικές των σοσιαλδημοκρατών κι ειδικότερα σε
θέματα εξωτερικής πολιτικής υπάρχει πλήρης ταύτιση και με τη δεξιά (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα).
Δεν είναι άνευ σημασίας πως ο ευρωβουλευτής της ΛαΕ Νίκος
Χουντής, όπως κι η φίλη Σοφία Σακοράφα, ενώ έχουν αποχωρήσει από τον
ΣΥΡΙΖΑ, παραμένουν στην ίδια ευρωπαϊκή στέγη, το "Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς" με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν είναι άνευ σημασίας πως οι εμφανιζόμενοι από τα ΜΜΕ ως
αριστερή εναλλακτική πρόταση στην Ευρώπη, έχουν τις ίδιες
νεοαποικιοκρατικές θέσεις στα ζητήματα εξωτερικής και διεθνούς
πολιτικής.
Ο Jean-Luc Melenchon μετά την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ εναντίον της Συρίας: "Το
ότι ο κύριος Μπασάρ Αλ Άσαντ είναι ένας εγκληματίας, το γνωρίζει όλος ο
κόσμος. Το θέμα είναι πως να έρθει η ειρήνευση στη Συρία".
Πως θα μπορούσε ο "αριστερός" Jean-Luc Melenchon, που δηλώνει υποκριτικά και δημαγωγικά πως δεν θα γίνει Τσίπρας, να διαβεβαιώσει τη γαλλική πολεμική βιομηχανία με τα υπερκέρδη από τις πωλήσεις όπλων στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία, πως αυτός θα συνεχίσει να διεκδικεί “πίτα” των γεωστρατηγικών αλλαγών στη Μέση Ανατολή, “δικαιωματικά” για τους “σοσιαλιστές” και τη γαλλική δεξιά, μιας και ήταν κυρίαρχη αποικιοκρατική δύναμη στη Συρία; (Κι όμως... ο Jean-Luc Melenchon είναι ένας Τσίπρας!)
Πως θα μπορούσε ο "αριστερός" Jean-Luc Melenchon, που δηλώνει υποκριτικά και δημαγωγικά πως δεν θα γίνει Τσίπρας, να διαβεβαιώσει τη γαλλική πολεμική βιομηχανία με τα υπερκέρδη από τις πωλήσεις όπλων στη Μέση Ανατολή και την Τουρκία, πως αυτός θα συνεχίσει να διεκδικεί “πίτα” των γεωστρατηγικών αλλαγών στη Μέση Ανατολή, “δικαιωματικά” για τους “σοσιαλιστές” και τη γαλλική δεξιά, μιας και ήταν κυρίαρχη αποικιοκρατική δύναμη στη Συρία; (Κι όμως... ο Jean-Luc Melenchon είναι ένας Τσίπρας!)
Πόσο "αριστερός" είναι ο Τζέρεμυ Κόρμπιν (στη φωτογραφία σε εκδήλωση των "μετριοπαθών" φονιάδων του λαού της Συρίας και τις σημαίες της γαλλικής κυριαρχίας στη Συρία),
όταν για τη Συρία ταυτίζεται με τα συμφέροντα της αγγλικής πολεμικής
βιομηχανίας, με τις ΗΠΑ, τους ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες και δεξιούς;
Για να μην αναφερθούμε στον Ιταλό Ρέντζι ή το νέο αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛαΕ, του κ. Φασίνα, πρώην στελέχους του ΔΝΤ.
Αυτοί οι "Radical chic", η ανανεωτική ευρωπαϊκή "αριστερά"
μαζί με την "εξωκοινοβουλευτική αριστερά" δίνουν τους δικούς τους
"δικαιωματικούς" αγώνες στα gay pride, για τα "ανοικτά σύνορα", την "κοινωνία των πολιτών", των ΜΚΟ του "φιλάνθρωπου" Σόρος.
Αυτοί οι "Radical chic", ούτε που κατανοούν τους αγώνες
των λαών της Περιφέρειας, των Εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, των
κομμουνιστών της Συρίας, του Λιβάνου...
