“Συμφωνία” του Eurogroup: Η επισφράγιση μιας μετάλλαξης.

Η κυβέρνηση στο τελευταίο Eurogroup δεσμεύτηκε για πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ για πέντε χρονιές, από το 2018 μέχρι και το 2022. Πρωτογενές πλεόνασμα του Δημοσίου Τομέα σημαίνει έλλειμμα του Ιδιωτικού Τομέα. Σημαίνει τα τακτικά έσοδα του Δημοσίου, που είναι η άμεση και η έμμεση φορολογία,να είναι μεγαλύτερα από τις τακτικές δαπάνες του, δηλαδή τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις, τη δημόσια υγεία, παιδεία και τις λοιπές παροχές του κράτους. Σημαίνει πως όλοι εμείς οι ιδιώτες θα δίνουμε περισσότερα στο κράτος από τις παροχές που αυτό μας επιστρέφει, σαν να πληρώνουμε για ένα κιλό ψωμί και να μας δίνουν 850 γραμμάρια.
Ας δούμε λοιπόν σε αριθμούς αυτό το έλλειμμα του Ιδιωτικού Τομέα έναντι του ΔΤ, πόσο είναι ετησίως αλλά και συνολικά για τα πέντε επόμενα χρόνια. Αν υποθέσουμε πως μεσοσταθμικά το ΑΕΠ θα κινηθεί στα 185 δις€, τότε το ετήσιο έλλειμμα του Ιδιωτικού Τομέα ανέρχεται σε 6,475 δις€ και συνολικά στα πέντε χρόνια σε 32,375 δις€, το 17,5% δηλαδή ενός ετήσιου ΑΕΠ. Εκτός από ένα μικρό μέρος περί του 10% που δαπανάται σε “αντίμετρα” ή όπως αλλιώς επιλέξει το εκάστοτε πολιτικό προσωπικό να ονομάσει αυτό το ελάχιστο ποσοστό που επιστρέφει στην κοινωνία, το υπόλοιπο 90% αφαιρείται από το κύκλωμα της ελληνικής οικονομίας καθώς κατευθύνεται στην αποπληρωμή του χρέους. Μέχρι και το 2022 θα έχουν αφαιρεθεί 30 δις€ από την ελληνική οικονομία, αποστραγγίζοντας περαιτέρω το σώμα της από αίμα, επειδή αυτό αποτελεί η ρευστότητα σε μια οικονομία.

• Παρ’ όλα αυτά κυβέρνηση και αντιπολίτευση μιλούν για ανάπτυξη, με έναν Ιδιωτικό Τομέα που ξεκινά με ένα μειονέκτημα του -3,5% ετησίως. 
• Οι ρυθμοί ανάπτυξης λοιπόν θα πρέπει να είναι τέτοιοι που να υπερκαλύπτουν τα καιόμενα στο χρέος πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα που αφαιρούνται από την οικονομία, δηλαδή άνω του 3,5%. 
• Είναι για γέλια και για κλάματα ταυτόχρονα. Στόχος άλλωστε του διαρκούς μνημονίου δεν ήταν ποτέ η ανάπτυξη αλλά το ακριβώς αντίθετο, η εσωτερική υποτίμηση, το σπάσιμο της ακαμψίας των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων κυρίως.  
• Αυτή η αφαίμαξη μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών καθιστώντας τους πιο ελαστικούς στο να αποδέχονται χαμηλότερους μισθούς και αυθαίρετο εργασιακό περιβάλλον και συνθήκες.
  

Όπως φαίνεται η κυβέρνηση έχει προσχωρήσει στην παγκάλεια λογική του “μαζί τα φάγαμε” και συμφωνεί στην επιστροφή των “φαγωμένων”, σε μια πρωτοφανή στην ιστορία περίπτωση λαού να αποπληρώνει από τη φορολογία του κεφάλαιο δημοσίου χρέους αντί της παγιωμένης πρακτικής της ανακύκλωσης του δημόσιου χρέους, μέσω αυτών των εξαντλητικών πρωτογενών πλεονασμάτων που υπέγραψε. 

• Αυτό δεν είναι απλώς κυβίσθηση, αυτό είναι μετατόπιση στον πολιτικό χάρτη: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται η πιο στοχοπροσηλωμένη στους βασικούς μνημονιακούς στόχους της εσωτερικής υποτίμησης και ανταγωνιστικότητας.

Πηγή: diem25.org

blogger: Για να μην λέτε ότι δεν σας τα λέω!

1. "...Δεν υπάρχουν ιδεολογίες πίσω από τα κόμματα. Τα κόμματα δεν δίνουν καμία ιδεολογική μάχη. Αφού πρόκειται στην πραγματικότητα για συμμαχίες προθύμων γύρω από οικογένειες -κοτζαμπάσηδες και οικονομικά συμφέροντα, που έχουν μόνο ένα σκοπό: Να αλώσουν και να ιδιοποιηθούν το κράτος για την ...τσέπη της και την βολή τους. Τα περί ιδεολογίας ("αριστερής", "φιλελεύθερης", "λαϊκής", κ.ο.κ. ) δεν είναι παρά λεπτό περίβλημα πολιτικών προτάσεων που δεν αντέχουν στην πραγματικότητα. Περίβλημα, περιτύλιγμα για τις ανάγκες του πολιτικού μάρκετινγκ έτσι για νάχουμε να λέμε. 

Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι μοιάζουν τόσο πολύ στην πολιτεία τους. Για τον ίδιο λόγο, την ανυπαρξία στιβαρής ιδεολογικής συγκρότησης, την ανυπαρξία παραγωγής πολιτικής, έχουμε κόμματα που ποτέ δεν μπόρεσαν να παράξουν και να προτείνουν ένα συνεκτικό σχέδιο ανάταξης της χώρας. 

Τα μνημόνια είναι "ευλογία" για τα ίδια αυτά κόμματα, αφού καλύπτουν την δικιά τους ανεπάρκεια. Τα μνημόνια υπάρχουν και έχουν υπογραφεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις επειδή απλά οι ίδιες δεν έχουν να προτείνουν τίποτα για τη χώρα και τους πολίτες της. Διαλέγουν να κάνουν αυτό για το οποίο έχουν δημιουργηθεί και υπάρχουν. 

Μεσάζοντες συμφερόντων, μεταπράτες, κοτζαμπάσηδες. 
Y.Γ. 1. Μην ξεχνάμε ότι για τη δημιουργία του Ελληνικού Κράτους οι Γερμανοί ιστορικοί έχουν την εξής έκφραση: 'Κρατογέννεση εν εξαρτήσει". Δηλαδή από την "κατασκευή" του ενπεριέχει το σπέρμα της εξάρτησης. Δυστυχώς αυτό φαίνεται σε κάθε κρίσιμη στιγμή της μετέπειτα ιστορίας....Το σπέρμα αποτελεί η άρχουσα πολιτικοοικονομική τάξη ή αλλιώς οι κοτζαμπάσηδες με διαφορετικά πρόσωπα...." Πηγή

2. Όταν η Αριστερά (;!#) ...ολισθαίνει...  

3. Oριζόντιες κοινοβουλευτικές ομάδες. (Ειδικού σκοπού, ειδικών συμφερόντων! Και είναι σημαντικό που λέγεται από έναν αξιοπρεπή κοινοβουλευτικό που έχει δείξει - εν τοις πράγμασι - ότι είναι σοβαρός...)
4. Τίτλοι τέλους στην τραγωδία