"Αν απουσιάζει η δικαιοσύνη, η πολιτική εξουσία δεν είναι παρά μία οργανωμένη ληστεία"
Ιερός Αυγουστίνος (354-430)(πηγή)
Στα τέλη Μαΐου το Συμβούλιο Εφετών να απάλλαξε με βούλευμα (πλειοψηφία δύο προς ένα) τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου για την υπόθεση της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος το 2009, προκειμένου να μπει η χώρα στα μνημόνια. Η δικαστική πτυχή της υπόθεσης Γεωργίου, όμως, συνεχίζεται, αφού τρεις ημέρες αργότερα δικάστηκε στο Εφετείο για την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση. Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με τη νομική πτυχή. Έχουν πολιτικό ενδιαφέρον, όμως, οι ωμές παρεμβάσεις τους ευρωιερατείου υπέρ του κατηγορούμενου. Ακόμα […]
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Στα τέλη Μαΐου το Συμβούλιο Εφετών να απάλλαξε με βούλευμα (πλειοψηφία δύο προς ένα) τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου για την υπόθεση της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος το 2009, προκειμένου να μπει η χώρα στα μνημόνια. Η δικαστική πτυχή της υπόθεσης Γεωργίου, όμως, συνεχίζεται, αφού τρεις ημέρες αργότερα δικάστηκε στο Εφετείο για την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση.
Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με τη νομική πτυχή. Έχουν πολιτικό ενδιαφέρον, όμως, οι ωμές παρεμβάσεις τους ευρωιερατείου υπέρ του κατηγορούμενου. Ακόμα και στο προηγούμενο Eurogroup (22 Μαΐου) ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ντράγκι παρενέβη έντονα, ζητώντας ακόμα και να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο τα δικαστικά έξοδα του κατηγορουμένου. Και ο Τσακαλώτος, βεβαίως, συμφώνησε.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών Ντε Γκίντος απείλησε να μπλοκάρει την εκταμίευση της δόσης, προκειμένου να αποσπάσει εκ των υστέρων πλήρης ασυλία, ένα είδος αμνηστίας σε τρεις αλλοδαπούς εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ (ένας Ισπανός, ένας Ιταλός και ένας Σλοβάκος). Εναντίον αυτών και εναντίον τριών Ελλήνων έχει ασκηθεί δίωξη από την ελληνική Δικαιοσύνη. Επιβεβαιώνεται για μία ακόμα φορά ότι οι εταίροι αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν μεταμοντέρνα αποικία.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στην υπόθεση Γεωργίου. Υπενθυμίζουμε πως η Κομισιόν είχε πρωτοστατήσει στις παρεμβάσεις όταν στις αρχές του 2016 είχε ασκηθεί δίωξη εναντίον του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ. Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έθεσε ποτέ ζήτημα αμφισβήτησης της αναπροσαρμογής του ελλείμματος, που είχε κάνει ο Γεωργίου και επί της οποίας αναπροσαρμογής στηρίχθηκαν τα μνημόνια.
Από την άλλη πλευρά, όμως, είχε αντιμετωπίσει μάλλον με ικανοποίηση το ξανάνοιγμα της υπόθεσης από την τότε νέα εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ήταν ενδεικτικές οι τότε δηλώσεις των υπουργών Παππά και Σκουρλέτη, αλλά και του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνη Παπαγγελόπουλου. Οι δύο πρώτοι είχαν δώσει έμφαση στην ανάγκη να διερευνηθεί σε βάθος η υπόθεση, ενώ ο τρίτος είχε καταγγείλει την παρέμβαση της Κομισιόν στην ελληνική Δικαιοσύνη. Υπενθυμίζουμε την επιστολή των επιτρόπων Ντομπρόβσκις, Μοσχοβισί και Τίσεν.
Με οδηγίες των δανειστών
Είναι κοινό μυστικό ότι ο Γεωργίου είχε δράσει με οδηγίες των δανειστών και αυτός είναι ο λόγος που τον προστατεύουν. Αν καταδικαστεί θα δημιουργηθεί αρνητικό προηγούμενο. Δύσκολα θα βρεθούν πρόθυμοι να διεκπεραιώνουν δύσκολες αποστολές! Το ευρωιερατείο θα προτιμούσε να μην κάνει μία τόσο βάναυση παρέμβαση, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε να προστατεύσει τον δικό της άνθρωπο.