Ευτυχώς, τα παραδοσιακά κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης
σηματοδοτούν ακόμη μια άλλη αριστερά. Την αριστερά όπου τα ταξικά
συμφέροντα είναι υπεράνω των κοσμοπολίτικων συμφερόντων των "Radical chic". Είναι τα κομμουνιστικά κόμματα της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας...
Κομμουνιστική Νεολαία Ιταλίας: "Με τον νόμιμο πρόεδρο Άσαντ.
Η Συρία προς τη νίκη.
Ο Άσαντ εναντίον του ιμπεριαλισμού και της τρομοκρατίας"
"Τέλος
στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Αραβικής Δημοκρατίας της
Συρίας... Η Αλληλεγγύη που οφείλει κάθε άνθρωπος με ελάχιστη συνείδηση"
Πορτογαλία - Lisboa, 2 - 3 - 4 Σεπτέμβρη, "Festa do Avante!" (Φεστιβάλ της εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας, η κεντρική εκδήλωση των Πορτογάλων κομμουνιστών)...
Μαδρίτη, 17 Σεπτέμβρη 2016... στην κεντρική Γιορτή (Φεστιβάλ) του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας... η υπεράσπιση της Συρίας!
Στην πατρίδα μας
τρεις υπουργοί των εξωτερικών όλων των κυβερνήσεων στάθηκαν απέναντι
στο λαό της Συρίας, υπέγραψαν φονικό εμπάργκο, διέκοψαν διπλωματικές
σχέσεις με τη Συρία: Αβραμόπουλος, Βενιζέλος, Κοτζιάς (με τη συμμετοχή
στο υπουργικό συμβούλιο των υπουργών της σημερινής ΛαΕ). Κι η σιωπή του
ΚΚΕ μετά το Δεκέμβρη του 2015: Χαιρετισμός του Αμάρ Μπαγκντάς, Γ.Γ. του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας στην αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση του KKE.
Αμάρ Μπαγκντάς.
Τάχθηκε κατά της Περεστρόικα το 1986 με τον ιστορικό ηγέτη της Συριακής αριστεράς τον Khalid Bakdash, που πέθανε το 1995.
Εκδίδει την εφημερίδα Sawt al-Shaab ('Φωνή του Λαού').
Συμμετέχει στην κυβέρνηση Άσαντ και στο Υπουργικό Συμβούλιο με υπουργούς.
Κουμμουνιστικό Κόμμα Συρίας (Ενωτικό)
Ιδρύθηκε το 1986, μετά τη διάσπαση με το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας και τάχθηκε υπέρ της Περεστρόικα.
Γενικός Γραμματέας του κόμματος είναι ο Χανίν Νιμίρ.
Εκδίδει την εφημερίδα an-Nour ('το Φως').
Συμμετέχει στην κυβέρνηση Άσαντ και στο Υπουργικό Συμβούλιο με υπουργούς.
"Όποιος νιώθει κι ασπάζεται τα ιδανικά των μαρξιστών-λενινιστών,
οφείλει να κάνει δικό του τον αγώνα του Συριακού λαού και του προέδρου
Bashar Al Assad...
Όποιος σήμερα στρέφει αλλού το πρόσωπό του, θα κριθεί από την ιστορία".
Όποιος σήμερα στρέφει αλλού το πρόσωπό του, θα κριθεί από την ιστορία".
