Ενώ ως πρόσφατα, πριν «ξεφουσκώσει» η δημοσκοπική δυναμική του Μάρτιν Σουλτς και του SPD, η κυβέρνηση έβλεπε στις γερμανικές εκλογές μια ευκαιρία για άνοδο στην εξουσία μιας φιλικότερης, σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, τώρα οι εκλογές του Σεπτεμβρίου μετατρέπονται σε απειλή, καθώς το Κόμμα Φιλελευθέρων (FDP) ετοιμάζεται για θριαμβευτική επιστροφή στην Bundestag και ο χαρισματικός νεαρός ηγέτης του θα γίνει, εκτός απροόπτου, κυβερνητικός εταίρος της Α. Μέρκελ, πιθανόν διεκδικώντας για το κόμμα του το υπουργείο Οικονομικών.
Μια συμμαχία με τους Φιλελεύθερους, «φυσικούς» συμμάχους των Χριστιανοδημοκρατών σε όλη τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, θα δημιουργούσε ένα κυβερνητικό σχήμα στο Βερολίνο με πολιτική γραμμή στα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα της ευρωζώνης πολύ πιο σκληρή από αυτή της σημερινής κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού» και μάλιστα με… άγριες διαθέσεις ανατροπής ακόμη και του τελευταίου, ατελούς συμβιβασμού για το ελληνικό χρέος.
- Σε αυτό το πλαίσιο, προκαλούν… ανατριχίλες στην Αθήνα οι δηλώσεις του 38χρονου ηγέτη του FDP, Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος, μιλώντας στο “Politico” επανέφερε χωρίς περιστροφές την ιδέα Σόιμπλε για μερική διαγραφή του ελληνικού χρέους, σε συνδυασμό, όμως, με μια «προσωρινή» ή και μόνιμη έξοδο από την ευρωζώνη!
Ο Λίντνερ εξήγησε, επίσης, ότι αν επιτραπεί στην Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ, ενώ θα διαγραφεί μέρος του χρέους της, αυτό θα δημιουργήσει ηθικό κίνδυνο και θα είναι άδικο για χώρες, όπως η Πορτογαλία, που ανταπεξήλθαν σε σκληρούς όρους ενός προγράμματος διάσωσης, τα τελευταία χρόνια.
Το χειρότερο, ίσως, στις δηλώσεις Λίντνερ είναι ότι προβάλλει και μια επιχειρηματολογία υπέρ της ανατροπής της συμφωνίας της 15ης Ιουνίου, που λειτουργεί προστατευτικά για την Ελλάδα: όπως λέει ο 38χρονος πολιτικός, όσα έχουν συμφωνηθεί είναι αντίθετα με ό,τι ψήφισε το γερμανικό Κοινοβούλιο, κατά την έγκριση του τρίτου προγράμματος για την Ελλάδα, πρωτίστως σε σχέση με τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.
Το 2018, υπογραμμίζει, ο ίδιος δεν πρόκειται να προσυπογράψει την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους χωρίς Grexit, κάτι που, όπως επισημαίνει και το “Politico” είναι πολύ σημαντικό, δεδομένου ότι η τελευταία συμφωνία αφήνει τις τελικές αποφάσεις για το χρέος στην κυβέρνηση που θα έχει την εξουσία στην Γερμανία το 2018 και στην οποία πιθανότατα θα συμμετέχει το FDP.
Κυβερνητικές πηγές σημείωναν ότι η συμφωνία για το χρέος δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών και θα πρέπει να ενεργοποιηθούν τα μέτρα ελάφρυνσης, με μοναδική προϋπόθεση να έχει εφαρμόσει η Ελλάδα τα συμφωνημένα στο πλαίσιο του οικονομικού προγράμματος. Άλλωστε, τη συμφωνία έχουν προσυπογράψει όλα τα μέλη της ευρωζώνης και όχι μόνο η Γερμανία και η γαλλική πλευρά, υπό την ηγεσία του Μακρόν, εκτιμάται ότι θα λειτουργήσει ως «εγγυητής», έναντι των αναθεωρητικών διαθέσεων του Βερολίνου.