Ο Μοσχοβισί ή η Τίσεν δεν θα είχαν ούτε καν διανοηθεί να στείλουν μία τέτοια επιστολή στην κυβέρνηση της χώρας τους. Η Ελλάδα, όμως, θεωρείται χώρα-μέλος περιορισμένης κυριαρχίας. Αυτό επιτρέπει όχι μόνο σε ανώτατους αξιωματούχους, αλλά και σε μεσαίους γραφειοκράτες να την αντιμετωπίζουν περίπου σαν αποικία.
Όταν η Αθήνα αντιδρά το ευρωιερατείο απαντά με ωμό εκβιασμό. Αυτό συμβαίνει και στην υπόθεση Γεωργίου. Κανείς δεν πρόκειται να το πει ευθέως, αλλά αυτό συμβαίνει. Κομισιόν, Eurogroup και ΕΚΤ -μέσω κατεστημένων ευρωπαϊκών MME- ισχυρίζονται ότι ο Γεωργίου είναι αποδιοπομπαίος τράγος και ρητορεύουν περί της ανάγκης «αποπολιτικοποίησης της ελληνικής δημόσιας διοίκησης»!
Πολιτικές παρενέργειες
Αντιμέτωπη με τον εκβιασμό των δανειστών, η Αθήνα είχε από τις αρχές του 2016 ανακρούσει πρύμνα. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χουλιαράκης, που διατηρεί πολύς στενές σχέσεις με το Κουαρτέτο, είχε σπεύσει να δηλώσει στη Βουλή: «Η κυβέρνηση έχει πλήρη εμπιστοσύνη στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat. Η συμφωνία (του 2015) εγγυάται και προστατεύει την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ». Μπορεί η κυβέρνηση Τσίπρα να ήθελε μία καταδίκη του Γεωργίου, αλλά, υποκύπτοντας στις πιέσεις, έστω και χωρίς φανατισμό, πίεσε με τη σειρά της για να πέσει ο κατηγορούμενος στα μαλακά.
Υπενθυμίζουμε ότι η ποινική δίωξη του Γεωργίου στρεφόταν εκ των πραγμάτων και εναντίον της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, ειδικότερα εναντίον του τότε υπουργού Οικονομικών Παπακωνσταντίνου. Επί των ημερών τους το δημοσιονομικό έλλειμμα αναθεωρήθηκε με αυθαίρετο τρόπο και από 13,6% του ΑΕΠ καθορίσθηκε στο 15,4%. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν πριν ενάμιση χρόνο είχε ασκηθεί η δίωξη και ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ είχαν σπεύσει να πιαστούν από την παρέμβαση της Κομισιόν για να δικαιώσουν την τότε επιλογή τους.
Όσον αφορά τη ΝΔ, η υπόθεση Γεωργίου την δίχαζε. Η καραμανλική πτέρυγα ήθελε την παραπομπή του, θεωρώντας ότι κατ’ αυτό τον τρόπο θα μειωνόταν η ευθύνη της κυβέρνησης του Καραμανλή για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της περιόδου 2004-2009. Αντιθέτως, Ο Μητσοτάκης είναι υπέρ του Γεωργίου και των μεθοδεύσεων εκείνης της εποχής. Επειδή, όμως, θα τραυμάτιζε την ενότητα της παράταξής του, είχε αποφύγει επιμελώς να πάρει θέση.
Δυσβάσταχτη κληρονομιά
Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου κληρονόμησε ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα. Ακόμα και εάν απορριφθεί η αναθεώρηση προς τα πάνω που έκανε ο Γεωργίου, το 13,6% του ΑΕΠ αρκεί για να αξιολογηθεί αρνητικά η δημοσιονομική διαχείριση της κυβέρνησης Καραμανλή. Η δεύτερη αναθεώρηση, άλλωστε, δεν έγινε τόσο για να χρεωθεί πολιτικά την επικείμενη χρεοκοπία η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ όσο για να καμφθούν οι τότε έντονες κοινωνικές αντιδράσεις.
