Δεν είναι και πολύ δημοφιλές το ποδόσφαιρο στη Βόρεια Αμερική, αλλά σίγουρα τις τελευταίες μέρες παίζεται κλωτσοσκούφι στην Ουάσινγκτον μεταξύ των εκπροσώπων του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ρόλο της μπάλας στις πασίτσες μεταξύ Λαγκάρντ και Σόιμπλε έχει δυστυχώς ο ελληνικός λαός. Είναι πραγματικά λυπηρό και εξοργιστικό να βλέπει κανείς το μέλλον ενός λαού και της νεολαίας του, αμπαλαρισμένο στην υπόθεση «δημόσιο χρέος», να γίνεται αντικείμενο χυδαίου παζαριού μεταξύ αντιμαχόμενων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, με την κυβέρνησή του (αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και των προηγουμένων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και σία) υποταγμένη και συνένοχη στο έγκλημα.
Η Γερμανία και η ΕΕ ήθελαν το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα το 2010, αφενός γιατί δεν υπήρχε τότε κανένας ευρωπαϊκός θεσμός επιτήρησης ανάλογων καταστάσεων (άρα για να αξιοποιήσουν τις «τεχνικές» του), αφετέρου για να το χρησιμοποιήσουν αντεργατικό και νεοφιλελεύθερο μπουλντόγκ. Ο ρόλος του ΔΝΤ χρηματοδοτικά ήταν έτσι κι αλλιώς περιορισμένος: χαρακτηριστικό είναι πως τα «χρωστούμενα» σήμερα είναι 12,4 δισ. με τελευταία δόση το 2024. Η παρατεταμένη όμως αδυναμία ανάκαμψης του διεθνούς καπιταλισμού, όξυνε τις ενδοαστικές αντιθέσεις. Έτσι, το ΔΝΤ ζητά για να ανανεώσει τη συμμετοχή του σε ελληνικά προγράμματα, να γίνει το χρέος «βιώσιμο», δηλαδή να κουρευτούν τα υπόλοιπα στα κράτη της ΕΕ και πρωτίστως στη Γερμανία. Η γερμανική κυβέρνηση βεβαίως δε συζητά κάτι τέτοιο, ειδικά μπροστά στις βουλευτικές εκλογές του φθινοπώρου, ενώ προετοιμάζει το ευρωπαϊκό ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση Τσίπρα εκλιπαρεί για κάποια διευθέτηση, σαν αποκεφαλισμένο κοτόπουλο τρέχει πότε προς τον έναν («Σύμπλευση με Βερολίνο», ήταν πρόσφατα πρωτοσέλιδο στην Αυγή), πότε με τον άλλον («Το ΔΝΤ ήρθε στη γραμμή της κυβέρνησης», έγραφε την Πέμπτη η Αυγή) και βέβαια προβάλλει την επιτυχή όσο και αμείλικτη εφαρμογή των μνημονίων και τα αιματηρό πλεόνασμα 3,9% για το 2016! Την ίδια ώρα, εντός του 2017, σιωπηλά και (δυστυχώς) χωρίς αντιδράσεις η κυβέρνηση θα καταβάλλει ποσό 14,8 δισ. ευρώ για τόκους και χρεολύσια του χρέους! Πόσα θα μπορούσαν να γίνουν για θέσεις εργασίας, κάλυψη ζωτικών αναγκών σε παιδεία και υγεία, για κοινωνική πρόνοια, με αυτό το ποσό;
Το χρέος είναι άδικο, πήγε σε στήριξη του κεφαλαίου και των κάθε λογής αεριτζήδων, είναι χιλιοπληρωμένο και η «βιωσιμότητά» του προϋποθέτει τη μη βιωσιμότητα, τη χρεοκοπία των εργαζομένων και του λαού μας. Αρκεί μια ματιά στην πορεία του από το 2010, όταν επιβλήθηκε το πρώτο μνημόνιο για να αντιμετωπιστεί υποτίθεται ο υπερβολικός δανεισμός. Τότε το δημόσιο χρέος (και με τις διάφορες στατιστικές αλχημείες) ήταν 115% του ΑΕΠ. Φορτωθήκαμε με δάνειο 110 δις. ευρώ για να σωθούν οι τράπεζες (γερμανικές, γαλλικές και ελληνικές, οι οποίες μετά ξεπουλήθηκαν), κατέρρευσε το ΑΕΠ, με αποτέλεσμα να φτάσει το χρέος το 2012 στο 160% του ΑΕΠ! Τέτοια επιτυχία… Την ίδια ώρα η αφαίμαξη, με καταβολή υπέρογκων ποσών για την εξυπηρέτηση του χρέους, συνεχιζόταν. Στα τέλη του 2015 το χρέος έφτασε τα 311,7 δις. ή 177,4% και στα τέλη του 2016 τα 315,4 δισ. ευρώ ή 180,3% του ΑΕΠ! Το ΔΝΤ, στην Έκθεση που παρουσίασε στη Σύνοδο, εκτιμά πως το χρέος θα πέσει στο 162,8% το …2022. Δηλαδή περίπου εκεί που ήταν το 2012! Πάνω σε αυτό το έδαφος γίνεται η συζήτηση μεταξύ ΕΕ – ΔΝΤ, με τη διακριτική παρουσία της Αθήνας, για τα μέτρα αναδιάρθρωσης του χρέους, που στην καλύτερη περίπτωση θεωρείται (από τους ίδιους) πως θα ισοδυναμούν με μακροπρόθεσμη ελάφρυνση της τάξης του 20%.
- Για να γίνει κατανοητό που έχουμε μπλέξει, εάν δεν τους ανατρέψουμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (όπως αναθεωρήθηκε το Δεκέμβριο του 2011) ορίζει πως κάθε κράτος μέλος με χρέος μεγαλύτερο το 60% τίθεται υπό καθεστώς αυστηρής Επιτήρησης!
- Εξάλλου ο δόκτορ Σόιμπλε και οι όμοιοί του προετοιμάζουν την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού ΔΝΤ!
---------------
Σχόλια