Ολόκληρη η συνέντευξη του Αμάρ Μπαγκντάς:
Ερώτηση: Ποιος είναι ο σημερινός ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας και σε τι συνίσταται η υποστήριξη στην κυβέρνηση Άσαντ;
Απάντηση: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας έχει μια ξεκάθαρη θέση στη Συριακή κοινωνία. Είναι ένα κόμμα που ιδρύθηκε το 1924 κι έχει βαθιές ρίζες στο λαό της Συρίας. Το δικό μας σημερινό καθήκον είναι η υπεράσπιση της πατρίδας, της γης μας από την ιμπεριαλιστική επίθεση, αλλά το κόμμα δεν ξεχνάει να προβάλλει τις κοινωνικές διεκδικήσεις, γιατί πιο ισχυρό γίνεται το εσωτερικό μέτωπο με τις απαντήσεις στις διεκδικήσεις, τόσο πιο ισχυρό γίνεται το γενικό μέτωπο και κατορθώνει να υπερασπίζει τη Συρία από τις επιθέσεις. Σ' αυτή την κατεύθυνση το κεντρικό μας σύνθημα εδώ και μια δεκαετία είναι "Υπερασπίζοντας την πατρίδα, υπερασπιζόμαστε το λαό!".
Ε: Ποια είναι η άποψη του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας αναφορικά με τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα στη Λατινική Αμερική, το κομμουνιστικό κόμμα Ρωσίας και το κομμουνιστικό κόμμα Κίνας; Πως κρίνετε τις δράσεις των κομμουνιστικών κομμάτων της δύσης;
Α: Ο σοσιαλισμός είναι ένας και δεν σχετίζεται καθόλου με τόπους ή με τον χρόνο, αλλά μπορείς να τον βρεις και την εποχή του Ιησού Χριστού. Το πρόβλημα δεν είναι ο 21ος ή ο 20ος αιώνας, αλλά αυτό που που μένει πάντα κι είναι το σημαντικό είναι ποιος έχει τον έλεγχο των μέσων παραγωγής, που στη σημερινή φάση της ιμπεριαλιστικής ηγεμονίας υπάρχει ο συνολικός έλεγχος των μονοπωλίων.Και γι' αυτό εμείς τώρα μιλάμε για σοσιαλισμό, αλλά στο σοσιαλισμό που εμείς θέλουμε τα μέσα παραγωγής είναι κοινωνική ιδιοκτησία κι οποιοδήποτε άλλο δεν είναι προς όφελος του λαού και μπορείς να το ονομάζεις όπως θέλεις αλλά όχι σοσιαλισμός.
Ε: Ποια είναι η θέση των μαρξιστών-λενινιστών αναφορικά με τις πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις και σχεδιασμούς και γιατί η Συρία βρίσκεται στο κέντρο αυτών των σχεδιασμών;
Α: Ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό του μαρξισμού-λενινισμού είναι ο προλεταριακός διεθνισμός κι αυτό εξήγησε ο Μαρξ. Συνεπώς ο καπιταλισμός ως παγκόσμια δύναμη μπορεί να πολεμηθεί με την ενότητα κι αλληλεγγύη του προλεταριάτου. Η Συρία βρίσκεται στο κέντρο αυτής της προσοχής γιατί αυτή την ώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αντίστασης κι αγώνα εναντίον του ιμπεριαλισμού. Γι' αυτό τονίζουμε πως ο δικός μας αγώνας εναντίον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού είναι αγώνας εθνικός, αλλά και διεθνής.
Ε: Ποια σημασία αποδίδεται στην αμερικάνικη επίθεση της 7ης Απρίλη εναντίον της βάσης Al Shayrat, με την εκτόξευση 59 πυραύλων tomahawk;
Α: Υπάρχουν δύο παράγοντες που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας για να κατανοήσουμε αυτό το γεγονός, αλλά τα δυτικά ΜΜΕ επικέντρωσαν την προσοχή τους μόνον στον πρώτο παράγοντα, προσφέροντας μια ανάγνωση όπως επιθυμούσε ο Τραμπ με την πράξη του, δηλαδή πως είναι ένας ισχυρός πρόεδρος. Υπάρχει κι ο δεύτερος παράγοντας που είναι περισσότερο σημαντικός, δηλαδή η επίσημη ανακοίνωση των ΗΠΑ πως θέλουν να έχουν έναν δικό τους χώρο επιρροής σε Συριακά εδάφη κι ειδικότερα βορειοανατολικά και νοτιοανατολικά της πατρίδας μας.