Είναι γνωστό ότι για να επιτύχει την ένταξη στο ευρώ ο Σημίτης μαγείρεψε με την Goldman Sacks τα στοιχεία. Η Κομισιόν το γνώριζε, αφού αντίστοιχες πρακτικές είχαν υιοθετήσει και άλλες χώρες-μέλη. Στην πραγματικότητα, το κριτήριο ήταν περισσότερο πολιτικό παρά οικονομικό. Έπρεπε, ωστόσο να τηρηθούν τα προσχήματα.
Όπως ο Αλογοσκούφης είχε καταγγείλει το μαγείρεμα της κυβέρνησης Σημίτη το 2004, την ίδια καταστροφική πρακτική ακολούθησαν το 2009 οι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου. Με τον τρόπο αυτό, όμως, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου.
Όπως αναφέραμε στην αρχή το πραγματικό πολιτικό διακύβευμα σ’ αυτή την υπόθεση δεν είναι η τύχη του Γεωργίου. Είναι ο δικαιολογημένος φόβος πως μία καταδίκη του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ θα εκθέσει ηθικά και πολιτικά την από κοινού μεθόδευση των δανειστών με την τότε κυβέρνηση Παπανδρέου. Κυρίως, όμως, μία καταδίκη θα αποτρέψει στο μέλλον τους διάφορους «τεχνοκράτες» τύπου Γεωργίου να εκτελούν συμβόλαια εναντίον της χώρας τους.
-------------
Ποινική δίωξη κατά του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Α. Γεωργίου
ΠΩΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΗΚΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
“ΜΠΛΟΚΟ” ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ 28 ΚΤΙΡΙΩΝ-ΦΙΛΕΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΉΣ
ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ... ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ
ΤΑΙΠΕΔ: ξεπούλημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των τραπεζών
Ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βάρος 22 στελεχών (διοίκηση Εθνικής) στην υπόθεση Πανγαία
Πούλησε 28 ακίνητα το δημόσιο για 281 εκατ. ευρώ και θα τα νοικιάσει για 20 χρόνια με 600.000.000 ευρώ
Αυτό είναι το νέο υπερ-Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων
=====================
Πώς «φούσκωσε» το έλλειμμα με οδηγίες της Eurostat
Στο φως η επιστολή Radermacher προς τον Ανδρέα Γεωργίου για να εντάξει τα swaps του Σημίτη στο δημοσιονομικό χρέος και να εξουδετερώσει κάθε αντίδραση για την είσοδο της Ελλάδας στα καταστροφικά Μνημόνια
Τον τρόπο νομιμοποίησης του πρώτου Μνημονίου και τη δέσμευση της χώρας με τα υπόλοιπα που είχαν αναλάβει οι διεθνείς τοκογλύφοι υπό τις ευλογίες της Κομισιόν (σ.σ.: μέσω της Eurostat) και του ΔΝΤ αποκαλύπτει σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία». Τα στάδια αποδόμησης της ελληνικής κυριαρχίας είναι πλέον ξεκάθαρα, όπως προκύπτουν από την αλληλογραφία που έχει αποκαλύψει η «κυριακάτικη δημοκρατία» μεταξύ του εκλεκτού των διεθνών δανειστών Ανδρέα Γεωργίου και του περίφημου Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ, καθώς και του W. Radermacher, γενικού διευθυντή της Eurostat, η οποία είναι όργανο της Κομισιόν.
Το πρώτο στάδιο με τις υπόγειες συμφωνίες του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου γράφτηκε στο Καστελόριζο, όταν με δραματικούς τόνους αναφέρθηκε στην ανάγκη εισόδου σε επιτροπεία λόγω του (μέχρι τότε «υπολογισθέντος») υψηλού μεγέθους (13,6%) του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009.
Παρέλειψε, όμως, τότε να πει ότι η τιμή του ελλείμματος που αναφέρθηκε ήταν ακόμη πρόβλεψη (δεν είχε καν εγκριθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο) και όχι το επίσημο έλλειμμα. Το επίσημο έλλειμμα υποτίθεται ότι θα δημοσιευόταν τον Οκτώβριο του 2010, μετά από έγκριση του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Εν ολίγοις, μπήκαμε στο Μνημόνιο με ένα έλλειμμα που απλώς ο Παπανδρέου «το μάντεψε», χωρίς κανένα σχετικό επιστημονικό εύρημα!