Όμως, η εμπειρία έχει δείξει ότι οι ευρωπαϊκές συμφωνίες μπορεί να έχουν κάθε φορά τόσες ερμηνείες, όσες και οι κυβερνήσεις που τις υπογράφουν ή καλούνται να τις εφαρμόσουν. Εξάλλου, ο Λίντνερ δεν δείχνει διάθεση για συμβιβασμούς με τον Μακρόν στις προτάσεις του Γάλλου προέδρου για την ευρωζώνη, αλλά, αντίθετα, υιοθετεί πολεμικούς τόνους και τις χαρακτηρίζει «σοβιετικού χαρακτήρα»…
Πηγή: sofokleousin.gr
----------------
Του Ευθύμης Μαραμής:
• Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε κάτι στους θεσμηκάκηδες μενουμευρωπαίους. Η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) δεν είχε κανένα θεσμικό δικαίωμα να αγοράσει, έστω και στην δευτερογενή αγορά, τα κρατικά Ελληνικά ομόλογα σκουπίδια που ξεφόρτωσαν οι τράπεζες της Γερμανίας, Γαλλίας Ολλανδίας το 2011. Αυτή η κίνηση ήταν εμφανέστατα προμελετημένη, εφόσον ήδη είχε υπογράψει ο ΓΑΠ την θανατική μας καταδίκη.
• Μην υποθέσετε πως είμαι κάποιο θεσμικό freak. Όμως οφείλω να το
επισημάνω αυτό το γεγονός διότι επιβεβαιώνει έναν κανόνα που έμαθα από
τον Friedrich Hayek: "Οι έκτακτες καταστάσεις, είναι πάντα η αφορμή για
τις κυβερνήσεις, ώστε να διαλύσουν κάθε θεσμικά κατοχυρωμένο συμβόλαιο
που προάγει την ελευθερία".
• Όταν λοιπόν μαχαίρωσαν πισώπλατα την Ελλάδα οι "εταίροι" με αυτή την κίνηση το 2011, άμεσα οι αγορές αντέδρασαν ξεπουλώντας επίσης τα (σκουπίδια πλέον και με τη βούλα της ΕΚΤ) Ελληνικά κρατικά ομόλογα. Έτσι μπήκαμε στο δεύτερο μνημόνιο που μας έκλεισε και τα σπίτια οριστικά.
• Κατόπιν αυτού, ακολούθησαν και άλλα εξωθεσμικά , όπως η επιβολή capital controls στην Κύπρο (καταπάτηση ενός από τους τρεις βασικούς πυλώνες της αυτοαποκαλούμενης ευρωπαϊκής ένωσης). Για μια ακόμη φορά θυμήθηκα τον Hayek τότε και τις "έκτακτες καταστάσεις".
• Συνοψίζοντας. Οι "θεσμοί" τους οποίους επικαλούνται ως "ιερούς" οι μενουμευρωπάκηδες, όχι απλά δεν ισχύουν, αλλά η καταπάτηση τους είναι που οδήγησε την Ελλάδα στο αδιέξοδο, στο να μην έχει ουσιαστικά "δικαιώματα". Ακριβώς η καταπάτηση των θεσμών, στέρησαν από την Ελλάδα και σταδιακά από την Ευρώπη, κάθε αναμνηστικό ίχνος από την συνθήκη της Ρώμης του 1957. Δεν είναι αυτή η "ευρωπαϊκή ένωση" που θεσπίστηκε με θεσμούς. Είναι πλέον μια ολοκληρωτική συμμορία.
• Διότι αν η εξουσία ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, τσαλαπατώντας συμβάσεις και νόμους, τότε περνάμε σε άλλη διάσταση. Σε μια διάσταση μόνιμης "έκτακτης ανάγκης" όπου οι νόμοι αλλάζουν σαν πουκάμισα με "ΠΤΔ" και κρυφές συμφωνίες κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών, ανάλογα με τις διαθέσεις της συμμορίας που κατέλαβε την εξουσία.