Ε: Προσφάτως τα ιταλικά ΜΜΕ έχουν μειώσει την προσοχή τους στη Συρία. Μπορείτε να μας παρουσιάσετε τις τελευταίες εξελίξεις; Η Συρία διασώθηκε; Ο λαός της Συρίας μπορεί να κοιμάται ήσυχος;
Α: Τα ΜΜΕ σταμάτησαν να μιλούν για τη Συρία γιατί ηττήθηκε ο ιμπεριαλισμός. Τώρα που δεν είχαν τη νίκη που φανταζόταν μένουν σιωπηλοί, αλλά μετά την αποτυχία ανατροπής της κυβέρνησης προσπαθούν να κτυπήσουν τη Συρία με άλλες μεθόδους, γι' αυτό το λόγο ο αγώνας παραμένει ακόμη πολύ μακρύς.
Ε: Πως κρίνετε τη σχέση της Συρίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία;
Α: Αυτή τη στιγμή τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας συναντήθηκαν και θα λέγαμε ταυτίστηκαν με τα εθνικά συμφέροντα της Συρίας. Όμως δεν έχουμε αυταπάτες και γνωρίζουμε πολύ καλά πως η τωρινή επέμβαση της Ρωσίας δεν είναι στα πλαίσια διεθνιστικής αλληλεγγύης, όπως θα συνέβαινε αν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις αντιθέσεις των διεθνών κέντρων εξουσιών.
Ε: Με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να συνεργαστούν τα κομμουνιστικά κόμματα της Μεσογείου ώστε να καθορίσουν διεθνώς μια ανάπτυξη της περιοχής;
Α: Η αλληλεγγύη έχει θεμελιώδη σημασία κι η δική μας θέση ως κόμμα συνίσταται στο σύνθημα "Για ένα διεθνές μέτωπο εναντίον του ιμπεριαλισμού!". Η ενότητα στις αρχές κι η υπευθυνότητα που μας χαρακτηρίζει πρέπει να μπουν στο κέντρο οποιασδήποτε δράσης.
* Η συνέντευξη δόθηκε στους Francesco Stilo και Bassam Saleh, στο ιταλικό κομμουνιστικό περιοδικό "marx21"
Σχετικά:
Η εκλογική δύναμη των κομμάτων της Συρίας και η σύνθεση του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού:
Συνασπισμός National Progressive Front 168 έδρες (κυβερνητικός συνασπισμός κομμάτων)
- Arab Socialist Ba'ath Party 134 έδρες
- Socialist Unionists 18 έδρες
- Communist Party of Syria (Yusuf Faisal faction -Κομμουνιστικό κόμμα από διάσπαση) 3 έδρες
- National Vow Movement 3 έδρες
- Arab Socialist Union 2 έδρες
Συνασπισμός Popular Front for Change and Liberation 5 έδρες (δεξιά αντιπολίτευση)
- Syrian Social Nationalist Party 4 έδρες
- People's Will Party 1 έδρα
Ανεξάρτητοι βουλευτές 77 (Αρμένιοι, Κούρδοι, μειονότητες θρησκευτικές κ.α.)
- Arab Socialist Ba'ath Party 134 έδρες
- Socialist Unionists 18 έδρες
- Communist Party of Syria (Wissal Farha Bakdash faction -το αδελφό κομμουνιστικό κόμμα του ΚΚΕ) 8 έδρες
- National Vow Movement 3 έδρες
- Arab Socialist Union 2 έδρες
Συνασπισμός Popular Front for Change and Liberation 5 έδρες (δεξιά αντιπολίτευση)
- Syrian Social Nationalist Party 4 έδρες
- People's Will Party 1 έδρα
Ανεξάρτητοι βουλευτές 77 (Αρμένιοι, Κούρδοι, μειονότητες θρησκευτικές κ.α.)
Σύνολο εδρών Λαϊκής Συνέλευσης (Βουλής) της Συρίας: 250
- ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΜΑΡ ΜΠΑΓΚΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ, ΑΘΗΝΑ, ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2015:
Σχόλια