Ο τρόπος
Τον τρόπο για να φουσκώσει το έλλειμμα τον έδωσε... χαρτί και καλαμάρι στον Γεωργίου ο Walter Radermacher, επικεφαλής της Eurostat, στις 8 Οκτωβρίου 2010. Με αυτή, όπως αποκαλύπτουμε, υποδεικνύει στον Γεωργίου πώς να εντάξει τα swaps του Σημίτη με την Goldman Sachs το 2001 (με τη βοήθεια των οποίων μπήκαμε στο ευρώ) στο συνολικό δημοσιονομικό χρέος της Ελλάδας και στα ελλείμματα τεσσάρων ετών - κάτι που έγινε μόνο για την Ελλάδα και μόνο για εκείνη την εποχή, προφανώς παρανόμως, καθόσον το 2001 δεν υπήρχε ευρωπαϊκός κανονισμός που να το απαιτούσε αυτό. Ζητεί, μάλιστα, να έχει την έγκριση του Γεωργίου μέσα σε δύο μόνο μέρες από την ημερομηνία αποστολής της επιστολής! Η επιστολή του Radermacher δείχνει την προφανή συμμετοχή της Eurostat στη διόγκωση του συνολικού δημοσιονομικού χρέους κατά 21 δισ., αλλά και στη διόγκωση των ελλειμμάτων των ετών 2006, 2007, 2008 και του 2009 (μέσω καταμερισμού των 21 δισ. στα τέσσερα αυτά έτη) με την ένταξη των swaps του Σημίτη στο χρέος.
Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο στόχος αυτής της επιστολής είναι να εξειδικεύσει την πρόταση της Eurostat για τη στατιστική καταγραφή των συμβάσεων ανταλλαγής επιτοκίων (Swaps) που εφαρμόστηκαν από το 2001 με βάση τα συμπεράσματα της ανάλυσης που διεξήγαγε η Eurostat». «Σχετικά με τα Goldman Sachs swaps, ως πρώτο βήμα που θα καταγραφεί το 2001 είναι ότι θα υπάρξει αύξηση του δημοσιονομικού χρέους για ένα ποσό ύψους 2,8 δισ. ευρώ που ήταν η αρχική αγοραία αξία του swap που υπογράφηκε τον Ιούνιο του 2001 μεταξύ Ελληνικής Δημοκρατίας και Goldman Sachs. Το δάνειο αυτό θα θεωρηθεί ως δάνειο με σταθερές ετήσιες καταθέσεις αποπληρωμής, στις οποίες η απόσβεση του κεφαλαίου αυξάνεται σταδιακά, ενώ το μερίδιο των τόκων μειώνεται προοδευτικά».
Oπως αναφέρουν όμως παράγοντες της αγοράς, 2,8 δισ. ήταν η αρχική αξία του swap του Σημίτη που χρησιμοποιήθηκε ως δάνειο προς την Ελλάδα από την Goldman Sachs, εν κρυπτώ, ώστε να «ελαττωθεί» λογιστικά το έλλειμμα της εποχής και να μπούμε στο ευρώ. Μέχρι το 2010 αυτό το swap κατέληξε να κοστίζει θεωρητικά 21 δισ.! Ο Radermacher αποφάσισε να εφαρμόσει αναδρομικά, μόνο για την Ελλάδα, ευρωπαϊκούς κανονισμούς του 2008, ώστε να εντάξει τα 21 δισ. στο χρέος και στα ελλείμματα τεσσάρων ετών! Η επιστολή αναφέρει όλα τα βήματα που πρέπει να γίνουν και καταλήγει απαιτώντας απάντηση εντός διημέρου:
«Πιστεύω ότι θα μπορέσετε να επιβεβαιώσετε το συντομότερο δυνατό τη συγκατάθεσή σας για τις πρακτικές διατάξεις για πλήρη συμπερίληψη στα κοινοποιηθέντα δεδομένα, το αργότερο στις 10 Οκτωβρίου 2010, όπως συμφωνήθηκε κατά τη μεθοδολογική επίσκεψη του ΔΥΕ (Διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος)». Τα στοιχεία αυτά δείχνουν την παρέμβαση ανώτατων στελεχών της Eurostat, της Κομισιόν και ενδεχομένως και του ΔΝΤ στην ελληνική νομοθεσία, με στόχο την αλλαγή του ιδρυτικού νόμου της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ώστε να φιμωθούν τα μέλη του Δ.Σ. που αντιδρούσαν. Σε αυτά, μάλιστα, είχε ενεργή συμμετοχή ο μόνιμος εκπρόσωπος της Eurostat στην ΕΛ.ΣΤΑΤ. Η. Snorrason, ο οποίος μάλιστα καλείται από τον Α. Γεωργίου ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του!