• Μην τρέφετε καμία αυταπάτη. Οι "έκτακτες καταστάσεις" είναι το βούτυρο στο ψωμί του ολοκληρωτισμού. Η απειλή και ο εκβιασμός (θα μείνετε χωρίς φάρμακα, χωρίς καύσιμα, θα πεθάνετε από την πείνα, θα εισβάλει η Τουρκία) είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκει μια "σύμβαση" με ορίζοντα 40 ετών όπως το τέταρτο μνημόνιο. Εκεί αποσκοπεί και το "έδεσε" καλά. Μια "έκτακτη κατάσταση" απειλών και εκβιασμών ούτως ώστε να αποκτά έτσι και "ηθική" βάση η όποια αυθαιρεσία και λεηλασία. State of energency για τα επόμενα 40 έτη.
• Όταν λοιπόν μαχαίρωσαν πισώπλατα την Ελλάδα οι "εταίροι" με αυτή την κίνηση το 2011, άμεσα οι αγορές αντέδρασαν ξεπουλώντας επίσης τα (σκουπίδια πλέον και με τη βούλα της ΕΚΤ) Ελληνικά κρατικά ομόλογα. Έτσι μπήκαμε στο δεύτερο μνημόνιο που μας έκλεισε και τα σπίτια οριστικά.
• Κατόπιν αυτού, ακολούθησαν και άλλα εξωθεσμικά , όπως η επιβολή capital controls στην Κύπρο (καταπάτηση ενός από τους τρεις βασικούς πυλώνες της αυτοαποκαλούμενης ευρωπαϊκής ένωσης). Για μια ακόμη φορά θυμήθηκα τον Hayek τότε και τις "έκτακτες καταστάσεις".
• Συνοψίζοντας. Οι "θεσμοί" τους οποίους επικαλούνται ως "ιερούς" οι μενουμευρωπάκηδες, όχι απλά δεν ισχύουν, αλλά η καταπάτηση τους είναι που οδήγησε την Ελλάδα στο αδιέξοδο, στο να μην έχει ουσιαστικά "δικαιώματα". Ακριβώς η καταπάτηση των θεσμών, στέρησαν από την Ελλάδα και σταδιακά από την Ευρώπη, κάθε αναμνηστικό ίχνος από την συνθήκη της Ρώμης του 1957. Δεν είναι αυτή η "ευρωπαϊκή ένωση" που θεσπίστηκε με θεσμούς. Είναι πλέον μια ολοκληρωτική συμμορία.
• Διότι αν η εξουσία ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, τσαλαπατώντας συμβάσεις και νόμους, τότε περνάμε σε άλλη διάσταση. Σε μια διάσταση μόνιμης "έκτακτης ανάγκης" όπου οι νόμοι αλλάζουν σαν πουκάμισα με "ΠΤΔ" και κρυφές συμφωνίες κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών, ανάλογα με τις διαθέσεις της συμμορίας που κατέλαβε την εξουσία.
• Μην τρέφετε καμία αυταπάτη. Οι "έκτακτες καταστάσεις" είναι το βούτυρο στο ψωμί του ολοκληρωτισμού. Η απειλή και ο εκβιασμός (θα μείνετε χωρίς φάρμακα, χωρίς καύσιμα, θα πεθάνετε από την πείνα, θα εισβάλει η Τουρκία) είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκει μια "σύμβαση" με ορίζοντα 40 ετών όπως το τέταρτο μνημόνιο. Εκεί αποσκοπεί και το "έδεσε" καλά. Μια "έκτακτη κατάσταση" απειλών και εκβιασμών ούτως ώστε να αποκτά έτσι και "ηθική" βάση η όποια αυθαιρεσία και λεηλασία. State of energency για τα επόμενα 40 έτη.
Σχόλια