Ο ορισμός Γεωργίου και η εκτόξευση στο 15,8%
Η είσοδος της χώρας στο πρώτο Μνημόνιο έγινε τον Μάιο του 2010. Τότε, όπως φαίνεται, αναζητήθηκε ο τρόπος νομιμοποίησής του αλλά και συνθηκολόγησης για να έρθουν τα επόμενα Μνημόνια.
Τον Αύγουστο του 2010 ορίστηκε ο υπάλληλος του ΔΝΤ Ανδρέας Γεωργίου επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ο οποίος «σαν πρόθυμος από καιρό» θα επιβεβαίωνε το όποιο υψηλό έλλειμμα του Μαΐου του 2010. Αλλά δεν φαντάστηκαν οι τότε κυβερνώντες ότι κάποια μέλη του Δ.Σ. θα αμφισβητούσαν ακόμη και την πρόβλεψη του ελλείμματος του Μαΐου και αν υπολογιζόταν το πραγματικό έλλειμμα και αποδεικνυόταν χαμηλότερο (εικάζεται ότι είναι πολύ χαμηλότερο του 10%), θα μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει τον στραγγαλισμό. Ο Γεωργίου, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει η «κυριακάτικη δημοκρατία», φούσκωσε ακόμη περισσότερο το έλλειμμα από το 13,6% στο 15,8%, έχοντας φροντίσει προηγουμένως να φιμώσει τα μέλη του Δ.Σ. που αντιδρούσαν. Ως αποτέλεσμα:
■ «Νομιμοποιήθηκε» το πρώτο Μνημόνιο.
■ Ανοιξε η πόρτα για το δεύτερο και χειρότερο Μνημόνιο και για το PSI που ακολούθησε.
■ Μπήκαν τα επαχθή φορολογικά μέτρα από τα οποία υποφέρουμε ως σήμερα.
■ Ακολούθησαν τα επόμενα Μνημόνια, καθόσον το χρέος κατέληξε μη βιώσιμο, τα έσοδα ανέφικτα και τα προηγούμενα Μνημόνια ουδόλως εφαρμόσιμα.
Πηγή "Δημοκρατία"======================
07 Φεβρουαρίου 2017 07:35Σκάνδαλο μεγατόνων: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δίνει άφεση αμαρτιών στους εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ
Ειδήσεις | Υπερταμείο | ΤΑΙΠΕΔ: Πώς ο νόμος για το νέο Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων τροποποιήθηκε... κατόπιν εορτής, με «φωτογραφική» διάταξη, ώστε να βγάζει «λάδι» τους ανθρώπους που γνωμοδοτούν για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.Η κυβέρνηση της δήθεν περήφανης διαπραγμάτευσης και ο πρωθυπουργός που θα ήταν «κάθε λέξη του Συντάγματος» αποφάσισαν, όπως αποκαλύπτει σήμερα το Newsbomb.gr, να επεκτείνουν τις ευεργετικές διατάξεις του περιβόητου νόμου Βενιζέλου περί «ευθύνης υπουργών» και των μνημονιακών τροπολογιών που παρέχουν ασυλία στα μέλη του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ.
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ φέρνουν το νόμο Ν.4389/2016, που αφορά στη σύσταση και συγκρότηση του νέου Υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων και επεκτείνουν την ασυλία!!!!
Ο τρόπος τους ήταν, όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, εξαιρετικά απλός: μέσω μιας τροποποίησης του νόμου και συγκεκριμένα μιας προσθήκης στο άρθρο 192 του συγκεκριμένου νομοθετήματος, θα εξασφάλιζαν την απαλλαγή από κάθε αστική ή ποινική ευθύνη των εμπειρογνωμόνων αλλά και του συνόλου των μελών του Συμβουλίου τους, για τις γνωμοδοτήσεις που θα έκαναν στο εξής αναφορικά με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα ένα - ένα, με τη σειρά. Στις 27/05/2016 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Α’ 94 2016-05-27) ο Νόμος 4389 με τίτλο «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις», βάσει του οποίου θεσπιζόταν – μεταξύ άλλων – και η «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.», δηλαδή το Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων.
Στην αρχική δημοσίευση του νόμου στο συγκεκριμένο ΦΕΚ, στο άρθρο 192, παράγραφος 7 αναφερόταν συγκεκριμένα: «Σε κάθε περίπτωση μήνυσης, έγκλησης, καταγγελίας ή αναφοράς για πράξεις ή παραλείψεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, επιλαμβάνεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αυτοπροσώπως».
Με νεότερο νόμο, τον 4393/2016, στο κείμενο της συγκεκριμένης παραγράφου προστέθηκαν επιπλέον στοιχεία (σ.σ. με έντονα γράμματα φαίνεται η προσθήκη). «Σε κάθε περίπτωση μήνυσης, έγκλησης, καταγγελίας ή αναφοράς για πράξεις ή παραλείψεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, επιλαμβάνεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αυτοπροσώπως, ο οποίος αν κρίνει ότι τα παραπάνω χρήζουν προκαταρκτικής εξέτασης, την εκτελεί αυτοπροσώπως ή την αναθέτει σε έναν εκ των Αντιεισαγγελέων του Αρείου Πάγου».
Αμέσως μετά, ακολουθεί το πλέον σκανδαλώδες. Με τροποποίηση του νόμου που έγινε στις 03/08/2016 εισάγεται – διά του Ν.4411/2016 - στο ίδιο άρθρο και μια όγδοη παράγραφος στην οποία αναφέρονται τα εξής (σ.σ. με έντονα γράμματα φαίνεται η προσθήκη): «Άρθρο 8: Οι εμπειρογνώμονες, τα μέλη Συμβουλίων Εμπειρογνωμόνων ή τα μέλη άλλων γνωμοδοτικών οργάνων της Εταιρείας και των άμεσων θυγατρικών της δεν υπέχουν αστική ή ποινική ευθύνη για γνωμοδοτήσεις τους, εφόσον οι τελευταίες έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες ή τα οριζόμενα στους εσωτερικούς κανονισμούς και τα καταστατικά τους, γεγονός που τεκμαίρεται αν έχει ακολουθήσει θετικός έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου».
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι στο εξής για οποιαδήποτε πράξη αξιοποίησης, δηλαδή αγοραπωλησίας ενός δημοσίου περιουσιακού στοιχείου, οι εκάστοτε εμπειρογνώμονες που θα γνωμοδοτούσαν επ’ αυτής, θα γλίτωναν οποιαδήποτε «περιπέτεια» με τη Δικαιοσύνη είτε σε επίπεδο αστικής είτε σε επίπεδο ποινικής ευθύνης. Και βέβαια, υπό την προϋπόθεση ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο θα διαδραμάτιζε, όχι απλώς τυπικά, αλλά και ουσιαστικά ρόλο «θεματοφύλακα» υπέρ της δημόσιας περιουσίας.
Και λέμε «υπό την προϋπόθεση», γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε πλέον, για παράδειγμα, μια καταχρηστική και επιζήμια για το ελληνικό Δημόσιο ιδιωτικοποίηση, να μην οδηγήσει ενώπιον του φυσικού δικαστή αυτούς που έδωσαν τη συγκατάθεσή τους, ώστε αυτή να πραγματοποιηθεί!Ποιος κρύβεται πίσω από αυτή την «άφεση των αμαρτιών»;
Η υπόθεση, ωστόσο, αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, εάν ερευνηθεί με γνώμονα τη χρονική συγκυρία, κατά την οποία επήλθε η τροποποίηση αυτή στο συγκεκριμένο άρθρο του Ν.4389/2016.
Λίγες ημέρες μετά την πρώτη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ, βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη η δικαστική περιπέτεια για τα συνολικά έξι μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων που είχαν στελεχώσει στο πρόσφατο παρελθόν το ΤΑΙΠΕΔ και τα οποία βρέθηκαν κατηγορούμενα για την υπόθεση πώλησης και εκμίσθωσης 28 ακινήτων του ελληνικού Δημοσίου.
Για την Ιστορία, σημειώνεται πως μεταξύ τους ήταν και τρεις αλλοδαποί τεχνοκράτες που είχαν διοριστεί από το EuroWorking Group: ένας Σλοβάκος, μία Ισπανίδα και ένας Ιταλός.
Η δίωξη στα μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων είχε ασκηθεί από τους εισαγγελείς Διαφθοράς Ι. Σέβη και Α. Τριανταφύλλου, που είχαν ερευνήσει την υπόθεση. Στο πόρισμά τους οι εισαγγελικοί λειτουργοί είχαν αποδώσει ευθύνες στους έξι εμπειρογνώμονες και είχαν κινηθεί με δίωξη σε βάρος τους, για απιστία σε βαθμό κακουργήματος.
Στις 04/06/2016, σχεδόν μία εβδομάδα μετά τη δημοσίευση του νόμου για το νέο Υπερταμείο, τα έξι μέλη αφέθηκαν ελεύθερα χωρίς κανέναν περιοριστικό όρο.
Είχαν προηγηθεί, όπως φάνηκε, απίστευτες πιέσεις από πλευράς Βρυξελλών και κυρίως από την Κομισιόν και το Eurogroup, που έφταναν να συνδέουν την αθώωσή τους με το ξεκλείδωμα της δόσης των 7,5 δισ. ευρώ που δικαιούνταν τότε η Ελλάδα βάσει «Μνημονίου 3».
Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς
Μάλιστα, σε δημοσίευμά της την ημέρα εκείνη η εφημερίδα «Καθημερινή» παρέθετε δήλωση - παρέμβαση του εκπροσώπου της Κομισιόν, Μαργαρίτη Σχοινά, ο οποίος ανέφερε σχετικά: «Για την Επιτροπή πρέπει να εξασφαλιστούν ικανοποιητικά περιθώρια λειτουργίας σε όλους τους Ευρωπαίους εμπειρογνώμονες, που βοηθούν την Ελλάδα να βελτιώσει την οικονομία της και να βρει τον δρόμο της προς την ανάπτυξη».
Την ίδια ημέρα, σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, και ο επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, έστελνε τελεσίγραφο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, απαιτώντας απ’ αυτή να προχωρήσει «στις απαραίτητες αλλαγές στη νομοθεσία, ώστε αντίστοιχες διώξεις να μην επαναληφθούν στο μέλλον».
Τι συμβαίνει εδώ, λοιπόν: με έναν στυγνό και άνευ προηγουμένου εκβιασμό, οι τεχνοκράτες και οι εκπρόσωποι των δανειστών συνέδεσαν την αθώωση έξι εμπειρογνωμόνων με το εάν η Ελλάδα θα εξασφάλιζε την πολυπόθητη μνημονιακή δόση της! Και το χειρότερο όλων είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπέκυψε τελικά σε αυτό τον ξεδιάντροπο εκβιασμό.
Κατόπιν αυτών των εξελίξεων, καθίσταται απολύτως φανερό υπό ποιες ακριβώς συνθήκες επήλθε η προσθήκη αυτής της «αμαρτωλής» όγδοης παραγράφου στο άρθρο 192 του Ν.4389/2016.
Αμείλικτα ερωτήματα
Από τα παραπάνω, το Newsbomb.gr θέτει μια σειρά από εύλογα ερωτήματα:
- Θα απαντήσουν ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του, για το εάν πράγματι υπέκυψαν σε αυτό τον εκβιασμό;
- Θα λογοδοτήσουν οι αρμόδιοι και οι υπεύθυνοι εισηγητές του συγκεκριμένου νομοθετήματος, για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη συγκεκριμένη «ευεργετική» τροποποιητική παράγραφο του νόμου;
- Ή τελικώς θα σωπάσουν άπαντες για ένα διαρκές και ειδεχθές έγκλημα που θα συντελείται, με τη δημόσια περιουσία να παραμένει υποθηκευμένη στο διηνεκές στα χέρια μιας ιδιωτικής εταιρείας, που τελεί υπό τον άμεσο έλεγχο των δανειστών;
Είμαστε σαφείς και εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε: το Newsbomb.gr δεν πρόκειται να σταματήσει την έρευνα. Κι όσοι πιστεύουν ότι το ρεπορτάζ θα «παγώσει», πλανώνται πλάνην οικτρά.
===============
Σχόλια